Alle activiteit

Mezelf van een afstandje bekijken. Dan zie ik waar ik mee bezig ben en dan volgt vanzelf weer de keuze om geen alcohol te drinken. Dat duurt dan meestal wel een jaar, makkelijk en zonder verzet. De zin over dat verslaving een zingevings probleem is in dat boek kwam bij mij binnen. Ik denk vaak dat ik tevreden ben maar ook dat ik mezelf dat wijs maak.

is dat ooit een bewuste keuze?? Daar kan ik me niets bij voorstellen. Ikzelf werd overvallen door een besef dat dat afhankelijk zijn zich stilletjesaan uitbreidde. Toen vroeg ik aan exgenoot; ervaar jij mij als een alcoholist? Nee zei hij, maar je bent wel een probleemdrinker. Ik wist toen wel onmiddellijk dat hij gelijk had. En toen startte mijn gevecht daartegen pas bewust. Met nog jaren vallen en opstaan dus. Geen idee van wat het betekende/inhield.

goeiemooiemorgen frummers Na lang beraad is de keuze op een saunadag gevallen, i.p.v. de misschien wel laatste stranddag. Beter voor mijn huid. Gisteren wel een paar sportmaatjes van het strand eindelijk weer eens gezien deze zomer, beiden een paar jaar ouder dan ik en vreselijk aan het kwakkelen met hun gezondheid. Soms liepen ze beide hand in hand om elkaar in het zand in evenwicht te houden. Beide al n halve eeuw getrouwd zo ongeveer maar al bijna net zo lang vrienden. Ontroerend om te zien. En konfronterend steeds om te beseffen dat het nooit meer zo wordt als eerder. Eentje zei me nog; jij hebt de meeste pech want jij was de jongste van de die-hards dus moet eerder voortijdig afhaken. Gelukkig kon ik hem verzekeren in mijn eigen stad nog goed aan mn trekken te komen, al kalft het ook daar af. Maar het strandbeachen gebeurde natuurlijk altijd met mooi weer en die bijzondere vrijheidssfeer. Voor hen is het juist erger, na een uurtje 1 1/2 bijpraten gingen ze op weg terug en ik kon met de anderen nog uren liggen, luieren en bijkletsen. vet tevreden met onze fase in bejaard zijn.

Een afgedwongen belofte zorgt voor een onhoudbare druk, is mijn ervaring.

Nog even doorbordurend. Iemand die, triest en met de gordijnen dicht (zo schreef je het ergens dacht ik) alle medicijnen uit t kastje naar binnen gooit, of datzelfde doet met de alcohol, wat is het verschil? Is er een verschil? Is het niet in beide gevallen iemand wanhopig op zoek naar de "power off"? Zou je niet zo iemand, of wat ervan over is op dat moment, gewoon in de armen moeten nemen en zeggen gezellig dat je er nog bent, ipv bestraffend toe te spreken (ook jezelf!) zo van nu moet je gvd maar eens professionele hulp gaan zoeken? Wat je niettemin zou moeten doen natuurlijk. Maar het is geen plezier tripje, zo'n soort binge. Lijkt me.

Maandag 🌞 busje komt zo!

Neeeee laat de deksel op de beerput! 🤣🤣🤣 Voltooid verleden tijd 😇

Ik wil je zo graag wat zeggen @knakker maar ik weet niet of ik het goed ga formuleren. Ik zou zo graag zien dat niet je hele wereld instort als het gebeurt. Waarmee ik niks wil veranderen aan de motivatie om te stoppen en nooit meer te bingen. Maar de kans is nooit 0% dat het ooit weer gebeurt. Ik vergelijk het met de zelfmoordpoging van mn dochter. In het boekje dat we gekocht hebben wordt afgeraden om herhaaldelijk op ze in te praten en te smeken om vooral nooit, nooit meer een zelfmoordpoging te doen. Of zichzelf te beschadigen. Of dit niet en dat niet. Uiteindelijk is het niet helpend. Ook al wil je evengoed niet dat het gebeurt. We lachen er nu af en toe om. Om de dark side. We zijn in contact erover, vrij vaak. Kan je erom lachen met je vrouw? Of iemand anders? Of blijft het iets verschrikkelijks, een terugval? Ik zou zo graag willen dat niet alles instort, dat niet je gezin op het spel staat. Zonder dat ik daarmee wil zeggen, geeft niks, val maar terug, het is niet erg. Maar als het telkens zo'n enorme deuk in je eigenwaarde oplevert, daar wordt n mens ook niet echt beter van. En je voelt je even zo verdomd alleen. Knietjes schoon en kroontje recht 😘

Ik denk dat dit een wijs besluit is.

Ik had haar email adres gekregen in de verslavingskliniek. Waar haar naam in stond. Gisteren heb ik nog op haar naam gezocht op het internet. Het enigste wat ik nu zeker weet is dat het jaar van die opname voor haar op werkgebied een rampjaar was. Dus nee ik ben er niet zeker van.

Jawel hoor, met een andere drinker is dat geen enkel probleem😄 En dat loopt altijd op stront uit!

Dat klopt. Het zuipen kwam achteraf en ik was al een veertiger.

Ik werd met zachte hand naar de AA gedwongen. Ik heb er wel wat tips aan overgehouden. Maar iedere meeting leek een exacte kopie van de vorige. Ik ben er dan ook mee gestopt. Het leverde me na een tijd ergernis op.

Niet dat je meteen verkering krijgt als je bezopen bent 🤪

Ja, afgewezen worden was voor mij ook een grote opstap naar veel beginnen te drinken @renaldo61

Ja @Mormel Bij mij werd alchohol ook zo goed als met de paplepel mee gegeven. Ook roken. Regelmatig drinken was toen ik nog een tiener was en in een sportclub. Roken heb ik gelukkig nooit gedaan. Verslaafd? Wanneer ik eraan verslaafd was gaat nog veel later geweest zijn, maar nooit een bewuste keuze. Ik denk wel dat ik mij nog herinner wanneer ik bijna dagelijks teveel begon te drinken. Ik was al op leeftijd en omdat ik afgewezen werd.

Haha ja 2 uur is lang zat 😜

Ik herken veel 🤣 Je wilt 100 dingen tegelijk en dan lukken er 40 en dan ben je eigenlijk niet tevreden over jezelf. De vraag is dan waar heb ik mn lat gehangen en waarom zo hoog? 😁

Goeiemorgen allemaal, Gistermorgen na de duik in zee had een van mijn zussen een familie bijeenkomst georganiseerd. Er was nl. een schoonzus over uit Chili en die wilde ons graag allemaal even zien voor zover het mogelijk was. Ik kom uit een grote rooms katholieke familie dus niet iedereen kan altijd aanwezig zijn vanwege eigen beslommeringen en onderlinge kleine vetes. Ik was welkom maar het was gelukkig geen moetje, want mijn zus weet dat ik niet van grote groepen rond een tafel hou. Ik had de meesten in ongeveer 20 jaar niet meer gezien dus ik wilde wel eens meemaken hoe dat zonder drank zou bevallen. Het begon om half 11 in de morgen dus word er sowieso niet gedronken om die tijd in onze familie want ze zijn vrij keurig. Ik moet zeggen dat ik het heel gezellig vond om een deel van de familie weer eens te zien maar na 2 uurtjes was ik helemaal gaar en ik was blij dat het einde in zicht was. Liever ga ik anderhalf uur naar de sportschool en fiets daarna nog 70 km.,dat kost me veel minder energie dan zo'n zit aan tafel. Maar het was toch weer een volgende stap in een "normaal" sociaal leven en ik ben blij dat ik die gezet heb. Het zal nooit een hobby van me worden en ik denk dat de meesten van dit forum het daar mee eens zullen zijn als ik jullie goed lees.

Mogguh, Dat leest als een goede ontwikkeling @knakker je moet het uiteindelijk zelf willen en doen. En vooral niet terug meer willen naar wat je deed. Het betekent dus ook een nieuwe invulling van momenten dat je normaal wel alcohol drinkt Daar kan men soms heel lastig over doen, maar je moet bij jezelf blijven, en de film vooruit spoelen (wat gebeurt er in de dagen/weken hierna?) , wil je weer terug naar het moment dat je besloot genoeg is genoeg? Want uiteindelijk kom je daar weer opnieuw en je komt er elke keer weer sneller,zelfs als je denkt, ik heb het onder controle. Nee dat is wat je jezelf wilt laten denken. Bij mij moest het eerst zo erg worden dat ik dat leven niet langer kon volhouden met mijn verplichtingen/verantwoordelijkheden en dat bovenal niet wilde. Het heeft bij mij wel 2 tot 3 jaar geduurd om er volledig af te komen. Dagpact: renaldo61 knakker MaryArt Mormel Freekie

Dat hoef ik niet terug met maar 1 biertje. Op een terras of op bezoek smaakt voor mij een 0.0 radler prima en anders een colaatje of rivella is ook prima

Ik had het laatste jaar dat ik dronk ook geen normale kater meer, Paracetamol kon ik dus achterwege laten... Ik had het in de ochtend en middag of koud of warm, sowieso zeer overmatig zweten met kippenvel op de armen en in mijn nek en een grote mentale kater, dat ging alleen maar weg met alcohol Zonder voelde ik mij niet meer goed

Dagpact: renaldo61 knakker MaryArt Mormel

Dagpact: renaldo61 knakker MaryArt

Mogge. Op naar de derde dag. De rest van mijn leven krijgt weer een piepklein beetje vorm. Nu zo weer werken, alsof er niets is gebeurd. Vanavond naar de AA. Daar ging ik al zoet een tijd naartoe, omdat mijn vrouw dat graag wilde. Na mijn ontsporing van vrijdag ben ik voor het eerst zelf ook nieuwsgierig wat mij dat gaat opleveren. Dagpact: renaldo61 knakker