Klassement

Ploffie, ik ben wel es vaker boos, maar niet op jou. Ik heb es heel boos gereageerd op een forummer die weer ging drinken. Niet het drinken, maar het verkondigen van smoezen maakte mij boos. De volgende dag realiseerde ik mij dat pas. Niemand had het me verteld, de persoon ik kwestie schreef elders dat die zich niet meer veilig voelde. Mijn schuld. Het is uitgepraat, maar ik was niet helpend. Ik wou een spiegel voorhouden, jazeker, maar ik wilde óók graag gelijk krijgen. Dat vond ik toen nodig. Nu voel ik nog het kinderachtige in mij. Wil ik geluk of wil ik gelijk?

Toch maar even vertellen wat ik eet. Prei stamppot met nasi vlees

Dank je jowan.. (zoals in een meeting ) In een meeting is wat je net zei dan ook alleen bedoeld om te delen. Niet om een discussie te starten, cq uit te lokken.. Een ieder kan daar voor hem of haar uithalen wat ie kan gebruiken in zijn of haar herstel en de rest laten voor wat het is: jouw ervaring. Hier op het forum wordt wél op elkaar gereageerd. Op zich niets mis mee, maar ik heb soms het idee dat ik me hier moet verdedigen, dat ik mijn manier van herstellen moet rechtvaardigen, dat ik hier niet thuis hoor als ik mijn manier vertel omdat dat ik vanuit een enge, gevaarlijke sekte of zo hier zieltjes kom winnen.. En dat vind ik wel jammer, het voelt voor mij of ik een etiket opgeplakt krijg: Pas Op!! AA-er!! Ik ben geen AA-er. Er bestaan geen AA-ers. Er zijn wel een heleboel mensen die het programma van AA volgen, de 12 stappen van herstel. Ieder op zijn of haar persoonlijke manier. En stap 12 zegt alleen: geef de boodschap door. Nergens staat: je mag alleen bij AA blijven komen als je andere verslaafden aan de haren meesleept.. Er wordt niet aan zieltjeswinnerij gedaan. Of eigenlijk wel: je eigen zieltje kun je (terug)winnen door niet meer te vluchten in de waanwereld van alcohol..

Voordat jullie denken dat ik aan de wodka zit, dat was fonetisch Russisch...

Vorige week was een kleine ingreep in mijn schouder op het programma. Fietsen en was ophangen ging niet. Een mens kan zonder. Motorrijden was nicht im frage. Dit mens kan niet zonder. Manlief, ik mag 6 weken niet stofzuigen , was ophangen of koken. Koken? uh, koken ja. Zoals ik dat doe, werkelijk belastend. Vrouwlief, misschien kun je nu juist leren koken, want je hebt tijd nu je 6 weken geen motor zou moeten besturen . Ik kan nog steeds niet goed koken, maar motorrijden heb ik al weer gedaan. Het was fijner om te doen dan was ophangen. Altijd al zo geweest. Waarom schrijf ik dit nou? Iedereen kan mij vertellen wat verstandig is om te doen of om na te laten voor succesvol herstel, maar als het er op aan komt kan ik bijna alles als ik maar wil. En regeltjes gelden voor iedereen maar niet voor mij. En ik maak nieuwe regeltjes die mij beter uit komen en verkoop ze onder de noemer van Herstel. Voor Mijzelf Opkomen. Dus als ik nog es loop te janken over andermans smoezenboek, vertel me dan DAT IK ER WEL DRIE HEB.

In het verleden keek ik óp of keek ik neer op mensen. Die weet veel! Die is lui. Die blijft slachtofferig. Die doet veel voor herstel. Die doet moeilijk. ... Als iedereen onderdeel is van hetzelfde grote geheel, iedereen zijn eigen rol heeft en iedereen uniek is.............wat heeft vergelijken en op waarde schatten dan voor zin? Een beetje wat Fruitvlieg al schrijft; het zou dom zijn om niet van anderen te leren. Het is prachtig dat er meerdere werkwijzen op dit forum geëtaleerd worden als een manier van herstel. Dé manier bestaat kennelijk niet.

Tweede bed, fruit? Als hulp bij het stoppen? Hm...

Hmm, ja, ongelukkige post van mij. Alleen dat realiseerde ik me een dag later en dan is het kwaad al geschied. Helaas. Dat ik me dat niet realiseerde op het moment van schrijven zelf, is dan wel weer interessant.

Hoi luitjes, ik heb geweldige echte vrienden bij AA . Een apje en even later waren ze al bij mij. Terwijl ik een tijdje niet was geweest. Ze snappen het gewoon. Morgen ga ik weer. Druk dagje gehad.

Kohtje, lees ik goed dat je soms enigzins pijnlijk getroffen wordt door mensen die AA als een een groep zien met sektarische gedachtenstructuren? Gisteravond was ikzelf ronduit boos toen er uitspraken over de AA zijn gedaan door een forummer die nog nooit naar een meeting is geweest. Alles was 'van horen zeggen'. Het posten van dergelijke vooroordelen is een belediging voor het IQ van de lezer. Het lijkt me niet moeilijk om te neiging te weerstaan je te verantwoorden. Ik merk dat ik er te boos om ben geworden gisteravond. Plofkip: ik herstel via het 12 stappen programma. Ik bezoek NA- en CA-meetings Ik schrijf zelden over een meeting. In welk opzicht heb je steunend willen zijn toen je ging schrijven over de AA waar je zelf geen ervaring mee hebt? Wat was jouw doel?

Aan de slag gaan met mezelf daar heb ik gelukkig niet zoveel behoefte meer aan. Vroeger wel en was vaak bang dat ik stil stond. Ik moest en zou veranderen en groeien. Dat gaf mij een hele hoop onrust. Misschien was het daarom moeilijk om van de drank af te blijven. Misschien dat het mij daarom nu beter lukt. Ik denk dat ik tevreden ben met mezelf, en niet meer zo nodig hoef te veranderen. Of iemand moet moeite hebben met mij, dan ga ik nog wel op onderzoek uit, maar kan het ook gauw weer naast me neer leggen als ik er niets mee kan.

Geef haar maar een lekker knuffel van mij hoor. Heerlijk diertje hé? En veel gezonder kaboutertje. Weer ff wennen hé thuis zijn? Maar slapen doe je in je eigen bed meestal het prettigst.

Wat ik dan even wil delen Kohtje en jowan, omdat het ook gezegd mag worden en even een ander perspectief biedt, is dit. Ik 'zie' jullie beiden niet als AA'ers, noch als vertegenwoordigers van een enge gevaarlijke sekte. Ik zie jullie als jowan en Kohtje, twee totaal verschillende frummers, die mij de afgelopen maanden hebben geïnformeerd over de AA en andere 12-stappenprogramma's, als onderdeel van de vele andere nuttige en hulpvolle bijdragen van jullie aan mijn eigen herstel. Misschien was ik wel enigszins bevooroordeeld, dat kan, nu ben ik dat zeker niet meer. Maar ik zie totaal niet waarom jullie - of liever elk van jullie afzonderlijk - niet zou mogen zijn wie je bent en ik vind het oprecht vervelend dat het voelt voor jou Kohtje dat je een etiket krijgt opgeplakt en je zou moeten verantwoorden voor je manier van herstellen. Ik ben echter ook niet dom en blind en ik zie ook wel een beetje waar dat gevoel vandaan komt. Ik vind het persoonlijk erg jammer dat dat zo is, soms. Dank dat jullie er zijn zoals jullie zijn.

Ik ook. Maar of het helpt weet ik pas altijd na afloop. Sorry, jowan.. beetje melig.

Waarom word ik soms Sugar genoemd, hekel aan engelse woorden als het nederlands kan. Letje een bitch, kan het me niet voorstellen. Ik kijk zo in ogen, alhoewel, van de tandartsassistente. Later

M'n hele jeugd komt weer boven, alleen maar doordat Suikertje Ietjefietje Letje noemde...

Ik doe niet mee aan het veranderen van andermans naam. De naam is niet voor niks gekozen. Eerbied voor iemands naam. Alleen getallen in een naam wil ik nog wel eens weglaten.. als dat niet voor verwarring zorgt als er iemand met dezelfde naam hier rondschrijft maar met een ander of geen nummer.

Mijn vader was een Let. Mijn moeder niet. Ik ben dus een half Letje...

Op eigen benen staan...spannend kastanje en ook weer zo leerzaam Weet nog dat ik tactus achter me liet..nu bijna een jaar geleden Was geen makkelijk jaar maar wel zo snel gegroeid omdat ik het nu helemaal zelf moest doen Toch alles wat er op mijn pad komt sterkt me enorm. Dus ja ..op het goede moment afscheid nemen om zelf verder tegaan met de tools die je hebt meegekregen. Succes kastanne met de afronding

Dag 43 En dag 7 Nieuwe week, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Heb een dapper besluit genomen gisteren en t begint vandaag.

Ik wilde van mijn stressbaan af. Maar dat zou ik nooit zomaar durven doen, stoppen. Het leven gaf een voorzet, via mijn man, en ik mocht inkoppen. Ik kreeg een vrije periode, waarin ik bij kon komen en andere waarden kon herontdekken. Een fijne baan met beperkte omvang leek me ook wel weer leuk, maar ik ging niet op zoek. Vervolgens werd die me zomaar aangeboden. Een geschikte plek met aardige mensen. Het voelt goed, ik heb er vertrouwen in. En mocht het toch lastig worden, dat zie ik dan wel weer. Dus ja, een kopje koffie bij de Ikea, of wildplassen in het bos en juist reageren op het juiste moment. Er is iets wat het wel regelt, op de 1 of andere manier, als ik vertrouwen heb.

Bedankt ! Was vergeten dat er al weer een maand voorbij is..... Dat kon ik me in het begin niet voorstellen dat er ook maar een dag voorbij zou gaan dat ik er niet aan zou denken .... Het is nu steeds minder een isue. En dat is erg fijn Ik gun het iedereen !!!!