Spring naar bijdragen

Zaterdag 16 maart 2013


Lenie

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 166
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Bolletje, ik hoor die 4jarige idd huilen. Dankzij therapie kan ik nu

met haar praten, want NATUURLIJK is ze een stukje van mezelf.

Verder is dit een problematiek die moeilijk uit te leggen is

aan anderen, ik voel me gek maar toch ook weer niet.

In deze maatschappij functioneer ik prima!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is toch als in dat liedje

Laten we samen niet bestaan

En dat is toch hetzelfde

Allen hebben we ooit ergens

aan "moeten voldoen"

Maar in 't echt is dat niet

Als je alle dingen weg zou laten

En dan kom je terug hier

En maak je er wat van

Wetende dat

Zoiets

Ik las op een kaart

Geluk bestaat uit het verlangen naar herhaling...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Marika, ik wist hoe je het bedoelde en dat je het eerder had gezegd. En deels kan ik met je meegaan, want in dat opzicht denk ik er hetzelfde over. Zoveel verschillende diagnoses die ik heb gehad, zoveel medicijnen die ik heb geslikt en eigenlijk geloof ik oprecht dat ik veel te onzeker ben.

Maar er zijn ook dingen, in de psychiatrie, die ik niet kan verklaren. Zoals persoonlijkheidsstoornissen en schizofrenie. Er moet iets zijn, dat wat ik niet heb en anderen wel. En inderdaad, ik ben weleens naar het werk gereden en me achteraf afgevraagd hoe ik daar was gekomen. Maar ik denk dat als iemand echt weg is van zijn eigen persoon, dat het dan anders voelt dan ik het moet voelen. Want ik denk:"Goh, ik heb op automatische piloot gereden" en laat het weer gaan. Een ander moet daar een ander gevoel bij overhouden, denk ik dan.

Maar je mag daar inderdaad een eigen mening over hebben. Heb ik ook.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Misschien dat de drank

alles ook nog eens extra

erg maakte Marika.

We zitten al zo complex in elkaar

en soms zijn de middelen erger dan de kwalen.

Nu stoppen met drank betekent ook resetten

en de balans opmaken en kijken wat er nog is.

En waar je nog wat mee moet/mag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jeetje, dat is heftig Marika. Dat is inderdaad veel in korte tijd.

Ik ben bij tijd en wijle doodongelukkig, maar eigenlijk dip ik meer. Dan is er even een periode in mijn leven dat ik niet lach. Maar als ik dan anderen hoor over hun klachten, qua depressie, dan kan ik mijn depressie slechts een dip noemen. Of ik vind iets heel moeilijk, zo ineens, terwijl ik het al honderd keer heb gedaan, maar pak ik het de volgende keer weer gewoon op. Er schijnt een stempel bij te horen, vast wel als ik ze laat zoeken, maar ik blijf maar gewoon niet zoeken. Want daar word ik allerminst gelukkig van.

Ik vond drank wel makkelijk. Ik kon niet voor of achteruit of ik had gedronken, dus hoefde ik ook geen andere bezigheid te zoeken. Heb ik nog weleens last van. Dan moet ik iets, waar ik geen zin in heb, en dan denk ik: "Ach, als ik nu gedronken had, dan had ik het helemaal niet gehoeven van mezelf".

Link naar opmerking
Deel via andere websites

moeilijk vind ik het een mening te hebben

over medicijnen en degenen die ze voorschrijven.

Wel weet ik dat mijn depressieve klachten na de oorzaken

die van buitenaf kwamen, algauw bestempeld werden

als depressief zijn en AD voorschrijven. Ergens wist ik dat

dat voor mij niet de weg zou zijn en nadat ik stopte met

drinken bleek dat ook na verloop van tijd.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tja, de metworst blijft mij nu achtervolgen tot in den eeuwigheid. Zul je net zien dat ik vanavond droom dat ik achterna word gezeten door een reuze metworst. :P

Twee van mijn toenmalige vrienden hadden beiden Autisme en voor hun was het een vrijbrief om maar gewoon dat deeltje rottigheid in hun persoonlijkheid naar boven te laten komen. Bewust kwetsen, omdat het aan hun stoornis lag. Ammehoela, niet dus. Daar kan ik dus heel slecht tegen. Zij werden een richting opgestuurd met hun stoornis, omdat ze nu eindelijk wisten wat er mis met hun was, en ik was de gebeten hond omdat ik sneer op sneer kreeg en zij hadden niets gedaan, want het was de stoornis die sprak.

Ik maak me een beetje ongerust over mijn onderbuurman. Hij was dronken vanavond. Hij was zijn sleutels vergeten en heeft mijn intercom op hol laten slaan. Vervolgens klapt hij continu tegen de verwarmingen omhoog en heeft hij de hele boel al bij elkaar geschreeuwd en volgens mij op muren of tafels gebonkt. Ik weet niet wat het is, maar dit heb ik al een jaar niet meer gehoord.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

In feite geloof ik nix

Ik weet

Dergelijke opleidingen

en beroepen verafschuw ik niet persé

De wereld waarin we leven

kan gekmakend zijn

Een wir-war van A tot Z en terug

Je kunt daar mss enig grip op krijgen

Dat kan ook best heel interessant zijn

Maar als ik me beperk tot het simpele

dat is, en me daar vrij in voel, ben ik er toch ook

Misschien druk ik me niet helemaal goed uit

Naar mijn idee draaft de wereld een beetje door hierin

Het zal wel te kort door de bocht zijn

Ik weet dat het heel vervelend is en welkom

als er een passend antwoord is

maar, is dat er wel?

Naastenliefde?

Eigenliefde?

-interruptie-

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...