Dat hoop ik toch wel, dat ik IK blijf, alleen minder verstopt en verdoofd en meer in de echte wereld en met meer gevoelsleven. Kan dus eigenlijk alleen maar beter worden en toch vergeet ik dat vaak als dat drankmonstertje op mijn schouder komt zitten! Dan wil ik maar 1 ding.....
Tja, dat wordt een flinke uitdaging Jane, ga mijn best doen. Opdracht is nu mezelf kwetsbaarder opstellen naar mijn man en 1 goede vriendin. Heb vanavond met mijn vriendin afgesproken, ga proberen echt te vertellen hoe het met me gaat dus zonder bouwwerk om me heen maar wel een oud brokkelig muurtje.....
Tegenover mijn man heb ik van de week wel kort verteld dat we het altijd hebben over de praktische zaken maar nooit over wat het met ons doet als ouders om onze kinderen zo te zien. Dat ik veel heb moeten huilen bij de psycholoog die daar wel naar vroeg. Hij kan daar niet zoveel mee, althans ik kreeg niet echt antwoord. Ik weet dat het hem verdriet doet, maar hij is helemaal geen prater dus heb ik het maar even in de ' week' gelegd.
Vandaag voor de eerste keer mijn dochter thuis gelaten van school, ze was gisteravond al misselijk van de zorgen over oa de paasdoos, hoofdpijn, buikpijn en op vrijdag gaat het altijd mis op school vertelde ze ?? Trukendoos uit de kast maar niets hielp vandaag dus heb ik het opgegeven en heb eerlijk aan juf verteld dat ze vandaag een soort van schoolziek is.
Vanmiddag wel naar de gezinscoach en ik ben benieuwd wat ze daar verteld. Ondertussen ben ik aan het googelen naar andere scholen, volgende week ga ik afspraken maken. Eerst een hele heldere vragenlijst opstellen, alleen een gesprek zal niet voldoende zijn voor mij dus misschien eens wat ouders op het schoolplein aanspreken?? Dat is dan wel weer erg spannend, over assertief zijn gesproken....
Dribbeltje