Spring naar bijdragen

Dinsdag 19-8-2014


Hanneke

Aanbevolen berichten

Hoi Albert,

ja, jammer, maar het gaat meestal niet in 1 x en dat dat je allereerste x, toen je hier pas was als een speer ging, wil niet zeggen dat dat nu weer zo is.

Ik weet natuurlijk niet hoe lang en hoe veel je terugval was (klinkt niet leuk, maar weet het even niet anders uit te drukken) en wat je doel is, omdat je daar niets over heb verteld. Als je dat wel doet, kunnen we je ook beter aanmoedigen.

Zo lang je gisteren minder hebt gedronken dan voor dat je weer ging stoppen, is het toch winst, niet dan?

Vandaag nieuwe dag, nieuwe kansen.

Probeer niet moedeloos te worden, want dan lukt het (bijna zeker) niet.

:(

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Eline,

Hanneke heeft gelijk, een goed boek, mits je van lezen houdt, kan je helemaal v.d. wereld halen, maar dan op een goede manier.

Als ik geen stapeltje bieb boeken in huis heb, word ik ook onrustig, ondanks dat ik nog honderden boeken van mezelf moet lezen.

Ook in het kader van opruimen. Als ik ze gelezen heb en niet wil bewaren, gaan ze naar de kerk, voor het onderhoud v/h gebouw.

Anders zouden ze ergens anders naar toe gaan. Maar dat is een ander verhaal en wil niemand hier voor het hoofd stoten.

Wat ook kan helpen is een film van TV opnemen die je eigenlijk live zou willen zien en die kun je dan op zo'n dag lekker lui gaan liggen kijken met iets te knabbelen en je favoriete frisje er bij.\Hoe lang was je nu ok al weer gestopt? Is me even ontschoten.

Kan ik me erop voorbereiden, snap je?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat ben ik blij, eindelijk geen hoofdpijn, alleen dat drukkende duffe gevoel, maar dat moet dan maar.

Ik heb bij Thema's gisteren gelezen en denk dat het toch door het stoppen komt, maar ik vind niet dat het ontwenningsverschijnselen genoemd moeten worden, want die zijn na een week over. Ik noem het reparatiewerkzaamheden v/h lichaam en zie me zelf dan maar als een herstellende patiënt, wat we in het begin eigenlijk ook zijn. Kan dus schaamteloos mijn rust nemen en alleen doen waar ik zin in heb. Gisteren eindelijk begonnen met inplakken (ja, heus) v.d. foto's van Marokko, geen zin in, maar dat werd gaandeweg beter.

Als het af is zal dat ook een tevreden gevoel geven en dat is belangrijk.

Ik heb heerlijk geslapen, wel met melatonine en vermoed hetzelfde van mijn gast.

Gisteren belde hij netjes uit de bus en ik had het eten al voorbereid, dus toen hij binnenkwam was het net klaar.

Nassigoreng met veel groente en labab tomaat.

Vandaag een gerecht met kippelevertjes, maar dat heb ik niet gezegd, veel mensen hebben daar een vooroordeel over.

 

Over veel mensen gesproken, waarom zijn die toch bang voor de tandarts? Dat lees ik hier steeds weer.

Stel je voor er zouden geen tandartsen (genoeg) zijn. Dat is in het verleden zo geweest, werd je als een hond behandeld en uitgefoeterd. Om over de behandeling nog maar te zwijgen. Het halve dorp heeft een verpest gebit door een zo'n tandarts die hier 1 x p/wk zitting had en jampotglazen droeg. Maar toen hij niet meer kwam, gingen veel klanten toch naar zijn praktijk in de stad omdat er geen andere mogelijkheid was.

Vandaag de dag wordt je goed voorgelicht en verdoofd als dat ook maar enigszins mogelijk is en op je gemak gesteld.

Mondhygiëniste kan soms wat gevoelig zijn, maar kijk eens wat je er voor terug krijgt.

Sorry, maar ik vind een goed gebit nu eenmaal heel belangrijk en heb voor mijn kinderen ook mijn uiterste best gedaan.

Mijn oudste zoon(46)  heeft nog nooit een gaatje gehad en de jongste ook niet voor zover ik weet.

De andere 2 misschien 1 of 2. Zonder suiker opgevoed en fluor behandeling bij de tandarts (janken en kokhalzen) en daarvoor fluortabletten thuis.

Ja, ik heb kronen en frampje, (bah), maar ga wel met mijn eigen gebit mijn graf in en dat heeft heel wat gekost.

Je gebit is het begin van je spijsvertering, je maag is er niet op gemaakt om voedsel fijn te malen.

Nou ja, ik draaf natuurlijk weer door als het over tanden en kiezen gaat.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tuinman :P  komt straks, dus ik ga eens wat eten, met die tanden en kiezen.

Morgen mijn hulp met haar dochter, die is over uit Afrika en ze neemt haar mee, ze zegt dat ik dan mooi met haar Frans kan kletsen.

Ze is 19 jaar en komt uit Benin, ik ben wel in buurland Togo geweest en Burkina Fasso, maar niet in Benin. Lijkt me leuk.

Als daar ook ebola was uitgebroken, had ze misschien niet kunnen komen, na al die moeite die mensen uit die landen moeten doen.

Daar heb je geen voorstelling van als je daar nooit mee te maken hebt gehad.

Wij boffen maar in het westen en kunnen vrijwel onbeperkt reizen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja maar dat aan de bel trekken is juist zooooo moeilijk want je weet dat de kans er in zit dat je dan iets afgeeft waar je op dat moment heel veel behoefte aan hebt.

Toch, en dat heb ik zelf mee gemaakt, als het je wel lukt, geeft dat vaak een grote kick, en een zalig gevoel jezelf te hebben overwonnen. :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

HOi Snoepje,

 

Ja ik begrijp je heel goed voor eens en voor altijd. Maar meestal werkt dat niet. In je achterhoofd: ik wil nooit meer drinken. Maar toch wat bescheidener: One day at a Time. Vandaag drink ik niet. Als dat je lukt ben je zo een maand verder.  :) 

 

Sterkte.

 

Hanneke   :heart: 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat is de verslaving Snoepje. We denken het onder controle te krijgen. Ik was er altijd van overtuigd: Ik zal nooit meer drinken. Ik deed beloftes aan God aan mij Engel en weet ik veel wat. Ik was er werkelijk van overtuigd: Nu heb ik het God beloofd, nu durf ik het ook nooit meer. Ik zette mezelf zo onder druk. Ik probeerde mezelf te dwingen nooit meer te drinken. Ik meende het echt. Ik was zo oprecht. Ik gooide alle drank door de gootsteen. Maar vaak dezelfde dag nog kocht ik weer nieuwe drank. Ik begreep er werkelijk niets van.

 

Ik heb geleerd bij de AA dat ik het teveel zelf wilde doen. IK ZAL niet meer drinken. In plaats van hulp te vragen. Ik was overmoedig en trots. Ik dacht het wel zelf te kunnen. Pas toen ik werkelijk leerde luisteren naar adviezen van anderen die meer ervaring hadden, nadat ik God om hulp had gevraagd ging het me lukken. 

 

Hanneke 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Soms is het moeilijk te weten wat je echt wilt.

Ik heb het een keer echt aan mijn hart gevraagd, wat wil ik met dat drinken.

Als je hart antwoord geeft, weet je wat je echt wilt.

Blondie, ik lees je over je spitten op je enorm stuk land. En over je verwerken in therapie en opbouwen in je werk.

Het lijkt wel een metafoor hoe je daar maar oneindig aan het spitten bent en steeds weer stukjes puin tegenkomt.

Het lijkt zo oneindig. Zou het niet leuk zijn om een hoekje vast helemaal klaar te maken en er plantjes in te zetten?

En dat uit te breiden? Het is maar een idee.

Hier alweer gewend aan het werkritme sinds vorige week. Het bevalt wel goed al weet ik nog steeds niet waar het naartoe gaat.

Ondertussen worden er keuzes verwacht. En ik weet niet echt wat ik wil.

Het hart heeft ook nog geen duidelijk antwoord. Of zit mijn denken er tussen?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...