Dinsdag 13 augustus 2013

[Jaap]

Doe mij dan maar een goeie dag met drank.

Nee, natuurlijk niet. Maar wat je nu doet

is pure retoriek.

Zo schilder je je drinktijd onnodig zwart af. In

ieder geval ik zie dat niet zo bij mezelf.

[Dylan]

Ik ken genoeg hele goede dagen met drank. Misschien waren die zonder drank nóg beter geweest, dat weet ik niet, maar dat is een heel ander verhaal.

In elk geval waren deze dagen stuk voor stuk beter dan welke dag dan ook tot nu toe zonder drank.

[Jaap]

Agnieta, het is gewoon allemaal niet zo zwart

wit voor mij.

Wat ik nu wel heb is dat ik ondanks dat dingen

niet altijd gaan zo als ik wens ik niet gelijk mezelf

dat verwijt of dat ik dat een beetje weg wil moffelen.

Ik hoef geen schijn meer op te houden en dat is

wel zo prettig.

Of dat iets met drinken te maken weet ik eigenlijk

niet.

[Dylan]

Nee, het was helemaal niet leuk meer Agnieta. Maar dat wil nog niet zeggen dat er geen leuke dagen geweest zijn.

Bovendien weet ik wél zeker dat doordrinken zou betekenen dat het nóg minder leuk zou worden.

[Jaap]

Natuurlijk heb ik die keus gemaakt. En dat was vooral om dat ik toen

in een fase zat dat ik het allemaal niet meer zo heel grappig vond en

ik gewoon voor mijn gevoel klem zat.

Maar had je me 10 jaar eerder ontmoet dan had ik de drank de hemel

in geprezen.

[Dylan]

Madeleine: Je hebt het over uit elkaar groeien. Maar het tegenovergestelde kan ook. Dat is iets anders dan opgeven.

Vergeet niet dat jullie allebei elk jaar een jaar ouder worden. Dat is per jaar twee jaar ervaring erbij.

Je zegt zelf dat je moeder, bij contact opnemen, net doet alsof jullie gisteren elkaar nog gesproken hebben en zich gedraagt alsof er niets aan de hand is. Hoewel jij je daaraan ergert hoeft dat niet meteen een negatieve eigenschap te zijn van je moeder.

Een telefoontje om te feliciteren, zonder verdere bijbedoelingen, is gauw gedaan en kan toch nooit kwaad?

Even zo maar mijn gedachten daarover.

[Dylan]

Zit ik me daar toch op die laatste zit te studeren A3, maar zie dat je het zelf al veranderd hebt

[Dylan]

Ha die Spud! Heb gisteren pas je mandarijn opgegeten

[Dylan]

Kan ik niet over oordelen Spud. Smaakte als een mandarijn.

[Dylan]

Mij een mandarijn laten eten is trouwens best een prestatie hoor!

[Dylan]

Fruit is nooit zo mijn ding geweest. Zeker niet als het wat sinaasappeligs is. Maar soms moet je wat he. Een banaan gaat dan nog wel.

Oh ja, en ik heb vandaag de eerste bramen weer geplukt. Da's toch ook fruit?

[Lytse]

Dag allemaal,

Vandaag 3 keer regen gehad, maar steeds de rand van buien, dus eigenlijk viel het nog mee.

@ Bollie: gelukkig rook ik niet, maar ik begrijp je plezier in het proces van zelf kweken en oogsten. Ik ben benieuwd wat het op zal leveren!

Mijn oogst bestaat uit Japanse wijnbessen (een kleverige kruising tussen bramen en frambozen), voor zover er nog wat over is nadat nichtje langs de struiken is gegaan.

@ Spud: ga goed!

@ Madeleine: toen ik je bericht las dacht ik ook meteen dat het je niet lekker zit, het contact met je moeder. Voel goed bij jezelf wat beter voelt, haar negeren, of gewoon kort feliciteren zonder iets terug te verwachten.

@ Aggie: ik vond het fijn je weer te lezen. Goed dat je je boosheid van je af geschreven hebt en nog beter dat je niet drinkt!

@ Wijfie: sterkte met het afwachten van de resultaten van morgen. Ik denk aan jullie.

Nu als een haas aan het eten.

Lytse.

[bolletje]

Wijfie dit zijn harde confrontaties meis, en ik vind dat je er nog steeds heel goed mee omgaat. Ik hoop inderdaad dat je vanavond je zinnen een beetje kan verzetten en dat je sterk blijft. Niet drinken hé? Dit zijn zo van die dagen waarin de drank zo dicht bij is.

[Madeleine]

Het is natuurlijk ook maar een kleine moeite om haar te feliciteren. Maar het is wel weer een moeite die ik neem. En dat begint me zo tegen te staan. Alles altijd op haar manier. Dat heb ik voor mijn gevoel veel te lang gedaan.

Agnieta; Praten kunnen we wel. Een paar maanden geleden ook uren met elkaar op het terras gezeten en gepraat. Ze zei dat ze het even moest laten bezinken en de zaterdag erop contact met me zou opnemen. Dat moet nog gebeuren. Tja, dan is het voor mij ook wel klaar hoor.

De laatste tijd heb ik sowieso het een beetje gehad met mijn best doen. Voor wie doe ik mijn best als ik er zelf niet beter van word?

Waar ik beter van word zijn dagen zoals vandaag. Alle winkels afstruinen, met iedereen lol hebben, met iedereen praten, iedereen begroeten en bij thuiskomst merken dat ik gewoon ontzettend vrolijk ben en me goed voel.

Ik heb trouwens net even, voor het eerst in 13 jaar, de skeelers onder gebonden. Ging nog best redelijk... Tot... Ik een bocht nam waar ik stijl naar beneden sjoefde. Ik zag het water (zeer groot kanaal) op me afkomen. Ik heb me van schrik maar laten vallen. Broek nat en vies. Maar ik heb de smaak wel te pakken, heb zelfs net mijn sportbroek uit de kast gepakt. Het is maar goed dat het stretchstof is.

Ik ratel nog even door; Op mijn dagen met drank kijk ik wisselend terug. Soms zwart i.v.m. misdragingen, soms ook neutraal, omdat het niet geheel slecht was. Ik weet alleen dat ik leuker ben zonder, denk ik. Ik voel me beter en opener zonder. Had alleen even weer tijd nodig dat te beseffen...

[bolletje]

Geweldig Wijfie dat is tenminste een goeie instelling.

Ikzelf heb nooit zoveel lol gehad met drank op, ik dronk altijd alleen, maar voelde me wel vaak goed, mits ik geen last kreeg van de Refu, en dat gebeurde heel vaak.

Het ging bij mij op de eerste plaats om de kick die ik wilde voelen, het losser komen, het nog liever zijn voor mijn manneke. Er niet tegenop zien als hij weer veel beroep op mij deed. Het nog extra mijn best doen voor hem. Harder gaan werken hier thuis. Allemaal gevoelens die ik graag wilde voelen om de weerzin, die ik eigenlijk had tegen al die dingen, niet meer te voelen.

Maar op de eerste plaats ging het toch gewoon om die kick. Al het andere is toch maar bijzaak bij mij.

[bolletje]

Maar dat kan je toch ook niet met die dingen Spud? Ik bedoel remmen hé? Das toch ook met Noren? Daar gaat dat toch ook moeilijk mee?

Ik kon niet remmen met die dingen hoor. Nou kon ik ook niet schaatsen, dat scheelt.

[Madeleine]

Haha, Spud! Gelukkig heb je de hondjes gered! Ik heb nog nooit kunnen remmen, laten vallen was dan ook de enige oplossing. Of gaan zwemmen. Ik ben niet zo'n zwemmer.

Marika, dat van die gedachte herken ik. Nooit gehad. Tot ik bier begon te tellen. Want ik moest er wel genoeg gehad hebben om direct in slaap te kunnen vallen. Lekker gezellig. Was niet bezig met de gezelligheid of met het eten, nee kijken of ik wel genoeg drank kreeg. Heb zelfs weleens bijna huilend in de auto gezeten, omdat ik niet genoeg had gehad en de supermarkt dicht was. Tja, dan moet je je toch wel beseffen dat er een probleem is.

Had vanavond trek. Gewoon zo'n klein trekmomentje. En toen besefte ik me opeens dat ik weer aan de Refusal zit. Ja, dan gaat het niet. Ik ga zo koffie zetten en een koek eten. En ik wil vanavond nog even een uur lopen, want dat skeeleren van mij zet ook geen zoden aan de dijk.

[Madeleine]

Ik snap dat wel, Marika. Ze zeggen ook dat het drinken zelfdestructief is. Continu de vraag of je wel wilt leven. Enerzijds heel erg graag. Anderzijds kan het je ook allemaal best gestolen worden. Maar niemand is te laf om zijn of haar leven te beëindigen. Als het echt niet meer gaat, dan gaan ze. Dus misschien het leven toch nog eens overwegen?

Spud, ja die dingen zijn er. Ik denk daar nooit aan. Net als dat ik gewoon in spijkerbroek, mijn lievelingsbroek, ben gaan skeeleren.... Maar gebroken pols en hulpbehoevend worden.... Toch nog eens over nadenken.

[bolletje]

Marika wat vind jij zelf, ben je verslaafd of hebben de hulpverleners gelijk?

En zou het misschien kunnen zijn dat je met erg veel kwaadheid zit die je niet kwijt kan omdat je het over zelfmoord hebt? En jezelf kwelt met die gedachte om jezelf te pijnigen?

En met veel drinken kom je ook in een depressie en krijg je ook die gedachte.

Je hoeft niet te antwoorden hoor als je niet wilt.

[Madeleine]

Tja, zo zullen ze het niet noemen Spud. Maar kan er wel inkomen dat je daaraan denkt. Want het is zelfbeschadiging. Alleen van een litteken ga je niet dood, van organen die uitvallen wel.

Ik vind het leven maar saai als ik niets verprutst heb. Ik ben zo ongelofelijk rustig van mezelf. Niets aan. En dan soms is het lekker om even alles de boel de boel te laten, mezelf te gedragen als een volslagen idioot en dagen wat te piekeren te hebben over wat ik nu weer verkeerd heb gedaan.

[bolletje]

Oei dat weet ik niet Spud, maar met drinken krijg je ook littekens hoor, alleen niet zichtbaar.

Ik denk toch niet dat het een vorm van automitulatie is, hoewel je op dat moment als je jezelf beschadigd andere pijn vergeet. (geloof ik).

Is automitulatie ook verslavend dan?

[rosa45]

Interessante discussie.

Ik kan me heel goed vinden in het berichtje van Marika.

Russische Roulette, mezelf niet waard vinden om te leven.

[Madeleine]

Bolletje, automutilatie is ook verslavend. Het is stress verminderd. Jezelf pijn doen om de pijn van gevoelens te onderdrukken.

Spud; Misschien druk ik me verkeerd uit, maar zoals jij het las las ik het eigenlijk ook.

[rosa45]

Ik denk het wel, Spud

[bolletje]

Ik heb me wel eens afgevraagd waardoor automitulatie eigenlijk ontstaat. Hoe kom je daar eigenlijk toe, en kun je daar ook van (genezen). Kijk als je de eerste borrel pakt dan voel je die kick. Ik weet nog het moment vlak voor ik de eerste keer een slok nam.

Wat voelt iemand vlak voordat hij zich de eerste keer brand of snijd?

En zou het zo zijn dat naarmate je het lange tijd niet meer gedaan hebt, de behoefte ook minder wordt? Ongeveer vergelijkbaar met de alcohol?

Ik denk net dat iedere verslaving in principe passieve zelfmoord is.