Het is net of ik jullie ken.
Elke avond lees ik jullie.
De strijd,de eenzaamheid,de leegte, de trek,de kracht,de liefde,het verdriet,de trots,de terugval en vooral de moed om hier je ziel bloot te leggen hebben mij enorm geholpen om de afgelopen 9 maanden niet te drinken.
Ik ben een van jullie en zal een van jullie blijven. Want ook ik heb een haat liefde verhouding met wijn.(vooral wijn .... Vaak en veel)
Gewoon een vrouw van 49 lieve man 2 kinderen leuke baan. Zo'n "niks aan de hand vrouw".
Nou ja wel wat pijntjes uit het verleden die makkelijk weg te drinken waren.
Wat probleempjes op liefdes en familie- gebied maar wie heeft dat nou niet. Hier en daar een litteken en een schrammetje maar niet meer beschadigd dan een gemiddelde vrouw van mijn leeftijd.
En toch is het uit de hand gelopen.....
Opeens fietste ik met lege flessen in mijn fietstas met daaromheen een theedoek gewikkeld. Anders hoorden de buren dat ik weeeeer naar de glasbak ging.
Vulde ik ook de wijnfles weer aan met water zodat het leek alsof ik het bij 2 glazen had gehouden.
( kocht ik de volgende dag precies zo'n zelfde fles die ik dronk tot waar ik gister was gebleven)
Ging ik 's nacht mijn bed uit omdat ik niet genoeg had gehad om in slaap te vallen.
Ook ik viel op mijn kin op straat maar gaf de vorst de schuld.
6 x daags een pepermuntje en minimaal 3 x per week paracetamol bij het ontbijt
Toen ik mijn familie en vrienden vertelde dat ik geen wijn meer wilde drinken werd ik nog net niet uitgelachen maar serieus werd ik niet genomen.
Er was een deel dat vond dat ik mezelf te streng aanpakte, er was een deel wat zei dat het zoooo erg toch niet was en dan was er ook nog een deel wat zei dat ik het toch niet vol zou houden omdat je er nou eenmaal niet aan ontkomt om alcohol te drinken in deze maatschappij...
Kortom de strijd was begonnen.
Niet alleen tegen de drank maar ook tegen mijn omgeving die mij maar knap ongezellig vond
En inderdaad ik was ongezellig.
Ik voelde me saai,oerserieus, eenzaam en was ook nog eens doodmoe. Bovendien kreeg ik jeuk en werd ik een soort van depressief. Want ik verloor vrienden. Ik nam afstand ik hoorde er niet meer bij. Het gewauwel na een fles wijn is voor een nuchter mens niet om aan te horen. Dat ik dat zelf nooit in de gaten heb gehad???
Maar elke avond waren jullie er weer op het forum en het hielp me om niet verder te kijken dan die ene dag.....
Ik ben een rijk mens en niet alleen omdat ik elke week het geld wat ik anders op dronk in een potje stopte.
Ik wil jullie bedanken dat ik een van jullie mag zijn.
Skip