Spring naar bijdragen

Woensdag 15 januari 2014


Yvonne

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 97
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Goedemorgen mensen.

Ik baal van mezelf,heb gisteren een uitglijder gemaakt...

Het is gelukkig binnen de perken gebleven.

Twee glazen wijn gedronken. Toen op de sinas overgegaan.

Gisteren werd ik weer zo met mijn neus op de feiten gedrukt.

Geconfronteerd met de beperkingen van mijn kind.

Jaloers......dat andere kinderen zich normaal ontwikkelen en de mijne niet.

Waarom moet zij het zo moeilijk hebben?

Het doet me heel diep verdriet.

En het werd me gisteren te veel.

Ik had iets nodig om die pijn te verzachten.

Wijn was voorhanden (schreef ik niet eerder dat ik er geen moeite mee had drank in huis te hebben?? Stom!)

Vandaag weer een nieuwe dag. Ik ga er weer voor.

Laat me niet weer de afgrond in trekken.

Ik moet gaan nadenken hoe ik moet omgaan met deze momenten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is al zo'n gewoonte om vroeg uit de veren te zijn, dat ik er amper bij stil sta dat dat vroeger, nog niet zo lang geleden, niet zo was.

Mijn partner zit nog steeds niet op een niveau waarop ik op een volwassen manier met hem kan communiceren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pfff, dat klinkt heftig Maxi. 

En kan me indenken dat het aan je vreet als je ziet dat je kind het moeilijk heeft. 

Dat vreet meer dan wat dan ook. 

Knap dat je na twee glazen op de sinas bent overgegaan. 

Kun de restanten van de drank niet beter weggooien? 

Of drinkt je partner wel met mate en is het voor hem in huis? 

Anders gewoon wegmikken hoor, beter voor je gemoedsrust. 

 

Jen, moeilijk hè, zo'n periode.

Maar het is een periode hoor.

Gaat na verloop van tijd over. 

Maar zeker zo'n eerste keer dat je partner zo;n episode heeft is het een regelrechte nachtmerrie.

 

jij ook een goede morgen Erwin, tsja, het lukt mij helaas ook niet altijd om 8 uur te slapen, dan zou ik om half tien al in bed moeten liggen... en dat is wel heel vroeg..

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen allemaal, gister niet aan toegekomen even huisartsverslag te doen. Eigenlijk verliep het gesprek met de huisarts wel goed, hij wil geen refusal voorschrijven maar doorverwijzen naar verslavingszorg zodat er mogelijk een combinatie medicatie en ondersteunende gesprekken kan komen. Hij denkt dat het beter is de alcoholproblematiek onder te brengen bij 1 instantie. En eigenlijk denk ik dat ook alhoewel ik ging voor een recept met het idee door middel van Refusal niet meer te kunnen drinken en daar dan ook niet meer in gedachten mee te spelen.

Uiteindelijk moet ik het gewoon niet meer willen omdat ik er niet mee kan omgaan. Omdat ik een alcoholist ben.

Verder las ik in de draad van gister iets over verveling, wat ik merk is dat de invulling voor de avonden een probleem is, ik wil dingen doen, weet genoeg te doen maar het lijkt of ik mn draai niet kan vinden, loop wat onrustig heen en weer....herkent iemand dit?

Nu douchen en huishouden....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, dat om mijn as heen draaien herken ik maar al te goed Eline. Weet niet zo goed wat daaraan te doen. meestal pak ik maar iets te lezen. Ik heb dat bijna de hele dag. Lukt me zelden echt iets aan te pakken. Of het moet echt zoals mijn huisje een beetje op orde houden.

 

Echt vervelen doe ik me meestal zo in de middag. Dan ga ik ook aan drank denken.

 

Goedemorgen iedereen. bedankt voor de koffie.

 

Een mooie dag en sterkte wie het nodig heeft.

 

Hanneke

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Eline, na heeeeeeeel veel jaren ben ik uiteindelijk bij een verslavingsarts terecht gekomen.

Refusal wordt zelden door een huisarts voorgeschreven omdat je echt onder controle gehouden moet worden.

Omdat het heel gevaarlijk is wanneer je toch zou gaan drinken met het spul.

 

Nu denk ik was ik maar jaaaaaaaaaaaaaaren eerder bij die verslavingsarts gekomen.

Deze snapt me, helpt me en ondersteunt me.

Sterkte.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen allemaal,

Maxi, ik moet nu even reageren, het had bijna mijn verhaal kunnen zijn. Ik werd gisteren ook weer enorm geconfronteerd met de beperkingen van mijn dochter en ik heb vlg mij voor de allereerste keer het verdriet toegelaten. Ik dacht dat ik gek werd. Zo vreselijk huilen, begin nu alweer. Niet handig want moet zo de kinderen wegbrengen , leesmoederen en door naar het werk. Ik wilde ook. Iets liever dan drinken want dat is wat ik doe, verdriet wegdrinken en vooral niet huilen. Ik heb ook gemerkt dat ik niet gek werd maar gewoon heel veel verdriet in me heb zitten dat ik nooit geuit heb en daar schrik ik van, ben ik bang voor en wat nog meer.

Het mag er nu zijn ofzo maar makkelijk is het zeker niet.

Het is vreselijk je kind zo te zien 'strubbelen' , je wilt niets liever dan beschermen en dat kan niet altijd in die soms oneerlijke, harde buitenwereld. Onbegrip door anderen, soms zelfs naasten, doen er nog een schepje bovenop en dat doet pijn. Heel veel pijn!

Maar eh, super dat je gestopt bent na 2 glazen! Nu gewoon weer verder. Succes!

Dribbeltje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Agnieta, wat een verdriet zal je hebben. Is er ook nog een vader in beeld?

Keuze 2 is ver uit de beste!!

Is het tijdelijke uithuisplaatsing of definitief?

Dribbel, wij ondervinden ook veel onbegrip in de omgeving.

Helaas ook bij naasten.

Het verdriet moet ik ook gaan leren uiten.

Ik heb altijd maar het gevoel dat ik sterk moet zijn.

Sterk om mijn gezin draaiende te houden.

En dat voelt te zwaar op mijn schouders.

Ik moet stappen gaan ondernemen om ook hulp voor mezelf te gaan zoeken.

En dan bedoel ik even niet voor de alcohol maar om de oorzaak aan te pakken die mij heeft doen vluchten in de alcohol.

Hoe moet ik omgaan met mijn eigen kind?

Ze is zo enorm kwetsbaar.

Gelukkig heeft ze zelf nu wel begeleiding, na heel lange tijd zoekende te zijn geweest.

Zij is nu op haar plekje.

Nu ben ik aan de beurt om aan de bel te trekken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

goeiemorgen mensen

fijn te lezen dat 2 glazen

als uitglijder, al zoveel

inzichten geven, dat het

geen terugval hoeft te worden.

Ook ik heb een kind met een rugzak

en wist jarenlang niet beter dan sterk

te blijven en mijn last 's avonds te dempen.

Wat was ik blij toen ik dit forum en de training

hier ontdekte! Eindelijk open kunnen zijn,

geen schaamte te voelen door virtueel,

en de ervaringsdeskundigen hier die niet oordeelden.

Maxi: live life to the max(i)

ga aan de slag met jouw pijn, laat het er zijn.

Het kan je helpen om eruit te komen.

En het zou gek zijn geen pijn en verdriet te ervaren

in deze situatie. Je bent kompleet en lastige emoties

zijn niet minder waard dan leuke, integendeel zelfs. :rose::heart::rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

goeiemorgen allemaal! 

ik dacht: ik ben een paar maanden 'eruit' geweest en laat mijn neus maar even zien... even voelen of het forum nu werkelijk helpend is voor me of dat het me meer in de weg zat. 

dus is ben eventjes terug.

ik lees alleen dat agnieta haar kind uit huis is geplaatst, wat ontzettend naar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...