Hallo hier weer een stoere stopper :-)

[Toetje]

Dag forummers,

Ik ben Toetje. En ik wil stoppen met drinken. Deze week niet drinken, het weekend nog wel omdat ik dan jarig ben en dan begin ik mijn nieuwe levensjaar alcoholvrij. In ieder geval voor een lange tijd. In mijn achterhoofd houd ik eerlijk gezegd wel dat ik misschien weer op speciale gelegenheden kan drinken. Ik word namelijk bang van de woordjes 'nooit meer'.

Ik drink sinds acht jaar. En de laatste jaren echt dagelijks behoorlijk. Minimaal 1 fles wijn per avond en in het weekend of op vrije dagen begin ik overdag al.

Het is allemaal begonnen na mijn scheiding en heb er nooit echt 'last' van gehad, maar sinds 2 jaar voel ik me er totaal ongelukkig bij. Die vreselijke afhankelijkheid, er continu aan denken. Steeds toeleven naar het eerste drinkmoment van de dag en het schaamtegevoel de volgende dag op mijn werk (alcoholwalm, etc...)

Daarnaast heb ik als ik terugkijk op de afgelopen jaren eigenlijk alleen maar in een roes geleefd, mijn verdriet weggezopen. Continue onder invloed zijn waar ook mijn kinderen bij waren. Hoe ik er steeds zo goed ben afgekomen, snap ik niet. Ik stapte ook zo in de auto na een paar glazen. Dat mijn kinderen er zo goed van af zijn gekomen, snap ik ook niet.

Kortom, ik kan een hele lange opsomming maken van belevenissen onder invloed die ik vreselijk vind of waar ik echt spijt van heb.

Maar, ik heb vreselijke angst om te stoppen. Ben bang dat ik het niet kan. Dat ik niet meer weet hoe het moet om nuchter te leven en de dingen te 'handelen'.

Kunnen jullie mij wat ervaringen vertellen hoe het jullie verging die eerste dagen, weken zonder alcohol?

Alvast bedankt!

Groetjes, Toetje.

[Lytse]

Hallo Toetje,

Welkom hier. Het is al een hele stap dat je erkent dat je een alcoholprobleem hebt, maar ook de eerste stap naar herstel. We zitten hier allemaal in hetzelfde schuitje, dus we weten waar je het over hebt.

De pijn niet willen voelen is één van de vele redenen die er zijn om te gaan drinken. Even niet meer al die narigheid. Alleen, de volgende dag bemerk je, met of zonder kater, dat de problemen niet weg zijn.

Ik heb zelf gemerkt dat ik door het drinken de problemen slechter aankon. Ik was minder stabiel, had meer medelijden met mezelf enz. Op een gegeven moment merk je ook dat je steeds meer drank nodig hebt om je prettig te voelen en dan zie je dat je verslaafd geraakt bent.

Ik heb de internetcursus gedaan van Tactive en heb daardoor geleerd wat mijn valkuilen zijn, hoe ik mezelf in staat stel om te kunnen gaan drinken, maar ook alternatieven bedacht i.p.v. drinken en hulpmiddelen om de trek uit te zitten.

Je zult hier veel draadjes zien met adviezen en thema's. Lees ze maar door en pik eruit wat jou bruikbaar lijkt.

Mijn ervaring is dat het leven niet echt gemakkelijker is geworden zonder drank, maar dat ik het wel veel beter aankan. Er komen natuurlijk nu dingen naar voren die ik voorheen weggestopt had, maar ik heb het verleden al overleefd, nu moet ik het een plaats geven.

Een slechte gewoonte leer je niet gemakkelijk af. Je hebt daar doorzettingsvermogen voor nodig. Dat wens ik je toe en vooral ook veel succes. Bekijk het per dag: vandaag neem ik die eerste niet!

We hebben een virtuele huiskamer, op ditjes en datjes, de dagdraad. Daar zijn meestal wel mensen te vinden, die over van alles praten, maar ook willen helpen als je het moeilijk hebt of iets wil vragen. We hebben ook een dagpact. Als je je naam daarop zet, beloof je jezelf en de anderen van het dagpact dat je die dag niet zult drinken. 's Avonds vertel je hoe het gegaan is.

Mij helpt dat. want om de anderen te moeten zeggen dat ik het niet gehaald heb, dat vind ik vreselijk.

Ga ervoor! Je hebt nog een half leven voor je en dat kan zoveel beter worden!

Lytse.

[Toetje]

Dankjewel Lytse, voor je uitgebreide reactie!

Ik heb de hele avond van alles op internet gelezen over stoppen met drinken, etc., om mezelf maar goed te motiveren om te stoppen.

Jouw tips zijn ook goed! Wat je zegt over de internetcursus van Tactive en de info op ADB enz.

Inderdaad, een slechte gewoonte leer je niet gemakkelijk af. Maar kijk eens naar jou, al 16 maanden gestopt! Zucht...die weg heb ik nog te gaan.

Ik post morgen weer, want mijn oogjes zijn vierkant van naar mijn laptop turen.

Merk wel dat ik de hele avond trek heb en loop te snaaien :-((

Tot morgen!

[lady jane]

welkom hier Toetje

en snaai maar een eind weg.

Herken ik ook hoor, en doe ik ook nog al eens.

Maar stoppen met drinken is iets wat je doet

op het moment dat jij daar aan toe bent.

Ik deed het op de 1e dag dat ik dit forum ontdekte.

Deed ook de training hier, maar het komen en schrijven hier

heeft voor mij het meeste betekend. En heel veel lezen ook.

Zoveel herkenning, ook al is ieders verhaal anders, en ieder persoon heeft

een eigen karakter, eigen valkuilen en triggers.

Maar de intentie om adb te worden en

blijven hebben we allemaal gemeen.

Nooit meer drinken kan niemand gegarandeerd zeggen.

maar wel per dag zeggen: vandaag drink ik niet.

Dat is te overzien. En dat werkt. Als jij eraan werkt.

Wat je ook weg dronk en wat je ook nodig lijkt te hebben

je leven verandert en zal nooit meer hetzelfde zijn.

Hoe zou het zijn jezelf het mooiste kado ooit te geven en juist

vóór het weekend jezelf nuchterheid te geven. Weer trots leren worden

i.p.v. schuld, schaamte en faalgevoelens?

Dan begint je nieuwe levensjaar echt alcohol vrij.

Je hebt veel om voor te gaan. En je geniet ook echt meer van je kids ook.

En zij van jou.

[bolletje]

Goeie morgen Toetje en welkom op ons forum.

Ik denk als je jezelf de vraag stelt wat is belangrijker, de alcohol of m'n kinderen, dan kun je daar misschien wat makkelijker naar handelen.

en waarom zou jij niet kunnen stoppen?????

Hier zijn mensen die al jaren gestopt zijn en dat is ook gelukt, je hebt alleen moed en vertrouwen in jezelf nodig, en dat komt als je er mee aan de slag gaat.

Als je valt, krabbel weer op en blijf hier komen zodat je het niet alleen hoeft te doen.

Makkelijk is het niet want je hebt jaren je gevoelens weg gezopen dus dat komt naar boven en zal je moeten verwerken, maar hier schrijven scheelt al een hele hoop. Gedeelde smart is halve smart, en herkenning is zoooo belangrijk.

Ik wens je heel veel suc6 in je strijd.

[PiSta]

Dag Toetje,

Welkom hier en gefeliciteerd met je keuze om te willen stoppen met drinken.

Wellicht heb je de 1e stap gezet op je verdere, nieuwe, alcohol vrije leven.

Je stopt niet zomaar even met drinken. Hieraan ligt een heel proces ten grondslag.

Wat ik lees in jouw verhaal is dat je beseft:

- een probleem te hebben,

- je dit probleem niet langer wilt en gaat aanpakken.

- je hier een pakkende begin datum voor hebt gekozen.

Geweldig je hebt er goed over nagedacht en net zo belangrijk je hebt een weloverwogen

keuze gemaakt. In ieder geval heb je een goede basis gelegd om tot succes te komen.

Dat het je benauwt is normaal en dat het allemaal gemakkelijk is en vanzelf gaat zul je niemand horen zeggen.

Maar met jouw inzichten, jouw wilskracht en onze steun is de start in ieder geval prima.

Je zal zien dat je vriendje De alcohol, bij nader inzien je vijand blijkt te zijn.

Je zal zien dat stoppen je meer brengt dan niet drinken alleen.

Je denkproces komt weer op gang, je gaat weer zoeken naar oplossingen.

Dit i.p.v. van hier voor weglopen en de oplossing zoeken inde fles en de roes die je uiteindelijk brengen tot niets.

Je komt weer bij jezelf, je eigen ik en zal weer gaan leven vanuit je zijn, wie je werkelijk bent.

Je zal versteld staan van de persoonlijke kracht die in je zit en de rust die dat je brengt .

En daaruit haal je weer de kracht om door te gaan en doet de angst voor de toekomst waarover je spreekt smelten.

Graag wil ik mijn ervaringen met je delen, maar hoeveel goede raadgevingen je ook krijgt.............

Jij moet t zelf doen en zie ons en dit forum dan als het gereedschap waarmee je het zou kunnen doen.

Ik hoop dat je hier iets mee kan.

Ik wens je veel sterkte.

Warme groet.

[Kohtje]

Originally posted by: PiSta
aquote>

Nou PiSta, nu moet je volgens het spreekwoord ook b zeggen..

[PiSta]

Dag Kohtje,

Humor kan je in ieder geval niet worden ontzegd.

Moest er echt om lachen en ........je hebt gelijk.

Dus heb ik je raad ter harte genomen en op mijn manier b gezegd.

Beste groet

[Kohtje]

Mooie b, PiSta. Kan me er in vinden..

[Ztiertje]

Toetje welkom .

Een goed hulpmiddel , en waar ervaringsdeskundigen je met raad en daad graag op alle fronten bijstaan is je locale AA

http://www.aa-nederland.nl

http://www.aa-nederland.nl/index19.php

Ik 3 'a 4 maanden gestopt nu , heb er in ieder geval veel baat bij .

[Kohtje]

Toetje,

Je zegt dat je bang wordt van de woordjes "nooit meer". Dit klinkt niet onbekend in "Alcoholistenland". Ik dacht ook dat ik daar bang van werd maar ben het gaan nuanceren. Ik realiseerde me dat ik vaak zei: "zo ziek als ik nu ben van die drank, dat wil ik nooit weer, ik drink nooit meer.." Dat was dan een heel oprechte gedachte, recht vanuit m'n diepste ik. Er ging hoop vanuit, hoop op een nuchter en beter leven. Helaas ging het, zodra ik me wel weer redelijk voelde, al gauw weer mis.. keer op keer op keer op keer..

Ik werd wel bang voor die woordjes "nooit meer" als er "mag" voorgezet werd. "Ik mag nooit meer drinken." Dit voelde als een soort straf, als een terechtwijzing, als een waarschuwing van: je mág niet, maar als je wél, dannnnn...... Wars van wat voor vorm van autoriteit ook, lapte ik die waarschuwing keer op keer aan m'n laars, wát nou: ik mag niet.. met als gevolg dat ik me keer op keer bijna dood voelde gaan.

Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik banger was geworden voor de woordjes "steeds weer" dan voor de woordjes "nooit meer".. Want "steeds weer" kwam ik op het randje van de afgrond terecht, alleen maar doordat ik "nooit meer" niet wilde aanvaarden.

Het heeft mij in het begin erg geholpen om het dag voor dag, zelfs (half) uur voor (half) uur te doen.. door m'n eigenwijsheid het te laten winnen van m'n onbedwingbare behoefte om alcohol te nuttigen, gewoon door tegen mezelf te zeggen: Nu even niet.. straks misschien, maar NU even niet. Ik wist vaak niet waar ik het zoeken moest tijdens zo'n trekmomentgevecht, maar ik vond elke keer na een tijdje tóch weer rust. Afleiding zoeken tijdens hevige trek valt niet mee omdat afleiding zoeken dan meestal weer terecht komt bij toch maar drinken, ééntje maar om die onrust weg te halen, maar dan zei ik weer: NU even niet..

De dagen konden op deze manier lang duren, dát weet ik nog wel. Toch duren ook dit soort lange dagen maar 24 uur. Theoretisch wist ik dat toegeven aan de eerste slok alles weer opnieuw zou laten beginnen, de praktijk deed me vaak de theorie vergeten. Het was een verschrikkelijke tijd en ik ben blij dat ik die eerste dagen, weken, maanden achter me heb gelaten. Maar ik moest er wel doorheen, net als ieder ander.

Als ik dit allemaal alleen had moeten doen, was het me nooit gelukt om dit allemaal vol te houden. Ik heb hulp gezocht, gevonden en met beide handen aangenomen. Ik begon voor het eerst van m'n leven eens te luisteren naar adviezen en suggesties van mensen die deze zelfde weg al met succes afgelegd hadden. Hun verhalen bestonden ook niet louter uit rozegeur en maneschijn, maar ze waren wél al voor langere tijd clean. En voor het eerst van m'n leven heb ik het gevoel dat ik mezelf een kado heb gegeven dat bij het uitpakken verschrikkelijk leek (nooit meer drinken) maar dat nu elke dag mooier en waardevoller blijkt te zijn. Ik wil het niet meer kwijt..

Ik ga hier even voorbij aan de baclofengebruikers die (naar eigen zeggen) geen moeite hebben met stoppen, maar dat doe ik omdat er genoeg alcoholisten zijn die niet aan de baclofen willen, en ook voor hen is er zicht op een gelukkig en alcoholvrij leven. Misschien niet de makkelijkste weg, maar ja, het leven van een alcoholist is óók allesbehalve makkelijk.

Zo verging het mij dus, die eerste dagen, weken, maanden zonder alcohol. En het vergaat mij niet veel anders dan de andere mensen die ik ken die al langere tijd gestopt zijn. Zo bijzonder ben ik niet..

[Tsjeerd]

Dag Kohtje,

Wat een lang en goed verhaal, daar kan ik zeker weten ook wat mee, bedankt!

Groetjes,

Tsjeerd (net nieuw hier)

[Toetje]

"Als ik dit allemaal alleen had moeten doen, was het me nooit gelukt om dit allemaal vol te houden. Ik heb hulp gezocht, gevonden en met beide handen aangenomen. Ik begon voor het eerst van m'n leven eens te luisteren naar adviezen en suggesties van mensen die deze zelfde weg al met succes afgelegd hadden. Hun verhalen bestonden ook niet louter uit rozegeur en maneschijn, maar ze waren wél al voor langere tijd clean. En voor het eerst van m'n leven heb ik het gevoel dat ik mezelf een kado heb gegeven dat bij het uitpakken verschrikkelijk leek (nooit meer drinken) maar dat nu elke dag mooier en waardevoller blijkt te zijn. Ik wil het niet meer kwijt.."

Quote Kohntje

Hoe heb je het dan aangepakt? Je zegt dat je hulp hebt gezocht, Kohntje?

[Toetje]

Hey Tsjeerd,

Ik reageer nog op je PB-tjes hoor!

[Kohtje]

Hai Toetje,

Ja, ik heb hulp gezocht. Meerdere keren zelfs. "Gewoon" om te beginnen mijn probleem aan de huisarts voorgelegd en toen is het balletje gaan rollen. Dat bezoek aan de huisarts was het begin van het toegeven van mijn machteloosheid tegenover alcohol. Ik had me al zo vaak voorgenomen om niet meer te drinken en steeds deed ik het tóch weer, jarenlang. Steeds nam ik me heilig voor om geen schade (voornamelijk verdriet) meer toe te brengen aan mijn vrouw, familie en mezelf en steeds deed ik het tóch weer. Ik wist niet meer hoe ik hier zelf nog ooit uit zou komen, dus ik zocht hulp.

M'n huisarts prees me om m'n moed en verwees me door naar de verslavingszorg. Ik had geen idee wat me te wachten stond maar was vastbesloten deze weg af te gaan leggen. Ik maakte echter een grote fout door te denken of zelfs te verwachten, dat deze mensen in de verslavingszorg mij zomaar "beter" konden maken. Ik hoefde alleen maar te doen wat zei zeiden dat ik moest doen om als niet-alcoholist verder te kunnen.

Ik heb een half jaar doorgebracht in een kliniek (detoxopname, diagnostiekopname en klinische opname) en daar veel geleerd over hoe een verslaafde denkt en hoe dat te veranderen. Ik deed erg m'n best en ik moet zeggen dat het me uiteindelijk anderhalf jaar van de drank heeft gehouden, dus dat ik erg tevreden was over de behaalde resultaten. Punt was echter dat ik al het geleerde, nadat ik de kliniek verlaten had, niet onderhield, dat ik geen richtlijnen had om dat wat ik geleerd had te blijven toetsen aan de werkelijkheid. Met als gevolg dat mijn aloude manier van denken en doen langzaamaan weer teruggleed in z'n vertrouwde sporen. In de sporen van de alcoholist die ik nog altijd was, ook al dacht ik dat ik dat niet meer was.

Het gevolg was dat het leven me steeds weer dreigender, donkerder, zwaarder, overweldigender voorkwam, ondanks (of misschien wel dankzij) het feit dat ik al een hele tijd niet meer dronk. Het leven werd zo dreigend dat ik uiteindelijk weer vluchtte in de roes van alcohol.

En wéér kwam ik hier niet uit. De verslaving had mij weer helemaal in z'n greep. Theoretisch wist ik allemaal nog wel hoe het moest om niet meer te hoeven drinken, maar de praktijk was dat ik de obsessie van het moeten drinken niet los kon laten. Grote wanhoop, groot verdriet, grote machteloosheid. Ik was bereid alles te doen om te stoppen maar was het vertrouwen in de klinische behandeling een beetje kwijtgeraakt.

Toen kwam er een mogelijke oplossing op mijn weg. Er was net een behandeling gestart die de 12 Stappen van AA als basis had (het Minesotamodel). Ik had al wel gehoord en gelezen over dergelijke behandelingen, maar die waren veelal in het buitenland en ook weer langdurige opname. De behandeling die net gestart was, was in Nederland, duurde 16 weken, maar bestond uit dagelijkse middagbijeenkomsten. Dus gewoon 's avonds naar huis.

Nu liep ik niet meteen warm voor de AA manier, die 12 Stappen en al dat "gedoe" met hogere machten en zo.. maar ik had vanuit mijn wanhoop wel iets van: baat het niet, dan schaadt het niet.. Ik heb mij dus aangemeld en kon direct beginnen.

Vanaf dag één voelde ik me hier op m'n plek. Hier waren ervaringsdeskundigen aan het woord die de klappen van verslaafd zijn uit eigen ervaring kenden en die een goed leven hadden opgebouwd zonder verdovende middelen. Het viel me alleszins mee dat er niet over God gepraat werd als in welke religie dan ook, maar dat de nadruk gelegd werd op eerlijk zijn naar jezelf en diepgaand zelfonderzoek doen. Naar de rol die je werkelijk in het leven speelt en niet naar de rol die je denkt te moeten spelen. Dit werd omschreven als "spiritueel in het leven staan". De onderzoekende geest in mezelf werd wakker geschud, de geest die kinderen hebben als ze de wereld en het leven aan het ontdekken zijn. De onderzoekende geest die ik in slaap had gesust door angsten, (voor)oordelen, jalouzie, verkeerde verwachtingen en uiteindelijk verdoving.

Mij werd ook zeer dringend verzocht om minimaal 2x per week een meeting te bezoeken van AA (Alcoholics Anonymous), NA (Narcotics Anonymous), CA (Cocain Anonymous) om dat wat ik geleerd had te delen met anderen en om de ervaringen van anderen tot me te nemen. Dit is de (levenslange) nazorg die ik zo gemist had na mijn opname in die eerdere kliniek, die toetssteen.

Ik heb de eerste jaren in mijn herstel heel veel verschillende (vooral NA) meetings bezocht om zoveel mogelijk mensen met het 12-stappen programma bezig te zien. Ik heb veel verschillende manieren en opvattingen gehoord, heb de resultaten hiervan kunnen meemaken en een schat aan handvatten en andere hulpmiddelen en visie's meegekregen.

Daarbij heb ik ook een sponsor gevonden, iemand met de nodige ervaring, die mij persoonlijk bijstaat als ik op de een of andere manier in de knoop raak met het programma.

Hiermee kan ik op mijn eigen wijze mijn nieuwe manier van leven samenstellen. Het aantal meetings dat ik nu bezoek is wat minder geworden, maar ze zijn nog altijd de momenten waar ik mezelf kan toetsen, waar ik naar uitkijk. Want deze meetings bestaan uit mensen die -elk op hun eigen manier- een manier (denken te) hebben gevonden om met hun verslaving om te gaan zonder dat ze nog hoeven te gebruiken. Mensen zoals ik. Heel bijzonder, maar vooral heel gewoon.

Niemand heeft de waarheid in pacht, maar de waarheid van een ander kan wel degelijk een opbouwend steen(tje) bijdragen aan mijn eigen werkelijkheid.

En dat bedoel ik met dat kadootje dat ik mezelf heb gegeven. Toen ik het net uitpakte, dus toen ik net begon met die 12-stappen behandeling, dacht ik nog: nou, ben benieuwd wat dat moet worden.. Nu zie ik dat ik het kadootje met wat liefdevolle zorg heb laten groeien tot iets wat bij me hoort en echt niet meer kwijt wil raken.

Vandaag 1449 dagen clean en zeeeeeer tevreden met het leven zoals het is.

Groetjes, Kohtje. (zonder "n":))

[Toetje]

Kohtje zonder 'n' , sorry voor het foutje.

Bedankt voor je uitgebreide bericht, zeer leerzaam, maar ook wel als voorbeeld van JEETJE wat een lange, zware weg nog voor de boeg.

Ik reageer nog op een aantal punten, maar moet nu de deur uit om te eten bij vrienden en daarvoor nog wat boodschappen doen. NIET langs het wijnschap uiteraard.

Gaat me lukken, wedden? Daarna zal ik me vast heel stoer voelen.

Allen...een fijne avond en tot morgen! Dan laat ik uiteraard even weten of het is gelukt. En uiteraard is het dan gelukt!

Take care!

[Toetje]

Ps: ik ben heel erg benieuwd naar hoe lang jullie teveel hebben gedronken, zeg maar dagelijks. Volgens mij maakt het namelijk heel veel uit qua ontwenning of je veel of lang hebt gedronken.

Ik dronk op mijn 14e mijn eerste biertje, in mijn studententijd heeeeel veel bier gedronken, maar toen ik eenmaal een vaste relatie had, ben ik veel minder gaan drinken.

Toen na mijn scheiding in 2005 eigenlijk bijna dagelijks en de afgelopen drie jaar echt dagelijks. Dus al met al 8 jaar een flinke alcoholica.

[Kohtje]

Originally posted by: Toetje

.... zeer leerzaam, maar ook wel als voorbeeld van JEETJE wat een lange, zware weg nog voor de boeg.

quote>

Dat lijkt misschien zo als je er zo voor staat en er tegenopziet als een tegen een berg. Ik heb dat heel anders ervaren. Vanaf die dag dat ik met de 12-stappen behandeling begon en meetings ging bezoeken is het eigenlijk niets anders geweest dan een spannende, leerzame weg, bovenal erg bevrijdend, een weg die niet van tevoren uitgestippeld was maar die ik elke dag opnieuw, dag voor dag, kon en mocht invullen. Elke dag was en is een overwinning op mijn Verslaafde Zelf.

De weg die ik had afgelegd vanaf het eerste glaasje dat ik ooit dronk tot waar ik was op de dag vóór de 12-Stappen, dié was pas lang en zwaar.. toch heb ik daar van tevoren ook nooit bij gedacht: Pfoeiiii, wat een lange, zware weg nog voor de boeg.. dat ging ook "bijna vanzelf".

Groet, Koh.

[Toetje]

quote>

Dat lijkt misschien zo als je er zo voor staat en er tegenopziet als een tegen een berg. Ik heb dat heel anders ervaren. Vanaf die dag dat ik met de 12-stappen behandeling begon en meetings ging bezoeken is het eigenlijk niets anders geweest dan een spannende, leerzame weg, bovenal erg bevrijdend, een weg die niet van tevoren uitgestippeld was maar die ik elke dag opnieuw, dag voor dag, kon en mocht invullen. Elke dag was en is een overwinning op mijn Verslaafde Zelf.

De weg die ik had afgelegd vanaf het eerste glaasje dat ik ooit dronk tot waar ik was op de dag vóór de 12-Stappen, dié was pas lang en zwaar.. toch heb ik daar van tevoren ook nooit bij gedacht: Pfoeiiii, wat een lange, zware weg nog voor de boeg.. dat ging ook "bijna vanzelf".

Groet, Koh.

quote>

Je benoemt het erg mooi Kohtje! Dankjewel...

Voor mij valt die weg nog zwaar omdat ik aan het begin sta. Dan lijkt en is die top zo verdomde hoog.

Maar jij bent er nu al (bijna?) vier maanden van af. Voel je je al veel beter? Hoe lang duurt het überhaupt dat je je beter gaat voelen?

[Toetje]

Dat quoten lukt me nog niet zo goed ;-)

[Toetje]

...

[lady jane]

Bijna 4 jaar Toetje (kohtje dan)

kohtje? Ik dacht dat jij eerder gestopt was als ik? rekenfoutje?

[Toetje]

Jane4, mijn fout, ik ben in de war met Ztiertje...u

[Kohtje]

Originally posted by: jane4

kohtje? Ik dacht dat jij eerder gestopt was als ik? rekenfoutje?

quote>

Lieve Jane,

even op het "jaarpact" gekeken wanneer jij gestopt bent. Ik ben inderdaad iets vóór jou gestopt. Ik heb me echter niet verrekend maar vertypt.. vandaag 1751 dagen clean, iets meer dan 57 maanden. Die vertyping was me niet opgevallen als jij me bovenstaande vraag niet had gesteld.. merci beaucoup.

[Kohtje]

Originally posted by: Toetje


Voor mij valt die weg nog zwaar omdat ik aan het begin sta. Dan lijkt en is die top zo verdomde hoog.

Hoe lang duurt het überhaupt dat je je beter gaat voelen?quote>

Toetje, die top is helemaal niet ver weg. Je staat er dagelijks bovenop, op de top van je kunnen. Je toekomst is maar één stap verder. En of dat nou omhoog, omlaag of (alleen maar) vooruit is, dat maakt niets uit. Jouw (mijn) realiteit bestaat uit niets anders dan de stap die je vandaag maakt. De rest is toekomst, dus in nevelen gehuld.. en dan bedoel ik niet de nevelen van vergetelheid, maar de nevelen van mogelijkheid.

En hoe lang het duurt voor je je beter gaat voelen? Ik had een tijd (een maand of wat) nodig om tot me door te laten dringen dat ik me inderdaad beter ging voelen. Zowel physiek als mentaal. En ik had nog langer nodig (minstens een jaar) om tot me door te laten dringen dat het physiek en mentaal beter voelen een gevolg was van spirituele groei. Let wel: die tijd had ik nodig om het tot me door te laten dringen.. ik voelde me eigenlijk al vanaf dag één beter, maar merkte dat nog niet zo op.. Dat eerste jaar had ik nodig om de essentie van het 12-stappen programma op me in te laten werken, en op zich was dat een zo fijn proces dat alcohol een flauw surrogaat was verworden om mijn problemen "op te lossen". Ik vind het heerlijk om te kunnen ontrafelen waarom of waardoor ik me op bepaalde momenten niet fijn voel. Op die manier kan ik mezelf bijsturen of zelfs terugfluiten zonder dat ik me hoef af te sluiten van die "boze" buitenwereld. Sterker nog, ik voel mezelf steeds meer verbonden met die "boze" buitenwereld, waardoor de spanning tussen mij en m'n omgeving afneemt en zelfs verdwijnt en dus ook dat "boze".

Nou moet ik weer niet te ingewikkeld gaan doen. Het hele verhaal van mijn persoonlijke succes staat of valt met die eerste slok.. Door die eerste NIET te nemen schep ik voor mezelf de mogelijkheid om te groeien. Dus hoe beroerd het misschien aanvankelijk ook voelt, die eerste slok NIET nemen voelt uiteindelijk tóch al beter.. Als je dus het kleine kunt zien, kunt herkennen, dan duurt het helemaal niet lang voor je je beter gaat voelen. Dan begint "je beter voelen" al op het moment dat je jezelf verbaast door NIET te drinken als je dat wel zou willen.

Groetjes.