Klassement

Môgge, Ik ben weer getriggerd door de verse aanwas op het "niet roken" draadje. Stiekem, nou ja, stiekem.. ben ik stikjaloers op die mensen die succesvol stoppen met roken, en dan heb ik het over die mensen die er al een jaar of meer van af zijn. Eigenlijk ben ik ook al jaloers op mensen die gewoon (weer) eens proberen of ze al dan niet een punt kunnen zetten achter al dat gerook. Al menig keer heb ik dat ook geprobeerd, en dat ging dan kortere of langere tijd wel goed, maar dan kwam toch die eerste sigaret weer tevoorschijn, waarna me de kalmte en de moed ontbraken om meteen opnieuw te stoppen. Nu heb ik ervaren dat stoppen met drinken met best makkelijk is afgegaan sinds ik regelmatig meetings bezoek. Het me begeven tussen mensen die in dezelfde situatie verkeren als ik motiveert me enorm. Het maakt voor mij de ellende die stoppen met zich meebrengt veel minder serieus, maakt het meer tot een interessant spel, en aangezien ik niet zo graag verlies (oud gedrag waar ik soms m'n voordeel mee doe) blijf ik aan dit spel meedoen, zoekend naar hoe het kan dat dit spel me zo helpt. Luisteren naar hoe anderen hun herstel bewerkstelligen, zelf dingetjes doorgronden en inzien en die meedelen. Kopiëren, knippen en plakken.. en zo m'n eigen lay-out van m'n leven in herstel ontwerpen.. Ik heb het geluk dat er in mijn woonplaats sinds een jaar of anderhalf wekelijks een kleine bijeenkomst is van "rookstoppers", NicA geheten (Nicotine Anonymous) voortgekomen uit mensen die volgens de 12-stappen methode aan hun herstel van drugs- en alcoholverslaving werken. Ze passen deze zelfde stappen toe op hun nicotineverslaving. Die stappen zijn me wel bekend, maar ik mis de kracht van een groep gelijkgestemden om aan de hand van die stappen het "spel" te spelen. Gisteren heb ik aan een fellow - waarvan ik weet dat hij die meetings bezoekt - gevraagd wanneer die meeting plaatsvindt. Ik dacht dat dat donderdags (vandaag dus) zou zijn, maar dat blijkt dinsdags te zijn. In eerste instantie was ik even teleurgesteld dat ik dus net een dag te laat was, maar m'n ziekelijke verslaafde brein is nu toch ook wel weer een beetje opgelucht dat ik dan nog tot vogende week rustig en lustig kan doorroken met het slappe excuus dat ik eerst die meeting eens wil bezoeken. Deze laatste alinea overtuigt me er weer van dat ik toe ben aan dit voor mij nieuwe spel, dat ik toe ben aan een rookvrij leven. Dat ik er aan toe ben toe te geven dat mijn ziekte verslaving nog lang niet tot staan is gebracht.

Morge, koffie gehad en genoten van het heerlijke ontbijt. Gisteren droog gehouden, en doen we vandaag weer. Fijne dag.

Fijn dat te lezen Mark, ik lees meer mee dan dat ik reageer, ik meld me ook niet steeds af maar kan wel vertellen dat het goed gaat!!! En Ietje ook jij gaat goed zo fijn want we gaan eigenlijk gelijk op.....

mooi pips, dit is een zat zijn die jou goed gaat doen