Spring naar bijdragen

Een nieuw begin


Akkordeon

Aanbevolen berichten

Verhaal van Spud op de dagdraad gisteren herinnerde mij aan een pijnlijk moment gisteren tijdens de intake.

Wie mogen we opschrijven als contactpersoon?

Geen idee. Niemand.

Uiteindelijk het telefoonnummer van 'lief' gegeven. Want er moest iets staan. Maar als er wat gebeurt, kan hij niet eens wat doen op 40 km afstand zonder auto.

Doet me ook denken aan mijn gebroken hand 8 jaar geleden. Ben ik zelf naar de spoed gereden. En niemand die vroeg of ik hulp nodig had met strijken of dweilen. Nu ja, na wat oefening kan je zelf veel met 1 hand.

Alles verandert. Maar dit gegeven sleept blijkbaar al wel even aan...

Ik kan maar beter wat leuks gaan doen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heel herkenbaar allemaal!

Ik kan het telefoonnummer van 1 van mijn kinderen geven als contactpersoon, maar verder is er ook niemand.

Ik hoop dat je in aanmerking komt voor dagbehandeling en dat de wachtlijst niet al te lang is.

 

Sommige emoties kan ik niet verwerken en blijven steeds in dezelfde hevigheid terugkomen. Andere kan ik zo weg redeneren dat ze echt weg zijn. Het eerste is knap vervelend ( maakte ook dat ik 'problemen kreeg op het werk), het tweede niet gezond op termijn, denk ik. Wat ik hieraan ga doen, weet ik nog niet.

 

Daar is toch de dagbehandeling voor? Je hoeft niet alles in je eentje op te lossen!

 

 

Ondanks dat mensen me steunen, voel ik me toch alleen. Ergens klopt daar niets niet. Ook hier geen idee tot hiertoe wat ik daarmee moet of kan.
Voor zover mijn inzichten nu reiken, ben ik alleen bedreven in zorgrelaties. Ik weet niet wat verbinden is zonder zorgen voor.
Ik wil het wel graag leren.

 

Ik voel me ook fundamenteel alleen, maar voel ook een weerstand om me te hechten aan mensen. Zal wel met mijn onveilige hechting als kind te maken hebben, denk ik.

Ik heb niet veel zorgrelaties, maar ik heb liever dat een ander afhankelijk is van mij voor steun en praktische hulp dan andersom. Ik vind het moeilijk om anderen om hulp te vragen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pfoe Akk, veel gebeurd en veel gaande bij jou! Ook ik herken mezelf in veel zaken... Me 'ontfermen' over anderen, ben ik ook een kei in. Maar ow wee, zélf iemand 'nodig' hebben?? Pfoe! Kwam erachter dat de vriendschappen die ik had, op 1tje na, puur gebaseerd waren op van mijn kant 'zorgen voor'. Ook opvang, ook in het weekend, tuurlijk kom maar! Ik kook! Bedje staat klaar!

What?? Dat waren geen vriendschappen, dat was eenrichtingsverkeer. Een van de moeilijkste dingen voor mij, was daar verandering in brengen, of ermee stoppen. Deed ik uiteraard allemaal lekker zelf, maar zo door gaan kon ik ook niet.

 

Balans vinden, geven-nemen in contacten, zo verschrikkelijk moeilijk!

Ik hoop dat je snel mag/kunt beginnen aan de dagbehandeling, vooral als jouw gevoel er goed bij is! lieve groet

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi,

Veel reacties. En met quoten kan ik niks. Ik probeer dus maar zo te reageren.

Ongeduld is het niet, denk ik. Ik voel me nu bekwaam om te werken. Dat het werken aan mezelf nog lang zal duren, weet ik ook. Ik geloof trouwens dat, als ik niks meer aan mezelf te werken heb, mijn leven gedaan is. Volgens mij is de zin van het leven om de beste mens uit mezelf te halen die er in zit. Anderzijds denk ik dat een dagbehandeling het proces wel tijdelijk kan versnellen. Het geeft me dus de kans om er een tijd echt intensief mee bezig te zijn. Ze vragen daar 1 maand observatie. Als blijkt dat het niet helpt, weten we dat dus vrij snel. Niet veel te verliezen dus door te proberen.

Dat zorgen voor anderen is aangeleerd gedrag. Ik denk dat ik gewoon nog niet weet wat liefde zonder zorgen is. Het is inderdaad ook moeilijk om zorg te accepteren. Van professionelen wel. Die betaal je daarvoor. Heel gek, want ik verlang ook erg naar iemand die me in de armen neemt en belooft dat alles wel goed komt.

Ben gisteren beginnen rekenen. Financieel ziet het er erg slecht uit. Als ik zou kunnen werken weer beter. Gelukkig heb ik spaargeld. Maar dat was bedoeld voor de studies van de kinderen. Enfin, het zal een paar dagen duren voor ik de paniek gevolgd op het schrikken van de toestand uit mijn systeem heb.

En toch ga ik er een fijne dag van maken!

Jullie ook?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Net begonnen met je draadje lezen. Je hebt echt veel meegemaakt en zeker afgelopen tijd. Niet een draadje dat ik even doorlees. Maar morgen lees ik gewoon weer verder.

 

Vond het erg leuk je ontmoet je hebben vandaag met wandelen met dit schitterend weer en de leuke groep mensen. Lees morgen wel over je terugreis.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wel, ziet er vandaag minder avontuurlijk uit dan het gisteren voelde. Eigenlijk was het eerst gewoon een stukje file en daarna een afgesloten snelweg. Dan moet je dus in het omrijden vertrouwen op bordjes ( wat hier in België gewoonlijk een slecht idee is). Ik zat in de wagen en wist compleet niet waar ik was. Mijn aardrijkskundige kennis van Nederland is echt niet groot. Na een aantal km aan 90 per uur op het eerste vak om geen bordjes te missen, toch gestopt aan een tankstation om de weg te vragen. De vaste signalisatie is immers wel betrouwbaar. Ik goed gemutst weer op weg. Tot 4 km verder de bordjes wat anders vertelden dan de hulpvaardige burger. Dan heb je dus een paar seconden de tijd om te beslissen welke weg je neemt. Toch maar de bordjes gevolgd en thuis gekomen. Na 2,5 uur in de auto. De heenreis was een uur minder...

Wat vooral blijft hangen is de leuke wandeling en de fijne mensen!

Dadelijk toch eens op een kaart kijken waar ik nu eigenlijk gisteren gereden heb!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Klaar met lezen, had ik eerder moeten doen. Nu kan ik je verhalen van gisteren beter plaatsen. Ik weet niet gelijk wat te schrijven, daar is je verhaal te lang voor. Je verhaal raakt me, gisteren en nu ik het lees. Herken zoveel van wat je schrijft, deze sprong eruit, dat had ik zelf kunnen schrijven "Voor zover mijn inzichten nu reiken, ben ik alleen bedreven in zorgrelaties. Ik weet niet wat verbinden is zonder zorgen voor. Ik wil het wel graag leren. Hopelijk helpen alle afspraakjes de komende dagen daarmee."

 

Verder wat je schrijft over het lijstje wat er allemaal mis is met mij...op basis van wat je allemaal meegemaakt hebt met relaties en dochters en zoon en verleden en en,,,,een voor te stellen reactie. Wat je er gisteren op het perron over zei blijft hangen in mijn hoofd nu.

 

Wat ik zag gisteren was een hele leuke vrouw om mee te wandelen en kletsen. Helemaal oke zoals je bent en erg leuk je ontmoet te hebben. Heel sterk ben jij volgens mij als ik het hele verhaal zo lees. Inspirerend verhaal.

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Akk. leuk dat je gisteren een fijne dag hebt gehad. Jammer dat ik niet mee kon wandelen. Had het graag gedaan. Vreselijk in de auto te zitten in het donker en niet weten waar je bent. Voor mij horror. Ik ben in het donker echt stekeblind. 

 

Vandaag gaan we weer verder met ons nuchtere leven en de zoektocht naar ons Zelf.......

 

liefs!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag in de namiddag mag ik bellen om te horen of ik toegelaten word. En wanneer ik kan starten.

Een super moeilijke dag vandaag. Ik zit te huilen.

Gisteren door 'lief' afgesnauwd omdat ik 2 min met hem wilde praten. Als dat ook al niet meer mag, hoe kan die hier dan nog wonen?

Met die slechte financiën is het ook moeilijk. Normaal heb ik vanavond aktiviteit met een vereniging waar ik lid van ben. Maar dat kost 10 euro die ik eigenlijk niet heb. Maar heb ook geen zin in een avond thuis met'lief'.

Mezelf uit huis laten jagen is fout. Maar mezelf alle leuke dingen ontzeggen ook.

Geen idee wat ik moet doen.

Normaal gezien ben ik goed in keuzes maken. Iets niet weten op zich is al hel. 'Lief' in huis is hel en geen geld hebben ook. Hoe moet ik hier een leuke dag van maken en positief blijven?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

misschien een fikse wandeling gaan maken Akk,

je hoofd leeg maken

de natuur op je in laten werken

en jezelf beloven dat je geen oplossingen

hoeft te vinden vandaag.

Hier en nu

jij en de natuur.

De rest komt wel.

en het zou fijn zijn als je je over kunt geven

en een beetje genieten.

Het weer is hier prachtig

het lijkt wel voorjaar.

Die zon kost niets, de herfsttooien

die zijn voor iedereen de mooien :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat voor mij werkt: er gewoon helemaal geen leuke dag van maken. Kop onder de dekens en zwelgen in ellende. Moet je natuurlijk geen dagen achtereen doen. Maar af en toe een dagje (of twee) werkt prima voor mij. Iets voor jou?

Hoe dan ook, hang in there, deze dag gaat echt over. Neem de eerste niet.

Dat laatste is wel ff belangrijk. Zet m op!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Als ik jou was zou ik idd ook naar buiten gaan om te ontspannen en denken over wat als ze vanmiddag zeggen Ja u bent toegelaten, en het start over een week. En dan bedoel ik niet van hoe je het gaat organiseren met "lief" zoon en alles er om heen. Maar wat jij wil doen met die behandeling en wat jij er uit wil halen. Heb het idee dat je heel veel regelt voor iedereen maar waar ben je zelf dan? De reden van de behandeling is niet iets waar je voor weg kan lopen. Jij, je werk steeds blijkt dat het noodzakelijk is dat die behandeling een must is om verder te komen. Kan me zo voorstellen dat je er tegenop ziet maar wat ik eigenlijk wil zeggen is..... Ga ervoor voor jezelf. Hoop dat je toegelaten word en snel mag beginnen. Duim voor je.

 

En principieel over hij die in jou huis woont. Is het niet de wereld op zijn kop dat je denkt als dat ook niet meer mag? Kan hij niet een avond wat uit huis gaan doen? Daar zou je het toch in elk geval over moeten kunnen hebben, dat in de situatie nu he niet wenselijk is dat je de hele tijd op elkaars lip zit.

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Toch iets positiefs vandaag.

Zoon kwam voor het eerst uit zichzelf naar beneden om bij mij schoolwerk te maken omdat het op zijn kamer niet lukte!

Moest dan wel even het idee van die wandeling uitstellen.

Ga dus nu wel naar buiten.

Laat straks nog wel weten hoe het zit met de behandeling.

Had vanmiddag ook al een wandeling gepland staan met iemand die vriendin kan worden. Gepland voor ik door had dat ik moet bezuinigen. Kost alleen wat diesel, dus ik ga toch! 2 keer wandelen dus. Hond zal blij zijn!

Dank voor de tips en de lieve reacties!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...