zondag 10 december

[stien]

Allen goedemorgen, een frisse dag, en mogelijk zonder een zo zware discussie als de afgelopen 24 uur. Hoewel ook mijn naam genoemd was, ben ik blij dat ik niet on line was. Ook ik had me er helemaal in mee laten sleuren. Dus vandaag anders, fris, vernieuwend. Velen van ons gaan voor kerkbezoek, deze heb ik voor vandaag overgeslagen. Gisteravond sinterklaasavond gevierd, terwijl half nederland de kerstboom al heeft staan. Maakt niet uit, was toch heel gezellig. Het is human rights day, wie heeft er iets mee?

[moesje]

Goeiemorgen Stien,

Ook lekker vroeg..? Of juist laat?
Ik was wederom in slaap gevallen met de kids, hihi...op zich voor de alco geen slecht alternatief.
Dus weer een droge dag erbij!!
Human rights day, moet het elke dag zijn toch?
Fijn dat je een leuke sintniklaas hebt gehad.
En gelukkig is de sfeer op het forum weer op peil!!

Iedereen een fijne dag, ik kruip werderom in mn nestje, heb een vermoeide poetsdag gehad....

[Zilverlijntje]

Ook nog een goede nacht

Het onderwerp dat je hier aansnijdt is ook niet bepaald lichtvoetig, oops.

Human rights day... What about all creatures rights day? Als de mensheid meer respect zou kunnen opbrengen voor alles wat leeft, denk ik dat we een aardig eindje in de goede richting zouden komen.

So what about education rights day? Stukje opvoeding kunnen we allemaal gebruiken, lijkt me. De wereldbevolking kan nu eenmaal niet door blijven groeien, want dan houdt de wereld zoals wij die kennen op te bestaan. Maar, ja, hoe pak je dat aan als vrouwen in de derde wereld kinderen ter wereld brengen, omdat dat: nu eenmaal zo hoort; een vrouwenlichaam als gebruiksobject wordt gezien; de ouders hun toekomst willen verzekeren; er geen voorbehoedsmiddelen gebruikt mogen worden van de paus; meisjes van 13 al moeder worden; er geen abortus mag worden gepleegd ongeacht hoe de vrouw zwanger is geworden; etc. etc.

Is dit probleem überhaupt door mensen op te lossen, of zal de natuur in al z'n toorn terugslaan? Ik heb er geen antwoorden op. Dus ik klungel maar wat aan en probeer op mijn manier de wereld iets mooier te maken door een aantal dingen te laten en donateur te zijn van organisaties die knokken voor een betere wereld.

Voor de vroege vogels van zodadelijk: Een mooie, liefdevolle, zonnige goedemorgen!

[Anna]

Ook een goede morgen allemaal. Nog een hele dag weekend, heerlijk!

Het aangesneden onderwerp vind ik ook niet bepaald licht. Zal wel aan het tijdstip gelegen hebben. Zilverlijntje, het komt mij voor dat de door jou genoemde problemen in de desbetreffende landen inderdaad al effectief aangepakt worden door moeder natuur, in de vorm van een enge ziekte die daar schrikbarend vaak voorkomt. Dit is niet grappig bedoeld, want het is ook niet grappig. Maar wel waar.

Mijn visie is dat je als mens beter kunt ophouden algemene oplossingen te zoeken voor de gehele wereldproblematiek, en beter gewoon in het klein, in je eigen omgeving kunt proberen een kleine verbetering te bewerkstelligen. Als iedereen dat zou doen, zou het misschien nog wat worden op deze aardkloot. Zie het verhaal van de steen in het water.

Petra, een aantal dingen opnieuw doorlezend, en met een frisse ochtendkijk, realiseer ik me dat ik gisteren jouw gebruik van mijn zin ietwat verkeerd geïnterpreteerd heb. Zoals ik al zei, ik nam het jou niet kwalijk, ik was alleen verrast door mijn eigen reactie. En ik zie nu dat dat kwam doordat mijn waarneming gekleurd werd door mijn gevoel bij de discussie die ik zat te lezen. Weer iets geleerd.

Ik wens iedereen een fijne, heldere, frisse zondag. Geniet ervan!

Liefs, Anna

[anjo]

Goedemorgen,

Allereerst mijn excuses voor gisteren, ik was wat fel en opstandig.
Dus vond ik het fijn dat de mensen die ik aan sprak het goed opnamen.

Ik was en ben nogal moe van het moe zijn:huh:

Zilverlijntje, fijn je weer te lezen.

Human Right's Day. En gelijk wordt ik weer moe. misschien moet ik maar op houden kranten te verslinden en mijn tv alleen maar voor luchterige zaken te gebruiken. Maar ik merk de laatste paar jaar dat ik me het aan ga trekken. Stel je voor dat de moeders in Dafur een forum hadden waar zouden die het dan over hebben? Of een meisje van acht dat voor haar zusjes en broertjes moet zorgen omdat al de volwassen mensen dood zijn gegaan aan AIDS? En het is niet nodig.
Ook dichter bij huis zie je hetzelfde, kijk maar naar de nieuwste clip van U2.
Fijn dat we er nu een dag voor hebben zodat we er even aan denken maar het zou nog fijner zijn
als we er geen dag meer voor nodig hadden.

Oke, ik ga dit lijf even dwingen om wat te gaan doen. En nee, Anna en Sneeuwwitje de druk is nu alleen maar hoger. Maar ik probeer het anders te zien. Het is ook een manier om te laten zien wat ik kan.
Maar het is niet rustgevend. probleem is dat ze mij niet in goede staat hebben meegemaakt en ik blijf commentaar houden van prima opzet maar je bent te druk. jaaaaa, dat is mijn schildklier.

Eerst maar even koffie zetten. Iedereen een goede dag!

Anjo

[sneeuwwitje]

Goede morgen allemaal.

Weer een stralend zonnetje in de Achterhoek.

Anjo, knap, dat je zo met je moeheid om kunt gaan.

Vandaag ben ik 1 week ADB en ik heb geen moment trek gehad, hopelijk blijft het zo.
Wat een verschil bij vorige week zondag, toen ik wakker werd met een ontzettende kater.
Als ik het moeilijk krijg, ga ik daar maar aan denken, want dit voelt echt stukken prettiger.

Eigenlijk is het te gek voor woorden, dat er maar een dag per jaar aan mensenrechten wordt besteed.
Vooral in Afrika is het erg, zoals b.v. martelingen in gevangenissen.
Maar misschien kan zo'n dag toch weer een paar mensenlevens redden, want er worden vandaag wel heel veel acties gehouden.

[Houtje]

Hoi allemaal,

Ik ben vrijdag en zaterdag amper op het forum geweest. De vechterige haaibaaierige sfeer is niet mijn sfeer.
Bovendien moest ik nogal tandhakken vrijdag (het weer, de potst-sinterklaasstress, wat persoonlijke dingen, veel pijn in mijn rug en bekken) en ik wil niet willen drinken maar ja, stiekum wil ik het eigenlijk dan weer wel. Erg hoor, na een jaar ADB. Dus ik houd mijn kaken stijf op mekaar geklemd en als ik ze per ongeluk los laat omdat ik ga kwijlen als ik hier lees dat die en die en die gisteren nog aan de huppeldepup zaten en nu weer één dag ADB zijn --- dan krijg ik ook zin. Ik ga maandag aan de Tactutussen vragen hoe dat nou toch kan, maar ik weet het eigenlijk wel.

Combinatie van niet lekker in je vel zitten, somber, verdrietig, niet alleen maar toch eenzaam, zorgen over mijn kinderen, één moet er naar het VO wat is een goeie school, waar heen te fietsen uit dit dorp, je hoort vanalles, morgen weer lesgeven oooooo niets voorbereid.... het regent zo hard en ik moet eigenlijk nog boodschappen doen, als ik mijn auto zie zie ik die deuk......dus...........

geef mij maar een liter WW dan voel ik niets meer.

En ik merk tóch dat hier meeschrijven me energie kost: door dat er over pintjes, flessen, enz. gepraat wordt, geen verwijt, o nee, en van de andere kant die ruzie-achtige sfeer doet me aan een zeker iemand denken en daar ben ik absoluut allergisch voor, voor ruzie.

dus ik moet het allemaal even laten inzinken.

Ik vind het dan zo schrijnene dat het forum zo weinig steunend en helpend kan zijn voor de goedwilligen onder ons, die hier schrijven op zoek naar hulp en niet op zoek naar ruzie en verwijten, ik kan daar erg slecht tegen. Vandaar.

[moesje]

Houtje, helemaal mijn woorden....ik kan ook absoluut niet tegen een "ruziende sfeer"
Nogmaals, door de ervaringen en belevingen van anderen en de complimentjes c.q. aanmoedigingen hier op het forum heb ik veel meer. Daar ga ik dan ook veel over nadenken.
We zitten hier niet in een kliniek, maar op een forum en als ik denk dat op deze manier te kunnen oplossen, dan is dat toch mooi meegenomen?
Sinds dinsdag ook geen druppel meer gehad en hoop dat zo te houden.

Hopelijk gaat het gauw wat beter met je rug/bekken!!

[moesje]

En straks gezellig met mij kleintjes de kerstboom opzetten....

[Kohtje]

Goedevandaag allemaal,

Ik wil even wat verduidelijken.

Van verschillende mensen heb ik gehoord dat ik de laatste tijd veranderd zou zijn. Nou, geloof me, ik ben niet zo erg veranderd hoor. Een beetje wel hoop ik, als ik dag na dag exact hetzelfde zou blijven zou ik geen steek opschieten, zou de kapper een klant kwijt zijn, hoefde ik m'n nagels nooit meer te knippen (wat weer wel een voordeel zou zijn) zou ik nooit meer iets leren... Maar ik ben niet ineens radicaal veranderd.

Wat wel gebeurde de laatste tijd was dat ik me mee liet slepen door m'n eigen overwinningsverhaal op de alcohol. Langzaam maar zeker is me voor mezelf m'n eigen verhaal met resultaat steeds een stukje helderder geworden, wat uiteindelijk voor mezelf een doel was. Toen ik me hier aanmeldde zei ik dat ik hoopte hier op het forum feedback te krijgen en te kunnen geven als voortzetting van de dagboekbesprekingen tijdens m'n klinische behandeling. Deze dagboekbesprekingen waren erg belangrijk voor me in het proces van zelfontdekking.

Toen de behandeling voorbij was miste ik deze samenspraak met "lotgenoten". In dit forum zag ik mogelijkheden een soortgelijke situatie te simuleren. Door de vele verhalen hier van mensen die nog volop in de strijd zitten herkende ik elke keer heel veel van mezelf tijdens mijn strijd. Ook herkende ik heel scherp waar mensen steeds weer over struikelen en hoe ik daar zelf met heel veel moeite doorheen gekomen ben. Het steeds opnieuw diezelfde struikelblokken tegenkomen gaf me steeds meer het gevoel dat er op blauwe plekken geslagen wordt. Ik raakte langzaam maar zeker geïrriteerd door steeds diezelfde valkuilen te zien terwijl voor mezelf de mogelijkheden die valkuilen te omzeilen of te overbruggen, of liever nog dicht te gooien, steeds duidelijker en simpeler werden. Met andere woorden, de verhalen hier hebben mij enorm geholpen m'n pril verworven inzichten te verstevigen en te bevestigen.

Maar ik verloor uit het oog dat het pad naar dit einddoel minstens zo belangrijk is. En dat de meesten hier zich nog op dat pad bevinden, een pad door ruig moerassig gebied waar een misstap zonder helpende handen funest kan zijn. Ik ging steeds meer wijzen op het einddoel met het gevaar dat mensen het pad uit het oog zouden verliezen. Ik wilde mensen in één grote stap naar dat einddoel laten gaan. Maar realiseer me nu weer dat dat niet mogelijk is. Ieder z'n eigen tempo, ieder de ervaring van dat pad, dan komt dat einddoel uiteindelijk "vanzelf".

Nooit is het m'n bedoeling geweest mensen te laten verzuipen in het moeras. Maar in plaats van een helpende, ondersteunende hand te bieden stuurde ik mensen vooruit. Daar ben ik de realiteit kwijt geraakt, alsof ik haast kreeg... Ik snap dat haast niet opschiet en realiseer me dat weer. Ik hoop dat ik een manier kan vinden die m'n aanwezigheid hier op het forum nog even geoorloofd maakt. Want de reddingsdrang is aanwezig, ik moet alleen ook nog leren hoe deze te doseren.

Liefs, Kohtje.

[Anna]

Houtje, ik sluit me volledig bij je aan. Ik heb gisteren ook iets dergelijks geprobeerd duidelijk te maken, maar ik had het gevoel dat de boodschap niet overkwam. Ik hoop dat je vandaag een wat rustiger dag hebt, en als je naar buiten loopt kijk je maar even bewust niet naar die deuk. Als ik naar buiten kijk zie ik helemaal niets staan, en daar word ik ook niet vrolijk van.

Ik ga vandaag bewust even niet aan morgen denken, want dan heb ik een waanzinnig drukke dag. Maar het is nog geen morgen, het is vandaag, en we proberen er een leuke dag van te maken. Het zonnetje schijnt in ieder geval, het hondje is fijn uitgeweest. Wat wil je nog meer. De kerstboom laat ik nog maar even voor wat die is, eerst maar even een drukke week door zien te komen.

Moesje, fantastisch dat je al sinds dinsdag niets gedronken hebt. Een voor jou. Wees trots op jezelf, en maak er met je kinderen een gezellige dag van.

Liefs, Anna

[Anna]

Kohtje, je was me net voor. En gelukkig zie ik dat mijn boodschap uiteindelijk wel over is gekomen, in ieder geval bij jou. Daar ben ik blij om.

Liefs, Anna

[stien]

Goedemiddag allen, het was niet mijn bedoeling om een zwaar onderwerp aan te snijden voor vandaag.
Maar dit gegeven is er nou eenmaal en kan er niet omheen. En zoals Anjo al zei, zou het fijner zijn als er geen dag voor nodig is, maar het zij zo, het is blijkbaar wel nodig!
Toen ik mensen in de stromende regen zag die trachtten hun spandoeken op te hangen voor hún organisatie, werd ik wakker geschud. Respect voor hun inzet.
En wat doe ik nou zelf eigenlijk?? Zilverlijntje geeft aan donateur te zijn van organisaties die knokken voor een betere wereld. Hartstikke mooi toch. Sneeuwwitje heeft het over menselevens die gered kunnen worden van martelingen in gevangenissen. Daar kun je adressen voor op krijgen en kaarten insturen. Het meest spreekt mij aan wat Anna zegt, in het klein, in je eigen omgeving. Daar kun je wat mee. Maar nogmaals wat doe ik nou zelf, ja een kalender gekocht en daardoor een organisatie gesteund.
Tjonge, daar werd ik echt niet moe van. Gewoon vandaag "denken aan" al die mensen die het zoveel slechter hebben en dankbaar zijn dat ik hier wezen mag "en alleen" maar hoef te knokken voor weer een droge dag.

[sneeuwwitje]

Houtje

Na een jaar nog steeds last van die momenten, dat je zin in alcohol hebt, lijkt me echt vervelend.
Ik had er totaal geen last van, toen ik 20 jaar geleden stopte met alcohol. Voor mij was het toen al zo gewoon, dat ik geen alcohol meer dronk. Ik dronk toen malt bier, was volgens mij toen net zo'n beetje aan het opkomen.
Iedereen had het ook voor mij in huis gehaald, dus ik kon toen ook niet anders. Ik moest wel.
16 jaar heb ik het volgehouden en toen ging ik door een heftige gebeurtenis de fout in. Ik dacht dat ik na zoveel jaar wel een keer een avond kon doorzakken.

Nee dus, de zucht naar alcohol kwam weer naar boven en met een maand ongeveer zat ik weer op mijn oude gewoonte, van veel drinken. Mezelf nog steeds voor houden, dat ik makkelijk kon stoppen, want ik had toch 16 jaar niet gedronken.

Mijn man had het eerst niet door, want hij kende mij nog maar 6 jaar toen en had me eigenlijk nooit zien drinken. Ik wilde het ook voor hem een beetje verbergen en dronk als hij naar bed ging.
Waarom het me toen wel in een keer lukte en nu niet, ligt waarschijnlijk aan mijn energie.
Toen bruisde ik van de energie, ik zou en moest weer slank worden en ik zou en moest van mijn alcoholprobleem af.
Beide is me toen gelukt, een jaar later woog ik 25 klio lichter en de alcohol behoorde tot mijn verleden.

Alcohol blijft een gevaar voor ons, ook al heb je 16 jaar niet gedronken.

Vooral de mensen die er nu al een tijdje van af zijn, wil ik met mijn verhaal proberen te sterken voor de komende feestdagen, laat je niet verleiden door dat een glaasje. Het moet kunnen, want het is kerst en ik ben er al maanden vanaf. Geloof me het werkt niet.

[Mick]

Goede morgen allemaal,

Heerlijk fris uit mijn bed, ontbijtje op de bank en de heeeeeeeeele dag alleen maar doen waar ik zin in heb. Wat een rijkdom.

In tegenstelling tot een aantal anderen, vind ik die ruziende sfeer niet zo heel erg. Niet dat ik het alleen maar leuk zal vinden, wanneer dit constant plaats zal vinden, maar ik denk dat het niet per definitie slecht is dat het gebeurd. Het is zoals dat feest, waar ik het ooit eerder eens over had. Het geheel maakt het compleet. Er zal altijd zo'n "treiterdoos" in "ons" midden zijn. Als de ene weg is, komt er wel weer een andere. Op school was er ook altijd wel een studiebol, een stoere bink en een pispaal in de klas. Elk jaar weer opnieuw. Ik denk dat het erbij hoort en dat het erom gaat, hoe je er zelf mee omgaat. Wat je aanspreekt, of beter in dit geval wat je tegen spreekt. Alles wat hier gebeurd heeft zin.

[sneeuwwitje]

Kohtje,

Je schrijft wel heel mooi over je einddoel.
Maar hebben wij alco's wel een einddoel?

Volgens mij hebben we een strijd , waar we tot aan onze dood mee geconfronteerd zullen worden.
Alleen zal de strijd door de jaren heen gemakkelijker worden en soms niet meer als strijd ervaren worden.

Maar hij zal ons hele leven aanwezig zijn.

[Ellie]

Goede zondag!!

Even vlug alles van gisteren gelezen... Mick heel leerzaam jouw verhaaltjes! Duidelijk en o zo waar!
Het mooie vind ik dat we allemaal weer wat wijzer zijn geworden door dit alles. Je kan er toch weer (als je dat wilt) iets positiefs uithalen.....
Ik denk een paar jaar geleden voelde ik me vaak aangesproken zat niet goed in me vel.Mensen konde me zo op de kast krijgen. Nam alles persoonlijk WAAROM ik denk dat ik erg negatief tegen over mensen stond vertrouwde ze niet.Zag achter elke boom een vijand was in gevecht met me zelf....Ik probeer nu achter m,n veilige muurtje vandaan te komen en niet om me heen te slaan. Positief kijken naar het leven maakt me veel positiever....Het lijkt zo blabla maar echt het helpt!!

Je oogst wat je zaait!

Vandaag drink ik niet!

[Kohtje]

Lieve Marion,

dat is nou precies het einddoel dat ik bedoel: het moment bereiken dat de strijd niet meer als strijd ervaren wordt. Echt waar, dat is mogelijk hoor, dat weet je zelf uit ervaring ook wel. Als dat moment gelijk valt met je dood is dat zo, maar als je tijd van leven hebt kan het ook daarvoor al vallen. En dat zou veel leuker zijn, want een strijd die niet als strijd ervaren wordt kun je als een gewonnen strijd zien. Jou verhaal gelezen hebbende lijkt het me wel verstandig die strijd niet te vergeten na verloop van tijd. Want je illustreert heel duidelijk dat een gewonnen strijd ook weer op kan laaien...

[sneeuwwitje]

Hallo Mick,

Nog bedankt voor je prachtige verhalen gisteren.

Ik vind dat je volkomen gelijk hebt.
Hoe we ons hier opstellen, door aan te vallen, negeren, enz.
is iets wat we in het dagelijkse leven ook meemaken.
En iets van jezelf zegt.

Het mooiste van zo'n strijd is dan ook dat je je eigen valkuilen hier tegen komt en er wat aan kunt doen.
Ik zie het voor me als een heftige discussie, wat natuurlijk niet inhoudt dat je een persoon specifiek gaat aanvallen.
Kritiek geven of iemand bewust aanvallen, vind ik een heel verschil.

[Mick]

@kohtje:
Ja, ik denk dat het een kwestie is van wakker worden en dan wakker blijven. En dat laatste vergt oefening en inspanning. Elke dag weer.

[sneeuwwitje]

Ja Kohtje, dat bedoelde ik, een gewonnen strijd kan weer oplaaien.
Daarmee wilde ik eigenlijk zeggen, dat we levenslang hebben.

[Mick]

quote:

---

Originally posted by:

sneeuwwitje

Het mooiste van zo'n strijd is dan ook dat je je eigen valkuilen hier tegen komt en er wat aan kunt doen.

Ik zie het voor me als een heftige discussie, wat natuurlijk niet inhoudt dat je een persoon specifiek gaat aanvallen.

Kritiek geven of iemand bewust aanvallen, vind ik een heel verschil.

---

@sneeuwwitje:
Ja, wat heeft het voor een zin om iemand zo bewust aan te vallen. Het zegt zoveel over die persoon zelf.
En degeen die zich aangevallen voelt, kan er "misschien" ook weer wat mee.

In het "echte" leven, gebeuren deze dingen ook en kunnen heel gevaarlijk uitpakken. Neem dan een voorbeeld als Theo van Gogh, of Pim Fortuyn.

[Ellie]

Kohtje jij bent ook nog aan het leren!! Je kan jezelf en moet jezelf niet de schuld geven als je mensen te snel hebt laten lopen....Iedereen is verantwoordelijk voor z,n eigen gedrag..en jij kunt alleen er zijn voor ze en ons jouw verhaal geven.Vergeet je zelf niet hoor!!!!

[petra]

Nou, dan wil ik ookn nog wel iets kwijt.
Bijvoorbeeld dat ik de wijsheden die Mick aanhaalt zo ongelofelijk mooie voorbeelden vind van hoe het leven in elkaar zit: wie wind zaait zal storm oogsten.............
en andersom: wie goed doet goed ontmoet

Over ruzie/confrontatie: vroeger was ik dodelijk bang voor ruzie, was het voor mij een voorbode van definitief doorgesneden banden en opgezegde relaties.
dat was in mijn omgeving ook vaak zo: mijn ouders zagen hun ouders in boze gekwetstheid soms jaren niet, negeerden elkaar dagen tot weken, heel eng voor een kind.
voorwaardelijke affiniteit.

mensen hebben grenzen, dat is goed, dat is nodig en dat moet duidelijk zijn.
in die grensgebieden leer je het meest, in het warme badje is het alleen maar warm.

als je wilt leren moet je eerst beseffen dat je dingen nog niet weet.

van niet drinken en mezelf daarmee tegenkomen heb ik erg veel geleerd, daarom is mijn boodschap niet zozeer dat ik anderen wil redden, maar dat ik anderen wil tonen hoe ze zichzelf kunnen redden. of het nu klinisch, AA-gewijs of in je uppie op je flatje is.
het kan.
dat is misschien mijn enige boodschap.

(en Kohtje: persoonlijk denk ik dat het pad hetzelfde is als het doel: zonder alcohol leven, daarmee doe je niets af aan de stappen in de berm of de omweggetjes, het pad blijft het pad)

[Kohtje]

@ Marion en Mick,

Ja, een gewonnen strijd zit in je bagage. Je neemt een ervaring met je mee. Alert blijven, bewust van de gevaren is een winstpunt dat je steeds helder voor ogen moet houden. Je kunt dat zien als levenslang, je kunt het ook zien als een levenswijsheid. Ik denk dat hoe moeilijker de verworven overwinning behaald is, hoe leerzamer de les is geweest.
Marion, jij zegt dat eigenlijk ook. De eerste keer dat je stopte ging het zo gemakkelijk. 16 Jaar later gaat het dan mis omdat je dacht dat het wel weer zo gemakkelijk zou gaan. Als je nu dat punt weer bereikt na veel moeite, zul je je wel twee keer bedenken voor je weer een drankje neemt, denk ik.