Wat ben ik trots op je Dribbel! Je hebt de drank laten staan en dat terwijl je zo boos, verdrietig en misschien wel teleurgesteld bent. Om zo'n situatie 'te overwinnen' is veel kracht, moed en doorzettingsvermogen nodig. You did it! :rose: :rose: Ik herken je gevoel in relatie en situatie tot je partner. Ook ik donk het weg, dan hoefde ik niet te voelen, en dan hups weer verder. Maar het lost niets op het stapelt zich alleen maar op. En komt weer des te harder binnen. Voor mij gold dat de drank ons deed verwijderen van elkaar. Ik verwijderde van mijn gezin, ik vind dat ik dat zo wel mag stellen. Ik kende mezelf niet meer, was mezelf kwijt. Heel veel korte lontjes, geen adem, geen geduld...Door de drank te laten staan, systeem gesprekken (met mijn man) bij de psycholoog te hebben we zicht gekregen waar de schoen wringt in de relationele sfeer. Werk aan de winkel dus...Maar er werd heel veel opgelost doordat ik de drank liet staan. Moeilijk, hard, een hele zure appel....Maar wat was het ut waard. Jij bent met die zure appel bezig. Niet om te pruimen! Maar wat doe je het goed! Een dikke dikke duim en houd vol!! Je bent het waard (dan maar even de ships, en boterhammen met pindakaas) Smaakt nu even veel beter. Go on girl!