Spring naar bijdragen

Zondag 28 september 2014


plof

Aanbevolen berichten

Die nieuwe huisarts kende je achtergrond zeker nog niet.

Die kende inderdaad mijn achtergrond niet en zoals ik al zei, ik had zelf allert moeten zijn. Maar goed, dit zijn de leermomenten in het leven.

Alleen ik ben verantwoordelijk voor mijn alcohol gebruik. Ik ga naar de winkel voor een fles drank en ga ermee naar huis. Thuis maak ik de fles open en schenk een glas in en ik drink dat glas leeg. Daar is niemand maar dan ook niemand anders verantwoordelijk voor.

In de rest van mijn leven zullen er momenten zijn en die moet ik herkennen en erkennen, dat het drankduiveltje opeens voor de deur staat. Dan moet ik sterk zijn en dat glas niet inschenken en opdrinken. Een grote trigger was mijn werk. Kon dit oplossen doordat ik na 40 jaar arbeid met een goede regeling kon stoppen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Iedereen is anders, om maar eens een dooddoener te gebruiken. Ook iedere alcoholist, dus.

Ik vind het niet gek als een huisarts zegt dat een beetje alcohol gezond is.

Het is sowieso niet mijn strategie om alcohol als de duivel te zien.

 

In de jaren dat ik hier intussen zit, heb ik langzaamaan wel veel bijgeleerd. Een van de dingen die ik nu beter snap, is dat het voor sommigen wel zinvol is om alcohol als een monstertje te zien. Ik vind echter niet dat je van een huisarts - of zelfs van een psychiater - kan verwachten dat hij in een oogopslag ziet hoe het met jou gesteld is in dat opzicht.

 

Zo - dat was mijn oprisping van de dag - want het irriteert me soms als hulpverleners hier als domme of onwillige idioten worden afgeschilderd.

 

Ik heb een fijn weekend gehad. Ben in gedachten pogingen aan het ondernemen om een duidelijker visie te ontwikkelen op "hoe ga ik hier allemaal mee om".

 

Het wordt dag per dag, denk ik. Met veel vleugjes cognitieve gedragstherapie als hulp voor het verwezenlijken van mijn enige doel in dit tranendal: op bewuste manier genieten,

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb bijna zin om op een rijtje te zetten wie me waarmee geholpen heeft, maar dat gaat natuurlijk niet. Te veel. Ik hou het bij de laatste dus:

Jaap, dank je wel voor de tip om 's morgens niet aan het werk te denken maar op te staan met een verlangen naar een simpele kop lekkere koffie.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wijfie,

het is unlike me om dit te zeggen, maar zie je het op dit moment wel helder?

Stoppen met een koor is wat anders dan stoppen met een huwelijk.

Ik ben de eerste om te zeggen dat jij voor jezelf moet opkomen, en dat je het niet volhoudt als je niet een beetje gelukkig bent. Maar misschien lange termijn en korte termijn gevolgen even afwegen?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Indien ik je dragen kon
over de diepe grachten
van je gesukkel en je angsten heen,
dan droeg ik je,
uren en dagen lang.

Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven op je duizend vragen
over leven, over jezelf,
over liefhebben en gelukkig worden,
dan praatte ik met je,
uren en dagen lang.

Indien ik vrede in je hart kon planten
door gelukkig te wachten en te hopen
tot het zaad van vrede in je openbrak,
dan wachtte ik,
uren en dagenlang.

Indien ik genezen kon
wat omgaat in je hart
aan onmacht, ontevredenheid
en onverwerkt verdriet,
dan bleef ik naast je staan,
uren en dagen lang.

Maar ik ben niet groter,
niet sterker dan jij
en ik weet niet alles
en ik kan niet zoveel,
ik ben maar een vriend op je weg,
al uren en dagen lang.

En ik kan alleen maar hopen
dat je dit weet:
je hoeft nooit alleen te vechten of te huilen
als je een vriend hebt
voor uren en dagen lang.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een keer een AA locatie bezocht, maar

kwam door de rookwalm niet verder dan

de drempel. Kennelijk was er eerst een

rookkamer. Veel te benauwd voor mij.

Heel anders dan mijn 'Amerikaanse'

beeld. Niets voor mij en ook niet omdat

er ook een soort religie 10 stappenplan

is?

 

Tja, ik denk dat je het dan helaas slecht getroffen hebt. Zoiets bestaat ook, zelfs in mijn woonplaats. Gelukkig had ik in de kliniek geleerd hoe het ook kon zijn, dus wist ik dat ik daar fout zat en ben snel ergens anders gaan zoeken. Nu kom ik op een plek waar 's maandags een bijeenkomst is onder de AA vlag en 's vrijdags onder de NA vlag. Beide bijeenkomsten nagenoeg dezelfde (kern) mensen en beide op de "amerikaanse leest" geschoeid. Het schijnt nogal eens voor te komen met name bij de AA dat het gewenste protocol en format een "eigen invulling" gegeven wordt. Als het je niet aanstaat: links laten liggen en verder zoeken. De meerderheid van de groepen is wél goed! Betreffende de moeite die je eventueel moet doen om er te komen (door de week 2x 40 km enkele reis, 's zondags 60 km enkele reis): die moeite steekt schril af tegen de moeite die ik deed om de rommel in huis te halen,  te bekostigen,  en het lege spul weer terug te brengen. Dat was een aardig logistiek bedrijfje, dat kan ik je wel vertellen......  Maar ik ben er niet trots op.

Er zijn op dit forum wel mensen die je (middels PB) wel willen helpen aan een goede meeting. Die echt aan 12 stappen doen. En die hebben NIETS met religie te maken. Het enige was helpt is een open instelling tot spirituele principes; openheid van geest en bereidwilligheid.

In mijn gebruikerstijd was er een grote macht buiten mezelf die me niet zonder drank liet leven. Nu geloof ik in een macht buiten mezelf (ikzelf kon het immers niet) die me helpt van de rommel aaf te blijven. Dat is het hele "geloof, religie, sekte deel...)

 

Het is nu 2100 uur bijna en ik schrijf dit zonder de hele draad gelezen te hebben, dus als ik dubbel werk gedaan heb: sorry.

Sterkte met je nuchterheid!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoever hebben jullie gelopen Fruitvlieg en MG? Kunnen we een hardloopgroepje beginnen...;-))) Als jullie het niet te gek maken tenminste ....

Vanmiddag weer eens met de neus op de feiten gedrukt, wat een invloed alcohol toch op mijn familie heeft en hoe ongezellig ik het daardoor ga vinden. Ik ben natuurlijk de ' zeur' want ik lustte hem ook wel en nu ik niet meer drink ben ik maar ongezellig. In hun ogen snap ik het ook nog, vooral door willen drinken en als iedereen dat nu doet dan hoef je ook de confrontatie niet aan te gaan. Dit was de eerste keer dat ik me er echt vreselijk aan ergerde. Steeds dezelfde verhalen en humor. Nu gaan we dus met z'n allen op vakantie en omdat we pas laat aankomen wanneer de supers dichtzijn wordt er nu al geregeld hoe ze toch wel genoeg drank mee kunnen nemen voor die eerste avond of eigenlijk nacht want zo laat komen we aan! Daar zei ik wat van en kreeg dus de volle lading, dat ik het nu ineens heel anders zag. Dat is natuurlijk ook zo dus laat ik dat maar gebeuren maar het geeft me wel een rotgevoel. Natuurlijk moeten zij zelf weten hoeveel ze drinken en hoe vaak maar ik heb besloten er, naast de vakantie dan, meer afstand van te nemen. Eerder naar huis te gaan en/ of minder vaak heen te gaan. Misschien is het ook wel gewoon een soort van jaloezie, dat zij wel kunnen genieten van dat biertje of wijntje en ik niet...? Ik weet het niet, roep ook maar wat. Het zet me iig aan het denken.

Fijne avond allemaal, ik ga nog even een toetje eten en t.v. Kijken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Misschien is het jaloezie, Dribbel, misschien ook niet. Dat kan ik niet inschatten. Andere opties: ergernis, irritatie, verveling, plaatsvervangende schaamte.

Ik ben een poos met mijn ex-man naar familiefeestjes - mijn familie - geweest nadat hij besloten had om geen druppel te drinken als hij met de auto reed. Hij vertelde me voornamelijk over de verveling die hij ervaarde als enig nuchtere in een aangeschoten gezelschap.

 

- mijn ex-man was/is geen alcoholist overigens -

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Super stoer Ietje!

Gebrek aan zelfvertrouwen herken ik ook, dat geeft een hoop ellende en is zo aanwezig in alles wat je doet en wat een ander doet/ zegt. Je kan het voor jezelf vaak niet goed genoeg doen maar een ander kan het ook niet goed genoeg doen, we vullen vaak in wat ze ergens mee bedoelen ook al zeggen ze dat helemaal niet. Dat maakt ' ons' vaak niet de meest makkelijke mensen voor onze omgeving/ geliefden. Het is toch een soort van slachtofferrol wat we aannemen in bepaalde situaties. Daar raakt het ons, daar zijn we al zo vaak gekwetst dat we op de automatische piloot reageren, het doet teveel pijn dus stoot je af en ga je drinken om te verdoven.

Sorry voor het woordje ons, misschien sla ik de plank volledig mis wat jouw betreft Ietje maar heb ik het alleen over mezelf. Alleen drink ik nu niet meer en dat gun ik jou ook heel erg. Wanneer jij eraan toe bent!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jen, plaatsvervangend schaamte is er ook zeker.....ook terugdenkend aan mijn eigen gedrag. Wat heb ik daar toch vele zondagen echt zitten doordrinken en ik wilde nooit naar huis, moest op een gegeven moment wel want de kinderen moesten bijtijds erin liggen. Dat fatsoen had ik dan nog net wel, gelukkig. Nu kan ik ook bekijken of het goed en gezellig is voor de kinderen om heen te gaan of niet, eerder was ik vooral bezig met de zware bieren die ik daar kon drinken! Ik dacht altijd dat ik mijn kinderen en man niet tekort had gedaan door mijn drinken maar wat heb ik het mis gehad zeg. De basis is altijd goed gebleven, op tijd naar bed en fatsoenlijke maaltijden maar verder......

Ik heb vanavond de kinderen uitgebreid naar bed kunnen brengen, tijd voor ze genomen en ervan kunnen genieten. Dat was echt wel anders toen ik nog dronk, dan was het meer een verplicht iets wat ook nog. moest gebeuren en deed ik wel mijn best en las ik wel een verhaaltje maar niet van harte. Confronterend om dit te beseffen, komt wel binnen zeg maar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dribbel heel herkenbaar. Voor mij was dit

deels jaloezie ( waarom kan ik niet gewoon sociaal drinken ) deels angst ( om mee gesleurd te worden in t drank gelag) en deels voel je ook dat er op een gegeven moment geen connectie meer is tussen jou en de rest.

Laat t maar gebeuren.

Je moet hier ook doorheen.

Het wordt allemaal minder belangrijk als je langer bent gestopt.

Hoewel ik vandaag toch ook tegen zoiets aanliep

Een activiteit met een groep gedaan en daarna nog uren borrelen. Ik ben de eerste die gaat en nu niet meer uit angst of jaloezie ( integendeel )

Het is gewoon mooi geweest. Het was een leuke dag en het hoogtepunt ligt achter ons.

Klaar. Mijn eigen weg weer volgen.

Doe jij dat ook maar..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

MG, maar 5 km....genoeg is genoeg..;-))

Ik vind zelf 10 km ook de Max, kan ook niet meer aan vanwege de schenen maar ik ben ervan overtuigd dat dit ook beter voor je lijf is dan te trainen voor een halve marathon of erger....maar eh, voorlopig zit ik nog maar op een krappe 5 km met nog steeds spierpijn!

En van die afwijkende mening, dat is wat er gaande is op mijn werk.....lastig! Aan de ene kant heb ik erg weinig zelfvertrouwen en aan de andere kant ventileer ik snel mijn mening die vaak afwijkt van de standaard. Dus ik ga de confrontatie wel iedere keer weer aan en heb vervolgens last van dat ze me niet zo leuk vinden.....wat zit een mens toch raar in elkaar! In dit geval ben ik dat mens!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...