NU dan echt?

[Hanneke]

Sterkte Dribbel.

 

Ik heb bij de AA geleerd:  Eerst je drankprobleem aanpakken. Dan pas kun je op een goede manier aan je andere problemen werken. De ervaring van vele alcoholisten wijst dit ook wel uit. Zolang je nog in de greep van je verslaving zit kun je niet helder denken en de problemen die er ook spelen op een goede manier aanpakken. En uit de greep van je verslaving ben je niet na een week of maand niet drinken. Dat vraagt veel meer tijd. Het alcoholische denken zijn we niet zomaar kwijt. Na  41/2 jaar nuchter dacht ik nog steeds alcoholisch. Daardoor ook weer mijn terugval.

 

Eerst voluit toegeven dat je machteloos staat tegenover de alcohol en dat je leven stuurloos is geworden. Geen achterdeurtjes meer. Niet denken van: misschien valt het wel mee en ben ik geen alcoholist. Dat maakt dat ik iedere keer weer dat eerste glas zal nemen." Eentje moet toch kunnen". Dat denk je al gauw. Zolang je zo denkt ben je niet in staat je andere problemen goed op te lossen. Het zijn niet de problemen die ons laten drinken. De problemen ontstaan vaak doordat we drinken. Je moet dat vooral niet omdraaien en heel eerlijk zijn hierin.

 

Ik schrijf nu wat ik zelf heb ervaren en wat ik altijd weer hoor bij de AA.

 

Hanneke

[Paddy]

Goede actie Dribbeltje.

[lady jane]

Laat je even weten hoe het verder gaat Dribbel?
In elk geval komt er nu weer beweging, even eng

misschien, maar elke stap is er eentje. En nog

voorwaarts ook!

[dribbeltje]

Dag lieve allemaal,

Zo, een stukje van mijn verhaal kunnen doen bij de HA, niet echt inhoudelijk natuurlijk maar in grote lijnen waar ik nu tegenaan loop. Hoe mijn drinken erger is geworden met de jaren, dat ik kennelijk niet in staat ben dingen te verwerken op een andere manier, en dat ik vanaf nov. Bezig ben te stoppen. Hoe ik ook mijn best deed mijn tranen binnen te houden, dit lukte natuurlijk niet. Niet dat dat erg is maar het is niet wie ik ben. Zij heeft me doorverwezen naar een 1ste lijnpsycholoog waar ik zelf vandaag contact mee op moet zoeken. Dus ik ga vandaag eens bellen denk ik. Ze belt me volgende week vrijdag om te vragen hoe het ervoor staat. Ze was enigszins verbaasd dat ik me niet ziek had gemeld maar dat was ik ook niet van plan. Als later blijkt dat ik zo " overspannen" blijf reageren dan zien we dan wel verder. Ik en ziek melden is ook zo " niet passend bij mij"......maar ja, kennelijk ben ik misschien mede daardoor ook wel in de problemen gekomen. Thuis was mijn man verbaasd me te zien, onze dochter was ook thuis dus ik kon niet teveel vertellen maar gezegd dat het niet zo lekker loopt en ik een afspraak had gemaakt, nog meer verbazing. Lastig hoor als je eigenlijk niet echt meer met elkaar praat, dat heb ik dus ' s avonds moeten doen en dit keer wel met afstand, zakelijk, zonder tranen. Raar maar waar! Nu ook hardop gezegd dat ik het niet alleen red thuis, dat ik hem nodig heb om ook op te leunen zo nu en dan. Hoe ik dat moet doen weet ik niet want ik doe vooral en geef nooit aan dat er iets is. Wil het er eigenlijk nooit over hebben, ja als er praktische zaken opgelost moeten worden en ik maak van vele situaties praktische situaties met de gepaste afstand. Zelfs als het om mijn kinderen gaat en dat lukt me dus niet meer. Emoties zitten vaak in de weg en maken de situaties er vaak niet beter op is mijn ervaring. Vaak vertroebeld dat je kijk op de zaken, of het nu werk of privé gerelateerd is. Dat vind ik echt, alleen moet er wel ruimte komen om toch ook met die emoties aan de slag te gaan.

Moet weg!

Dribbeltje

[Paddy]

Dag Dribbeltje,

Ik heb bewondering voor je. Volgens mij ben je nu de juiste weg ingeslagen en heb je al een paar lastige hobbels genomen. Nu vooral niet te ver vooruit kijken maar rustig, stap voor stap doorgaan, dan kom je er wel op jouw manier.

[lady jane]

Emoties zitten vaak in de weg en maken de situaties er vaak niet beter op.(quote)

Gek he Dribbel, van kinderen accepteren we ze wel en erna gaan we weer door met ons leven.

Kinderen leven hun emoties adekwater dan wij; als ze boos zijn zijn ze boos en uiten dat.

Daarna is er weer ruimte om verder te leven. Idem met verdriet, pijn en blijdschap.

Ik ken tig van therapiesoorten waarin wij volwassenen duur geld moeten betalen om dat weer

aan te leren. En het is dat geld dubbel en dwars waard, want oh wat wordt het weer (h)eerlijk

om jezelf weer te kunnen zijn en te her-ontdekken. Een moeilijke tocht, want al die laagjes

aangeleerd gedrag mogen 1 voor 1 afgepeld, als de schillen van de ui. De kern is intact!

Met mijn vader (ook een drinker en emo-eter) heb ik het mee moeten maken dat hij eerst een zwaar

hart-infarct moest krijgen. Artsen weten het aan eten en weinig bewegen en deels was dat ook zo.

Maar het wonder gebeurde dat hij een ander mens was erna en wel over zijn gevoelens kon praten.

En we hebben daar nog jaren van mogen genieten gelukkig. Hij heeft de dood in de ogen moeten zien, maar

had toen geen therapie meer nodig. De natuur had het voor hem opgelost. Ik heb er veel van geleerd.

Ik heb zelf veel aan lichaamsgerichte psychotherapie gehad. Ben nog niet zo ver als pa was, maar schiet wel

op in die richting. Ouder worden helpt ook is mijn ervaring. En niet drinken is een must, want dat verdoezelt alles.

Wees alsjeblieft niet bang voor emoties, ze zijn wat konfronterend lastig soms en kosten tijd en moed, maar het loont

echt om het aan te gaan. Hoe jonger, hoe langer profijt. Leer van je kinderen meis.

[dribbeltje]

Ben nu vooral heel erg moe. Kan even niet reageren op jullie, komt morgen wel, maar heb mezelf beloofd wel te gaan sporten, HA benadrukte het belang hier nogmaals van! Zelf denk ik nu alleen maar aan de fles uit die droom die er nog staat. Tijdens het boodschappen doen vandaag de rij met drank maar bewust helemaal overgeslagen. Voel me alleen maar leeg, ben vanmiddag weer taxichauffeur van mijn kinderen, van clubje naar sport etc dus moet weer gaan. Soms is het ook wel goed dat dat allemaal doorgaat want anders kom ik helemaal tot niets op het moment geloof ik. Het komt wel weer goed, dat weet ik en het levert me vast mooie dingen op. Daar hou ik me maar aan vast!

Dribbeltje

[lady jane]

je hoeft ook niet overal op te reageren meis

laat lekker bezinken

en doe wat je moet doen

sorry voor de strepen

[dribbeltje]

Wat herkenbaar weer, dat interne gesprek voerde ik gisteren ook weer eens in mijn hoofd, " ach, het kan wel voor 1 keer, morgen drink ik dan gewoon niet meer, ik heb het verdiend etc.." Gelukkig had ik ' s ochtends een fiets gereserveerd voor RPM in de sportschool dus heb ik mezelf echt een schop onder de kont gegeven en ben gegaan! Zelfs nog onderweg gedacht zal ik dan een paar kasteeltjes halen want dat mag dan vanavond op de bank! Ook niet gedaan dus ook al was ik chagrijnig, ik ben ook trots dat ik ADB was/ ben.

En al die bekende flessen/ glazen doen mij ook zeker wat. Het zorgt voor hele gesprekken in mijn hoofd.

Lady, wat een bijzonder verhaal over je vader! En wat fijn dat je die omslag mee hebt mogen maken. Ik vind het ook prettig om ook wat meer over jou te lezen, je geeft super adviezen en staat voor iedereen klaar maar ik lees niet altijd wat over hoe het bij jou is gegaan. Dus bedankt voor het delen!

Dribbeltje

[dribbeltje]

Hey Ietje, Pebles en Maxi,

Hoe gaat het met/ bij jullie? Hoop goed maar zo niet dan hoop ik ook wat van jullie te horen.....

Dribbeltje

[lady jane]

gaat het wel goed met je dribbeltje?

[dribbeltje]

Speciaal voor jou ingelogd Jane maar ik heb me inderdaad wel eens beter gevoeld....moet zo naar het werk en heb zo geen zin, als ik er ben is het hopelijk wel goed hoor. Er moet op het moment gewoon niets ' extra's ' van me gevraagd worden want de rek is er wel uit merk ik. En dat ga ik vandaag aan 1 collega vertellen. Mijn dochter vindt het ook erg vervelend op de vakantieBSO en dat speelt dan voor mij ook wel mee. Loslaten! Want ze zal vast ook leuke momenten hebben, ze ziet er gewoon tegenop omdat het anders is. Ook andere leiding en kinderen van andere scholen en dat is spannend voor haar.

Moet gaan.

Dribbeltje

[Hanneke]

Sterkte voor iedereen die dit draadje volgt en het nodig heeft. Het allerbelangrijkste is dat we nuchter blijven. Dan kunnen we de rest ook wel aan. Al lijkt het natuurlijk soms dat het te zwaar is.

 

Hanneke

[lady jane]

Houd vol Dribbeltje,

het gaat idd beter nuchter

en je kwaliteit van er zijn

is ook beter, ook al lijkt het nu

misschien niet zo.

Je kunt hier doorheen en er komt

ook weer een lichtere tijd aan.

[pebles]

Hallo Dribbel

We zijn een poosje weggeweest, dus vandaar.(geen alcohol gedronken)

Wat een moeilijke tijd maak je door maar wat herkenbaar en zo te lezen voor iedereen die

hier meeschrijft.

Zelf ook de gang van huisarts gemaakt en van daar uit verder naar wat ze me maar aanboden.

Wat ik vooral geleerd heb is dat het alleen maar helpt als je echt niet meer drinken wilt.

Zelf kom ik daar nu pas achter, gek genoeg. Ik wist dat ik een groot probleem had maar ik wilde

toch ook drinken en daarom is het ook altijd misgegaan.

Ik hoop zo dat je een beetje rust kunt vinden en toch keuzes kunt maken in wat goed voor jou

is.

Ik ga alles eens goed doorlezen en wens je veel sterkte toe.

Groeten aan iedereen hier van

Pebles

[Rosie]

Hallo allemaal,

Hier gaat het ook met ups en downs.

Ik drink niet maar het valt me nog steeds zwaar.

Ik ben heel zenuwachtig en gespannen.

Ook bij mij is "de rek" er uit.

Volhouden maar, ik vertrouw er op dat dit gevoel over gaat.

[Hanneke]

Dat hoort er echt bij je zo opgefokt voelen. Dat je op de grens van je kunnen zit. Maar het gaat over. Volhouden. Vooral nuchter blijven en geen slok nemen. Dan ben je er des te sneller doorheen. Soms kan medicatie helpen. Hoewel je moet oppassen geen verslavende middeltjes te krijgen. En wat beweging in de frisse buitenlucht. Wandelen of fietsen kan ook wonderen doen. Diep ademhalen.

 

Sterkte Maxi en Dribbel en anderen die het nodig hebben.

 

Hanneke

[lady jane]

In mezelf vergelijk ik dit soort

processen soms met een bevalling.

Het lijkt niet te doen

maar je doet het.

het duurt lang

soms te lang

en toch kun je het volhouden.

En het is het waard!(zelfs

en ook al wordt het een

bewerkelijk kindje )

[huttula]

Je hoofd geeft sneller op dan dat je in werkelijkheid aankunt.

Makkelijk gezegd maar zo is het wel.

Dat hoofd is met verslaving zowiezo niet te vertrouwen,

Diep in je hart weet je beter..vertrouw daar op

Stoppers zijn eigenlijk hele sterke mensen..anders zouden ze het gevecht niet aangaan

Go for it

[dribbeltje]

Heb eigenlijk niet veel nieuws te melden maar toch even wat van me laten horen. Heb belachelijk veel trek, heb me dus net al vol zitten eten want water drinken hielp ook al niet. Vol zitten iets beter maar idd die onrust....gggrrrrr..... probeer voor mezelf te bedenken wat ik in vredesnaam denk te kunnen halen met drinken. Kom niet verder dan die onrust weg te krijgen maar weet heel goed dat dit maar zeer tijdelijk is en een schijnrust zal zijn! Diep in mijn hart weet ik dat zeker wel. Heb inkopen gedaan voor de visite en die drinken dus dit ligt nu in de koelkast te wachten. Wat heb ik nodig? Ik weet het niet meer zo goed allemaal, alleen ik moet niet gaan drinken!! De kinderen hebben vakantie en ook al dacht ik er een gezellige dag van te maken, hun denken daar kennelijk anders over. Veel ruzie met elkaar en boodschappen doen was al helemaal een ramp, geprobeerd cupcakes te bakken, dat is op zich wel gelukt maar delen is niet aan ze besteed geloof ik. Het maakt ze niet uit, wat de ander heeft willen zij ook hebben dus ruzie! Moeders kan na afloop de boel opruimen en zo gek ben ik dan ook nog. Doe ik zelf, ik weet het maar ik heb geen zin aan nog meer gemopper. Spelletje doen dan, weer ruzie, gelukkig is er nu 1 naar buiten en 1 voor de t.v. En ik dus even hier......wat is opvoeden toch moeilijk!!

Dribbeltje

[nancy]

Ik sluit me bij dit goede bericht aan, Dribbel!!

[lady jane]

pffff als ik nog aan die roofbouwjaren denk

en idd de korte vakanties als je niet weg ging!

Vandaag met de jongste een dagje sauna gehad

oogsten Dribbeltje als ze de puberteit eindelijk voorbij zijn!

Voor jou misschien ergens een time-out dagje inlassen

voor jezelf, zonder kids een rustpunt  of dagje uit?

[dribbeltje]

Zonder kinderen, heerlijk om naar uit te kijken maar helaas is daar toch nog een oppas voor nodig en laten we die nu niet voorhanden hebben. Helaas! Vanavond weer drama, helaas was ik alleen want mijn man was niet thuis. Vind het dan zo naar dat ik bedenk dat ik liever aan het werk ben dan bij mijn eigen kinderen. Kan ik me daar weer schuldig over voelen. Ik weet dat ik zou moeten genieten van de kinderen maar doe dat te vaak niet, het is nooit goed genoeg, wat ik ook doe. En bij een ander lijken de kinderen altijd zo makkelijk, anders....Hulp vragen doe ik niet snel, iedereen heeft het druk en de mensen waarvan ik had verwacht dat zij er wel zouden zijn voor ons, hebben me diep teleurgesteld. Ik weet dat ik niet mag vergelijken / iets op een Weegschaal moet leggen. Alle oppas/ hulp die ik altijd bood deed ik niet omdat ik er ooit wat voor terug wilde maar het valt me wel zwaar dat ik nu niet bij hen terecht kan. Heb zo nu en dan wel een ' balletje' Opgegooid maar hij is niet opgevangen zeg maar.

Ach, aan de andere kant, ze zijn nog jong dus de avond vanaf 21.00 uur is van mezelf. Dat dan weer wel! En dat voorjaar, dat helpt inderdaad!

Dribbeltje

[dribbeltje]

Goedemorgen,

Vandaag weer vrij met de kinderen, dacht dat k het anders wilde doen vandaag dus zit nu bij balorig......vind ik vreselijk met al dat lawaai maar ik hoop dat ze zich goed vermaken en vanmiddag te moe zijn om ruzie te maken! Heb de koptelefoon bij me en ga zo uitzending gemist kijken, ben zover mogelijk in een hoekje gekropen, computerhoekje met een scherm dus hoef ook niet alles te zien. Wilde eerst wat vriendjes/ vriendinnetjes meenemen maar ook daar maken ze vaak ruzie mee en ik heb het nog steeds geen zin in gezelschap dus moeten ze het met elkaar doen. Ga gauw de koptelefoon op doen, want word hier gillend gek! Is maar goed dat ze hier geen wijn verkopen.....grapje hoor! Moet nog rijden.

Dribbeltje

[dribbeltje]

Laten ze nu wel wijn verkopen zag ik net! En dat op de ochtend al zien, mijn oog valt er onmiddellijk op of ik nu wil of niet ! Gelukkig hebben ze ook heerlijke cappuccino met dubbele stroopwafels! Was net mijn vakantiekilo's kwijt, jammer, ik ben goed in jojo'en! Die week erna maar weer!

Heb bericht van de 1stelijnspsych. Wachttijd van min. 5 weken. Jammer maar was te verwachten. Ik ben zo bang dat ik dan weer voor mezelf bedenk dat het allemaal wel mee valt en het weer wegstop. Ben nu zover dat ik heel voorzichtig wat verteld, begonnen bij 1 collega ......weer niet droog gehouden( andere betekenis nu!!!) en dat vind ik echt moeilijk. Ook al voelde ik me naar ik liet het nooit zien en om dat nu wel te doen, alsof het een bewuste keus is?, het overkomt me meer, is ergens ook wel bevrijdend. Heel eventjes maar, maar toch!

Dribbeltje