Donderdag 26 juni.

[Gast]

Dag Agnieta!

 

Ik ben weg, vergaderen.

Thuiswerken met het forum erbij is eigenlijk best prettig.

Nu weg dus.

Later!

[Jen]

Deze namiddag thuiswerk en ik geraak niet op gang

[Jen]

Ik heb niet echt een goede werkplek hier. Moet ik veranderen.

[Peet]

.

13 juli 2014 bewerkt door Peet

[Peet]

.

13 juli 2014 bewerkt door Peet

[huttula]

Voor agnieta

Prei , aardappels,hamlap

[Peet]

.

13 juli 2014 bewerkt door Peet

[huttula]

Mindfullness zal je goed doen

Leren omgaan met rust

Chaos maak je vrijwel altijd zelf....door teveel of niet met rust om kunnen gaan

Rust hebben we ook altijd met drank onderdrukt

Rust is heel fijn...gewoon lekker in jezelf

Gewoon niks

Zelfs als je niet kan slapen is de rust fijn

Dat merk ik nu...ik erger me niet meer als ik niet kan slapen

Geniet van mijn rust...even niks

[Kohtje]

Hoi Kohtje,

 

etc..

 

Hoi Peet,

 

Interessant wel, wat je hier aansnijdt.

Ik ken ook een paar mensen die zich op deze manier aan hun verantwoordelijkheden onttrekken.

Op zich zijn het best aardige lui, hoor. Maar soms word ik een beetje naar van hoe ze zichzelf weten

schoon te praten onder het mom van allerlei bijbelse uitspraken, en anderen precies weten te vertellen hoe het moet

zonder zelf echt te veranderen. De bijbel uit je hoofd leren is dan een nieuwe vlucht uit de realiteit geworden.

 

Ik ken echter ook mensen die zich met ziel en zaligheid in het geloof hebben gestort, óók de bijbel bijna letterlijk kunnen citeren

en daar dan niet anderen mee om de oren slaan maar zichzelf.. en de ervaringen die dát oplevert

delen met anderen.

 

De uitdrukking: "de hand in eigen boezem steken" betekent bij je eigen geweten te rade gaan en wordt ook in de bijbel gebruikt.

En daar zit hem volgens mij het grote verschil tussen beide soorten mensen.

 

Daar gaat het ook om bij je eigen verantwoordelijkheden nemen.

Weten wat je verantwoordelijkheden zijn is iets anders dan je verantwoordelijkheden nemen.

 

Ik, als verslaafde, heb in het (nabije) verleden heel wat mensen benadeeld, zowel materieel als psychisch.

Inclusief mezelf.

Daar was ik me altijd wel min of meer bewust van, maar onder invloed kon me dat geen barst schelen. Of eigenlijk wel

een beetje, maar ik was niet bij machte om het anders te doen. Om mijn verslaving in stand te houden deed ik

dingen die ik nu nooit zou (durven) doen...keer op keer.

 

Met de bereidheid om mezelf te veranderen en de verantwoordelijkheid van mijn daden en woorden uit de tijd

dat ik niet echt voor rede vatbaar was op me te nemen, kon ik dingen goed gaan maken, voor zover dat in

mijn vermogen ligt.

Nou zitten en zaten er niet veel mensen te wachten op een "sorry" van mijn kant. In het verleden had ik

dat al zo vaak gezegd, maar even later deed ik precies hetzelfde wéér. Gevolg: geen vertrouwen meer.

Ook het steeds weer zeggen dat ik het vanaf NU helemaal anders ging doen was op het laatst

absoluut niet meer geloofwaardig.

 

De meest effectieve manier om mijn spijt te betuigen is niet de bijbel uit m'n hoofd leren en verkondigen

maar te stoppen met gebruiken en mensen als gelijkwaardig en met respect te behandelen.

Hoe ik dat bewerkstellig is geheel aan mij. Ik werk aan mezelf, probeer grenzen te verleggen als ik weet dat ik

daar beter van kan worden, sta open voor kritiek en ben bereid m'n verleden met z'n consequenties onder ogen te zien

zonder dat ik dat als last mee hoef te dragen.

 

De hogere macht is voor mij niet iets om me achter te verschuilen maar om me te laten voelen wat leven is.

Net zoals de erkenning dat ik een ziekte (verslaving) heb geen excuus is voor mijn doen en laten onder invloed.

Ik heb een ziekte die de kop op stak toen ik de realiteit niet meer onder ogen kon en/of durfde zien.

Ik ben ziek, dus ik kan er niks aan doen.. gaat niet op. Ik ben ziek, dus ik moet op zoek naar herstel.

Ik ben niet verantwoordelijk voor het ontstaan van mijn ziekte verslaving, ik ben wel verantwoordelijk voor mijn herstel.

Ik moet de realiteit de realiteit durven laten zijn.

Vertrouwen. Oók als ik het allemaal niet meer durf te vertrouwen..

[Kohtje]

Het is waar, A3, dat we zelf dat eerste, tweede, derde etc... glas hebben genomen. Maar je maakt mij niet wijs dat je er zelf voor gekozen hebt om het zover te laten komen dat je het niet meer in de hand had, dat jij het willens en wetens zover hebt laten komen dat je nu hier op het forum bent..

[Vol]

Agnieta, ik moet om je lachen
 

Ik heb hier vandaag best een lekker dagje ! 

Vanmorgen opgestaan met idee toch om naar dat overleg te gaan .. wetende dat er morgen geen vervang voor me is en ik vandaag wilde voelen al of ik morgen van 8 - 13uur kan werken.

Nou, dat kan gelukkig ! Ik heb mijn been op een stoel gelegd, de vpk voor koffie laten lopen en vanmiddag thuis op de bank de dingen afgewerkt

Best relaxed !

 

Van werk naar huis langs de winkel gereden, 3 heerljke soorten thee gehaald om mezelf mee te verwennen.

Ook leuk kleurtje voor in mijn haar, vanavond komt een vriendin dat er in doen.

 

Bollie, hoe loopt het vandaag !?

Wijfie, misschien kan Bollie je wel gaan helpen  
          of anders misschien klusjesman oid via de thuiszorg of maatschappelijk werk?

 

en verder; ik hou mezelf niet verantwoordelijk voor het hebben van aanleg voor verslaving

wel voor het omgaan hiermee

 

 
 

[Lotus66]

Ik zie een verslaving meer als gedrag dan een ziekte, en dus ben ik daar verantwoordelijk voor. 

 

Wat onderbouwing vanuit de literatuur:

 

De Britse psychiater en schrijver Theodore Dalrymple stelt in zijn boek Drugs. De mythes en de leugens (2006) dat het grote onzin is om te denken dat verslaving een ziekte is. Verslaving is volgens hem een kwestie van slechte moraal. Volgens Dalrymple is de verslavingszorg ineffectief omdat verslaving geen ziekte is, maar een moreel probleem betreft. Het kernidee hierbij is dat afwijkend gedrag zoals verslaving niet in medische termen te vatten is. Kanker is een ziekte, verslaving is een gedrag. Verslaving als ziekte labelen is volgens deze redenering een morele daad. Hierbij wordt gekeken naar de herkomst van het idee van verslaving als ziekte. Deze invalshoek laat zien hoe de visie op middelengebruik varieert door de tijd heen en op verschillende plaatsen in de wereld. Wat vroeger geen probleem was, is nu een ziekte. Of andersom: homoseksualiteit werd in Nederland veertig jaar geleden als ziekte gezien en nu als lifestyle . Deze visie deelt de kritiek met de antipsychiatrie dat verslaving een sociale constructie is die is ingegeven door morele overwegingen. Ook is er uit wetenschapmethodische hoek kritiek op het ‘verslaving als ziekte’-idee. Zo stellen critici dat medische ideeën over verslaving zijn ontwikkeld in klinische settings en niet generaliseerbaar zijn naar de gehele populatie (Cohen en Cohen 1984). Er zijn ook vragen over de betrouwbaarheid van zelfrapportages van gebruikers (Davies 1992) waarop het ‘verslaving als ziekte’-idee is gebaseerd. De gebruiker kan de oorzaak van zijn gedrag wel toeschrijven aan de verslavende werking van een stof, waarvan hij denkt ziekelijk afhankelijk te zijn, terwijl misschien een heel andere, meer diepere psychologische oorzaak veel relevanter is. Met deze kritieken in het achterhoofd is het misschien niet raar dat de verslavingszorg met haar medische definities nauwelijks aantoonbaar effect scoort. Als iets geen ziekte is, is het ook niet geneesbaar. Natuurlijk is verslaving wel een probleem, maar het is een complex probleem. Verslaving is de prewetenschappelijke benaming voor bepaald normatief gelabeld gedrag dat samenhangt met een complex van talloze andere gedragingen en sociale interdependenties. Gedrag verandert voortdurend, en verdwijnt vaak zelfs als de constellatie van andere gedragingen en sociale interdependenties verandert.

[Lotus66]

A3: dat is inderdaad mijn visie. Misschien ook wel omdat ik het te gemakkelijk vind om te zeggen dat een verslaving een ziekte is. Een ziekte is zoals genoemd, kanker, een longontsteking, griep, een psychische ziekte. Daar wordt niet omgevraagd. Het (steeds weer) grijpen naar een fles (of ander middel) is gedrag. Daar 'vraag' ik zelf om en doe ik zelf, omdat ik (zoals jij het mooi zegt) mijn zwakte is om niet om te kunnen gaan met bepaalde gevoelen, emoties voortkomend uit bepaalde situaties.

26 juni 2014 bewerkt door Lotus66

[Peet]

.

13 juli 2014 bewerkt door Peet

[Peet]

.

13 juli 2014 bewerkt door Peet

[Lotus66]

Sowhat: Ook daar kan ik me deels in vinden. Maar de afwijking in de hersenen ontstaat door het jezelf bloot te stellen aan het middel. Het blootstellen aan het middel blijft gedrag. Dat het moeilijk is om er vanaf te komen is de verslaving. En je allerlei verschijnselen krijgt. De welbekende afkick verschijnselen zijn weer het gevolg van je bloot stellen / blootgesteld hebben aan het middel. In mijn optiek het gedrag.

 

Peet: aangeleerd...Ja, door onszelf, voorbeeldfunctie?

 

Fruitvlieg: kanker blijft ik zien als ziekte. Het gedrag 'roken' kan een verhoogd risico zijn voor het krijgen van deze ziekte.

[Peet]

.

13 juli 2014 bewerkt door Peet

[Peet]

.

13 juli 2014 bewerkt door Peet

[Kate]

Dit soort duscussies doe ik niet meer aan mee, kom je toch niet uit.

Wel is het zo dat ik me niet ziek voel, ik voel me heel gezond sinds ik niet meer drink.

Oh, nou doe ik het toch.

Sowhat, geweldig, die praktische adviezen. Ik heb telkens weer zo'n ja natuurlijk! ervaring.

Geen grapje hoor.

[Lotus66]

Fruitvlieg: dan zie ik dat (je dopamine verhaal) als een oorzaak en gevolg. Wat wijfie zegt niemand wordt verslaafd geboren...Behalve de drugsbaby's dan. Maar hoe komt dat! Je zegt het zelf al..." als de dopamineverhouding in je hersens nu omzeep zijn geholpen en je neurotransmitters niet meer goed functioneren door het vele drinken?"

[Gast]

Ik pas in deze discussie, ik ben er nog niet mee bezig geweest.

Wel lees ik uiterst geinteresseerd mee.

[Peet]

.

13 juli 2014 bewerkt door Peet

[Jen]

Ik zie mezelf als "gevoelig voor verslavingen", en dat beschouw ik als een afwijking of ziekte, niet als een morele kwestie.

[Jen]

Toevoeging: ik denk niet dat iedereen die veel drinkt, verslaafd wordt. Sommigen hangen tijdens hun studentenleven de beest uit, en zij later gewone gecontroleerde drinkers.

[Jen]

Oei, bijna iedereen wat anders gaan doen.