Voorstellen, Indigo

[Indigo]

Dag lieve mensen,

het is een tijd geleden dat ik geschreven (of gelezen) had. Vond mezelf al een tijdje labiel, hypergevoelig... Terwijl ik na het stoppen met drinken de eerste tijd steeds stabieler werd.

Oorzaak blijkt vervroegde overgang (ben 44). Mannen; sorry, sla dit maar over ; )

Zelf had ik ook zo'n idee, overgang: onregelmatige cyclus, wat opvliegers, no big deal. Had er niet meer naast kunnen zitten. Heb juist geen opvliegers maar wel alle andere symptomen. Soort omgekeerde pubertijd qua emoties, alles komt keihard binnen en kan weinig tot niks handelen. 

 

Had het eigenlijk kunnen weten dat het geen pretje zou worden, heb twee verschrikkelijke postnatale depressies gehad, pas na drie/vier maanden, toen hormonen weer op orde kwamen verdwenen de klachten weer als sneeuw voor de zon. 

 

Vind het eigenlijk genant om hierover te schrijven, maar voor andere vrouwen die labiel werden/worden en oorzaken niet snappen, het is iets om rekening mee te houden. Bij mij viel het kwartje pas na een tijd, en pas na een aantal testen kwam het eruit. 

Ik weet nu de oorzaak waarom ik zo labiel, regelmatig depressief, etc etc. ben momenteel, met goddank ook soms weer betere dagen. Per dag maar weer. Heel soms, bij echt zware off-dagen, bekruipt me de gedachte: Wat zou het lekker zijn, een avondje niet voelen... Maar dan al heel snel weer: Nee!! Nooit meer terug naar slaaf zijn van drank. Zou alleen nog maar meer ellende geven, plus ga richting tien maanden droog, zou wel gek zijn om dat weg te gooien! Ook met het roken gestopt, paar maanden geleden. 

Heb jullie gemist, en zal weer vaker hier komen. De groep bezoek ik al een tijdje niet meer, zat onderhand elke keer te janken. Een vrouw die haar kids nooit meer ziet door haar drankgebruik... Een man met levercirrose die niet zo lang meer heeft. Kon het niet handelen, nam alles mee naar huis en sliep vervolgens een nacht niet. 

 

Ook hier op het forum, verschrikkelijk, in en intrieste zaken die me flink aangrijpen, maar dat het virtueel is, op afstand, maakt het voor mij toch makkelijker om mee om te gaan dan 'real life'. En als een forum me negen maanden droog kan houden, zal het voor mij wel degelijk afdoende werken.

Dank dat ik weer even van me af kan schrijven, lucht op.... lieve groet 

[lady jane]

fijn je weer te lezen Indigo

en voor jou flink oefenen dan maar hier

om te leren je zelf te beschermen

tegen het leed van anderen.

je mag alles meevoelen

maar je hoeft het in "in" te nemen.

en humor helpt ook☺

[Monster]

9 maanden alweer..............dat is een mooie periode.

Fijn om je weer te lezen, fijn dat het je lukt om bij mindere dagen toch niet te grijpen naar instant-blij-zijn.

Je kunt hier nét zo veel schrijven als jij nodig en prettig vind, maar dat wist je al. Voor ons als lezers is het wél nodig en prettig dat je terug bent.

 

 

:angry: :angry: Wil je voorlopig even NIET meer zo alleen laten? Ik heb je gemist.

[JoAnn73]

:angry: :angry: Wil je voorlopig even NIET meer zo alleen laten? Ik heb je gemist.

Zo is t..

Heb je al even via pb gesproken maar ook even hier zeggen dat ik het fijn vind dat je er weer bent!

[Akkordeon]

Hoi Indigo,

Ook ik ben blij je weer te lezen! Zeker om te lezen dat je de verslavingen de baas bent (2 gelijk intussen!)

Ben ook blij dat je schrijft over die overgang. Zo krijg ik een beeld van wat me nog te wachten staat. Goed om weten. Een gewaarschuwde vrouw telt voor 3 toch? :-)

Geen gene nodig dus. Ook dit mag geschreven worden.

Al vind ik wel dat ze iemand die zo haar best doet even gerust zou mogen gelaten worden met dit soort extra moeilijkheden!

Waarbij ik me ook wel voorstel dat het rust geeft te weten dat je labiliteit en gevoeligheid een redelijk onschuldige oorzaak heeft.

Alvast veel sterkte gewenst met je hormonen kermis!

[erik]

Ja jou had ik zeker gemist. Goed dat je er weer bent. Had niet naar je waarschuwing geluisterd en als man toch verder gelezen. Niks gênant aan toch....wel vrij vervelend die hormoonschommelingen kan ik me zo voorstellen. 

[Indigo]

Wat een fijne reacties! En dat ik gemist werd... bloos!

Voor jullie, kanjers 

 

Wat ik nog graag even deel... Ben kort geleden begonnen met maca, een superfood met veel bijzondere eigenschappen. Geweldig bij energiegebrek, schommelingen humeur etc. Het balanceert ook hormonen, zorgt voor een optimaal functionerend systeem. En met name mannen schijnen nog een extra bijzonder effect te kunnen verkrijgen, haha. Als je nieuwsgierig bent, kijk maar eens op Google.

Sinds ik ermee begonnen ben: opvallend meer energie, rustiger qua emoties. Het is nog kort dag, maar ben nu al enorm positief erover! Argh klinkt bijna alsof ik aandelen heb, maar zou willen dat ik dit eerder ontdekt had. Vooral tijdens het eerste half jaar na het stoppen met drinken, toen ik dood en doodmoe bleef. Dus als je daar nog middenin zit: give it a try! Baat het niet dan schaadt het niet, en zit barstensvol mineralen en vitaminen die volgens mij sowieso na drankmisbruik hard nodig zijn.

 

Nu rustig even verder lezen hier. Glad I'm back

[Akkordeon]

Klinkt super! Ik heb er nooit van gehoord. Ga zo eens kijken.

Dank je wel!

[Marcel]

Welkom, ik ben ook net geland hiero. Ik zit nog in de beginfase om te stoppen met drank.

Ben al wel gestopt met drugs.

Nu dit nog verslaan.

[erik]

Ja maca ken ik. Tijd gebruikt omdat het ook wat zou doen voor sportprestaties. Ik had het losse poeder en dat vond ik niet lekker. Heb het niet lang volgehouden. Hihi ja ik ken de bijwerking van maca. Voor vrouwen is het fijn dat Maca niet een soort planten oestrogeen is maar adaptogeen. Wat ik erover lees reguleert het zowel lage als hoge spiegels. Reguleert. Fijn dat het werkt voor je.

[Indigo]

Hoi Marcel, heel veel succes! Een forum kan echt het verschil maken, heeft mij nu iig negen maanden droog gehouden. Alleen lukte het me niet, en nu negen maanden droog. Hoop je veel te lezen!

 

Jaaaa Akk, het lijkt echt een wondermiddel. Sinds ik begonnen ben zijn de restverschijnselen van moeheid (enorme middagdip) verdwenen en voel me rustig, sereen bijna. Voor het eerst in maanden. Kan geen toeval zijn. Vandaag al de hut aan kant, nu lekker even op het forum lezen. Er worden aan maca enorm veel positieve uitwerkingen toegeschreven. Of ze allemaal waar zijn weet ik niet, wel komt er uit onderzoeken (Engelstalig) dat het iig werkt als een mild antidepressivum voor vrouwen, verhoogt vruchtbaarheid bij mannen en vrouwen, geeft energie. Ik ben verkocht! Dit is mijn 'middeltje' : ))

 

Haha wat leuk om te horen dat het inderdaad zo werkt Eric! Ik heb capsules, heb er eentje open gemaakt om het spul te proeven, bleugh! Blij dat ik de capsulevorm genomen heb, zou het zo niet in willen nemen. Verpest elke smoothie volgens mij. 

 

Wat is het weer een mooie dag, straks een flink eind gaan wandelen door het bos hier. Zalig om weer 'gewoon' te kunnen genieten. Euh, niks gewoon...... onbetaalbaar.

[Marcel]

Wow, dit had ik effe nodig.  Dank je wel voor het delen van je verhaal. 

[Indigo]

Och Marcel, heb je het hele draadje gelezen? Maakt me heel blij als er iets tussen stond waar je wat aan hebt!

9 november 2015 bewerkt door Indigo

[Indigo]

Weer veel gelezen hier en een aantal zaken houden me flink bezig. 

Uitgaand van het principe van mindfulness, uitgaand van dat de mens helemaal goed, helemaal perfect is, precies zoals hij/zij is. Een mooie leefwijze, wat ik sinds de cursus mfn probeerde na te streven.

 

Wat echter voor mij een constante vraag is; waar eindigt acceptatie en begint fatalisme?

 

Jazeker, een aantal aspecten van mijn persoontje kan ik steeds meer zien als oké, karaktertrekken die bij mij horen. Mijn genenpakket. Het pakket waar ik het beste van wil maken.

Maar wat te doen met opgelopen schade. Schade door jeugdervaringen. Dat ook zien als bij het grote geheel horend, dus that's me, hoort ook bij mij? Ik denk het wel, uitgaand van dat alles compleet en goed is. 

Aan de andere kant, daar ben ik niet mee op deze planeet gekomen. Was een spontane kleuter die ongeremd en vrolijk was.

 

Als ik me er bij neer zou leggen, accepteren hoe ik nu ben, en daar was ik hard mee bezig. Maakt ongelukkig. En was vervolgens aan het accepteren dat het ongelukkig maakt en dat dat ook onderdeel is van mij. Maar ben ik dan niet krom bezig?

Ontwijkend, bang voor 'vreemden', acceptatie zou betekenen dat ik niks verander, zo blijf de rest van mijn leven? Me alleen vrij voel om virtueel nieuwe contacten te leggen? Nee dat aspect kan ik niet accepteren. Daar wens ik uit het diepst van mijn wezen te veranderen, en is het niet goed zoals het is.

 

Waar blijft anders de maakbaarheid van de mens? 

Drank maakte dat ik me tussen vreemden durfde te begeven, dat ik niet bang was in onbekende sociale settings. Er moet een mogelijkheid zijn om dit te gaan durven zonder drank. Met de nodige therapie, een andere vorm dan al doorlopen, nieuwe stappen.

 

Kortom, hoe mooi ik deze leefwijze ook vind, en me er naar zou willen richten, het spreekt voor mij ook eea tegen. De schade wens ik niet te accepteren voor de rest van mijn leven.

 

Mijn avatar net aangepast. Het teken voor geluk voelt niet meer oke. Voor een aantal zaken in dit leven maakt simpelweg wat geluk, wat meevallers het verschil. De plotse, onverwachte cadeautjes in het leven.

Maar ik kies liever voor maakbaarheid. Acceptatie voelt te passief. 

Dat een druppel water een enorme plas water in beweging kan brengen. Ik moet blijven geloven in beweging.

Zoals de dag dat ik me aanmeldde voor een online training om te stoppen met drinken. Dat was een druppel die veel in gang gezet heeft. En die stap maakte ik niet uit acceptatie, maar uit onvrede. 

 

Wat ik eigenlijk wil vragen... Mindful, mild, acceptatie...

Kan dit concept soms niet juist tegenwerken, iig op het gebied van verandering? Pfff ik kom er voorlopig nog niet uit

[Gast]

Ik voel me niet competent om te reageren Indigo.

Ik hoop dat je wel goede berichten zult krijgen.

Van mij alleen een sterkte-wens.

[lady jane]

Je moet blijven geloven in beweging schrijf je.

En leven is beweging.

Een rivier met uitgesleten bochten, blijft niet hangen in wat weg is

maar vervolgt zijn loop op een nieuwe manier. De rivier blijft zichzelf.

De hele natuur gaat zo en ik denk ons leven ook.

Het verleden is gebeurd, ik heb daar ernstige littekens van opgelopen.

In therapie heb ik dat grotendeels verwerkt en de littekens doen geen pijn meer.

Met Mindfulness o.a. kan ik omgaan met het af en toe nog jeuken ervan.

Maar, ik zal nooit iets ongedaan kunnen maken of de oude ik van vroeger worden.

Wel merk ik dat ik juist geen alcohol meer wil om sociaal te kunnen faken.

Ik kies er voor zoals ik nu wel kan of liever nog wil. Of ik kies er bewust voor om

niet sociaal te zijn. Eigen dingen te doen, die soms niet sociaal wenselijk zijn,

maar wel helemaal de ik van nu.

Ik ben niet iemand die vaak de oefeningen doet hoor, daar heb ik te weinig discipline voor.

Ik probeer wel om niet in het verleden te blijven hangen, ik probeer bewust niet voor de

toekomst al beren op de weg te verzinnen. En ik plan wel degelijk vooruit. Op mijn lazy janes.

Practisch waar nodig en in vertrouwen waar mogelijk.

En ook al vind ik veranderingen soms, eng, lastig of bedreigend, ik probeer er toch voor open te staan,

want meestal valt het mee. Ik denk dat je mfn niet als een dogma hoeft te zien, meer als een extra gereedschap(je)

[Akkordeon]

Hoi Indigo,

Ik denk dat ik je vragen wel begrijp. En in theorie kan ik er ook wel wat op antwoorden.

Volgens mij kan je maar iets veranderen als het er eerst mag zijn. Zolang je niet accepteert dat pijn en schade er is, zolang je die dingen weg duwt of ontkent, is er geen mogelijkheid tot verandering. Als je jezelf afwijst om die dingen die je liever niet wil van jezelf, kan je niet groeien. Dat is volgens mij wat mindfullness leert. ( waarbij 'je' en 'jezelf' niet op jou in persoon doelen, maar in het algemeen)

Volgens mij is het net het doel van het leven om van je pakketje het beste te maken wat je kan. En als je dat bereikt hebt, is het leven voorbij.

Waarbij ik denk dat het woord 'kunnen' dan wel een belangrijke plaats heeft. Sommige dingen kan je niet veranderen. Hoe het daar dan weer mee moet, weet ik zelf ook nog niet.

Laatst zei een therapeut tegen me: je was een slachtoffer, maar dat hoeft niet de rest van je leven te blijven beïnvloeden.

Dus ik wens je toe dat je kan accepteren wat er nu is en dat daaruit veel groeikansen mogen ontstaan!

[Indigo]

Toch fijn dat je even reageert Gerrit. En sorry voor de vaagheid, het is misschien ook niet iets voor hier. Moet maar net iets zijn waar mensen zich ook mee bezig houden.

 

Sinds de mindfulness heb ik stapels boeken in huis gehaald, ook over boeddhisme, Tao, etc. Me verdiept in de achterliggende leer, de leefwijze.

 

Mindfulness heeft me enorm geholpen bij het stoppen met drinken, vooral op het gebied van gevoelens niet weer weg willen duwen, maar puur doorleven, daarnaast meer in het hier en nu blijven. De oefeningen/meditaties doe ik ook niet trouw elke dag, was het maar waar. Maar een aantal keren per week maak ik er tijd voor. En dit is allemaal al pure winst, durf zelfs te betwijfelen of ik het droog gehouden had tot nu zonder, want wat vocht ik tegen elk gevoel dat naar was, hop wijn erover en voelen hoefde niet meer.

 

Lady Jane, dank je voor jouw persoonlijke verhaal, weer zo mooi geschreven. En iets om over na te denken...

Wat ik er vooral uit haal, is dat jij mild naar jezelf bent. Geen streven naar zaken ongedaan maken, maar in het hier en nu stapsgewijs grenzen proberen te verleggen. En verder luisteren naar wat er aansluit bij jou, zonder jezelf geweld aan te doen. Mild....  

Wellicht heb je gelijk, hoef ik het allemaal niet als 'levensstijl' te integreren. Alleen de zaken die bij mij aansluiten proberen toe te passen. De neiging alles of niks zal ik wel nooit kwijt raken, maar me er bewust van worden is ook al een stap.

 

Akk, dank voor je bericht. Ik ben begin dit jaar begonnen met 'oefenen', concentreren op acceptatie, van mezelf, van hoe ik nu ben. En er waren periodes dat het oké voelde. Zo'n snertleven heb ik absoluut niet, paar lieve vriendinnen, prachtkids, nog steeds een moedertje die richting 90 jaar gaat. Allemaal zaken om dankbaar voor te zijn. Ben mezelf wel zwaar tegen gekomen, mede door dit forum. Lieve uitnodigingen om mensen in het eggie te leren kennen, of naar meetings te komen. Ik zweet peentjes bij de gedachte alleen, en haakte vervolgens af. Daar wil ik dolgraag graag iets mee. En dit heeft alles te maken met mijn leven zonder drank nu, want vroeger ging er standaard een aantal glazen in (niet tot dronkenschap) en kon ik het. Kon ik relativeren, bedenken: ach joh niet reëel, en dit is leuk! Nah ja, niet ik, het dempende effect van alcohol deed het werk.

 

Groeikansen, mooi.... En daarvoor zijn er af en toe stappen nodig die doodeng zijn, maar ik wil er inderdaad voor open staan. Want anders blijft het stilstand op dat gebied. En dat ik nooit extravert of super relaxed zal worden bij het ontmoeten van nieuwe mensen, dat is niet zo erg. Wat wel erg zou zijn, is alles blijven ontwijken. Want ondanks mijn angsten en achtergrond vind ik mijn medemens zo ongeveer het meest boeiende op deze planeet. 

[Meya]

(...) acceptatie zou betekenen dat ik niks verander, zo blijf de rest van mijn leven? (...)

Ha Indigo,

Ik heb lopen kauwen op je vraag. Vanuit Buddhistisch perspectief is verandering onvermijdelijk en altijd aanwezig. Of je wil of niet. Alles verandert altijd - Anicha. Door te accepteren wie je op dit moment bent sta je verandering dus niet in de weg. Door je bewust te zijn van wie je bent raak je ook bewust van de veranderingen die er plaats vinden.

 

 

(...) Daar wil ik dolgraag graag iets mee. (...)

Kijk zorgvuldig en bewust naar die wens. Accepteer hem. Als wens.

Ik weet niets van mindfulness, maar wie weet heb je hier toch wat aan.

[Kohtje]

Mindful, met Aandacht.

Aandacht voor het hier en nu.

Het verleden is onveranderbaar.

De toekomst heeft z'n basis in wat ik nu doe.
Met wat ik nu doe geef ik richting en vorm aan het begin van de toekomst.

M'n toekomst is maakbaar. Maar niet in één keer.

Elke dag zal ik moeten accepteren wat ik gisteren heb gemaakt en dan kan ik van daar af weer een stukje richting toekomst maken.

Rekening houdend met de tegenwind, stromingen, stemmingen, obstakels, tegenslagen en meevallers van vandaag

In het hier en nu, vandaag, ben ik geheel vrij in het maken van mijn toekomst zodra ik het verleden, gisteren, heb geaccepteerd.

M'n lot ligt niet vast in de toekomst maar ik zit midden in mijn lot. Het is de optelsom van mijn geaccepteerde verleden plus m'n Zijn in het nu.

[Poppy]

Hoi Indigo,

Je schrijft of je je afvraag of dit wel de plek is voor wat je schrijft, nou ik hoop heel erg dat dit de plek is waar je dit kunt delen het gaat er toch juist om dat je je bezig houdt met de oorzaken van je alcoholgebruik (behoefte aan verdoving) dit is wat mij betreft de aangewezen plek om dat te onderzoeken.

De tranen sprongen me net in de ogen, ik herken echt veel in wat jij schrijft en ik vind dat je het heel helder verwoordt, niet vaag.

Bedankt voor je verhaal ik pak het met beide handen aan. Ik wil heel graag later reageren. En de reactie zijn ook weer mooi.

Tot later!

[Akkordeon]

Hoi Indigo,

Ik had gisteren nog een gesprek met iemand over dit thema. De ander vroeg of ik bang was van verandering.

Nee, ik ben niet bang van verandering. Ik ben bang dat er niets verandert. Dat de pijn en de patronen blijven

En dan dacht ik verder: als zelfs het hele universum in beweging is, is de kans dat ik zelf blijf stilstaan toch wel heel klein.

Die gedachte geeft me hoop.

Jou ook?

Liefs

[Indigo]

Wat een mooie reacties, heel veel voer tot nadenken/beseffen.... Reageer binnenkort uitgebreider! Zijn reacties die even moeten bezinken, plus tijdgebrek op dit moment.  

lieve groet

[Meya]

Grijns

[Indigo]

Hahaha Meya, er missen nog wel wat meer schroefjes hoor!