Zaterdag 28 maart 2015

[toine]

zal is zullen en zullen is lullen hihi

daarom zei ik, mijn kleine mening.....

dit is hoe ik mijn situatie zie op dit moment, is geen absolute waarheid,

die bestaat niet.

iedereen moet zoeken wat wel of niet voor haar of hem werkt.

alles goed kohtje?

[Kohtje]

Helemaal gelijk, toine. Absolute waarheid van vandaag is misschien de vergissing van morgen.

Ik zeg ook altijd: laten je principes van vandaag niet je gevangenis van morgen zijn.

Alles naar omstandigheden goed, toine.

Zoek een sponsor.

Geslacht: man

Leeftijd onbelangrijk

Kinderen geen bezwaar

Moet veel praktische ervaring hebben met de 12 Stappen

En bovenal bereid zijn mij te begeleiden in m'n herstel.

[Kohtje]

Nu even boodschappen doen.

[toine]

kohtje met mij alles goed.

ondanks wat fysieke ongemakken, ben ik tevreden en heb

mijn draai een beetje in het leven gevonden.

valkuil is toch steeds alcohol, maar bij een terugval, zet ik sneller

de knop om en drink dan minder, gewoon geen zin meer in dan,

geen kracht meer voor.

hoe ouder hoe wijzer klopt in mijn geval wel, al is natuurlijk het doel

verder alcohol vrij te leven.

probleem moet ook niet " te groot " worden gemaakt in mijn ogen.

doe wat goed voelt en ga ervoor en wees niet teleurgesteld als het een keer

fout gaat, dat mag, vallen en opstaan en vooral opstaan.

[Kohtje]

Even een ditje-datje...

 

Morgen meeting cq puzzelrit van de "eendenclub".

Morgen regen en stevige wind.

Koffie en broodjes mee.

We gaan met Berlingo Kohtje.

Die kan wel wat hebben.

Dyane Lucille mag thuisblijven.

Droog van haar oude dag genieten.

Lucille én regen én harde wind tesamen gaat mij aan het hart.

Hondje gaat sowieso mee, oud of niet.

Dus ook water en Koekjes mee.

[Kohtje]

kohtje met mij alles goed.

ondanks wat fysieke ongemakken, ben ik tevreden en heb

mijn draai een beetje in het leven gevonden.

 

Ha toine,

 

Bedankt alvast voor het antwoord op de vraag die ik je nog helemaal niet gesteld heb. Hoe onbeleefd van mij..

Laat ik dan alsnog de vraag maar even stellen.. maak ik natuurlijk niks goed mee, maar voor mezelf.. om het plaatje

even compleet te krijgen...

 

Toine, hoe gaat het met je?

[Kohtje]

Nog maar een niet officiële vertaling uit "Just for Today" van NA-Anonieme Verslaafden.

 

 

28 maart

 

Gevoelens onder ogen zien

 

 

“We kunnen bang zijn dat in aanraking komen met onze gevoelens een overweldigende kettingreactie van leed en angst teweeg zal brengen.”

 

 

Toen wij gebruikten waren velen van ons niet in staat of bereid om emoties te voelen. Als we gelukkig waren gebruikten we om nog gelukkiger te worden. Als we boos of depressief waren gebruikten we om deze gevoelens te maskeren. Door in dit patroon te blijven gedurende onze actieve verslaving werden we emotioneel zo verward dat we niet meer wisten wat normale emoties waren en wat niet.

 

Na een tijdje in herstel te zijn gekomen bemerkten we dat onderdrukte emoties plotseling aan de oppervlakte kwamen. We kunnen ervaren dat we onze emoties niet kunnen herkennen. Wat wij ervaren als razende woede is wellicht slechts frustratie. Wat wij ervaren als suïcidale depressie kan gewoonweg droefheid zijn. Op deze momenten is het noodzakelijk dat we de hulp van onze sponsor of fellows uit NA inroepen. Naar een bijeenkomst gaan en vertellen wat er in ons leven gebeurt kan helpen onze gevoelens onder ogen te zien in plaats van er angstig van weg te lopen.

 

Alleen voor vandaag:  loop ik niet weg van ongemakkelijke emoties die ik kan ervaren. Ik zal de hulp van vrienden in herstel gebruiken om mijn emoties te onderkennen.

[kruidenthee67]

Hoi mensen,

 

Drukte hier..dus af en toe lezen, soms reageren.

 

Bas, mooie vraag stel je...

Door het filmpje van Blekje van de week ben ik erg aan het nadenken (weer)  hoe het nou zit..ziekte of niet, wat is mijn rol...herstel?

Ik vind het nog heel lastig....en soms word ik opstandig en verdrietig....en kost het moeite...ik mag 'iets' niet...hoe aantrekkelijk wordt het dan?!

 

Fijn om hier alle verschillende visies, meningen, ervaringen te lezen...

 

t'is een heel proces.......

 

Vanavond ook weer verplichtingen...fijne avond alvast allen.

 

Oja...oven staat aan voor aardappeltjes met rozemarijn en witlof ham/kaas...

[Lucide]

Iedereen bedankt voor de reacties op mijn vraag. Het wordt me al iets duidelijker.

Ik weet iig dat ikzelf verantwoordelijk ben voor mijn herstel. Daar zal ik me dus ook volledig op richten!

De reden dat ik worstel met de vraag waar eigen verantwoordelijkheid begint en stopt, is het feit dat ik er gesprekken over voer met mijn partner. Ik wil het eerst echt duidelijk hebben voor mezelf voordat ik dat aan haar zal kunnen uitleggen. Op dit moment is het ook voor haar moeilijk te verteren dat het om een ziekte gaat en dat ik dus niet voor alles verantwoordelijk zou zijn. Of beter gezegd, dat ik niet overal iets aan kan doen.

Voor nu accepteer ik dat het een ziekte is, dat ik niet verantwoordelijk ben voor het feit dat ik verslavinggevoelig ben en dat ik niet verantwoordelijk ben voor de verzwaarde omstandigheden die de kans op verslaving significant hebben doen toenemen.

Ik voel mij wel gedeeltelijk verantwoordelijk voor de domme beslissingen en slechte keuzes die ik heb gemaakt in de aanloop naar het praktiserend verslaafd worden. Gedurende de weg er naar toe zeg maar. Misschien had ik het kunnen voorkomen???

Ga ik hier nu over doormalen of zal dit mijn humeur gaan beïnvloeden? NEE, dat dan weer niet! Ik accepteer dat het zo is en ga verder met mijn herstel.

Rest me nog één vraag.

Als verslaving een ziekte is, zou je dan al ziek geweest kunnen zijn voordat je uberhaubt ooit iets gebruikt hebt? Misschien een rare vraag, maar goed.

[blondie6173]

Pfff...

Dag doorgekomen mede dankzij mijn Kids.

Geen nieuwe fiets, maar reparatie van oud barreltje van mij...

Nu op de bank, met dekentje...

Ik ga nergens meer heen, al roept het duiveltje nog steeds.

Refu zit erin.

Normaal dan gelijk rust, nu nog steeds dat rottige stemmetje.

Ga er niet aan toe geven, maar gggrrr wat irritant

[blondie6173]

Bas, velen onder ons hebben genetisch al een achterstand.

Gevoeligheid voor verslaving.

Is bij mij in ieder geval zo, maar hoeft niet...

[kruidenthee67]

Nee Bas, dat is geen rare vraag...dat vraag ik me  nou ook af...latent aanwezig?!

[blondie6173]

Ik ga mijn bank op.

En beweeg niet meer.

Boek lezen dus.

Fijne avond

[blondie6173]

Lieve MG,ik weet waar het aan ligt... Nu nog tackelen.

Komt goed.

[blondie6173]

Lieve MG,ik weet waar het aan ligt... Nu nog tackelen.

Komt goed.

[Kohtje]

Quote:

Rest me nog één vraag.
Als verslaving een ziekte is, zou je dan al ziek geweest kunnen zijn voordat je uberhaubt ooit iets gebruikt hebt? Misschien een rare vraag, maar goed.

 

Voor mij is gebruik niet mijn ziekte. "Slechts" een symptoom.

Gaandeweg m'n zelfonderzoek, het op zoek gaan naar m'n plussen en minnen, kwam ik er achter dat veel van m'n al zeer jeugdige

gedrag terug te voeren is op het "typische" gedrag van een verslaafde. Genoeg was nooit genoeg. Obsessie, onbedwingbaar verlangen,

niet om kunnen gaan met de realiteit, in de vorm van overal commentaar op hebben of dwars tegen in gaan, me niet begrepen voelen,

me vaak afgewezen voelen, alles onder controle willen hebben, perfect willen zijn, etc. etc.etc...

Ik denk dat ik al ziek was voordat ik ook maar één druppel alcohol gehad had.. En nu, na vele druppels drank en gestopt ben ik

nog steeds ziek. Ik kan alleen m'n best doen die ziekte zoveel mogelijk tot stilstand te brengen..

[kruidenthee67]

poeh...Kohtje....waarom leg je toch altijd de vinger op de zere plek 

[blondie6173]

Zolang ik binnenshuis blijf wel,MG...

Dubbel is trouwens nooit verkeerd.

En nu echt mijn boek, of bed.

Moe!

[Antoinnette]

Goedenavond, behalve laatste bericht niks meer gelezen

 

Gipsy sterkte.

 

Eerst geslapen, daarna zwaar gesprek gehad, maar wel nuttig. Valt niet altijd mee om je gevoelens te delen.

 

Fijne avond

[Yogajuf]

Bas, je kan zeker genetische aanleg hebben. Maar als je vervolgens nooit met alcohol in contact komt, zal je niet verslaafd aan alcohol worden. Je hebt het middel nodig om eraan verslaafd te worden. Mijn broer bijvoorbeeld heeft dezelfde genen als ik, maar (bewust) nooit een drup gedronken.

[Lucide]

Wederom nuttige feedback mensen!

Kohtje, je hebt het erg goed verwoord in je laatste bericht. Ik kan me er wel in vinden.

Het forum heeft voor mij vandaag zijn meerwaarde wederom bewezen.

Voor degenen die mee gedacht hebben, dank jullie wel ;-)

[Lucide]

Yogajuf, ik begrijp wat je bedoeld maar voor mij is mijn verslavingsprobleem veel breder dan één enkele stof. Ik ben al aan meerdere stoffen verslaafd geweest. Ik ben er van overtuigd dat het niet eens een stof hoeft te zijn. Ik kan aan alles verslaafd raken! En je kunt niet alles uit de weg gaan helaas.. Ik ben verslaafd aan mij ergens in verliezen, 'wat' maakt niet uit.

Ik merk het nu ook in het sporten. Heerlijk als je in dat ritme zit. De stoffen die dan vrijkomen in je hersenen zijn echt wel fijn. Maar owee als ik nu een blessure krijg. Dan ontstaat er een craving naar dat specifieke stofje, dus sporten. Het gevolg is dat ik dan ook in een soort depressie kan geraken.

Maar goed, liever sport dan drank of drugs ;-)

[Antoinnette]

Sorry Bas dat ik geen feedback geef op je bericht.

 

Even te druk met mezelf, komt wel weer.

[Lucide]

Suikertje, maak je daar alsjeblieft niet druk om. Vind ik helemaal niet erg!

Zorg voor jezelf is vele malen belangrijker!

Succes man.

[erik]

Heel nuttig vind ik het doorlezen van dit soort discussies en te lezen hoe andere denken over zoiets als de ziekte verslaving. Hier natuurlijk zelf vaak over gedacht maar jullie reacties zijn voor een deel nieuwe feedback waardoor ik toch steeds een stapje kan zetten....

 

Wat ik vaak denk bij het statement van verslaving/alcoholisme is een ziekte is......stel dat het geen ziekte zou zijn....hoe zou ik dan het zelfsdestructieve patroon van drinken kunnen plaatsen in mij als persoon. Ik heb maar heel kort gehad dat niets of niemand en ook mezelf niet me iets kon schelen. Toen ben ik wel van veel drinken naar buiten proporties gegaan maar delfdestructief/verwaarlozend gedrag zit er eigenlijk helemaal niet in bij me. Ik neem geen extreme risico's in het leven, zoals je bij sommige mensen wel ziet. Ik houd wel van spanning en een beetje risico's maar met mate, Ik denk niet dat ik van mezelf kan zeggen dat die zelfsdestructieve gewoonten rondom drank en blowen passen in een patroon. Ik vind het compleet niet bij me passen om me zodanig te gedragen dat ik op basis van dat gedrag mezelf schade aandoe/stukmaak.

 

Verder heb ik natuurlijk ook vaak een discussie gehad met mensen die graag drinken af en toe maar geen verslaving hebben. Heel opvallend hoe makkelijk ze het hebben over keuzes maken van beginnen met drinken en stoppen. Hun handrem doet het en ze kunnen zich niet voorstellen hoe het is om met een stukke handrem door het leven te gaan. Ik weet gewoon dat ik geen volkomen controle over mijn rem heb of beter gezegd ik er vrijwel geen controle over heb. Jullie op adb begrijpen wat het is en hoe het voelt dat rijden met een stukke handrem maar heel veel mensen kan je het niet eens uitleggen. Daar draait de discussie met je partner denk ik om Bas, kan ze invoelen hoe het is zonder een goede handrem.....

 

Daarnaast heb ik een keer een documentaire gezien die de stelling had dat verslavingsgevoelige mensen veel heftiger reageren op verslavende stoffen zoals alcohol dan een gemiddeld iemand. Dopamine, serotonine......noem het rijtje aan hormonen maar op die direct onze stemming beïnvloeden. Dat je op hormonaal sterke aanwijzingen vind dat de ene mens veel meer hormoon activiteit laat zien....meer beloning krijgt van de verleiding die verslavende stoffen geven....de persoon gelukkiger, meer ontspannen, euforischer......wordt en waarschijnlijk ook meer behoefte heeft aan die gevoelens dan anderen....Ik denk dat er een biologische verklaring is voor verslaving en we die nog beter moeten leren kennen.

 

Maar ook wishfull thinking speelt mee, als we niet ziek zijn dan zijn we volkomen verantwoordelijk en zijn we maar zwakke mensen met een zwakke wil en geen dicipline. Ik hoop niet dat dit waar is, ik wil graag geloven dat er een ziekte speelt, dat ik er niet helemaal wat aan kan doen.

 

En een vervolg stap op verslaving is een ziekte is of je kan genezen? Dat is voor mij de kernvraag altijd. Gaat de trek ooit over als je niet drinkt, kan je (als je zou willen) na een tijd wel matig drinken of gaat de ziekte verslaving niet over. Ben ik in control van mijn ziekte proces en afloop of ben ik machteloos over de ziekte. Ik weiger altijd het te geloven als andere me machteloosheid en afhankelijkheid van hogere machten trachten aan te praten. Ik kan dan ziek zijn, ik ben mijn eigen sleutel tot genezing.

28 maart 2015 bewerkt door erik