Spring naar bijdragen

Zondag 21 december


Har

Aanbevolen berichten

Corinne,

je hebt wel en geen gelijk!

je hebt gelijk over controle in negatieve zin

je hebt ongelijk als het gaat over de controle van je leven,

ik heb altijd het leven van een slaaf geleefd, een slaaf van de maatschapij, van relaties, van mijn kind, van mijn werk, van drank, van drugs, etc etc.
nu ben ik op mijzelf aangewezen en krijg in één keer de controle over mijn egen leven!!

die wil ik niet meer loslaten!!

ik wl alleen leren hoe ik hiermee positief mee kan omgaan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 319
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Blacky, het is inderdaad voor de mensen van wie die dode kat is, heel erg, maar ik schoot toch in de lach bij je posting. Het zal je overkomen, alsof je een spook ziet.

Mooi geschreven Corinne, van dat loslaten met liefde.
Het is ook wel een heel leerproces hoor. Geloof niet meer zo in die wonderboeken zoals waar Oprah het weleens over heeft: "Oooh, it changed my whole life..." Als je dat moet geloven is haar leven al wel vijftig keer helemaal veranderd.
En Tasseke, ik herken jouw beschrijving van hoe je je voelt, dat nogal doel- en richtingloze. En toch en toch, als je jezelf niet meer verdooft ga je vanzelf op een gegeven moment aan het processen. Daar hoef je niets voor te doen, het gebeurt gewoon.
Trouwens zo'n psych die het over totale overgave heeft, daar zou ik erg argwanend van worden. Jij ook dus.

Eenzaam Floor? Da's een rotgevoel. Soms moet je ook door zoveel rotgevoelens heenworstelen dat er geen eind aan lijkt te komen. Veel sterkte, wens jou vandaag wat lichtpuntjes.

Pippi en Wing, de tip van de ammoniak heeft gewerkt!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hier komt episode 17B uit het leven van mijn Zoon:

Gisteravond was er een extra ingelaste hockeytraning. Ze trainen in de winter officieel in de zaal (dan spelen ze zaalhockey) maar er is geen plek in de zaal dus spelen ze toch maar buiten met balken langs de kant.
Gisteren was er dus wél plek en om 18 uur vertrok Zoon. Ik in de stress, want ik zag zijn bitje (verplicht!) liggen hier in de keuken.

Vanmorgen kom ik die tas tegen met die trainingsspullen, ik pak hem uit: verhip dáár zijn mijn zwarte (speciale) pantykousjes, heeft iemand per ongeluk bij zijn sokken neergelegd (kan gebeuren) maar is hem niet opgevallen bij het aandoen dus hij liep op zijn 14e al met steun-supp-hose-pantiekousjes te hokkiejen. :D.

Minder leuk is dat ik bij het uitpakken maar één nieuwe hockeysok vind :(, broertje is weg. Wéér zo jammer, want ze waren toch bijna 20 fleuries en net nieuw.

Ooooooooooooooooo hoe overleef ik met zo'n kind?

p.s. alle lichten waren aan beneden, de hele nacht gebrand, ook fijn.

p.p.s. de deur zat op het nachtslot, gelukkig één ding goedgegaan.

p.p.p.s. kent iemand van bv. een dochter de serie "hoe overleef ik?"van Francine Oomen? Zo voel ik me ook dus.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

wel hier komt het dan! mijn levensverhaal!

ik weet niet waarom ik het doe waarschijnlijk voor mezelf ter verduidelijking, scrollen mag dus!

als ik kind zijnde was ik altijd een beetje vreemd, druk, erg op mijzelf en weinig geintresseerd in wat anderen van mij vonden. anderen kinderen zouden zich gepest voelen op school maar mij raakte het nooit.
doordat men niet wist wat ze met mij aanmoesten heb ik een LBO advies gekregen.

ik heb nooit begrepen waarom je 32 uur per week naar school moest als je alles in één uur per week kon doen en goede cijfers haalde. na vijf jaar ellende, schoolpsychologen heb ik een IQ test gekregen uitslag; 106 ruim voldoende voor VWO maar zat mijn tijd te verdoen op LBO. Als dank ben ik voor mijn examen geschorst, dus zelfs geen diploma van het LBO

vervolgens spijbelklassen verplicht gedaan en uiteindelijk gevlucht in een gewelddadige relatie, niet dat ik mij ooit mishandeld voelde want als ik geslagen werd sloeg ik terug.
ik werd op mijn 18e zwanger en tegelijkertijd kreeg mijn broer een heel zwaar ongeluk dus vluchtte ik in mijn slechte relatie.

Op het moment dat mijn ex ook mijn dochter ging mishandelen (baby van vijf maanden) heb ik de knoop doorgehakt en ben alleen verder gegaan, vervolgens ben ik voor vijf jaar in rechtzaken beland en een veelvuldig contact met kinderbescherming.
Ondanks dat mijn ex gevangenis in en uit liep wegens geweldplegingen moest ik toch van de kinderbescherming voldoen aan een omgangsregeling. dit heb ik ronduit geweigerd met een rechtzaak op de koop toe om mij uit de ouderlijke macht te zetten.

Na 6 jaar dacht ik het geluk weer terug te krijgen en begon een nieuwe relatie, deze regelde alles voor me met het standpunt; jij bent vrouw en ik de man; ik zorg voor je.
tja veel drank en drugs dus na drie jaar weer alleen te zijn kwam ik erachter dat ik geen werk meer had, 30.000 schuld en twee verslavingen

Vervolgens binnen 4 jaar twee HBO opleidingen versneld voltooid eindelijk begon voor mij het leven

dacht ik

oen bleek dat ik al jaren de greep op mijzelf ben verloren, altijd gedwongen te lopen op schoenen van een ander.

en nu?

ja, ik heb die controle terug gevonden, ik weet nog niet goed wat ermee te doen maar ik peins er niet over om die los te laten!

ok, het was niet het hele verhaal maar wel een overzicht hoe ik altijd door anderen geleefd ben en hoe ik het heb toegelaten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

als eerste zal ik maar eerlijk zijn met jullie , en dat is dat ik sinds vrijdag avond aan het drinken ben , niet echt veel maar ja ik drink , het is momenteel voor mij de enige manier om beslissingen te nemen waar ik mogelijk achteraf spijt van heb .
juist mail naar mijn arts gestuurd dat ik wil praten over alles en hiermee bedoel ik keuzes welke ik wil maken ivm mijn broer maar ook keuzes ivm minder werk enz.
het leven zit raar in mekaar , uit liefde volg ik mijn vriendin in 2007 naar belgie omdat zij er wil zijn voor haar zieke ouders , onze relatie gaat langst geen kanten meer dus stap ik het in augustus 2008 af , een keuze waar ik nog geen ogenblik spijt van gehad heb , ik blijf wel in belgie om voor mijn ex vriendin haar moeder te zorgen , want deze vrouw voelt als een moeder voor mij aan .
krijg 5 december nieuws dat mijn broer zijn kanker uitgezaaid is , gelijktijdig wordt mijn ex schoonmoeder in het hospitaal opgenomen , ik vertrek naar spanje naar mijn broer en zie wat de ziekte met hem doet , maar ik hou mij kranig en stoer , als het mij tegen zit dan belde ik mijn maatje op , die bracht mij dan wel even aan het lachen en ik vergat hierdoor alle drank die in mijn broers huis staat
vrijdag land ik op charleroi , mijn ex staat mij op te wachten , nog geen 5 woorden hebben we in de wagen gezegt , alsof de duivel achter mij zat heb ik mijn diertjes op gehaald en ben vertrokken , onderweg naar mijn eigen huis nam ik de beslissing naar de winkel te gaan en wijn te kopen wat dus ook gebeurt is , ik zonder mij momenteel af , van alles enkel hier op adb schijven , mogelijk leest mijn broer dit en ja dat trok ik mij aan , maar nu niet meer ik mag mijn eigen uiten als ik dat wil .
het is allemaal zo moeilijk te plaatsen nuchter zijnde ........... maar eerlijk gezegt is het allemaal plaatsen met zelf maar een glasje op nog moeilijker , een fles wijn heb ik gehaald en ze is nog niet leeg .
hopelijk kan ik morgen naar mijn arts het eens allemaal van mij af praten en van daar uit verdere keuzes maken , wat de drank betreft die laat ik vandaag al staan want het lost niet op , tenzij mijn hersens
bedankt om mij te lezen
:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tasseke, voor jou heb ik bewondering dat je die HBO-opleidingen hebt gedaan. Tegen alles in.
Goed dat je de controle nu niet meer los laat, op een positieve manier.
Maar even een vraag, met de opleidingen die je nu hebt, kun je dan niet een een fijne baan komen? Of misschien heb ik wat gemist hoor.

Houtje, allenige sokken, vertel mij wat. Wel erg grappig van die pantykousjes.
Ik was eens getrouwd met een man die een echte nachtbraker was, en bovendien ook nog vrijwel continu rookte. Dus als ik op een gristelijke tijd naar bed ging, zei ik altijd: vergeet niet de ramen open te zetten en de verwarming UIT als je naar bed komt! Nou, de ramen openzetten deed hij dan vaak nog wel, maar de verwarming uit niet. We hebben daar winters lang voor de hele wereld zitten stoken. Zo zie je maar, het hoeft niet altijd aan de puberleeftijd te liggen. Al is dat ook niet erg opwekkend voor je, hihi, want straks zit je er over jaren nog mee.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, over ongepast gesproken, nu lees ik Blacky.
Potverdorie meid! Dat juist jij je nou laat misleiden door dat: "ja maar dat heb ik nodig omdat...." Uiteraard weet je het zelf het beste, maar ooowww, wat zonde!
Kan er verder weinig mee, word er een beetje verdrietig van.
Kan je alleen maar veel sterkte wensen en hoop dat je heel snel weer op je pootjes staat.
:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blacky lieverd :present:

thanks voor je eerlijkheid, niet voor mij maar voor jezelf.
niet dat drinken een verstandig besluit is maar wel begrijpelijk, als je wordt overspoeld door ellende en chaos is het makkelijk om een wijntje te nemen, om rustiger te worden om niet aan alles tegelijk te denken.

uiteindelijk weet jezelf dondersgoed dat het niet verstandig is en het is dan ook een wijs besluit om morgen naar de HA te gaan.
Zijn er nog meer mensen of hulpverlening in de buurt waar je rustig je hart kan luchten en je weer op het goede en positieve spoor kunnen zetten?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vie,

ik heb de laatste twee jaar gewerkt als directiesecretaresse en had de leiding over het secretariaat van 20 personen, vervolgens kreeg ik een functie op de marketingafdeling erbij geschoven.

Maar als jezelf niet functioneerd kan je je werk ook niet goed uitvoeren, ik ben dan ook in july mijn werk kwijtgeraakt, vervolgens al twee keer opgenomen dus niet echt stabiel voor een goede baan.

Maaaar dat gaat weer komen hoor!! eers even ikkkeee dan pas werk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

eerlijk gezegt is het allemaal zo dubbel voor mij momenteel , langst een kant heb ik het verwerken van mijn ma haar suicide , langst de andere kant zie ik mijn oudste broer de levens genieter zijn strijd , en ik zie ook mijn eigen in gans dit gebeuren , ik weet niet meer waar in of waar uit
wat zou ik nu op dit ogenblik willen ............. gewoon dat iemand hier naast mij , dat die mij vast neemt en zegt dat ze me graag ziet , mij een knuffel heeft en gewoon zegt dat alles in orde komt ......... en ja ik zit te huilen sorry

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blacky,

ik kan niet in reallife bij je zijn maar

hier mijn arm om je heen, kom lekker tegen me aan en huil...
ik zal de gordijnen voor je dicht doen zodat je beschermd en zonder gluurders jezelf helemaal mag laten gaan, gooi het verdriet eruit en laat je warmen en troosten door mij,

je verdriet is echt en het mag en is zelfs nodig, gooi het er maar uit, ik hou van je, ik voel met je mee en ja alles komt goed.

de gordijnen zijn nog steeds dicht en de telefoon ligt van de haak, kom huil, wees kwaad, gooi met spullen maar daarna,

kom bij me, hier mijn arm, kom bij me liggen, een liefdevol aai door je haar, huil maar gerust het is goed :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

wat zouden jullie doen ??
langst een kant wil ik naar spanje en de laatse maanden van mijn broer zo aangenaam mogelijk maken , langst de andere kant stel ik mij de vraag of hij het voor mij zou doen ??
echt in den dieperik zit ik nog niet want kan tenminste nog lachen om de capriolen van misty en gipsy .
maar echt goed gaat het niet met mij
houtje heb je pb beantwoord :present:
mijn kot is precies een zwijnenstal , zou moeten opruimen en het zegt mij niets , ppff komt morgen wel
ben aan het luisteren naar spaanse muziek warom doet een mens zijn eigen dat aan , denk dat ik eerst eens naar japan ga bellen ppff

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blacky dat was echt wel schrikken met Ying.
En wat een vreemde ontwaking moet dat zijn geweest,
toen Ying gewoon binnen kwam lopen.

Wat kan of wil ik zeggen over het feit dat je gedronken hebt.
Misschien het zien als een leermoment,
dat als je zoiets emotioneels meemaakt als dat met je broer,
dat je dan zorgt dat je niet alleen bent.
Dat misschien een ex die niets te zeggen heeft,
je toch nog meer steun kan geven in haar stille aanwezigheid
dan dat je alleen bent
en toch weer die fles pakt.
Ik wens je veel KMW
:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...