Spring naar bijdragen

Mootje doet haar verhaal


Mootje

Aanbevolen berichten

Het kan ook anders....

Hoi,

Ik ben Mootje, 39 jaar en alleenstaand. Ik drink al een jaar of 10 te veel. De laatste tijd een patroon van werken, thuiskomen, halve fles ouzo wegspoelen, slapen en weer werken. In het weekend hoef ik niet te werken dus kan ik 's ochtends direct verder met mijn misbruik. Ik walg van mezelf maar heb grote moeite om het niet te doen.

Zoals ik al zei, ik ben alleen wat het makkelijker maakt om vooral door te gaan. Moeilijk om alleen met zo'n geheim te leven.

Zo nu en dan de stoute schoenen aangetrokken en het met iemand gedeeld. Teleurgesteld in mijn verwachtingen....

Mijn moeder werd boos. Ze had daar zelf ook een probleem mee, vertelde dat ik het nu begreep en het gevolg: ruzie omdat ik het haar 'kwalijk' had genomen. Klap nummer 1, niet dat ze er ooit voor me was maar had nu toch verwacht erover te kunnen praten.

Huilend omdat ik geen uitweg meer zag, nicht/vriendin in vertrouwen genomen. Oh wat erg bla, bla, bla. Ik bel je iedere dag om je te helpen. Waarop ik aangaf dat dat niet realistisch is omdat ze haar eigen leven heeft. Nee, als ik jou daarmee kan helpen doe ik dat met liefde. Die liefde was na 3 dagen over waarna ze er niet meer over begon. Tijd later aangegeven dat dat me pijn deed. Reactie: weet je wel hoe moeilijk het is voor mij? Oké, laat maar....

Met lood in mijn schoenen naar de ha. Bloedonderzoek laten doen waarop hij vertelde dat er eigenlijk niet veel aan de hand was voor iemand die regelmatig te veel drinkt. Jippie, vrijbrief om vooral door te gaan!

Broer verteld. Reactie: kunnen we niets aan doen het zit in de genen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Welkom Mootje,

 

Heel herkenbaar hoor, de zaken die je beschrijft.

Voor mij maakte een forum alle verschil, contact met ‘soortgenoten’. Hoop dat het jou ook veel zal brengen.

Lees maar lekker veel, en schrijf vooral van je af. Het is mogelijk, stoppen met dat spul. Veel succes

 

:rose:  :rose:  :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mootje welkom.

Je hebt de moeite genomen om eerlijk en zonder terughouden te schrijven over je worsteling.

Zoals jij schrijft, prachtig. Ik zie het helemaal voor me.... Schrijf over wat je dwars zit, er is hier zoveel (h)erkenning. Je hoeft het niet alleen te doen. We maken hier samen waar, wat ons in ons eentje niet lukte.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nu al blij dat ik me vanmiddag heb laten horen! Voelt goed, voel me gesteund en begrepen. Dat heeft eens mens toch echt nodig, alleen is dit niet te doen.

Vanavond belde mijn broer, hoe toevallig. Wees me op mijn acties, of eigenlijk het uitblijven daarvan. Schoot helemaal vol, hij had het niet beter kunnen timen. Hij schrok een beetje: zo erg is het niet. Ja, zo erg is het wel!! Ik maak dingen kapot en dat wil niet. Ik heb een probleem net alcohol, oh...Ik dacht dat je dat onder controle had. Ha, alles behalve. Hij vertelde vorige week een afspraak te hebben gehad bij verslavingszorg. Het zit echt in de genen.... Hoe dan ook weer even door elkaar geschud.

Ik wil dit niet meer, dit is geen leven. En ik ben ook heel bang, is het overleven? En wat overleef ik dan? Welke beerput is aan het sluimeren? Kan ik die fase niet gewoon overslaan? Helaas is dat geen optie...

Wat heb ik er toch een zooitje van gemaakt. Ik zal mijn leven opnieuw moeten gaan inrichten en weet werkelijk niet hoe. Weet eigenlijk niet goed wat ik zou willen, waar ik echt blij van word, hoe het is om nuchter en tevreden te zijn.

Nog een lange reis te gaan. Eng, vreemd, nieuw maar het kan uiteindelijk alleen maar beter worden.

Ik ben ook benieuwd wat de GGZ mij gaat brengen. Ik hoop de nodige handvatten, de uitvoering zak ik zelf moeten doen.

Voel me nu sterk, nu nog sterk blijven.

Wat ik van plan ben. Iig helemaal stoppen met in mijn uppie drinken. Drink nooit in gezelschap, misschien dat dat wel kan. Maar ik denk dat de stap naar remi drinken dan ook weer kleiner is. Oftewel, ik ben er nog niet helemaal aan uit.

Dank voor het luisteren en voor het zijn!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kleine stappen; neem het van dag tot dag. Je hoeft niet alles in een keer op te ruimen, als je maar de goede kant op beweegt. En dat is wat je aan het doen bent.

Welkom hier.

.

bewerkt door Meya
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zet m op! Stapje voor stapje. Wat je zegt herken ik; hoe is het om nuchter en tevreden te zijn? Ben ik ooit tevreden geweest? Zonder drank? hoe ziet dat eruit?

Ook ik heb geen idee, maar het gaan onderzoeken is meer dan de moeite waard. Stapje voor stapje. Slechter kan het niet worden..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

mootje

 

schrijf je dagelijks in op het dagpact, is voor mij een stok achter de deur.

ikzelf wil graag minderen, eigenlijk is dat moeilijker dan stoppen ben ik dit weekend achter gekomen. maar ik ben nog niet zover.

 

dag voor dag het beste wat ik als tip heb gekregen. ik neem de eerste niet vandaag, doe je mee?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 1 month later...
  • 4 months later...

Afgelopen donderdag was ik onderweg naar het werk en bedacht ik dat ik morgen best een dag vrij kon nemen.

Dat soort fratsen heb ik vaak. Ik kan dan erg genieten van het gevoel ineens al bijna weekend te hebben.

Rondje toestemming gevraagd en ja hoor, ik had bijna weekend!

Wordt ik me later die dag ineens overvallen door een drang naar alcohol, niet normaal! Serieus erover nagedacht om een fles te halen. Zevende hemelgevoel, dat is fijn, dat is lekker, blablabla.... Knagend iets van tegenwicht opgelost door de slimme ingeving dat niemand het hoeft te weten.

WTF!?!?

Ben hier echt heel erg van geschrokken. Zo erg dat ik 3 dagen later nog onder de indruk ben. Ik weet serieus niet wat ik had gedaan als dat gevoel op een ander moment was gekomen, onderweg naar huis bijvoorbeeld. Gelukkig was ik niet onderweg naar huis maar nog veilig op het werk en kwam ik weer bij zinnen. Genade wat heftig en onverwacht.

Toen ik nog dronk, was dit wel wat ik deed. Kon dan een dag eerder helemaal naar de * gaan. Maar das al toch al een tijd geleden. Heb eerder spontaan een lang weekend genomen, niets aan de hand. Speelt verder niets bijzonders, geen bewuste trigger aanwezig. Ik ben echt overvallen door dit gevoel. Waar komt dat ineens vandaan?

Herkend iemand dit? Kan dit over een jaar nog zo ineens opkomen? Freaky hoor!

bewerkt door moderator
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank voor jullie reacties!

Hoort erbij dus, ook nu nog....

Misschien naïef maar na dik 5 maanden had ik dit niet (meer) verwacht. Niet zonder een herkenbare reden iig.

Dat dagje vrij nemen ervaar ik niet als bijzonder. Maar misschien zit er meer achter dan ik denk, zal daar op gaan letten.

Belangrijkste is dat ik het droog heb gehouden. Ben nu wel nieuwsgierig of dat ook was gelukt op een ander moment. Daar gaan we misschien nog achter komen.

Het is inderdaad een kwestie van uitzitten. Even door de drang heenbijten en beseffen waar je mee bezig bent.

Nou ik was alert en ben nu superalert, is het toch ergens goed voor geweest. En inderdaad een ervaring rijker die me zal helpen bij een volgende aanval van waanzin

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Mootje, 

 

Lees vandaag je draadje voor 't eerst door.

 

Herkenbaar. Dat 'overvallen' voelen door trek. Geen aanwijsbare trigger.

Ik herken het van een eerdere periode dat ik ook wat langer droogstond.

Helaas is het bij mij zo een paar keer misgegaan.

 

Enorm goed van je dat je er doorheen bent gegaan.

 

Inderdaad een er ervaring rijker en wellicht een boost voor je zelfvertrouwen.

 

Ga zo door  :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...