Spring naar bijdragen

OK...hier gaat ie dan...


Kipje

Aanbevolen berichten

Hoi

Even een kleine update...

Die twee glaasjes gisteren zijn er iets meer geworden, dankzij overijverige ober die ongemerkt bleef bijvullen grrrr.

Nu weer flink gaan nullen, want ben momenteel dus niet zo fris als gewoonlijk s ochtends.

Geen kater, wel gevoel alsof ik mezelf meer had geplezierd met Spa rood.

Tja, vallen en opstaan, maar dit is dan ook de enige manier denk ik zo, weer opstaan en leren uit de ervaring,

Fijne dag

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Inderdaad....enige schuldige ben ikzelf natuurlijk.

Lig eigenlijk best wel met mezelf overhoop.

Merk dat ik in mijn schrijven op het forum alles toch misschien iets rooskleuriger zie dan hoe de werkelijkheid is.

Dat is dan weer een van mijn probleempjes, ik ga vaak zeggen, ja hoor, het gaat goed met mij, terwijl ik de neiging heb mijn problemen te verstoppen.

In real life doe ik dit, wil anderen zo min mogelijk tot last zijn.

Heb ik op het forum dus blijkbaar ook, stom stom...

Stemt zeker en vast tot nadenken.

Weet dat ik voor mezelf moet zorgen, maar die theorie kan ik niet omzetten in de praktijk.

Heb de kans hoor, om voor mezelf te zorgen op een goeie manier, maar ik gun het me niet :-(

Effe laten zakken, dit...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

dit sloeg op je voorlaatste bericht

maar ook in de laatste  zie ik het denk ik

je houdt jezelf niet in om de ander niet tot last te zijn

je onthoudt de ander

je te kunnen steunen

 

zoiets?? geef ze een kans Kipje en help jezelf

het smoezenboek mag dicht

jij mag uit het gevecht met jezelf

oefen maar lekker hier met uiten

virtueel belast je hier niemand

kom op joh!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nee hoor Jane, heb hier echt geen probleem mee!

Weet niet zo goed waar ik nu met mezelf sta.

Heel druk, veel veranderingen hier (geen excuus om te drinken he, vandaag ook niet gedronken)

Misschien maar eerst even met mezelf overleggen.

Mijn man zegt ook vaak, je moet geholpen willen worden, denk dat jouw inschatting dus wel zou kunnen kloppen.

Weet alleen niet of ik daar (nu) al aan toe ben...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

als je dit zegt en het echt onderzoekt

dan kan het kloppen

als je het schrijft

om er even vanaf te zijn voor jezelf

dan mag je je afvragen od je wel geholpen wilt worden.

Een monnik vertelde in zijn lezing laatst:

als je moeite hebt bepaalde dingen of mensen of gewoonten los te laten

dan is dat verslaving.

die kwam binnen bij mij.

ik kon jarenlang mijn slachtofferrol niet loslaten

en via drank hield ik dat in stand

toen ik stopte

stopte het slachtoffer zijn ook

bijna onmiddellijk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Inderdaad....enige schuldige ben ikzelf natuurlijk.

 

Kipje,

 

Ik zat er al op te wachten dat je dit zou schrijven.

Het gaat niet om 'wie is de schuldige?'.

Het gaat om verantwoordelijkheid nemen voor jezelf.

Volgens mij belemmer je jezelf door je zelf voortdurend weg te cijferen.

Dat is nergens voor nodig, dient geen enkel nut.

bewerkt door Roberto
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een monnik vertelde in zijn lezing laatst:

als je moeite hebt bepaalde dingen of mensen of gewoonten los te laten

dan is dat verslaving.

die kwam binnen bij mij.

ik kon jarenlang mijn slachtofferrol niet loslaten

en via drank hield ik dat in stand

toen ik stopte

stopte het slachtoffer zijn ook

bijna onmiddellijk

Komt hier ook binnen....

Ben overigens ook echt bezig met de vraag of ik wil geholpen worden, voor mij niet evident.

Roberto, heeft inderdaad te maken met verantwoordelijkheid nemen over mezelf, ook hier weer, ben ik daar klaar voor? Ook mee bezig...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

MijnGerrit, geen probleem hoor.

Eigenlijk is een bedankje van mij naar jou toe wel op z'n plek...

Dat je de moeite neemt om te zoeken, kopiëren en plakken is hartverwarmend, net als alle andere reacties.

Ik probeer echt te leren van mezelf geen indringer te voelen, en van hulp te accepteren.

Heb vanavond stukken forum voorgelezen aan mijn man.

Het loslaten komt telkens terug.....

Jane, de woorden van die monnik blijven zo ontzettend hangen...vooral ook de betrekking op "mensen en dingen".

Helemaal raak.

Werd heel emo tijdens het voorlezen.

Vanaf nu volledig nullen. Geen andere optie, op twee weken tijd drie uitschuivers zeggen genoeg.

Kan gelukkig met manlief ontzettend goed praten.

Even heel persoonlijk nu...

Voel mij ook wel soms schuldig omdat ik alle kansen heb, en van manlief ook alle kansen krijg om aan mezelf te werken.

Heb van thuis uit een heel goed bedoelde opvoeding mee. Maar overbezorgd, tijd was er niet, materiële zaken wel.

Vaak gedacht in mijn tienerjaren, kon ik maar tijd kopen met mijn ouders.

Hierbij totaal geen wrok tegenover mijn ouders, was toen, alles was anders, geen excuus ook.

Moet leren het geluk te willen zien.

Leren om echt blij te zijn met wat er is.

Nu, hier, een eigen leven. Geen leven zoals mijn ouders.

Loslaten is moeilijk...ik oefen.

Ga proberen mezelf over de drempel te helpen. Toch misschien wat shit uit mijn verleden te delen.

Als ik de reacties lees, en de gesprekken op andere draadjes hier, kom ik tot de conclusie dat dit forum voor mij al meer heeft losgemaakt dan alle therapieën die ik heb doorlopen bij elkaar geteld. En dat zijn er heel wat......

Respect voor iedereen hier.

En alsnog excuses omdat ik op dit ogenblik niet altijd in staat ben iedereen te ondersteunen.

Komt wel.

Ik wil, ik wil werken, ik wil aan mezelf werken.

Niet moeten, maar willen nu...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

"En alsnog excuses omdat ik op dit ogenblik niet altijd in staat ben iedereen te ondersteunen."

Kipje, je doet dit al, indirect. Ten eerste omdat jij ook anderen een spiegel voorhoudt, waarin zij zichzelf herkennen en kunnen projecteren. Ten tweede omdat je mensen een gelegenheid geeft te kunnen reageren op jou, daarover na te denken, en zo voor zichzelf dingen op een rijtje kunnen zetten. Wanneer ik op jou reageer, gaat daar zo'n procesje aan vooraf waarmee ik een klein stukje voor mezelf verhelder. Of ergens achter kom waar ik nog niet over na had gedacht.

bewerkt door Yogajuf
Link naar opmerking
Deel via andere websites

"Even heel persoonlijk nu...

Voel mij ook wel soms schuldig omdat ik alle kansen heb, en van manlief ook alle kansen krijg om aan mezelf te werken."

Probeer dat wellicht dan ook als een kans te zien, een geluk bij een ongeluk: Je hebt alles in je om gelukkig te worden. Hoe mooi is dat?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Yogajuf, dank je.

Had het zo nog niet bekeken, als ik er over denk haal ik ook heel veel uit andere ervaringen, eigenlijk misschien meer nog, of beter gezegd, op andere manier, uit de moeilijke...

En over wat die kansen betreft, daar moet ik aan werken om mijn inherente schuldgevoel opzij te schuiven en er te trachten het mezelf te gunnen...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hele waardevolle postings en reacties...open, spiegelend, eerlijk, kritische en helpend, herkenning.

Krijg er kippenvel van.

 

Kipje ga ervoor, dat is alles wat ik wil zeggen.

Niet vanuit schuldgevoel of compensatie maar omdat 

je het waard bent (om met l'oreal te spreken zoals Ladyjane dat zegt).

Voor jezelf....maar je hoeft het niet alleen te doen.

 

Succes

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goh goh wat een dag...

Eerst helemaal ondersteboven over mijn post en de waterval van reacties in de dagdraad en dan zoveel nagedacht en zoveel gevoelens beleefd...

Heb m'n eigen draadje diagonaal doorgelezen en vind er ontzettend veel tegenstellingen in.

Het feit dat ik blijf hangen, lezen en posten wil sowieso zeggen dat ik een probleem heb met alcohol. Of het nu gaat om een voornemen om te stoppen, te minderen, te doseren,...geen enkele weg lijkt ideaal.

Zou het forum dus ook niet bestaan, ik val in herhaling...

Om eerlijk te zijn, ben ik er echt nog niet uit.

Misschien (billen bloot) ben ik wel bang om niet te kunnen stoppen, te kunnen doseren, te kunnen omgaan met alcohol.

Volgens mijn nieuwe huisarts, die mij ontzettend goed heeft opgevangen, ben ik wel goed bezig en heb ik inzicht in mijn problematiek.

Mijn laatste afspraak, vorige week donderdag, ben ik haast 50 minuten binnengeweest...

Bij vorige huisarts (wel hele leuke hoor) was het om t kwartier een patiënt. Je moest er ook nooit wachten, dus kwartier en hup.

Ben zelf nogal van het "hier en nu en wel direct" type.

Als ik iets in m'n hoofd heb kan ik keihard doordrijven. Deze eigenschap is soms oké, in ons bedrijf, zakenwereld, maar tegenover mezelf dus niet.

Ik wil altijd direct resultaat, op wat voor vlak dan ook...slechte eigenschap op veel fronten!

Ben wel blij te kunnen schrijven, en hier op mijn draadje kan dat net iets ongecompliceerder dan op de dagdraad.

Hoewel ik op de dagdraad veel reacties heb gekregen, waar ik blij mee ben, met alle soorten reacties trouwens.

Misschien start ik wel een topic om te peilen naar andermans ervaringen met doseren, gematigd drinken.

Ben ook bang, als ik zou stoppen, dat ik tot de rest van mijn dagen een kreng ga zijn.

We zien het wel, dag per dag, stap voor stap.

Wat een chaotisch bericht, ben al sufgedacht vandaag, vandaar.

Tot later

Link naar opmerking
Deel via andere websites

He Kippie,

 

Het heeft je wel geraakt vandaag...

Da's op zich natuurlijk wel mooi.

Goed dat je zelf je tegenstrijdigheden ziet.

En inderdaad....het feit dat je blijft lezen, posten en dat je zo overdonderd

bent door de reacties zegt iets over jezelf...

 

Waar ik zelf moeite mee heb is echt te erkennen dat ik verslaafd ben.

Daar kwam ik een paar dagen terug achter...vind het zelfs lastig het hier te schrijven.

Ik probeer ook allerlei redeneringen uit:

'Nee, ben niet verslaafd, maar omdat ik nu niet mag wordt het aantrekkelijk' en

'Ach over een tijdje kan ik best wel weer sociaal drinken, of bij een speciale gelegenheid'

Ik wéét dat het niet zo is...één slok en de fles moet leeg, desnoods stiekem. 

 

Achter je valkuilen zitten vaak ook je kwaliteiten.

Je struggle met alcohol, de keuzes die je gaat maken, gematigd of stoppen...je kunt er niet 

omheen om ook met je zelf aan de slag te gaan. Je sterke en zwakke kanten ontdekken.

Hoe doe je het nu, wat zou je willen veranderen? 

 

Je verandert niet in een kreng door te stoppen (of minderen?!), maar je leert jezelf juist kennen,

je minder mooie, maar vooral ook je mooie kant kan weer ruimte krijgen!

 

Het klinkt simpel en misschien wel idealistisch...dat is het niet.

Ik vind het af en toe kei-hard knokken. Soms denk ik: waarom niet in mijn oude leventje blijven,

gewoon je dingetje doen, en de roes die alles verdooft?

 

Omdat ik het leven wil leven.

 

Oeps, jouw draadje ook een beetje gebruikt voor mijn verhaal.... ;)

 

En ik vind het soms ook wel lastig, dagdraad...eigen draad...ach, dat wisselt per week, dag, maand..

en dat is allemaal goed. Maar mijn eigen draad vind ik wel fijn als soort van 'dagboekje'...

 

'Dag voor dag, stap voor stap'...zo is 't!

Het ga je goed en ik blijf je volgen hoor :P

bewerkt door kruidenthee67
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...