nieuw hier. Ik wil zo graag stoppen!

[mikki]

Udate:

Vakantie.

Vandaag ga ik een weekje weg met een vriendin. De eerste vakantie sinds jaren dat ik niet zal drinken.

Ik voel mij sterk. Het niet drinken wordt met de dag makkelijker en er zijn al veel dagen dat ik niet aan drank denk. Tenminste; het komt voorbij, maar meer in de zin van afkeer en hoe naar ik mij voelde.

Ik voel mij sterk. Het nuchtere leven bevalt mij elke dag beter en beter. Ik heb het overzicht over mijn leven en hoef niets goed te maken met mezelf. Ik begin weer vertrouwen te krijgen in wie ik ben.

Een paar maanden geleden kon ik nog naar mijzelf kijken met afschuw en twijfel. Nu heb ik vertrouwen. Elke dag meer zin in het leven, meer zin in de dag.

 

De vakantie wordt weer een nieuwe en nuchtere ervaring. Waar ik voorheen op mijn klok keek rond 1 uur en vond dat het wel tijd voor een wijntje was, daar ga ik nu genieten van de omgeving, dingen zien en ondernemen.

Er zullen mensen zijn op het strand, de terrassen, aan een glas drank. Ik zie er niet meer tegen op. Ik voel mij sterk en vastberaden en heb zin in deze nieuwe, nuchtere ervaring.

Wanneer ik het wel moeilijk  zal krijgen kan ik hier komen, of met mijn vriendin praten, of mijn sponsor bellen.

Ik heb vertrouwen. En nu ik wat langer nuchter ben, voelt dit vertrouwen in mijzelf echt en niet dubbel (zoals toen ik nog dronk)

[huttula]

Fijne vakantie Mikki

[smart]

Wat heerlijk om zo standvastig en vol vertrouwen te zijn!

Geniet van je vakantie!!

[mikki]

Al even niet geschreven , maar wel mee gelezen. Het stoppen gaat nog steeds goed. Wel beginnen er steeds meer twijfels te komen . De drank is overal, wordt elke dag wel zo n beetje ergens aangeboden en is niet weg te denken of te omzeilen in onze maatschappij. Dat vind ik confronterend en lastig. Hierdoor blijf ik maar bezig met het niet drinken. Het word niet minder en dat stoort mij. Ik heb mezelf een belofte gedaan en daar hou ik mij aan, maar dat neemt niet weg dat het vermoeiend is om maar steeds met niet drinken bezig te zijn. Ik zet door want met drank kan ik niet omgaan. Wel ben ik er rouwig om sinds de euforie van het stoppen er niet meer op de voorgrond is. Ik hoop dat er een dag komt dat ik verrast kan zijn over het feit dat ik er een hele dag niet mee bezig ben . Hopelijk komt deze dag spoedig.

[lady jane]

geduld mikki

dan komt ie misschien

wel sneller dan gedacht.☺♥

[Gast]

Drank is overal, dat klopt. Ik heb wat situaties de eerste maanden ontlopen. Hoewel dat niet altijd mogelijk was. Mijn ervaring is dat ook dit went en slijt.

Vaak zie ik het tegenwoordig niet eens meer. Er is dus hoop Mikki, het heeft zijn tijd even nodig.

 

Je bent er nog erg mee bezig. Hoewel je al een respectabel aantal weken niet hebt gedronken, weken die echt moeilijk kunnen zijn, ben je nog niet zo lang droog natuurlijk. Vergelijk het met autorijles en examen hebben gedaan. Daarna ga je pas echt leren om op een goede en makkelijke manier aan het verkeer deel te nemen. Het is met stoppen met drinken ook zo. Het heeft zijn tijd even nodig. (hé, dat had ik al gezegd toch?)

 

Na de eerste weken kan de euforie over het stoppen inderdaad verdwijnen. Dat was bij mij zeker zo. In het filmpje van mvr. Els Noorlander op YouTube.com wordt volgens mij verteld, dat je hersenen na 3 maanden droog weer zelf instaat zijn om een prettig gevoel te "maken" of toe te laten. Het heeft z'n tijd even nodig. (doe ik het wéér).

 

Die dag die jij beschrijft, die gaat komen. Het heeft ... juist

 

Ik heb je draadje even vlug teruggelezen. Heb je dat zelf al een keer gedaan? Dan kun je mooi zien waar je vandaan bent gekomen en waar je nu staat.

 

Je doet het goed Mikki.

[huttula]

Mikki

Dat gevoel ken ik ook

Toch namate ik langer niet drink en mijn eigen weg hierin vond werd het minder.

Tis nu meer een keuze geworden dan ik mag niet.

Moet zeggen ondanks ik al heel snel wist dat ik nooit meer kon drinken..was het toch een heel proces geworden.

Drank is echt overal maar ik hoef niet overal aan mee te doen.

Net als ..ik mag iets mooi vinden zonder het te kopen.

Eerder had ik daar ook problemen mee ook dat gaat me beter af

Eerder als ik iets mooi vond moest er ook 2 hebben voor het geval dat ik niet..

Komt goed mikki

11 mei 2016 bewerkt door huttula

[Monster]

Mikki, je hebt al mooie reacties gehad. Daar sluit ik mij volledig bij aan.

Wel wil ik er even aan toevoegen dat het een proces is, waardoor het even zijn tijd nodig heeft

Er komt een moeilijk seizoen aan, maar je kunt het

[mikki]

Dank jullie voor de bemoedigende reacties. Ja, het heeft tijd nodig.

Gisteren het filmoje van Els gekeken. Daar schrik ik dan ook wel weer van. Hoe zwaar het gestopt blijven dus is en wat al die reseptoren doen en gaan doen :-(

Niet echt bemoedigend maar de realiteit.

Op dit moment werk ik weer deeltijd en dat geeft ook weer veel craving. Het was altijd een sterk patroon: werken en dan drinken.

Ik geef niet op. Ik wil niet meer terug naar die gevangenis, het lage zelfbeeld, het depressieve gevoel en alle angsten en teleurstellingen.

Dat neemt niet weg dat het wel iets is, de verslaving, waar ik nooit meer vrij van zal zijn.En dat, dat geeft ergens ook weer een beetje het gevoel van een gevangenis. en dat maakt het zo dubbel. Die eeuwige tweestrijd.

 

En ja, ik ben van diep gekomen als ik terug lees. Daar wil ik nooit meer naar terug. Maar, ik hoop dat het nog beter wordt dan nu en er een dag komt dat ik mij vrij voel van de verslaving.

als ik mensen zien bij de AA die na jaren en jaren stoppen nog zo bezig zijn met het niet drinken, dan schrik ik daar van. Het heeft zo'n grote rol. Kan dat niet anders? Of is het daadwerkelijk nodg er alsmaar zo mee bezig te zijn?

Als ik het filmpje van Els kijk dain is het antwoord ja. Eens een verslaafde altijd een verslaafde en in essentie blijft het dan altijd een gevecht, zwakke plek en dienen wij altijd allert te zijn.

Dat, dat vind ik moeilijk!

[huttula]

Niet moeten drinken vervaagd in niet hoeven te drinken.

Dat je de voordelen ziet en opmerkt.

Daar waar je vamdaan kwam niet meer terug wilt..is een goed teken ❤

[Gast]

Hoi Mikki, niet zo somber hoor!

 

De presentatie die je hebt gezien toont dat het een ernstige zaak is, een verslaving. Maar ik vind het toch ook wel hoopvol dat je na een maand of drie op eigen kracht weer dingen leuk kunt gaan vinden. Zoals het hoort.

 

Ik voel me inderdaad niet vrij van mijn verslaving, maar ik voer geen gevecht meer. Het feit dat ik regelmatig aandacht aan het onderwerp besteed lijkt voor mij wat op mijn rondjes hardlopen en mijn yoga. Ik wil mijn lijf op orde houden en daar moet ik wat voor doen. De beladenheid is er wel af.

 

De neiging tot onmatigheid en het zoeken naar de kick kan een valkuil zijn (en niet alleen met drank), maar ook een kans of een voordeel. Tenminste, zo zie ik dat.

Als ik naar mijn werk kijk, dan vind ik onbekende, nieuwe en uitdagende zaken heerlijk en kan daar volle bak inspringen. Veel collega's hebben in zulke situaties hun reserves. Als ik ervoor waak het niet te gek te maken, werkt dat prima. Het is een kwestie van balans en het vinden daarvan is een kwestie van tijd.

 

Je doet het goed Mikki. Hou vast en geef het de tijd die nodig is.

[kruidenthee67]

Hoi Mikki,

 

Komt tijd...komt raad 

 

Ik herken een aantal dingen.

Het verdwijnen van de euforie, het je gevangen voelen...

 

Het is gewoon hard werken, voor de één wat meer, voor de ander wat minder.

 

Maar...je kunt je ook vast zetten met die wat zware gedachtes....ook dat herken ik...nooit meer...en wat als....

 

 

Er zijn manieren om daar anders mee om te gaan...en ook dat is werken.

 

 

Maar als jij maar helder hebt waar je het voor doet..wat het je gaat opleveren en wat het nu dus ook al oplevert.

Hou je maar vast aan de sprekers die al een tijd  verder zijn...

 

Niet opgeven.

[Gast]

Hoi Mikki,

 

Er breekt een nieuwe fase voor je aan nu je meer in het 'gewone' leven rondstapt. Het overal zien van drank (ik had daar de eerste maanden veel last van) is balen (nog steeds kijk ik er van weg, vooral bij de Belgen die bier zo superaantrekkelijk in beeld brengen bijvoorbeeld). Het wordt echt minder, het slijt. Het is alsof je systeem gaat vergeten wat het was, voor jou is de afstand tot de laatste nog relatief dichtbij. Daarom is terugvallen ook zo af te raden, je activeert de trekherinnering er weer mee.
Dus: volhouden en volharden, uiteindelijk heb je die overwinning stevig genoeg in de zak.

 

Verder is het nogal persoonlijk hoe je omgaat met wat je beschouwt als verslaving, je weet alleen zelf in hoeverre je geest in de ban was van. Mij helpt het niet om allerlei filmpjes te bekijken, de docu van Theroux (Drinking to Oblivion) vormt de uitzondering.

 

Mikki, gun jezelf de ruimte. Daarmee bedoel ik dat je niet teveel verwacht. Observeer hoe je gaat, hoe je 'ervoor staat', en vergelijk dat met hoeveel slechter het was. Soms moet je sprokkelen naar 'winst'.
 

Gestopt blijven is moeilijk. Je 'klinkt' vastberaden en bent volgens mij creatief genoeg om de moeilijke momenten, de baaldagen, de paniekgedachten, aan te kunnen. Omdat je ze kunt omvormen tot een nieuwe manier van gedrag die je betere gewoonten leert.
Echt: het went, het wordt gemakkelijker. De rest is een kwestie van leven.... veel beter te doen zonder drank!

[smart]

     

[mikki]

Wat is het toch fijn om jullie reacties te krijgen! Het geeft mij hoop, moed, tips en ik raak weer gefocused :-)

Gisteren avond weer naar ee nmeeting geweest. Ook daar krijg ik positieve energie van.

Mijn proces van stoppen is ook mooi en geeft ook veel nieuwe inzichten en mogelijkheden. Waar ik mezelf voorhee nbeperkte zie ik nu mogelijkheden voor ontwikkeling. Het brengt veel, het brengt rust en het brengt een vredig leven.

 

Soms is het even ook eenzaam. Die eenzaamheid was er wellicht ook toen ik nog dronk, maar die verdoofde ik. Eenzaamheid hoort ook bij het leven; het bij jezelf zijn en tot jezelf komen en dat er laten zijn wat er op dat moment is.

Uriania; ik deel jou visie over de hogere macht; het universum, het zijn, het los zijn van het ego etc etc.

Ik lees daar nu veel over en ook mij helpt dit enorm om steeds weer in het hier en nu te zijn, zonder gedachten en zonder oordelen.

Het is een heel proces.

Ik verander, de wereld om mij heen niet. Collega's en vrienden blijven verwachten dat ik mee draai in de malle molen. Doorga en doorga. Dat deed ik toen ik dronk en dat kom ik toen ook.

Nu verander ik, maar de maatschappij om mij heen niet. Ik moet stevig in mijn schoenen blijven staan om mij niet van dit pas af te laten brengen. Doe ik dat wel dan ga ik uiteindelijk weer onderuit.

[huttula]

Er is niks belangrijker in het leven als jezelf.

Zonder jezelf geen leven.

Best apart dat stoppen dit soort dingen bij je mensen losmaakt.

Nieuwsgierigheid naar de uitdaging van het leven.

Ik hou van ontdekkingsreizen van het leven

Mooi om je te lezen Mikki

[Monster]

Eens een verslaafde altijd een verslaafde en in essentie blijft het dan altijd een gevecht, zwakke plek en dienen wij altijd allert te zijn.

Dat, dat vind ik moeilijk!

 

 

Mikki, je vond het moeilijk om te horen dat mensen bij de AA soms jaren met drank bezig zijn.

Dat zou ik ook moeilijk vinden. Teleurstellend. Vermoeiend ook.

Drank is maar een symptoom van de ziekte Verslaving, en misschien zelfs maar een klein symptoom van een grote aandoening:

het Syndroom van King Baby.

Ook zonder alcoholisme zouden we ons gedrag ooit onder ogen moeten zien, en veranderen toch?

 

Dat het een gevecht blijft durf ik met je oneens te zijn. Alert zijn, ja dat wel. Maar dat zijn we toch op alles? Ons gewicht, waar flitspalen staan, dat we niet iemand kwetsen, enz.

Ikzelf ervaar het hebben van een verslaving en het alert zijn niet zwaarder dan: wakker zijn. Zien wat er gebeurt met mijn gedachten, en dus gevoelens, en mijn copingsstijl. Acceptatie enz.

 

Niet moedeloos worden Mikki. Je hoeft eigenlijk niets te doen, je hoeft letterlijk alleen maar mooi te zijn!

[mikki]

Helemaal waar Monster.

Dat is ook waar ik naar strreef, dat het niet drinken meer een rodedraad wordt die vertaalt hoe ik goed bij mezelf blijf en voor mezelf zorg. De juiste keuzes maak vanuit mezelf en dicht bij mezelf.

Hopelijk wordt het inderdaad op een moment iets zoals wanneer ik let op voldoende slaap, mijn eten etc.

Op de sterke dagen is dat ook zo en ben ik erg dankbaar. Die dagen zijn er voor 80 procent. En dat is een hele grote winst.

Als ik kijk naar hoe vervreemd ik van mijzelf was, hoe niet trouw, hoe weinig vertrouwen ik had in mijzelf, dan ben ik al een heel eind.

Maar, het stukje rouw over wat ik bij mijzelf heb gecreeerd met de verslaving blijft nog wel op de achtergrond. Ik zou wensen dat het nooit zover was gekomen. Dat ik net als veel mensen, een of 2 glaasjes kon drinken en er niet zo mee bezig hoefde te zijn. Ik weet dat dat voor mij niet is en ook niet komt. En dat wil ik ook niet. Het leven is op deze manier een mooie uitdaging en heel waardevol. Maar ik ben er nog niet. Anderzijds; wie wel. Een mens is nooit compleet en nooit perfect.;.Drank of geen drank. relativeren is de kunst..

[huttula]

Niet alles hoef je te kunnen Mikki❤

Eigenlijk is het best wel een mooi signaal van het lichaam dat jij Drank niet nodig hebt om te overleven

Zo zie ik tegenwoordig de signalen dat het lichaam afgeeft

Over relativeren gesproken

Lichaam is zo unieks..zuinig op wezen❤

[mikki]

Dank je hut. Klopt. Ik wil teveel en te snel en daar zit m nou juist de les in. Ik ben al zoveel beter voor mezelf aan het zorgen. Een wereld van verschil. Hoe snel dat kennelijk ook weer gewoon word.

[huttula]

Ik wil het nu...herkenbaar

[Gast]

Leuk, leuk ja - herkenbaar

Teveel willen, te snel willen; geduld is niet mijn sterkste punt nee. Wél loont het de moeite me daar bewust van te blijven, in die zin brengt het overwinnen van verslavingsgedrag een enorme winst.

 

Ik lees je Mikki, fijn dat je deelt wat je tegenkomt en ik heb bewondering voor de manier waarop je er mee omgaat. Dat belooft veel moois!
 

[mikki]

Dank je Urania! :-)

 

Ik ben weer deeltijd ana het werk. Moeilijk. Werken niet, maar wel het anders omgaan met mijn energie en grenzen.

Toen ik nog dronk kon ik mijn werkfrustraties en ook leefspanning daar in kwijt s avonds. Niet had het effectief was, maar ik kon eindeloos mijn grenzen over en doorgaan.

Nu ik niet meer drink merk ik dat ik mijn gevoeligheid en grenzen goed in de gaten meot houden. Ga ik eroverheen, dan volgt trek.

Helaas zoals ik eerder zei; ik verander wel, maar de maatschappij niet. Ik vind dit een moeilijk spanningsveld. Mensen verwachten van alles van mij en doordat andere het verwachten, trap ik er zelf steeds bijna in over mijn grenzen te gaan.

Het stoppen met drinken is een dingentje, het anders leven zijn veel andere dingen. Daar begint het voor mij nu pas.

[smart]

Wat bijzonder eigenlijk he!

Dat er ineens heel andere dingen zijn om op te letten nl. jezelf.

Mogen toegeven aan gevoeligheden die er ook eerder al waren maar die

werden toegedekt.

Vooral te weten: je bent goed zoals je bent!!

[huttula]

Toch merk ik dat als ik doorga met mijn eigen weg hierin te volgen dat de verwachtingen van anderen zich gaan aanpassen.

Best sterk proces maar wel vermoeiend om vol te houden.

Oud gedrag en denkwijze blijven nog lang aanwezig of steken de kop weer op.

Ik doe mezelf te kort als ik mijn eigen weg in mijn nieuwe wereld niet volg.

Mikki goed bezig❤