Spring naar bijdragen

Donderdag 23 juni


bolletje

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 164
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Lenie, ik wil je heel veel sterkte wensen. Eigenlijk toch ook wel weer mooi dat het op een natuurlijke manier ging. Het is natuurlijk heel erg, maar dat was het zowiezo geweest. Huil maar. Huilen reinigt de ziel zeggen ze wel eens. Ik denk dat dat wel waar is, als ik voor mezelf spreek de laatste dagen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
borretje

Lenie; Huil maar meis..


Dat is alleen maar goed, sta het maar gewoon toe..




Zal ik ook bij mezelf doen.


Begin hier aardig strak te staan.


Ben net zo"n tikkende tijdbom.


Nog 2 uurtjes...brrr..



ik ben het kwijt...
zal een kaarsje voor je branden Bor....sterkte straks...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
borretje




Kohtje, ik begrijp wel wat je bedoeld.


Maar je ziet iets belangrijks over het hoofd. Namelijk waar het om gaat; mijn kind, onze kinderen.


Dit gaat niet om mij, niet mijn lot. Het is het lot van mijn kind.


Ik ben een volwassen vrouw die haar eigen keuze"s kan maken, iedere dag opnieuw.


Maar mijn kind niet. Hij is afhankelijk van keuze"s die voor hem gemaakt worden.


Geen enkele grip of inbreng heeft hij.


Het wordt voor hem bepaald door mensen die denken hem te helpen daarmee.


Deze beslissing die vanmiddag gaat vallen is zijn lot.



Het enige wat ik in het hier en nu kan doen is vechten, strijden, droog blijven, zorgen dat mijn kind op me kan blijven vertrouwen.


Ik ben namelijk z"n laatste kans voor zijn toekomst, hij rekent volledig op mij.


Mijn toekomst, of lot interesseert me niet zoveel. Ik heb dat zelf in hand.


Ben vrij om ervan te maken wat ik wil, niks wordt voor mij bepaald.


Zo is dat dus niet voor iedereen.


Soms moeten we wel verder kijken dan onze neus lang is.


Niet omdat we dat willen, maar omdat er geen keuze is.


Zo ook Jopie.


Zo ook haar kinderen.


Zo ook de vader van Jopie haar kinderen.


Liever bleven we stilstaan bij het hier en nu, vandaag.


Omdat het nu nog wel aardig te overzien is, dat beetje zekerheid hebben we vandaag nog wel.


Want wat ligt er toch daar verderop in de toekomst?


Het beloofd niet veel goeds voor Jopie, mij, onze kinderen en de rest die er onlosmakelijk mee te doen krijgen.


Het angst, het is onzekerheid en totaal geen grip.


Zo wankel.


En juist nu, nu vandaag maar ook morgen en overmorgen moeten we ons staande houden op dit zo wankele fundament.


Voor onszelf, maar bovenal voor de toekomst van onze kinderen.


En die toekomst begint pas vandaag.




M'n beste Borretje,

Ik denk dat jij ook iets over het hoofd ziet of niet wilt/kunt zien.
Je haalt volgens mij twee dingen door elkaar: lot en verantwoordelijkheid.

Als volwassen mensen hebben we bepaalde verantwoordelijkheden. Door de keuzes die we in het leven maken kunnen bepaalde dingen op onze weg komen of juist niet, afhankelijk van die keuzes. Maar ons lot kunnen we niet sturen of bepalen, ons lot gaat dieper, meer tot de kern van ons bestaan. De verantwoordelijkheden die ouders voor kinderen hebben zijn een intermenselijke aangelegenheid, maar het lot van ouders en kinderen is puur persoonlijk. Je kunt als ouder het beste met je kind voorhebben en alles in het werk stellen om ze een goed en gelukkig leven te geven, het lot kan heel anders beslissen.

Het lot dat ons vandaag treft is voor een groot gedeelte een gevolg van keuzes die we in het verleden hebben gemaakt, van de verantwoordelijkheden die we hebben genomen. Ik kan mijn lot voor de toekomst in zoverre bepalen dat ik de fouten die ik in het verleden heb gemaakt en mij vandaag in een situatie hebben gebracht die ik niet prettig vind, niet zal herhalen, om te voorkomen dat het heden zich herhaalt of verergert.

Toch ben ik geheel machteloos omdat ik nooit de garantie krijg dat ik beloond zal worden voor mijn doen en laten van vandaag. Maar door mijn machteloosheid toe te geven en me over te geven aan de stroom van het leven en mijn eigen rol in het geheel eerlijk te bezien, kan ik veel gemakkelijker accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn. En vanuit de rust die me dat geeft kan ik veel beter mijn koers en verantwoordelijkheden voor de toekomst bepalen, kan ik leven vanuit hoop in plaats van uit verdediging.

Ik lijd al zeventien jaar aan een vrij zeldzame zenuwaandoening die me uiteindelijk kan slopen maar ook tot in lengte van jaren kan blijven doorsluimeren. De wetenschap is daar nog niet uit. Mijn lot kan wat dat betreft in de toekomst twee kanten uit: met wat beperkingen een "normaal" leven leiden of in een rolstoel of erger belanden, wat op dat moment een "normaal" leven wordt. Niemand weet dat, ik ook niet, dat ligt in de toekomst. Zo ook met alcoholisme. Ik ben nu bezig met een herstelprogramma en kan een redelijk "normaal" leven leiden, maar ik heb geen garanties en kan dus terugvallen. Als ik weer in alcoholgebruik terugval heb ik ook een "normaal" leven, maar dan het leven dat alcoholisten leiden met alles wat daarbij hoort. Het lot is mijn leven zoals dat feitelijk is, nu, op dit moment. Het heeft dus geen zin om me te focussen op die twee mogelijkheden van het lot, op één valt maar de hoofdprijs: MIJN lot.

Maar mijn verantwoordelijkheden maken dat ik keuzes kan maken. Ik kan ervoor kiezen om wel of niet te gaan drinken, ik kan ervoor kiezen bepaalde consequenties te accepteren, ik kan ervoor kiezen in verzet te gaan tegen mijn lot. Maar omdat mijn lot zelf niet te beïnvloeden is, heeft dat laatse geen zin. Wel kan ik bepaalde situaties die me nu niet bevallen in de toekomst proberen te vermijden door dingen anders te gaan doen. En daarvoor is zelfs een wankel fundament een goede uitgangspositie.

Borretje::heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
jopie

lenie, komop zeg!


je kent het mens niet






nee idd...maar als je je beste vriend zo overstuur aan de foon hebt dan doet het je wel wat!!!!!!!

en nee dit is geen reden om te drinken!!!!!!

ben toch (scheld) hard bezig nu om m'n zinnen te verzetten!!!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
borretje

Kohtje; Je kan het mooi vertellen vriend.


Maar ik zie alles, vergeet niks en haal ook niks door elkaar.


Verder kan en wil ik alles heel goed zien.


Verantwoordelijk, ja ik weet wat dat is, ja.


En ik weet ook wat het lot betekend.


Sterker ik weet wat het lot zal zijn.


Ach ja, dood gaan we toch allemaal..




Ok, Bor.. sterkte dan maar gewoon.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Net bijgelezen, wat komt er ontzettend veel op sommigen van jullie af op het moment. Ik schaar me bij Verrandering en zal een kaarsje branden vanavond, alleen niet in de kerk maar gewoon thuis. Dat iedereen vandaag rust mag vinden in het hart van de chaos! (las ik in de Flow deze quote en had daar meteen een fijn beeld bij)
Op een lichtere noot: vond ik vanmorgen bij de kringloop toch een gloednieuwe Adidas sportbroek voor m'n lief, de kaartjes hingen er nog aan! Had ie heel erg nodig! Kijk, zo kun je lang maskeren dat je geen cent te makken hebt!

Ga nu snel de kinderen ophalen, op tijd aan tafel dempt de namiddagse trek!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

He he, ook 'k ben weer thuis! Thuis afg'zet, id est! M'n fiets (m'n een'ge vervoermiddel) is naar de vaantjes! 'k zal moeten uitkijken voor een nieuwe. M'n collega is nog zo vriend'lijk g'weest even met me boodschappen te gaan doen. Hij zal me morgen ook weer ophalen en brengen. 'k wens ied'reen met nare b'richten het allerbeste toe. 'k ga niet teruglezen, 'k word daar zelf een beetje depressief van. Goed, nu eerst koken en eten. Tot straks.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Verrandering: nog bedankt voor je lieve, bemoedigende reactie op mij in de dagdraad van gisteren! En ik vind jou ook heel goed bezig, zoals je dat kleine flesje wijn had gekocht en het restje mee naar huis had gegeven. Vandaag dus dag vijf voor je? Je Kán Het!! Bedankt voor het kaarsje dat je voor ons brandde.

@Theetje: leuk joh, zo'n meevaller (die adidas broek)! Ook jij bedankt voor het kaarsje dat je gaat branden.

Wat was het gisteren nog moeilijk zeg.. Zóóó'n trek en winkels dicht.. Ben maar vroeg naar bed gegaan. Helaas had ik vandaag nog steeds trek. Het is niet over gegaan. Op het werk was het weer 's een chaos met veel onduidelijkheid. Het gevoel van gisteren was nog niet weg (overprikkeld, doodmoe, tranen achter ogen). Op een gegeven moment riep ik, uit frustratie dat er weer iets fout ging, hard dat ik straks BIER ging kopen. Niet gedaan! Ik dacht: kom op Zus, eerst naar huis, koffie drinken, lekker veel chips erbij en dan op bed liggen. Als je dan nog stééds trek hebt, zien we wel weer verder. Het is nu hanteerbaarder, dus ik doe het niet.

Vanmorgen las ik vluchtig even in de folder die ik gisteren meekreeg in het ziekenhuis. Jeetje... moet je helemaal een badjas en sloffen meenemen. En nachtgoed voor het geval dat. En een tijdschrift (ik ga de Happinez kopen daarvoor). Ik dacht dat je "gewoon eventjes" onder zeil ging en that's it. Maar je krijgt natuurlijk tijdelijk een bed toegewezen. Doet gelijk ziekenhuisachtiger aan. Ook stond er dat je de nacht na de narcose niet alleen mag doorbrengen. Klinkt heftig..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...