Klassement

HM is iets wat ik totaal niet snap. Misschien maar goed ook want ik snap niet veel, dus groots zou het dan niet zijn. HM is iets buiten mijzelf, buiten mijn brein. Energie, Liefde, Kracht. Meer weet ik er niet van. Of HM een wil heeft vraag ik me af. Ik weerspreek dat niet, maar hoe tenenkrommend zou Het dan naar ons, stervelingen met onze vrije wil, kijken? Maar.. Als HM geen wil heeft, waarom zou Het dat situaties sturen? Als alles oké is, hoe kan ik dan leren loslaten en vertrouwen dat Het mij wel zal helpen als ik het niet alleen kan? Ik bezoek best veel meetings. Maar HM snap ik dus totaal niks van. Toch laat ik mij maar niet weerhouden want het is een goede remedie tegen isoleren en tobben en beter-weten en alles op mijn manier doen. "My best thinking got me here" zegt iemand vaak tijdens een meetings.

Yup, het is weer de 15de, MijnGerrit-dag! Parteeee!

Ollie en Mijn Gerrit weer een treetje hoger op weg naar de top

op in je hart Fruit of in de natuur

@Fruitvlieg: Als ik dat zo zou repliceren, zou ik mijn nederigheid aan tasten en te kort doen. Ik zie dat veel mensen het "zelf" willen doen, daar angstvallig aan vastklampen. Ik heb dat niet meer zo sinds ik mijn HM actief in mijn leven betrek. Ik probeer te luisteren naar zijn wil met mij en probeer die met behulp van zijn kracht die uit te voeren.

@Rapilos: Ik heb er ook niet zoveel verstand van, van een Hogere Macht, maar ik geloof er wel zeker in. Voor mij is het een grotere macht buiten mijzelf die dingen kan doen die ik zelf niet kan. Om zoiets te kunnen erkennen en accepteren moet je er dus welhaast van uit gaan dat jezelf dus niet de machtigste van je hele omwereld bent, dat je maar beperkte mogelijkheden hebt. (Die vaak niet eens zo héél ver reiken....) Een zekere nederigheid als het ware, dus. Die Hogere Macht, of God of hoe je hem (Of haar, geen idee...) ook maar noemen wilt, zou het ontzettend druk krijgen als het verhoren van onze banale wensen tot zijn takenpakket zou behoren. Hoeveel mensen zouden al gebeden hebben om de hoofdprijs in de loterij te winnen? Of om die lieve mens in hun familie niet te laten sterven? Ik denk heel voorzichtig dat het ons ego is wat god wil ge(mis)bruiken om onze wil door te voeren. Hem voor ons karretje spannen. Ik denk dat het zo niet bedoeld is. Zelf bid ik om zijn wil met mij en de kracht die uit te voeren. Ik heb een paar decennia achter de rug waarin ik het allemaal zelf wel uitmaakte en regelde. Één grote puinzooi werd het. Het werd van erg tot erger, hoe meer ik me ermee bemoeide, hoe meer ik het in de hand probeerde te krijgen. Dat is overigens nooit gelukt, mijn leven was onhanteerbaar, evenals mijn gebruik. Op die zondagavond, 9 september 2012, denk ik dat ík het niet was die geheel eigenwillig en besluitvaardig, helemaal alleen stopte met gebruiken. Mij was dat al jaren op rij niet gelukt. Ik denk dat ik door kreeg dat hij het wilde; hij maakte zijn wil voor mij kenbaar en nu geeft hij me de kracht die uit te voeren. Hij had en heeft een hele dikke vinger in de pap. Voor mij is het niet belangrijk of het een middelbare man op leeftijd met te lang grijs haar is en een kringetje boven zijn hoofd. Beeltenissen als deze heb ik er niet bij en ik denk ook niet dat ik die nodig heb.

Ik ben wel degelijk voor een ander gestopt. Als aanleiding uiteraard, maar evengoed hield ik op dat moment veel meer van haar (dochter van 13 toen)dan van mezelf in die periode. Dat gevoel van eigenwaarde werd pas sterker naarmate ik langer gestopt was en pas veel later kon ik oprecht voelen: ik houd van mij. Intussen was ik aan de gang gegaan met mijn oorzaken, redenen en verleidingen om te drinken en dat was best pittig zo nu en dan. En de relatie met dochter is beter dan ooit. Met mezelf ook trouwens. En vannacht heb ik het boek, Dag Muur uitgelezen en ben ik weer even fijn met mijn neus gedrukt op hoe ver het had kunnen komen als ik niet op tijd was gestopt.

Dag 9 alweer. Gaat goedkomen vandaag, ik nerm de eerste niet!

An, goed bezig!

lieve An, je hebt Gisteren overleefd! En minder dan 1 kan amper, dus omhoog maar weer. Trots op jou!