Klassement

Ach, Wijffie toch, hoe droog wil je het eigenlijk? Snap het wel 'n beetje hoor, je zit ook in 'n verkrampte situatie. Deal with it of ga zo door. En God Jen, wat jij bedoelt snap ik zo goed. Mijn vader is al 18 jaar weg, moeder 4 jaar. Vroeger was het bij ons thuis met de feestdagen ook de zoete inval, klein Rooms Bourgondie in 't noorden, alles met elkaar, niets kon niet gezegd worden, heerlijk. Die ouderwetse huiselijkheid bestaat niet meer hier, de jongens hebben we nauwelijks gezien, ff eten en weer weg, hunting for kicks and kicks messing around. Snap ik ook weer, hun wereld, niet meer de mijne. Nog 10 jaar werken, gaan we lekker naar India. De plannenmaker

Wil de veelal dames bedanken dat ze mij deze middag hebben helpen verlichten. Ik ga nu even kijken wat ik ga eten, russich ei en rollade hebben pasen niet gehaald. Eet smakelijk voor mensen die nog gaan eten

Het was een mooie dienst, blij dat ik gegaan ben, ik zat te denken over mijn gemoedstoestand en plotseling moest ik denken aan wat mijn moeder vroeger wel zei over een meisje uit mijn klas; Daar kun je beter niet mee omgaan.....zonder ooit uit te leggen waarom precies en ze had gelijk maar dat meisje deed dingen die ik nooit zou durven, geld pakken van haar ouders, stelen uit winkels en ik vond het spannend wat ze deed, ergens wist ik natuurlijk dat het niet klopte......de vriendschap duurde dan ook niet lang...maar zo af en toe was er het gemis van de kick. Maar ik wist op een of andere manier dat het niet goed was, dat ik niet eens zo zou willen zijn. Zou het zijn dat drank mijn spannende gevaarlijke vriend is/was en ik eigenlijk/eindelijk doorkrijg dat ik daar beter niet mee kan omgaan, eindelijk het gevoel beginnen te ervaren dat ik daar ook niet meer mee om wil gaan. Dat ik zo dus eigenlijk niet ben....maar wel was, een soort verdriet om mezelf...Vaak was ik het drinken ah plannen en had 's morgens al voorpret over de avond....Nu moet ik stukje bij beetje mezelf terugvinden... Binnenkort begint mn deeltijdtherapie en dat lijkt het juiste moment.

@Hanneke , dank u wel! @Kruidenthee , ook bedankt! Weet je , uiteindelijk wordt nee zeggen net zo makkelijk (of eerder gewoon eigenlijk) dan ja zeggen tegen een alcoholische consumptie. Als je daarbij ook goed om leert gaan met de problemen waardoor je eerder bent gaan drinken kun je als een "gewoon" mens door het leven zonder altijd maar bezig te moeten zijn met het niet drinken. Het is net als alle andere dingen die je jezelf aan moet leren ......opeens gaat het vanzelf. Neem alle tips en adviezen van (ex) alcoholisten , hulpverleners , etc. Goed in je op. Lees eens op Google op cognitieve herstructurering (of vraag een hulpverlener) en lees je eens in wat jezelf hiermee zou kunnen. Het heeft mij erg geholpen en pas het soms nog steeds op mijzelf toe bij slechte gedachten. Veel succes en vraag maar raak bij behoefte!

Daar heb ik helemaal geen last van. Het zal me worst wezen hoe anderen zich voelen.

Goede morgen allemaal, Ik ben hier al even niet geweest. Bij het lezen van de info over de cirkels wilde ik even reageren. Dit met de opmerking: dank voor het delen! Erg waardevol. Ik zal de pasen eens goed beginnen met het bij lezen / reageren (schaam schaam). Hele fijne en droge dagen allemaal!

Kate en Miranda, samen 67 pensioengerechtigd dus, een mooie theemok verdiend

Hoi Paddy, Ik heb nooit gerookt, dus kan niet vergelijken. maar ja het is bij mij ook zo dat ik niet meer naar drank taal en zelfs blij ben dat ik niet meer hoef. Het 1e jaar was zwaar, mede door mijn privé omstandigheden. Ook toen miste ik niet de drank, maar had wel momenten waarop ik had willen ontsnappen aan de stress. Dat was de gewoonte van drinken nl. Maar vanaf het begin van stoppen merkte ik dat ik de stress zonder drank veel beter aankon. Mijn lijf ontgiftte snel en mijn psyche deed er een jaar over. het slapen ging toen, mede door een fakirmat aan te schaffen, veel beter. Ik sportte steeds beter, werd milder naar mezelf en kreeg ook weer meer respect van mijn kinderen, mezelf en mijn omgeving. Alles werd eigenlijk beter.