Skip

[Skip]

Het is net of ik jullie ken.

Elke avond lees ik jullie.

De strijd,de eenzaamheid,de leegte, de trek,de kracht,de liefde,het verdriet,de trots,de terugval en vooral de moed om hier je ziel bloot te leggen hebben mij enorm geholpen om de afgelopen 9 maanden niet te drinken.

Ik ben een van jullie en zal een van jullie blijven. Want ook ik heb een haat liefde verhouding met wijn.(vooral wijn .... Vaak en veel)

Gewoon een vrouw van 49 lieve man 2 kinderen leuke baan. Zo'n "niks aan de hand vrouw".

Nou ja wel wat pijntjes uit het verleden die makkelijk weg te drinken waren.

Wat probleempjes op liefdes en familie- gebied maar wie heeft dat nou niet. Hier en daar een litteken en een schrammetje maar niet meer beschadigd dan een gemiddelde vrouw van mijn leeftijd.

En toch is het uit de hand gelopen.....

Opeens fietste ik met lege flessen in mijn fietstas met daaromheen een theedoek gewikkeld. Anders hoorden de buren dat ik weeeeer naar de glasbak ging.

Vulde ik ook de wijnfles weer aan met water zodat het leek alsof ik het bij 2 glazen had gehouden.

( kocht ik de volgende dag precies zo'n zelfde fles die ik dronk tot waar ik gister was gebleven)

Ging ik 's nacht mijn bed uit omdat ik niet genoeg had gehad om in slaap te vallen.

Ook ik viel op mijn kin op straat maar gaf de vorst de schuld.

6 x daags een pepermuntje en minimaal 3 x per week paracetamol bij het ontbijt

Toen ik mijn familie en vrienden vertelde dat ik geen wijn meer wilde drinken werd ik nog net niet uitgelachen maar serieus werd ik niet genomen.

Er was een deel dat vond dat ik mezelf te streng aanpakte, er was een deel wat zei dat het zoooo erg toch niet was en dan was er ook nog een deel wat zei dat ik het toch niet vol zou houden omdat je er nou eenmaal niet aan ontkomt om alcohol te drinken in deze maatschappij...

Kortom de strijd was begonnen.

Niet alleen tegen de drank maar ook tegen mijn omgeving die mij maar knap ongezellig vond

En inderdaad ik was ongezellig.

Ik voelde me saai,oerserieus, eenzaam en was ook nog eens doodmoe. Bovendien kreeg ik jeuk en werd ik een soort van depressief. Want ik verloor vrienden. Ik nam afstand ik hoorde er niet meer bij. Het gewauwel na een fles wijn is voor een nuchter mens niet om aan te horen. Dat ik dat zelf nooit in de gaten heb gehad???

Maar elke avond waren jullie er weer op het forum en het hielp me om niet verder te kijken dan die ene dag.....

Ik ben een rijk mens en niet alleen omdat ik elke week het geld wat ik anders op dronk in een potje stopte.

Ik wil jullie bedanken dat ik een van jullie mag zijn.

Skip

[lady jane]

lieve Skip

welkom hier

en dankjewel

voor je stukje hierboven.

Wat een kadootje te lezen

dat een "verstekeling"  al

zoveel heeft aan ons forum.

Kun je nagaan hoe het nu wordt

als actieve "betalende" frummer.

benieuwd naar je inbreng

[kruidenthee67]

Oooo, ik krijg er kippenvel van....

 

Dank je wel voor je verhaal...confronterend... de dingen die ik ook deed en niet meer wil...en het raakt me...

Bevestigt me ook dat ik de goede stap heb gezet.....en voor jou, respect!

[kruidenthee67]

En welkom natuurlijk..maar ik kom hier zelf nog maar net actief kijken 

[Skip]

Wat een lief welkom !

Ja leuk dat je dat vraagt Gerrit.

Er zijn in elk geval 2 redenen dat ik nu lid van de club ben geworden. De eerste is dat het aan me begon te knagen dat ik in een soort kijkersfile stond of ook wel ramptoerist genoemd. Terwijl ik zelf ook een soort ramp ben.

En de tweede reden komt eigenlijk door de opmerking van Hanneke dat we allemaal

(los van de adb periode )een armlengte van het glas af staan. Dit boezemde me enige angst in en tegelijkertijd ervaar ik ook een soort nederigheid:Ik ben er nog niet ook al lijkt het al heel wat, kapsones hoef ik niet te krijgen

Plots voelde ik de behoefte om

me nu ook " letterlijk" bij jullie aan te sluiten vanwege de beroemde stok achter de deur.

En ook leuk om nu te kunnen reageren! Dus nu al 3 redenen.

[RUNNER]

Wat een mooi verhaal... en wat knap!

Hoe is het nu met je saaiheid, serieusheid, moeheid en depressiviteit?

En met de kritische opmerkingen van je omgeving... krijg je die nog steeds?

 

Ben heel benieuwd. Welkom hier!!

[Skip]

Hoi Nooit Meer

Ja saai voel ik me nog steeds. Zeker op feesten en partijen.

Ik heb veel meer dan voorheen de behoefte aan zinnige gesprekken. Dat gezwam en koetjes en kalfjes ben ik gauw beu. Ik moet ook erg op gang komen op verjaardagen. Ik ontloop ze ook.

Voorheen vond ik ze geweldig... Lekker aan de wijn ! Hoe meer verjaardagen hoe beter.

Nee hoor sla de koffie maar over. Rode wijn met appeltaart ging prima. Binnen een kwartier was ik al klaar voor de polonaise.

Nu ben ik veel meer bezig met wat gebeurt er eigenlijk om me heen? Reacties en interacties tussen mensen. Ben gevoeliger voor sfeer geworden. Ik leef meer ik voel meer. Er heeft echt een verandering plaats gevonden.

Ook mijn relatie heeft er onder te lijden (gehad.) Mijn man zou graag willen dat ik gewoon kan drinken. Hij mist heel erg het samen wijntje, kaarsje, kaasje gevoel. Als hij aan een wijntje zit en ik aan een kopje thee irriteert hem dat. Nu is hij er wel aan gewend min of meer maar stelt soms nog de vraag : neem je nou nooit meer een wijntje? Of : eentje kan toch wel? Ik kan het hem niet kwalijk nemen.

Hij begrijpt het gewoon niet wat het is. Ik heb m voorgesteld om het boek " nou nog eentje dan " te lezen. Maar dat trok m niet zo

Moeheid: ja die is er nog steeds maar mijn slaappatroon is met 200% verbeterd. Met wijn sliep ik comateus tot 3 uur en daarna deed ik geen oog meer dicht tot een kwartier voor de wekker, dan viel ik in slaap. Ik heb wel eens gelezen dat je hersenen er maanden over doet dit verstoorde patroon weer te resetten. Dat zal de vermoeidheid wel veroorzaken. Ik werk en ik sport en heb daar wel energie voor maar mijn lichtje gaat gewoon vaak bij zonsondergang ook uit. ( dit is trouwens ook niet erg geloofwaardig als ik dit dan rond middernacht schrijf)

Depressie: ik was met name verdrietig omdat ik me alleen in mijn strijd voelde staan. Ik ben gaan hardlopen, piano spelen, schilderen en veel gaan lezen. ( best saai ook haha)

Nu gaat het een stuk beter. Het klinkt misschien heel vreemd maar ik had/ heb zo'n schaamte gevoel.

Ik schaam me ten opzichte van mensen die niet drinken ( omdat ik veel heb gedronken)

En ik schaam me ten opzichte van mensen die wel drinken dat ik nu niet drink.

Bij beide groepen heb ik het gevoel dat ik wat heb uit te leggen

Hebben jullie dit ook?

Oh wat is dit eigenlijk fijn om dit te delen!!! Ik had t veel eerder moeten doen

[Skip]

En sowhat wat een mooie quote!

"Je vindt geen vrede door het leven te ontwijken"

Nou die hang ik in de kelder! Bij de voorraad

[lady jane]

en Skip,

je hebt niet voor niets die nick he

skip the shit dus

en ga eens genieten van hoe ver je al bent,

wat jij saai noemt is dat nl helemaal niet.

Je beschrijft nu heel juist hoe je de wel drinkers ervaart

(die dan dus ook geen grens hebben, anders zakte het niveau niet zo)

dus ja wie is er dan saai?

Toen jij nog dronk, zat je ook op dat niveau te wauwelen tussen de polonaises door.

En nu heb je contact hier met ons, dus je kunt ervoor kiezen om op jouw tijd, jouw wijze te schrijven

met ervaringsdeskundigen die jou wel begrijpen.

Jammer van je man, want jullie zijn er beiden een beetje eenzaam in nu lijkt het wel.

Hij profiteert mee van jouw nuchter zijn, en wil meteen het stukje gezelligheid terug,

wat nog wel bestond bij jullie 1e en 2e glaasje, maar s=vast niet meer als je een fles

achter je kiezen had. En jij weet dat je het risico niet wilt lopen, dit weer kwijt te raken.

Beiden moeten leren om met de nieuwe situatie om te gaan op een manier die bevredigend is.

Dat vergt flexibiliteit. En jij groeit nu, door je nuchter zijn. Hij kan kiezen om mee te groeien, of blijven hangen

in het deel van wat was, waar hij zich fijn bij voelde. Maar het is òf òf he. Voor jou je nieuwe ik. Die jij saai noemt.

Voor hem kun je weer de oude worden, maar je hebt hier nu aan geroken en wilt waarschijnlijk méér.

Dus leren om het woord saai om te vormen, naar een meer voedend woord. Want je zou wel gek zijn

als je om niet "saai" te zijn, weer zou terugvallen.

Wie weet kun je ooit weer matig drinken, maar waarom zou je dan nog? Wat voegt het echt toe?

Ik zit tegenwoordig net zo gezellig op een pot zouthoutthee met gember, en met dansen is mijn

konditie zo verbeterd dat ik iedereen eruit dans hoor. Het is maar net wat je saai noemt

Maar heerlijk dat je hier komt oogsten, want ja, een beetje contact met gelijkwaardigen is toch wel fijn he. :rose: :present: :rose:

[Skip]

Lady Jane, spijker op zijn kop. Het woord saai mag ook geskippt ! Je hebt gelijk het is negatief geladen maar ik bedoel het soms ook grappig door te overdrijven.

Ik sta mezelf nog niet toe om te genieten van hoever ik ben gekomen omdat ik nog zo dicht bij dat randje van die afgrond ben.

De angst voor euforie van bijna een jaar en dan zo het ravijn in fietsen.........

Dus ik ben op mijn hoede. En mensen die op hun hoede zijn vergeten te genieten

Jouw reactie maakt dat ik me dat bewust ben.

Maar wat kan jij je goed inleven zeg. Zelfs om 4 uur 's nachts. Waar haal je die scherpzinnigheid vandaan.

Dat is nog eens feedback.

[RUNNER]

Zouthoutthee, Jane??  

3 april 2014 bewerkt door NOOITMEER

[Tine]

Hoi Skip!

Welkom!

Prachtig om te lezen!

Jane, wat schrijf jij toch mooi!

 

Geeft de burger moed!

 

Ik ben er weer en blijf nu!

Genoeg!!!!!

  Tine

[RUNNER]

Beste Skip,

 

Dank je voor je uitgebreide reactie... leerzaam.

 

Nog steeds saai na negen maanden (help!!), relatie eronder te lijden (help!!), nog steeds moe (help!!),

schaamte naar drinkers én naar niet-drinkers (help!!)     

 

Jane heeft wellicht gelijk: noem het geen saaiheid en zoek naar positieve benamingen.

Hoe lang ben jij ook al weer gestopt, Jane..... 4 jaar?!! Hoe voelde jij je na een half jaar... na een jaar??

[kruidenthee67]

Ha Skip en ook reageerders...

 

Wat een kwaliteit om zo te kunnen schrijven. 

Herkenning, herkenning en nog eens herkenning!

 

Het boek, nou..nou eentje dan...was een aantal jaren voor mij de trigger...toen kreeg ik in de gaten dat alcohol voor mij ook een ramp was...appeltaart met rode wijn dat nog niet...maar hoe meer feestjes....tja....en dan de schaamte....de cirkel waar je inkomt...en dan weer een periode van meer controle...gevolgd door wat maakt het ook uit? dagen

 

Maar we zijn allemaal op de goede weg! En wat geweldig om je verhaal hier van je af te kunnen schrijven en dan ook nog vaak zulke waardevolle, leerzame reacties te krijgen van ervaringsdeskundigen.....

 

Neem nog een kruidentheetje....wel zonder zoethout...krijg ik een opgejaagd gevoel van!

[Skip]

Saaiheid uit de dikke van dalen: maakt plaats voor:

Rust, overzicht, tevredenheid,spiritueel( ipv spirituosa )

Ik vergeet ook de mooie dingen op te noemen:

Het kaartje wat ik in de bus kreeg van mijn beste vriendin na 100 dagen.

Mijn collega die me schoorvoetend vroeg of ze het boekje " nou nog eentje dan" mocht lenen

En ook dat ik nu het drankgebruik van mijn puberkinderen met hen kan bespreken zonder dat ik hoef te denken dat het hypocriet is.

Gewichtsverlies van 10 kg, conditie is verbeterd, ik ben fris en fruitig en helder.

En oké..... beetje eenzaam, beetje moe, beetje schaamte maar het gaat steeds beter

En de grote winst voor mezelf:

Ik heb niets meer te verbergen: dit is het!

Dus geluk, tevredenheid, eenzaamheid en schaamte lopen nog een beetje door elkaar.

Elke dag is er een!

Tine, nooitmeer, mijn Gerrit ,ietjefietje,gewoondoen, sowhat, agnieta, kruidenthee en iedereen die hier mee leest

Hou vol!

Koppie er bij houden

Onze geest moet uit die fles! En andersom.

En lady Jane dank dat je steeds als een soort coach achter ons allemaal staat

[lady jane]

zoethout kan je bloeddruk laten stijgen idd

dus zuinig mee zijn als je daar gevoelig voor bent.

Ik heb een lage bloeddruk, dus kan onbeperkt, maar ook ik kan er wat

opgejaagd van worden na 2 liter ongeveer(hoezo onmatig?)

gember kan ook in muntthee, sterremunt en eigenlijk

in alle thee (bij mij dan), het is heel gezond en geeft wat

pit aan soms slappe thee.

Nooitmeer, ik heb een zwaar 1e jaar gehad, was zwaar depressief en

sliep slecht. Ik had echte roofbouwjaren gehad, redenen waarom ik dacht

te moeten drinken om te ontstressen's avonds. Ik ben met alles een laatbloeier

dus ook hier een trage start van een droog leven.

Maar dit forum is mijn steun en toeverlaat geworden.

En na dat eerste jaar bleek pas hoeveel ik al wel had gewonnen, ik was veel minder moe,

sjaggie en ongeduldig; mijn konditie was met sprongen vooruit en ik zong af en toe weer

op de fiets. Voor het slapen had ik een fakirmatje ontdekt en dat samen met Mindfulness

was het definitieve keerpunt. Bijna 5 jaar alweer al met al.

[Jen]

Ach Skip, wat mooi wat je hier schrijft. Ik wil je van harte welkom heten.

[Hanneke]

Hi Skip,

 

Dank je wel voor je eerlijke verhaal. Fijn dat je erbij bent gekomen. Welkom!!!

 

Hanneke

[Jen]

Dronken is saai.

[Monster]

hoi Skip. We lezen mee, je merkt het.

Wat kun je goed schrijven zeg. Ieder hier zal de schaamte herkennen. De schaamte van alles wat aangericht is, de leugens, het stiekeme. De schaamte naar drinkers is eigenlijk niet nodig; sporters kunnen hetzelfde verhaal vertellen oven hoeveel ze uit moeten leggen waarom ze niet drinken. Hoe gezellig je ook doet; iedereen wil dat je normáál doet. MAAR JE DOET NU JUIST HEEL NORMAAL. 't Is maar wat men normaal vindt. Ikzelf kan óók heel sterk de behoefte aan echte gesprekken herkennen. Die mis ik ook. Dat je man jouw gezelligheid mist is wel te begrijpen, misschien wil hij dat vertrouwde sfeertje terug. Het kan nog gevaarlijk worden zolang hij niet gaat begrijpen dat eentje altijd teveel zal blijven voor jou. (voor ons allemaal natuurlijk maar het gaat nu om jou) Er zijn recreatieve en zware gebruikers die niet verslaafd hoeven raken omdat ze niet verslavingsgevoelig zijn. Wij zijn dat wel dus wij kunnen gewoon niet meer gebruiken, verreweg de meesten van ons ook nooit meer recreatief. Maar dat maakt ons niet saai! Ikzelf vind het leven niet persé leuker zonder drank, maar wel een stuk makkelijker zonder al die leugens, het stiekeme en het gedoe om aan drank te komen en van de afval af te komen. Iedereen is welkom want ik heb geen dubbel agenda meer. Knap hoe je het doet al zolang zonder hulp van derden!! Schroom niet om alle hulp te vragen of aanvaarden die nodig is om jouw doel te bereiken!

[Skip]

Dit had ik toch veel eerder moeten doen.

Wat deed ik daar toch in die kou? alleen.....

Jullie zijn als een warme deken!

Heeeeerlijk

[RUNNER]

Mooi geschreven, Skip! Ik dacht een paar weken terug: dit forum kost me teveel tijd. Zonde van m'n tijd. En wat gebeurde er...?

Ik ging weer drinken. Eerst 1 keer, toen nog een keer, toen nog een keer, toen nog een keer (met steeds kleinere tussenpozen).

Help! dacht ik. Laat ik maar snel weer actief worden op het forum.

't Is heerlijk om te lezen en te schrijven met mensen in hetzelfde schuitje. Herkenbaar. Lief. Warm.

[Skip]

Nu het weer zulk lekker weer wordt moet ik opeens weer denken aan een tijd geleden op zo'n barbecue avond bij vrienden waar ik na een fles of twee kennelijk het plan had geopperd om de volgende dag een wandeling te maken met zijn allen.

Toen de ochtend daarop de deurbel ging en ik open deed keek ik de 4 dames in trainingsbroek niets vermoedend aan?

Huh???

Komen die doen?

Er begon mij werkelijk niets te dagen...

Wandelen dus.

En probeer dan maar eens met een stalen gezicht en al je acteertalent te doen als of je er natuurlijk op had gerekend:

Ik dacht al waar blijven jullie? ....

Het was soms angstaanjagend om wakker te worden zonder herinnering aan de vorige avond. Flarden doemden op uit de mist maar dan wist ik nog niet of het gedroomd was of echt gebeurd.

Soms vroeg ik mijn drankmaatje of ik nog iets geks had gedaan ... Alsof zij daar objectief over kon oordelen

Compenseren was in die periode een werkwoord geworden:

Extreem lief, extreem netjes, extreem attent in de hoop dat mijn gezin en vrienden mijn dronkentorren gedrag zo snel mogelijk zouden vergeten.

Tot er weer een avond een zwart gat bleek. Soms durfde ik bijna niet over straat en meed ik iedereen uit angst dat ik moeilijke vragen kreeg die ik niet meer kon beantwoorden simpelweg door geheugenverlies

Ik had tijdens een buurtfeestje de buurman van 60 tien jaar jonger geschat en hem gezegd dat hij echt de mooiste man uit de straat was.

Enkele dagen later vertelde zijn vrouw dat hij zo blij was met het compliment en dat hij zijn midlife in een dag te boven was.

Ik wist van niks.... En trouwens zonder drank en bij daglicht was die vleierij ook zwaar overdreven

[Skip]

Ook weer zo'n prachtig mooi traan pinkend moment vandaag, wat ik nooit meegemaakt zou hebben als ik de drank nog had gebruikt.

Onze puberzoon van 16 normaal in gestrekte toestand op de bank liggend met zijn mobiel

nu -rechtop en oprecht- geïnteresseerd hoe het voor mij is zo zonder drank:

Wanneer kreeg je dat door dat je teveel dronk en wanneer besloot je dat het genoeg was geweest?

En waarom heb je nu minder contact met vrienden?

En ben je niet te veel gefixeerd op het stoppen geniet je nu nog wel?

Nadat ik alle vragen naar eer en geweten en met een brok in mijn keel van ontroering had beantwoord zei hij:

" ik vind dit veel interessanter dan dat jij aan mij vraagt hoe het op school was"

En glimlachend fietste hij de straat uit op weg naar de voetbal.

[Gast]

Ik begrijp het helemaal, schitterend dat je dit meemaakt.

Het zijn :present: zoals deze, die ons ook overeind houden.

 

En dank voor het delen Skippy!