Woensdag 5 december 2007

[Mieke]

Hallo allemaal,
Ik ben bijna nooit op het forum, maar ik wil iets delen met jullie.

Al 9 maanden gaat het hier erg goed. Fijne relatie, tot rust komen: kortom geen donderwolken te zien.
Ik ben wel altijd bang geweest voor een terugval als er iets ergs zou gaan gebeuren.
Nu weet ik dat ik erg sterk ben als er iets ergs gebeurt en daar vreemd rationeel op reageer.

Na 7 jaar hier mooi,maar niet fijn gewoond te hebben heb ik eindelijk de knoop doorgehakt en mijn appartement te koop gezet.

De opluchting, en een rare spanning heeft vandaag een enorm trekmoment opgelevert. Het was alleen geen moment, het heeft de hele dag gegierd tot hartkloppingen aan toe.

Ik ben hier erg van geschrokken. Een goede beslissing met een fijn toekomstperspectief wat me zo doet gieren.

Hierbij wil ik meegaan met Koh: wees allert.

Ik heb geen alcohol gekocht...............het kostte me erg veel moeite, maar een overbodig pastelkrijtset

[Vie]

Wat is een pastelkrijtsel Mieke? Ik zie het zo voor me dat je op straat met pastelkrijt blokjes aan het tekenen bent om in te hinkelen.
Ja, jouw bericht doet mij er ook aan denken dat ik alert moet blijven, en een mooie toekomst niet moet verspesten door weer aan het drinken te slaan. Maar de spanning begrijp ik erg goed.

Pip, ik had het ook met mijn ex, zelfs vele keren. Toen we uit elkaar waren, was het ineens zo leuk en vertrouwd. We zijn wel drie keer weer bij elkaar teruggekomen, met al het verhuizen van dien. (Daar moet ik dus niet meer aan denken, verhuizen.)
Maar eenmaal terug bij elkaar begon alle ellende weer van voren af aan.
Weet je wat? Je ex is dus blijkbaar een goede vriend, dat is bijzonder! Daar kan je ook blij mee zijn.
helpt jou vanavond niks, deze opmerking, maar ik bedoel, hou goede vrienden in ere en probeer niet terug te krijgen wat er eigenlijk nooit was.
Vooruit kijken, toch?

[Anna]

Bedankt voor de waarschuwing Mieke! Zo zie je maar, je zet je schrap voor allerlei situaties die een trigger zouden kunnen zijn, en dan blijkt de trigger te zitten in iets volkomen onverwachts. Goed van je dat je er niet aan toe hebt gegeven.

[Vie]

Welnee Pip, ik snap je nostalgie en je verdriet best. En dat mag je toch ook gewoon vertellen? Ik vertelde alleen maar terug hoe ik dat gevoeld had indertijd.

[Mieke]

Benthe,
Met pastelkrijtjes kun je hele mooie schilderijen maken op papier of op een doek.
Ik ben bezig om me in de kunst te werpen vandaar

[Mieke]

@ Anna,
mijn melding was eigenlijk niet bedoeld( of wel) als waarschuwing.
Ik ben me echt de hotemetoot geschrokken van mijn reactie. Ben nog steeds wat van slag

[Anna]

Kan ik me levendig voorstellen Mieke. Ik heb een poosje geleden plotseling ook weer een trekmoment gehad. Dat duurde gelukkig geen hele dag, maar ik ben er wel van geschrokken. Maar het scherpt je ook weer aan, dus in die zin is het misschien wel goed.

[Soothe]

Pippi:present:

[Soothe]

Hond weg Koh?
In control?

[Mieke]

Anna, het is steeds minder dat trekmoment en kon er heel gemakkelijk mee omgaan. Gewoon wegpuffen ( net als een wee), maar kwam dat bij jou ook vanuit een soort spanning?

[Kohtje]

Mieke, meisje, lees net je berichtje.. mooi en schokkend tegelijk.. maar onthoudt één ding... drank is nutteloos, pastelkrijt is oneindig waardevol.... Liefs, Koh.

[safidepafi]

Trusten..allemaal

[Mieke]

Koh, ik moet gewoon nu huilen van de schrik

[Kohtje]

trusten Saffie...

Ja Soothe, hond weg.. nu echt eenzaam. maar ik redt me wel. Morgen uitslapen tot wel zeven uur... haha.. wat een luxe.. nou ja. Maar ik heb genoeg te doen in huis, en nu even zonder getrippel achter me aan... is ook wel even fijn... En zondagavond haal ik hond weer op... dus....

[Vie]

Mieke, je bericht was aan Anna, maar ik vond het niet erg dat je dit op het forum zet. Omdat ik over een paar maanden ook een nieuw leven ga beginnen, in een nieuw huis en een nieuwe omgeving.
En je zou toch zeggen, joepie, fijn, reden te meer om niet te drinken.
Waarom dan die gremlins?
Nou ja, het is natuurlijk niet niks. Het is wel je leven. Dus geen wonder dat je geklutst bent. Je zou wel een robot zijn om hier niet gestresst van te worden.
Hoe zou dat zitten, gewoon moeite met het verwerken van emoties? En dan naar het eerste het beste middel willen grijpen dat eerder soelaas gaf? (Voor heel even, dan.)

En Pip, er is ook niks mis met janken. Je hebt al zo een heftige tijd achter de rug. Ik kan me best voorstellen dat je verlangt naar een rustig en stabiel gezin. Want dat was wat je wilde met je ex toen je met hem trouwde, toch?

[Soothe]

Blacky hola,

Amiga, Que te mejores! Salud Soothe:heart:

[Kohtje]

Mieke, welke schrik????? enneh... huilen mag altijd, hè??

[Anna]

Ja Mieke, trek komt bij mij vrijwel altijd voort uit spanning. Het verschil was dat ik dit keer niet precies wist waar de spanning vandaan kwam, en er dus niet op bedacht was.

Er zijn een hele hoop situaties waarvan ik weet dat ze bij mij spanning oproepen, en als zoiets er aan zit te komen zet ik me als het ware vantevoren al schrap. De laatste maanden blijkt dat eigenlijk helemaal niet nodig te zijn, en glij ik er veel gemakkelijker doorheen dan ik verwacht had. Ik ben een kei in het bedenken van rampscenario's dus meestal is de werkelijkheid minder erg dan mijn fantasie. Maar dan ineens is er iets waarvan je helemaal niet het idee hebt dat het spanning oproept, en voel je die trek weer. In dit geval besefte ik pas achteraf dat ik gespannen was, en merkte ik eerst de trek op. En dat is behoorlijk schrikken!

[Mieke]

Koh, ik ben geschrokken dat het gieren en snakken zo heftig was en zo lang duurde.
Dit was echt het laatste wat ik had verwacht.

Conclusie: geen verwachtingen meer hebben

[Kohtje]

Mieke, meis, je hebt deze heftige aanval doorstaan (toch??). Dan mag je zeker wel verwachtingen hebben voor de toekomst.. En ja, het blijft oppassen.. dat altijd. Maar zolang je dat doet, gewoon doorgaan, lieverd.. gewoon doorgaan....

[Kohtje]

pippi, jij een muts?? nou ikke ook dan...want gek genoeg hou ik ook zo van stabiliteit en zekerheden... raar hè.. Ik voel met je mee en wens je heel veel sterkte.. en ook warmte.

[BamBam]

Mieke, mijn laatste echte grote trekmoment was aan het begin van mijn vakantie. Ik had die maandag nog heel hard gewerkt en het erg druk gehad op m'n werk en prive veel stress. Ik reed naar huis, m'n lief van toen stond te koken en ik kreeg me toch trek in een pilsje!!!! Echt niet normaal. Ik werd er gewoon raar van. Ik kon het bier gewoon proeven. Het overviel me ook zo ontzettend, ik had er echt niet op gerekend. Gelukkig was ik niet alleen en als ik dat wel was geweest had ik iemand gebeld want ik stond even op het randje. Het was ook gewoon de associatie met de vakantie. Eerder was dat altijd aanleiding om lekker te gaan eten en veel, heel veel, te gaan drinken. En nu wilde ik dat niet maar wist me even geen raad met m'n gevoel. Het gevoel ebde langzaam weg en na een half uur ofzo was het over.
Ik had het niet zo lang als jij dat beschrijft. Maar gelukkig heb jij er niet aan toe gegeven. Tranen zijn juist wel goed, ff de boel eruit janken. Goed van je dat je dit hebt doorstaan. Ik wens je toe dat dit vertrouwen geeft voor als je weer zo'n moment tegenkomt. Je weet dat je het kan!

[ferry]

Hoi Koh,

Antwoord op je bericht van 16.51. Bedankt voor je woorden. En ik zal de laatste zijn, die zal ontkennen, dat ik bot kan zijn. En dit is ook iets, waar ik aan probeer te werken. En ik zal zeker blijven op het forum.
Want ik heb inderdaad ontdekt, dat ik niet buiten het forum kan en ook nog niet wil.
Dus als ik wrevel oproep, zal dat nog even blijven:D
Ook vind ik nog steeds, dat het erg fijn is gegaan vandaag.

En degene, die me net een pb heeft gestuurd, bedankt, want ik weet nu waar het aan ligt. Maar ben dan wel zo sportief, om een antwoord te ontvangen en blokkeer dan niet je postbus. Want ik kan niet op het forum antwoorden op een pb.


Voor de anderen slaap straks lekker.

Ferry.

[Mai]

Goedenavond lieve mensen,

Zo, het zit er weer op. Het begin was zeer slecht en dat kwam voort uit mijn emoties en de stress van de afgelopen tijd. Mezelf toch weer eens voorbij gehold, en het altijd beter willen doen, dan goed voor me is. Gelukkig ging de zon, naarmate de middag in de avond over ging, toch weer schijnen. En een ieder ging zeer tevreden weer naar huis, en naar bed. Nu de komende dagen maar weer even opladen, m'n ontwende lichaam en geest kunnen nog niet zoveel hebben!

Wat een vreselijk herkenbare schrijvens vandaag over depressies, het is me weer een stukje duidelijker geworden. We zijn er niet zomaar van af, maar het sterkt wel in het willen volhouden dat het ooit weer beter zal zijn.

Het was mooi om te zien hoe de kinderen genoten en ape-trots waren op de zelfgemaakte surprises en gedichten, de cadeaus waren nog nooit zo weinig en de tevredenheid nooit zo groot! Ontroerend! De hele avond gesjoeld (jawel) tussendoor, een paar pepernoten gehad en veel thee..... En er was niemand die het in de gaten had, dat er geen alcohol was!

[BamBam]

Zo, ga zo ook maar es opslomen en m'n bedje opzoeken, ook al hoef ik die niet echt te zoeken.
M'n verdrietige bui van vanmiddag weer doorstaan. Ook emoties kunnen me soms op momenten waarop ik het niet verwacht overvallen. Soms weer ik me daar tegen en soms moet en wil ik eraan toegeven. Ik heb gehuild en dat was goed. Later m'n sponsor gesproken en dat was ook goed. Ik vind het best moeilijk om te bellen en om steun te vragen als ik me zo rot voel voel. Maar ben nu blij dat ik het wel gedaan heb. Alles is nieuw, lijkt het wel, nu ik niet meer drink. Ik moet van alles opnieuw leren en ontdekken. Dat is leuk, spannend, opwindend, confronterend, moeilijk, zwaar, verdrietig, pijnlijk, hilarisch soms en noem maar op.
Er werd ook nog gesproken over depressies. Nu ik zo terugkijk denk ik dat ik al vaker erg depressief ben geweest. En het vaak alleen maar erger heb gemaakt door m'n gezuip. Ik ben blij dat ik nu ook hier aan toe kan komen en probeer te leren hoe ik hier mee om kan gaan.

Weer een dag voorbij, op naar de vijtien maanden en 1 dag:)