Stoppen

[lady jane]

tests zijn mooi

als balans/evaluatie

wat kan ik, wat ben ik

hoe ga ik ermee om.

Jijzelf verandert niet erdoor

ook niet na de uitslag hoor.

zet m op Lars

en laat ze maar een poepie ruiken

[Menja42]

Hoi Lars, ik sluit me bij de andere aan, het is echt bijzonder 'live' iemands afkickproces te volgen, bijzonder inspirerend. Tevens ben ik erg benieuwd naar de medische ondersteuning, ook in de series op tv laten ze daar niet zo heel veel van zien, maar misschien is dat het ook wel. Heb je wel eens de film 28 days gezien met Sandra Bullock, dat gaat precies of de situatie in een kliniek waar jij nu zit, goeie film! Af en toe kijk deze om er kracht uit te putten.

 

Ben benieuwd hoe de testdag verloopt. Ook al vind ik 'labellen' stigmatiserend, het kan wel degelijk een hulpmiddel zijn als er uit de test een profiel rolt, waar je actief mee aan de slag kan voor de onderliggende problematiek, die de vluchtgedrag = symptoombestrijding in stand houd. Ook al is bij verslaafden meestal de symptoombestrijding het probleem op zich geworden.

 

Succes!

[Kohtje]

 Nu even niets denk dat ik mijn ogen voor een uurtje dicht ga doen. 

 

Leeftijdgenoot.

 

Lars, van die tests hoef je niets te bakken, kun je niets bakken..

Jij bent gebakken, die tests laten hooguit een beetje zien wat voor baksel jij bent.

[smart]

Ja hup oudje: wakker worden!!

 

(hm, herkenbaar hoor...)

[lady jane]

truste

[huttula]

Ik deed vaak een koptelefoontje op met een heel rustig zacht muziekje.

Iets waar ik moeite voor moest doen om het te horen.

Dit leide af van drukte in hoofd.

En ben best vaak in slaapgevallen met koptelefoon en al.

[smart]

Misschien helpt het wel om je gedachten toe te spreken. Zo van: laat maar gaan... ik ben mijn gedachten niet... let go... o alweer een gedachte? Ach... zorgen!... let go... ach herinneringen!...... laat gaan.... plannen?....  laat maar gaan......

Vriendelijk toespreken. Ondertussen je ademhaling volgend.

 

Wie weet.

Mij helpt het vaak.

 

welterusten!

[lady jane]

Afstand nemen is soms

de enige manier om tot

rust en tot jezelf te komen Lars.

Voor zowel haar als voor jou.

Jij hebt gelegenheid om nu met jezelf bezig

te zijn, en ik denk dat zij gewoon wel in

haar eigen dingen doorgaat? Werk, sport, hobbies.

Dat is fijn afleiding, maar dan heeft ze juist overige

tijd hard nodig om haar echte binnenwereld te onderzoeken.

Ik snap dat dit bedreigend of eng kan zijn, maar

jouw drinken is dat ook jaren voor haar geweest.

Nu ze weet dat jij in goede handen bent, kan zij

(eindelijk) ook echt aan zichzelf denken, en misschien

hulp zoeken. Dat gesprek vandaag gaat waarschijnlijk

deels over jou, deels over jullie en deels over haarzelf.

[lady jane]

dat is ook zo Lars

en het is toch goed die af en toe te scheiden.♥

[huttula]

En ook jouw gevoel leer je nu goed kennen.

Geen onbelangrijke..

[Meya]

Partners hebben nu eenmaal ruimte nodig in een relatie. Niet te veel (want dan heb je geen relatie meer) maar ook niet te weinig (want dan verstik je elkaar en versterk je elkaars zwakke kanten). Volgens mij heb jij ook ruimte nodig.

 

Heb er maar vertrouwen in dat het goed komt met jou jou en je vrouw. Volgens mij gaan jullie richting een beter huwelijk dan voorheen. 

[smart]

Ben benieuwd Lars.

Neem ook tijd om alles te laten bezinken...

[smart]

Wat betekenen die twee DD's ?

 

Dubbel droog.... zal ut wel niet zijn

Bah sorry voor mijn meligheid.

 

Morgen weer een dag!

[smart]

Ow.... nog maar eens sorry...

 

Dat is best pittig Lars!

Ga je komende week al of de week erna?

 

Voor nu een goede nacht....

(had je het muziekje van Toine van vandaag ook gezien? Dat vond ik heel troostrijk!)

 

[huttula]

Ik denk Lars als je nu niet alles aanpakt dat het straks nog zwaarder is.

Beschouw alles wat je nu doet voor eenmalig en het leverd je genoeg op.

Zelf heb ik geen opname gehad maar wel jarenlang bij verslavingszorg gelopen.

Ik was dan wel van de drank af maar kon echt niet met mezelf overweg

Dus ja van therapie na therapie na therapie...5 jaar lang

Elke keer een stuk verder maar steeds in de knup met mezelf.

Drinken wilde ik niet meer...maar ja hoe hou je je dan staande.

Heftige tijd..maar zo de moeite waard om door te vechten en jezelf te leren kennen.

Gevoelens...verleden..verdriet...de onrust..de wilskracht

En dan het mooiste...dat er ook een mooi mens in mij schuilt.

Wat heb ik mezelf tekort gedaan met vluchten in drank.

Lars doe jezelf niet tekort in behandeling

Je bent al zover..trots op wezen

Verslaafd worden doe je niet zomaar..

Eraf komen ook niet

Succes❤

[Yvonne]

Las het stukje waarin je vertelde dat jouw vrouw de hele week niets van zich heeft laten horen. 

Kan me jouw teleurstelling indenken. 

Maar kan me ook zo goed verplaatsen in jouw vrouw, ik herken het: 

Kees (mijn partner) was jaren geleden ook opgenomen, zowel voor hem als voor mij een periode van 

tot rust komen... 

De eerste week ben ik elke avond op bezoek gegaan, in het weekend zelfs twee keer per dag, want

hij had daar heel veel behoefte aan.

Na die eerst week had ik zelf heel heel erg de behoefte aan rust en heb ook gezegd dat ik een week niet zou komen.

De eerste avond al heeft hij twee uur gebeld met mij, hij hield het daar niet uit, wilde naar huis en gaf allerlei redenen aan

waarom dat beter zou zijn....  en beloofde dat het echt echt allemaal anders zou worden.... 

Ik had inderdaad al gemerkt dat de behandeling daar waar hij dit keer verbleef eigenlijk bestond uit niet veel meer dan 's morgens een bak koffie met elkaar drinken.

Heel anders dan bij zijn eerste opname elders waar hij een strak dagpatroon kreeg, veel groepsgebeuren en persoonlijke gesprekken en begeleiding. 

De huiskamer was dicht na lunch tot het avondeten. 

Veel van het personeel was met verlof of ziek, er was geen persoonlijke-  of groepsbegeleiding.

En daarnaast liepen er een paar personen die ronduit aan het muiten waren, er hing een heel vreemde en vijandige sfeer. 

 

Maar ik had wel degelijk behoefte aan rust... 

Afijn, om een lang verhaal kort te maken: ik heb uiteindelijk het minst slechte van twee gekozen: Kees de volgende dag thuis gehaald. 

Binnen twee dagen was het oude patroon weer helemaal terug. 

Ik heb me behoorlijk bedot gevoeld Lars, en die adempauze is er voor mij dus nooit geweest. 

Gun haar die pauze Lars, welke kant het kwartje daarna ook gaat rollen. 

Het haar kwalijk nemen of proberen haar over te halen zal misschien meer kwaad dan goed doen... 

[Yvonne]

En toch Lars.... probeer het van haar kant te bekijken... 

Zij heeft zooooooo'n lange adem gehad, die is nu op. 

Zij bedondert je niet, het elastiekje is alleen (even) gebroken... 

[huttula]

Lars ...je praat of het het al over is.

Er word nog steeds gewerkt aan en door jou.

En zo gaat het ook met haar.

Misschien is dit wel de grootste steun die jij van haar krijgt.

Tijd om echt te herstellen..tijd om aann jezelf te werken.

En dat het allemaal tegen valt...dat mag.

Tis ook niet niks.

Een verslaving is complex.

Ik geloof in happy end.

In een gelukkige opa en oma ❤

[Meya]

Partners hebben nu eenmaal ruimte nodig in een relatie. (...)  Volgens mij heb jij ook ruimte nodig.

 

Heb er maar vertrouwen in dat het goed komt met jou jou en je vrouw. Volgens mij gaan jullie richting een beter huwelijk dan voorheen. 

 

 

Veel slechter kan het niet worden Meya. Test gemaakt vanmorgen. Straks een gesprek met de arts over advies van hoe verder. 

 

 

Volgens mij wás het veel slechter dan nu.

 

Jij zocht je wanhopig ruimte in je treinen maar ook in drank. En met je stomme dronken kop (jouw woorden) soms nog in andere dingen, voor je vrouw hele nare dingen. Terwijl je van d'r houd en niet wil dat ze weggaat.

 

Ik heb hetzelfde gedaan. Ook bij mij dubbele diagnose. Ik zeg nu over mezelf niet meer 'stomme' dronken kop. Ik vind het nu niet meer stom van mezelf. Het was onwetend, dat wel. Ik weet nu veel beter hoe het zit, en mijn mijn vrouw begrijpt me nu ook veel beter. En dat helpt mijn huwelijk heel erg.

 

Doen, die DD. Ga leren over jezelf. Ik twijfelde net zo erg als jij, of misschien nog wel meer. Met mij was toch niet echt wat aan de hand?! Maar ik heb het gedaan en man wat ben ik daar achteraf blij mee. Wat is nou vier weken investeren in een mensenleven?

 

Doen ! 

[Poppy]

Dat er psychisch iets niet in orde is is toch heel logisch? Geldt dat niet voor velen, waarom drinken we anders, toch om iets te verdoven, onze destructieve manier om met het leven en handicap om te gaan. We wisten niet beter.

Ik hoop dat je voor behandeling kiest, ik begrijp dat je op dit moment in een hel zit omdat er zoveel gebeurt, maar het is wel een put waar je uit kunt komen. Je ligt niet onder een brug totaal verwaarloosd dood te gaan, dat had verdorie ook gekund, dat is pas de hel. Misschien zeg ik het wat hard nu, maar dat komt ook omdat ik het je zo gun om voor het leven te kiezen.

Succes lieve Lars

[smart]

Ja, goed te onthouden dat het erger kan.

Ik ken vrij jonge mensen van mijn werk met korsakof.

Veertig (ers).

Roepen de hele dag om hun sigaretje, niet meer wetend dat ze zojuist gerookt hebben.

Dat staat dan op een bord: 9 uur roken. En o wee als je vergeet er 10 uur van te maken.

Grote woede. Het enige wat nog bestaat voor hen. De hele dag.Primair. Primitief toch? Hel?

 

 

Enfin, ik vertelde het verhaal hier vaker.... ik heb geen korsakof hoor   Godzijdank.

 

Mooi stukje wat Poppy schreef!

[Kohtje]

Hallo Lars,

 

Ik ben voor langere tijd met drank kunnen stoppen nadat ik het 12-stappen programma ben gaan volgen.

Mijn leven was een puinhoop, ik was zo goed als alles kwijt en ik stond op het punt om het maar op te geven, m.a.w.

"laat maar komen, ik zuip tot het "vanzelf" ophoudt...al is het "onder de brug" of "in een portiek"...

In mijn uiterste wanhopigheid ving ik iets op van een 12-stappen behandeling..

 

Nu had ik wel vaker van AA en de 12 stappen gehoord, maar dat was nooit iets voor mij. In het programma

komt namelijk het woord God voor. Nou ja, dan wist ik het wel.. geloof, sekte, dat soort dingen. BRRRRRRrrrrrrrr...........

Toch was ik dit keer zó wanhopig, dat ik op de één of andere rare manier bereid was die behandeling te gaan doen.

Inclusief dus dat 12 stappen programma, inclusief dus die God.. Ik had de keus tussen doodgaan en nog een toegestoken hand grijpen.

Dat laatste heb ik dus gedaan zoals wel duidelijk is.

 

Nu ben ik er niet op uit om je een 12-stappen behandeling te gaan laten doen, maar ik wil je even een stukje laten lezen uit

het boek "NA-Anonieme Verslaafden" van (hoe verzin je het..) NA-Anonieme Verslaafden. (Narcotics Anonymous)

Dit stukje maakt namelijk duidelijk dat verslaving een ziekte is, een ziekte met verschillende aspecten.. lees maar:

 

Verslaving is een fysieke, mentale en spirituele ziekte die ieder gebied van ons leven aantast.

  Het fysieke aspect van onze ziekte is het dwangmatig gebruik van drugs: het onvermogen om te stoppen met gebruiken

als we eenmaal zijn begonnen.

  Het mentale deel van onze ziekte is de obsessie, of het allesoverweldigende verlangen om te gebruiken, zelfs wanneer we ons leven

aan het verwoesten zijn.

  Het spirituele deel van onze ziekte is onze totaal egocentrische houding.

We hadden het gevoel dat we konden stoppen wanneer we dat wilden, ondanks alle bewijzen van het tegendeel.

Ontkenning, vervanging, rationalisatie, rechtvaardiging, achterdocht, schuld, schaamte, verwaarlozing, aftakeling, afzondering

en controleverlies zijn allemaal gevolgen van onze ziekte. Onze ziekte is voortschrijdend, ongeneeslijk en fataal.

De meesten van ons zijn opgelucht om er achter te komen dat ze een ziekte hebben in plaats van een morele tekortkoming.

 

We zijn niet verantwoordelijk voor onze ziekte, maar we zijn wel verantwoordelijk voor ons herstel.

De meesten van ons probeerden op eigen kracht te stoppen met gebruiken, maar we konden niet mét en niet zónder drugs (=ook alcohol)

leven. Uiteindelijk realiseerden we ons dat we machteloos stonden tegenover onze verslaving...

 

Tot zover nu even het citeren..

Wat dat spirituele (voor mij destijds meest afschrikwekkende) deel betreft nog even dit:

ik ben er achter gekomen dat de soep niet zo heet gegeten wordt als ze wordt opgediend.

Het "gedoe" met God was niets anders (voor mij) dan dat ik me moest leren overgeven aan de realiteit, aan het feit dat niet ik alles

in mijn leven kon regelen en sturen, maar dat ik meer ontspanning en berusting kon vinden in een heleboel dingen op z'n beloop te laten.

Niet dat ik nu een stuurloos schip op de oceaan ben, maar door m'n verwachtingen niet tot eisen te maken maar verwachtingen te laten zijn

die soms wel, soms niet uitkomen, kan ik, als de koers verandert, m'n verwachtingen bijstellen..

Het komt er op neer dat het veel makkelijker en gezonder is om mezelf aan de omstandigheden aan te passen dan

de omstandigheden aan mijn wil aan te passen. Zo houd ik de verantwoordelijkheid voor mijn leven bij mezelf.

[Meya]

Heftige beslissing Lars. Ik denk dat een mens zijn innerlijke klussen onbewust gedoceerd aanpakt. Alles op de juiste tijd. Je zet grote stappen. Heb ik veel respect voor.

[rapilos]

Ik ben voor de opname een paar keer naar de AA geweest. Ik geloof 3 keer. Wil er ook heen gaan als ik weer thuis ben. Ik ga over een week met ontslag. Ga niet het traject dubbel diagnose in. Niet in opname althans. Waar ik heen ga weet ik niet. Ik wil een gesprek met mijn vrouw. Kan ik naar huis? Wil ze dat liever nog niet ga ik voorlopig in een vakantiehuisje. Ik wil ambulante begeleiding en weer aan het werk. 

Niets veranderlijker dan een mens

[blondie6173]

Ik ben voor de opname een paar keer naar de AA geweest. Ik geloof 3 keer. Wil er ook heen gaan als ik weer thuis ben. Ik ga over een week met ontslag. Ga niet het traject dubbel diagnose in. Niet in opname althans. Waar ik heen ga weet ik niet. Ik wil een gesprek met mijn vrouw. Kan ik naar huis? Wil ze dat liever nog niet ga ik voorlopig in een vakantiehuisje. Ik wil ambulante begeleiding en weer aan het werk.

12 februari 2016 bewerkt door blondie6173