Spring naar bijdragen

Donderdag, 16 juli 2015


jowan

Aanbevolen berichten

Nou Blondie als ik dat zo hoor denk ik, iedere dag kan de laatste zijn, dus probeer ik zoveel mogelijk te genieten. En dat lukt me heel vaak, maar als ik dan de verhalen van sommigen hier lees denk ik, ik zou dat jullie ook zo graag gunnen.

Wijfie een stuk gelukkiger, Hannah een goeie gezondheid, enz. Wat ben ik dan rijk.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb een aanvulling op de "discussie" tussen Kohtje en mezelf, aangevuld met de waardevolle opmerkingen van Yogajuf. (Discussie gaat naar mijn gevoel over gelijk krijgen en dat hebben we hier niet.)

 

Het verschil wat ik wil maken is dat mijn middel niet mijn verslaving is. Is ben dus niet alcoholverslaafd. Ik heb een ziekte verslaving en die grijpt elk mogelijk voorhanden middel of proces aan om zich te manifesteren. Van suikerwafels tot seks. Sinds ik stopte met alcohol kwamen onder andere suikerwafels en het kopen van fotoapparatuur aan bod. Misschien minder destructief, maar evengoed een uiting van mijn ziekte verslaving. Zeker zo ernstig dus.

Verslaving is een ziekte in mijn hoofd, iets moeilijks met transmitters en receivers en heel kleine deeltjes. Die functie van mijn brein is defect. Kapot gegaan door overmatig gebruik of zelfs als een overerfde aandoening. Voor dat laatste bestaat bij mij een gerede kans als ik naar mijn afkomst kijk. Dat ik het daarna door overmatig en zeer langdurig misbruik definitief de vernieling in heb geholpen zou me niets verbazen.

Het mag duidelijk zijn dat ik daar niet trots op ben.

 

Ik weet niet of ik "blij" kan zijn met mijn verslaving, zoals anderen dat soms zeggen. De poel van ellende die ik achter me probeer te laten is daar te groot voor. Ellende voor en naar mezelf, maar zeer zeker ook naar anderen, mensen die me zeer nabij zijn (waren).

Ik heb er al een hoop moeite voor gedaan om het te accepteren. Dat lukt.

Om mijn ziekte verslaving als iets positiefs te zien vind ik ook erg lastig. Ik denk wel dat het een overlevingsstrategie geweest zou kunnen zijn. Een mechanisme wat ervoor zorgde dat ik niet teveel ineens op mijn bordje kreeg. Had ik dat gezuip niet gehad of gevonden, had ik wellicht andere dingen gedaan die me wellicht fataal zouden zijn geworden.

Ik hecht eraan te vermelden dat ik alcohol als een harddrug beschouw, niets minder. Ik weet dat het haaks staat op de sociale consensus, maar dat hebben we wel met meer middelen gehad. Voortschrijdend inzicht zorgt hopelijk voor inkeer.

Voor mij was alcohol duidelijk een demper, ik hoefde niets meer te voelen. Of ik het aangekund zou hebben of niet was niet meer relevant nadat het misbruik een gebruik was geworden, structuur had gekregen.

Ik schakelde uit waarvan ik dacht dat ik het niet aan zou kunnen. een soort dissociatie. Een "uitzetknop" die ik extreem goed kon inzetten. Vaak nog, als ik niet heel erg goed uitkijk.

 

De "mindfulle" bejegening van YogaJuf snap ik wel en vind ik ook sympathiek. Ik kan er alleen (nu) nog niets mee. De schade en de ellende zijn daarvoor te omvangrijk.

Mijn ziekte verslaving misbruikt elk moment van zwakte of onoplettendheid van mij om mij weer terug te trekken naar daar waar ik NOOIT meer naar toe wil. Dat zou een wisse dood worden, zeker na deze cleantijd en het gevaar voor OD.

Dat is dus ook de reden daat ik het middel uitban, zo strak en effectief als ik kan.

Mijn ziekte verslaving is inmiddels een geaccepteerd deel van mij. Daaraan kan ik niets veranderen en de medische wetenschap ook niet. Ik ben een verslaafde en merk daar dagelijks de effecten van. Ik denk niet dat dat ooit overgaat.

Vergelijk het met een andere chronische ziekte, diabetes bijvoorbeeld. Daar kun je oud mee worden en een goed kwaliteit van leven handhaven, mits je je maar rekenschap van de ziekte geeft en de medicatie en zorg volgt.

Voor mijn ziekte verslaving heb ik de NA en de AA groepen met hun 12-stappen model uitgekozen. Daar vaar ik al een hele poos wel bij.

Het grote voordeel is dat het zich veel minder richt op het stoppen van middelenmisbruik (Neem de eerste niet....) maar veel meer op het opnieuw inrichten van je leven of het verbeteren van je leven. Omdat verslaving een ziekte in mijn hoofd is, past me de mindfulle en spirituele benadering van de 12 stappen me erg goed.

Overigens was de suggestie om wekelijks enkele groepen te bezoeken voor mij erg belangrijk. Daarmee kon ik mijn eenzaamheid en sociaal isolement oplossen. Ik was de interactie met mensen kwijt en ik schat in dat als ik daar weer in terugval, een terugval in het middel een kwestie van weinig tijd zal zijn. En dus mijn dood. Het is voor mij dus niet zomaar een spielerei, ik probeer wat, neem wat risico links of rechts, en als het misgaat, ok, probeer ik het nog wel eens als ik daar zin in heb. Dat is niet mijn scenario. Ik moet het serieuzer nemen dan dat. Ik wil leven.

 

Mijn verslaving is dus niet echt een illusie, zoals ik vandaag las. Het is bittere, bikkelharde, dagelijkse realiteit.

Maar ik leef, ik drink niet, en heb een beter leven dan ik ooit gehad heb. Ik heb nog een hoop noten te kraken, maar ook dat is mijn (uitgestelde) leven.

En daar ben ik dankbaar voor!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben met de jongste weer een poging aan het wagen om hem zindelijk te krijgen.

Gaat best aardig, we zijn een stapje verder aan het komen.

Hij gaat nu uit zichzelf plassen als hij moet.

De grote boodschap is nog een probleem, dat overvalt hem nog.

Maar we hebben nog een paar weken.

Je kunt er als beloning een vlaggetje op zetten. Bij sommige kinderen werkt dit heel goed.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Daar was ik weer.

Vandaag een fantastische dag gehad, iedereen heeft het reuze naar de zin gehad.

Ik lig nu helemaal voldaan op de bank.

Eerst een heerlijk fiets tochtje met mijn dochter en twee zoons en mams en mijn neef.

Toen we pauze namen konden de kids heerlijk klimmen en klauteren en ondertussen heerlijk met mijn mams en mijn dochter geklets en lekker broodjes gegeten en koffie gedronken en de kids hadden de grootste lol. ( we hebben altijd ons picknick bij ons anders word het te duur en zo kunnen we vaker een uitstapje doen)

Daarna verder gefietst en naar het LEGO festijn, de jongen helemaal door het dolle heen.

Daarna heerlijk in het oude boemeltreintje van het ene dorp naar het andere dorp.

In het ander dorpje heerlijk gewandeld en leuke winkeltjes bekijken, dit vonden mijn dochter en ik en mijn mams weer super.

Ben vandaag ook eens een keertje voor mezelf geslaagd 3 nieuwe shirts gehaald en een leuk shirt voor mijn dochter.

Toen weer terug met het boemeltje en toen nog even bij de LEGO gekeken en allemaal wat klein dingetjes gehaald wat ze graag wouden hebben. Op de terugweg heerlijk genoten van de natuur en met de pauze heerlijk met mijn dochter geknuffeld dit vond ze ook heel prettig.

Thuis heerlijk de lasagne in de oven en allemaal heerlijk gegeten, daarna zijn de oudsten naar hun vader gefietst.

Toen nog even een momentje met mijn jongste en hem verteld dat het even een tijd niet zo lekker ging met mama en dat ik en papa samen er voor hebben gekozen dat mama het eventjes wat rustiger moet doen en dat we eraan werken dat het met de tijd weer normaal zal gaan. En dit vond hij heel fijn.

Morgen ga ik laat in de middag naar het zwemwater en komt mijn ex met de kids.

En mijn goeie vriendin met haar zoon komen ook dit vind ik heel prettig.

Lekker een potje trik trak spelen een duik in het water.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lees ik net mijn mail en ben ik afgemeld voor de internet behandeling omdat ik 21 augustus bij taktus een intake gesprek heb.

Terwijl ik heb aangegeven dat ik de behandeling thuis wil doen en met in psychiater bij mij in de buurt.

Na ja dan maar even op mijn kiezen bijten en geen gekke dingen doen.

Er zit in totaal 7 weken tussen dat ik me heb aan gemeld en aan de beurt ben.

Gelukkig kan ik zo van de ene dag op de andere dag stoppen maar moet wel oppassen voor triggers.

Ben blij dat het nu zo positief met me gaat op het  moment maar wat als dit anders was.

En als het slechter gaat wat moet ik dan? De huisarts bellen of wat?

Laten we gewoon hopen op een positieve tijd maar ik blijf het raar vinden. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben wel gestopt en wil dit ook zo houden.

Ik ben ook weleens 2 jaar gestopt met drinken en dan eens een paar weken wel en dan zo weer een paar maand niks.

Maar wil de diep liggende oorzaak vinden in mezelf waarom ik dan toch af en toe de fout in ga.

Vandaar dat ik een internetbehandeling wou en daarbij individuele gesprekken met een psychiater.

Want ik heb bepaalde behandelingen gehad, en heb wel mijn dag structuur op order.

Mijn eten doe ik goed en heb goeie vrienden om me heen.

Maar heb veel bagage in mijn rugzak al wel verwerkt, en daar bij toen hulpverlening over de vloer gehad.

Maar twee jaar geleden is alle hulpverlening er af gegaan.

En ik denk dat ik zoveel met de hulpverlening bezig ben geweest dat ik niet helemaal  tot verwerking ben gekomen.

En dat ik dit nu een plaatsje moet geven.

bewerkt door Bighamster
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mooie dialogen hier vandaag (inderdaad, discussie gaat voor mij ook meer over gelijk krijgen)

Merk dat ik tijd nodig heb om ze te volgen, binnen te laten komen en er achter te komen wat het voor mij betekent...

Dank je wel.

 

Net terug van een luxe yoga les...we waren maar met twee en de juf heeft oefeningen gedaan waarbij ze ons hielp..wow, speciaal en nu volledig ontspannen.

 

Dusssss fijne avond allemaal en lekker slapen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

bighamster

nog meer van hetzelfde

weer therapie/begeleiding

is dat dan wel integrerend?

je zou ook aan Mindfullness kunnen denken

daar hebben veel mensen hier wat aan gehad

ik ook.

Je bent misschien al verder

dan je denkt?

 

ik ben bijgelezen

en ga na een fijne dag

vroeg mn bed opzoeken

slaapwel :moon:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik meld me nuchter en clean af voor de dagpact, weer een succesvolle dag, zij het met moeite.

Niet zozeer moeite om niet te gebruiken, maar moeite met de ontwikkelingen in mijn leven.

Voornamelijk het herkennen en hanteren van gevoelens. Soms lijkt het al heel wat dat ik merk dat ik gevoel heb!

Welterusten en wellicht tot morgen.

 

ps: mis ik gekkie agnieta?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vond de discussie tussen Kohtje Jowan en Yo erg waardevol gisteren en vandaag. Fijn om echt even stil te staan bij verschillende visies wat betreft de verslaving en ik en te lezen hoe anderen hierover denken, erg leerzaam.

 

Net ontspannen terug uit de sauna, heerlijk ontspannen. Nu lekker meloen met ardennerham maken en dan naar bed. Trusten iedereen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bighamster

 

Mindfullness is heel veel over te vinden als je zoekt op google.

 

 

aandachttraining

in het hier-en-nu aanwezig zijn
opmerkzaamheid zonder oordelen

acceptatie van dat wat er is

Bron

 

Zoals je ziet kan je dat overal doen en altijd. Het is vaak onderdeel van yoga meditatie, cursussen over stressreductie op het werk.......het is niet zozeer een kwestie van kennen maar doen. Oefenen en nog eens oefenen en bewust zijn van het hier en nu integreren in je dagelijks leven met alles wat je doet. Je handelingen echt bewust te doen en je focussen op die dingen die je op dat moment doet en niet wat je allemaal moet doen. Als voorbeeld. Je speelt met je kind in de speeltuin en dan is het jij, je kind en de speeltoestellen en het plezier maken samen en niet de planning van de boodschappen die nog moeten, de aankomende vergadering op het werk....nee onverdeelde aandacht voor jij, kind en spelen. Dat en niets meer. Hoeft helemaal niet zweverig te zijn maar juist heel practisch.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...