Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

hoi hoi

 

Ik heb me vanavond aangemeld voor de internet-behandeling, de intensieve.

Had enige tijd geleden reeds de intake gedaan, advies gekregen, en nu dus officieel aangemeld en betaald (aangezien ik niet in Nederland woon is dit geheel voor eigen rekening...).

 

Kijk er echt naar uit, wil doorgaan, wil duidelijkheid en structuur in alles, ik vind nogal gauw van goh, dat doe ik zelf wel even, heb niemand nodig...

Zo werkt het dus echt niet bij mij..

 

Ik denk/schrijf nogal gauw te positief, ben ook altijd opgegroeid met het gegeven, hou de schijn maar op, dus tja, een stuk draag je mee uit je opvoeding. Dit is niet gezegd als excuus, excuses wil ik nu niet meer maken, maar het heeft mij wel beïnvloed. 

 

Ik neem ook niemand (zelfs niet mijn hm sociaal aanvaarde alcoholverslaafde vader) iets kwalijk.

Ik ben namelijk diegene die de glazen ingiet en opdrinkt.

In welke omstandigheden dan ook.

 

Dus nu in afwachting van de toewijzing van een hulpverlener...

 

Ik blijf schrijven, laat weten hoe het me gaat...

 

:)  ;)

Geplaatst

Kipje, ben heel trots op jou!!

Zo'n belangrijke stap...hulp vragen, echt aan de bak gaan...

 

Herkenbaar hoor...weten is één, maar dat het echt doordringt,

dat je er wat mee kunt...daar gaat het om. 

En zelluf doen  :blush: Je hoeft het niet alleen....

 

Je hebt je enorm kwetsbaar opgesteld, en wellicht heb je wel eens het gevoel 

gehad gekwetst te worden, maar door je zo open te stellen en de feedback 

te ontvangen heb je ook ruimte gecreëerd...en kun je nu verder.

 

Respect!

Geplaatst

Goed gedaan Kipje.

Hulp gevraagd.

Herkenbaar hoor. Ik kan het zelf wel. Dat is best eenzaam.

Soms hebben we gewoon hulp nodig. Dan is de drempel nog wel hoog, jij bent er over heen geklommen.

En aan de andere kant van die drempel word je met open armen ontvangen.

Geplaatst

Ik ga dadelijk kijken, dank je MijnGerrit!

Net als jij heb ik ook te vaak het gevoel, OK, ik begrijp het wel...

Maar ga er voor knokken hoor, ik grijp deze mogelijkheid met beide handen aan!

Geplaatst

MijnGerrit,

Ik heb vorig jaar een opname achter de rug, eigenlijk zware burn-out met destructief drinken, nadat zelfs de zwaarste antidepressiva niets meer voor me deden.

Qua hulp en ondersteuning vond ik het echt maar niks. Dokters die in hun witte jasje zeggen dat je een tijd droog moet gaan staan en tijd nemen voor jezelf...tja dat was nu eenmaal niet de meerwaarde.

Op bijna vier weken tijd af en toe gesprekje met een verpleger (hoe gaat het? Goed geslapen?), en welgeteld twee keer een lezing...eentje over benzo's (niet van toepassing) en eentje over alcohol.

Het enige wat ik dus heb teruggevonden tijdens die opname was rust. En ergotherapie, creatief bezig zijn, daar had ik wel veel aan.

Maar de onderliggende problematiek, daar werd niet op ingegaan. Hoewel ik zelf perfect kon aangeven waar het mis is gegaan bij mij, wat de problematiek en de triggers waren, daar ben ik toen ook helemaal uit geraakt voor mezelf.

Een opname kan heel goed zijn, daar ga ik helemaal mee akkoord, in vele gevallen.

Uiteindelijk heb ik er ook wel wat aan gehad, ik was echt totaal op.

Anderzijds kom je na die periode weer in je thuissituatie, die hier heftig is. Heel veel werk, heel veel stress, ga even niet in detail, want is niet echt relevant.

Ik dacht in het begin hier met het forum echt de oplossing gevonden te hebben, wat een (h)erkenning!

Nu heb ik voor mezelf toegegeven dat ik het niet alleen kan.

Zal samenwerking zijn met huisarts, de intensieve begeleiding hier, en gesprekken met een psycholoog.

Hopelijk pak ik het op die manier ten gronde aan.

Moet zeggen dat ik ook super veel steun heb aan mijn man, is ontzettend begripvol, en positief ingesteld.

Hij heeft voor mij heel veel opgevangen het laatste anderhalf jaar, en ik kan me alleen maar gelukkig prijzen dat onze band heel hecht is.

Dit geeft jou misschien een beeld van waar ik persoonlijk heen wil, en mee bezig wil zijn. Ik neem dit zeer ten harte en ga er inderdaad voor knokken, net omdat ik weet dat er anders alsnog een opname volgt, en dat wil ik dus ook echt vermijden.

De anonimiteit is een grote plus hier, schaam mij nog altijd heel erg...

Geplaatst

Mijn ervaring is dat minderen vaak tijdelijk is. In no time ben je weer terug bij af. Als je jaren veel drinkt kan stoppen zonder begeleiding gevaarlijk zijn in verband met de afkick verschijnselen.

Geplaatst

Hoi loper, ik heb begeleiding via huisarts.

Ga ook met het programma hier aan de gang, is niet meteen stoppen maar eerst nagaan waarom je drinkt, triggers onderzoeken...en dan actieplan opstellen.

Dus ik ga zeker niet zomaar op de stop zonder begeleiding...

Dank voor je bericht.

Ben je nieuw hier?

Geplaatst

Hey

MijnGerrit, voelde mij effe een indringer op het draadje van Akelei, vandaar de wijzigingen in mijn berichtjes daar (had echt een vervelend gevoel tov mezelf, ik wil niemand in de weg staan zijn/haar doelen te bereiken).

Ik wens haar zeker alle succes toe, mijn stopdatum met roken wordt 10 december.

Verder ben ik nog steeds (ongeduldig? Neeuhhh haha) aan het wachten op een hulpverlener bij ADB.

Had een mailtje gestuurd, heb antwoord gekregen dat het kon zijn dat de start een paar dagen langer kon duren dan de vooropgestelde 3 dagen.

Verder niets speciaals, alleen merk ik (dit kan ik niet op de dagdraad schrijven, hier hopelijk wel) dat ik als ik s avonds iets drink, de dag erna meer energie heb dan wanneer ik niets drink. Kan zijn dat dat normaal is hoor, qua aanpassing van het lichaam.

Maar soms denk ik ook dat ik teveel nadenk over alles, niet echt een supergoede eigenschap op dit ogenblik, zou beter doen dan denken.

Ach ja, mocht ik geen probleem hebben, zou ik hier ook niet lezen of schrijven natuurlijk...

Geplaatst

MijnGerrit, heb je zo lang moeten wachten?

Ik heb al betaald (volledig eigen rekening, niet woonachtig in Nederland)...hoop echt dat het niet zo lang gaat duren...

Maar goed, heb t schrift en het forum...

Alles komt goed :-))

Geplaatst

Kipje, stoer van je om hulp te accepteren!

 

Balans is bij mij nooit geweest, dus kon ook niet terugkeren van weggeweest of zo. Ook dáárin accepteer ik hulp van anderen: als anderen zeggen dat ik iets overdrijf dan minder ik kunstmatig. Want zelf ben ik in alles óók onmatig. The sky is the limit en ik was daar trots op :wacko: .

Geplaatst

Monster,

Zo herkenbaar...

Ik laat ook vaak doorschijnen dat alles wel OK is, net daarom...

The sky is the limit ja.

Moet alleen voor mezelf leren dat t niet op een vingerknip lukt!

Geplaatst

Pffff

Wil gaan slapen, ben doodmoe maar krijg geen rust in mijn hoofd.

Waarom bevinden lijf en geest zich niet altijd op dezelfde golflengte?

Heb ik wel vaker...=niet leuk...

Geplaatst

Herkenbaar Kipje en vervelend is dat...

 

Ook iets met 'balans'.. :)

 

Moet wel zeggen dat ik er de laatste tijd wat minder last van heb.

Wat ik deed...proberen te accepteren, het niet vervelend te vinden.

En ja dat is heel lastig....maar als het me lukt heb ik er minder last van.

Kopje slaapthee, beker melk met honing...

Toch naar bed gaan en lezen, alhoewel dat meestal niet lukte omdat mijn hoofd te vol zat.

Ontspanningsoefeningen...op mijn rug liggen, 'bodyscan' of ademhalingsoefening...dit doe ik nog

wel eens als ik 's nachts wakker word.

Schrijven....dat wat in mijn hoofd zit op papier (computer) zetten. Ook dat vooral als ik 's nachts wakker werd.

Computer aan, ratelen, ongecensureerd en dan weer slapen...letterlijk de gedachten eruit.

Ik sliep meestal wel goed in maar werd 's nachts dan wakker..

 

Ik hoop dat je toch lekker geslapen hebt!

Geplaatst

He kipje....lichaam en geest waren met drank ook nooit op dezelfde golflengte

Komt pas later veel later

Het moet ook zoveel verwerken...door jarenlange onderdrukking van drank

Maar ik kan je vertellen...het komt goed...tis hier ook weer rustig geworden in mijn koppie

Mooi om te lezen dat je aan jezelf werkt met hulp van wat je nodig hebt

Go for it...je bent het waard

Geplaatst

Hoi..even een update hier.

Met mij gaat het redelijk, kan nog niet helemaal stoppen, wacht vol ongeduld op start van begeleiding.

Probeer wel een aantal zaken onder controle te krijgen, niet drinken voor een bepaald uur, tussenin fris drinken (kon ik echt niet, begint te gaan..) enz..

Ik weet dat ik nog een lange, heel lange weg te gaan heb, maar jullie verhalen en ervaringen geven mij wel moed.

Wat een rottigheid, die alcohol :-((((

Sorry voor de klaagzang!

Geplaatst

Misschien is dat inderdaad wel zo...hoewel nog vaak in mijn achterhoofd een stemmetje berispend staat te praten, och kom, zo moeilijk is dat niet, dat eerste glas en die eerste sigaret niet nemen.

Vandaar het gevoel van klagen en schuld, moet leren accepteren dat die dingen nu eenmaal niet vanzelf gaan.

Dat probeer ik ook, want acceptatie is een belangrijke stap denk ik. Omdat je vanuit acceptatie wel kan werken aan jezelf...

Geplaatst

Acceptatie is vanaf nu een woord dat ongeveer dagelijks tot je gebruikte vocabulaire gaat behoren. Welkom. We hebben een clubje opgericht voor mensen met ...........je hoort erbij.

Acceptatie van je gebruik.

van je verslaving

van je onmatigheid

van je geobsedeerdheid

van je ongeduld

van je imperfectie

van jezelf.

 

Hier ben je wel effe zoet mee. Net als wij. Welkom in ons clubje. Ik ken niemand die zei:"Dank voor jullie geduld. Ik ben klaar, ik ben af."

Gelukkig maar. Mensen die af zijn lijken me onuitstaanbaar. Mensen die accepteren dat het niet af hoeft, dat het goed is zoals het is , werkelijk goed, ow wat wil ik daar graag op lijken.

 

Of draaf ik door..............zucht wat ben ik toch onmatig bah :D

Geplaatst

Dank je monster

Dit is weer stof tot denken!

Waar ligt mijn schrift?

En oef, af zal ik nooit zijn, imperfecties zullen steeds deel uitmaken van mijn eigen ik.

Je draaft niet door.

Geplaatst

Heb zopas delen uit het "forumboek" gelezen, met ervaringen van mensen die hier schreven/schrijven over hun alcoholgebruik/misbruik en de stap naar ADB.

 

Heavy...vaak echt herkenningspunten, ook wel stukken tekst die ik zelf denk en voel maar zeker (nog) niet durf zeggen of schrijven. :blush:

 

Het is een lange weg, met veel kronkels en zijwegjes.

Ik moet voor mezelf loslaten dat het een autosnelweg is, van hier tot ADB.

 

Moet leren accepteren dat er ook putten en putjes in die weg zijn.

Of grote obstakels die zomaar uit het niets lijken te komen.

 

Maar vooral moet ik mezelf ook leren om die weg wel te gaan bewandelen.

Als ik geen stap zet, zal ik nooit geraken daar waar ik wil zijn.

 

Moet van "alles of niets" leren dat het zo ook goed is.

Misschien met vallen en opstaan.

Met goede dagen en minder goede.

Maar dat ik er wel geraak.

Stap voor stap...

Geplaatst

Dat jengelende kind..is vergelijkbaar met verslaving.

Hoevaak wil je als ouder toegeven aan een jengelend kind...om maar ff van dat gejengel af te wezen

Terwijl je weet dat het geen oplossing is om eraan toe te geven

Ahhh arm kind..het moet nog leren...terwijl wij al best weten hoe het in elkaar zit

Mooi he hoe een mens in elkaar zit :)

Geplaatst

Vandaag eindelijk de internetbehandeling opgestart.

Ben ik echt blij om :)

Maar verder gaat het hier echt niet goed, kan er niet veel over zeggen, behalve dat het familie betreft, wij geen schuld treffen, maar de schuld wel in onze schoenen gestopt wordt...

 

Komt ooit hopelijk wel goed, maar beheerst nu mijn hele dag qua denken.

 

ciao.... :rose:

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...