Spring naar bijdragen

Hallo


Soni

Aanbevolen berichten

Hallo mijn naam is Soni en ik ben 41 jaar.

Ik ben getrouwd en moeder van 3 kinderen.

Het schrijven van dit bericht alleen is al moeilijk. Tranen rollen over mijn wangen.

Ik vraag me af hoe het zover heeft kunnen komen en schaam me vooral.

Ongeveer acht jaar geleden ben ik begonnen met drinken.

De eerste jaren was het gezellig samen een wijntje. Het werd snel een gewoonte maar er leek geen probleem. De laatste 2 jaar drink ik meer dan een liter wijn per dag. Ik probeer er erg in te houden om voor vijf of zes uur niet te drinken maar dat is al lastig en lukt vaak niet. Regelmatig ben ik "gematigd" gaan drinken met het besef dat het zo niet langer kan maar iedere keer is er iets wat ik gebruik als aanleiding naar meer.

De laatste weken heb ik veel klachten die ik koppel aan het alcohol gebruik. Ik heb enorme druk op mijn borst, ben vaak licht in mijn hoofd, tintelingen in armen.

Het lijkt veel op een paniekaanval en dit verdwijnt dan ook als ik een wijntje (of 2) op heb.

Vandaag in een gesprek met mijn man is het mij duidelijk geworden dat ik bang ben. Bang omdat ik weet dat het overmatig drinken mijn gezondheid beïnvloed maar net zo bang om te stoppen.

Wat en hoe ik het ga doen is mij zelf op dit moment nog niet helemaal duidelijk maar dat het anders moet wel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Soni,

Schamen is in elk geval nergens voor nodig. Laat ik daar maar mee beginnen. En natuurlijk van harte welkom hier niet te vergeten.

Ik begrijp dat je er nog niet helemaal uit bent hoe je precies verder wilt, maar een belangrijke stap heb je al gezet. Ga door met het vinden van een oplossing. Misschien kun je ook steun vinden bij je man?

Een beetje goed nieuws heb ik ook nog wel. Al lijkt het misschien nu anders te zijn, maar minderen is voor velen veel moeilijker dan stoppen. Bij mij in elk geval wel, maar eigenlijk geef je al aan er ook zo over te denken.

Probeer de stap te zetten, ook al is het met vallen en opstaan. Het is de moeite waard.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Soni en van harte welkom meis,

Ja maar natuurlijk is het eng om te stoppen, want dan komt alles wat harder binnen, maar je beleefd het dan wel heel eerlijk. En ikzelf kan alleen maar zeggen dat, sinds ik niet meer drink, ik makkelijker met moeilijkheden om kan gaan dan voorheen toen ik nog wel dronk.

je hebt de eerste stap al gezet en de rest volgt. Blijf werken aan jezelf en als je een x valt is dat niet erg, als je maar wel weer opstaat. En weet je, huilen is goed dus laat maar lekker gebeuren.;)

Heb je ook al gekeken bij ditjes en datjes de dagdraad? Daar worden de meeste berichtjes geplaatst. We hebben lol, lachen, huilen maken ruzie, dus hetzelfde als in r.l.

Misschien zie ik je daar en houd je haaks hé? Voor jou een welkoms:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Soni, welkom.

Je hebt een goede keuze gemaakt.

Hier op het forum steunen we elkaar,

wisselen ervaringen en tips uit.

Want uiteindelijk hebben we allemaal

hetzelfde doel, alcohol de baas worden

en blijven.

Heel veel succes met het verbeteren

van je leven.

Stoppen met drinken heeft me een nieuw leven gegeven!

Gwen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je Dylan, Bolletje, Gwen en Bo voor het welkom.

Ik heb hier vandaag zó veel gelezen en vooral veel herkend.

Dat heeft van binnen een klein stukje rust gegeven. Niet dat ik hiermee klaar ben maar het gevoel dat je steun hebt, maakt dat je je iets minder verloren voelt.

Met mijn man kan ik goed praten en hij steunt me ook enorm maar heel goed begrijpen wat ik voel, lukt niet. Hij kan het alcohol gebruik prima in de hand houden.

Je zult me hier en wellicht bij ditjes en datjes de dageraad dus regelmatig tegenkomen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ook van mij van harte welkom Soni.

Ik ben begonnen als minderaar, maar ben deze week toch helemaal gestopt. Voor iedereen zijn er redenen/smoezen te bedenken, waarom een beperkt aantal drankjes toch weer meer worden dan gepland. Bij mij is het chronische pijn.

Je hebt de grootste stap al gezet, door te erkennen dat je zo niet verder kunt. Ik ben blij voor je dat je steun hebt aan je man. De mijne drinkt ook, maar met mate. Ik vind het nu wel heel moeilijk om er naast te zitten en geen alcohol te drinken, maar wél drinken is geen optie.

Op de momenten dat je het moeilijk hebt kan je altijd naar "ditjes en datjes" komen, waar bijna altijd wel mensen zijn die je willen en kunnen steunen. Ook met vragen kom je maar. Er zijn ook andere draadjes met "Tips en adviezen" e.d.

Natuurlijk kan je ook begeleiding vragen van de verslavingszorg, in het dagelijks leven, of via internet (bijv. de internetbehandeling van Tactive of de Jellinek).

Hoe je het ook wilt proberen, ik wens je veel succes en doorzettingsvermogen. Schaam je niet hoor, we weten allemaal hoe moeilijk het is.

Lytse.:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo dag lieve Soni,

Ook van mijnentwege een heel hartelijk welkom op dit forum.

Ik begrijp dat het emotioneel moeilijk is om je eerste stap hier te zetten.

Een alcoholprobleem toegeven en aanvaarden is ook niet niks.

En wat die paniekstoornissen betreft, die worden veroorzaakt door de alco

en verdwijnen als je enkele weken stopt met drinken.

Ik hoop dat je je snel thuis zal voelen en dat je veel steun aan dit forum zal hebben.

Dat was bij mij toch het geval en ik ben ook nog maar enkele weken aangemeld.

En ik hoop je hier nog veel te lezen.

Vele lieve groetjes, Frodo. :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Soni, welkom.

Je moed was groter dan je angst

om hier te gaan schrijven!!!!:present:

Zo zal het ook gaan als je aan je afhankelijkheid'

van alcohol gaat werken.

Je beschrijft typisch de angst voor de angst.

Heel herkenbaar en ik denk dat echt iedereen hier

dat herkent. Ik ben zo lang bang geweest om echt te stoppen

dat ik jaren lang mezelf wijsmaakt dat ik ging stoppen, zonder

echt het besluit te nemen. Dus ja, dat was gedoemd te mislukken.

Maar toen de knop echt om ging was ik niet meer bang want erger

kon het eigenlijk niet meer worden. Dacht ik althans.

Soms moet je diep gaan he. Maar net wat Bol schrijft, je kunt meer aan

zonder drank. Dat werd mijn ervaring ook gelukkig en ik zou echt niet

eens meer willen kunnen drinken. Ik ben weer geworden die w\ik was

voor ik de alcohol ontdekte als roes/demping/verdoving.

En ik ben best tevreden met mezelf.

Dat was echt wel anders toen ik nog teveel dronk.

Ga ervoor Soni, er is hier veel te halen

en ook te brengen, want ook jij hebt veel te bieden.

Ik gun je dat je daar snel weer contact mee krijgt. succes!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3 months later...

Ruim drie maanden geleden heb ik me aangemeld op het forum om ADB te worden.

In het begin gaf dit me zoveel kracht dat ik ook net zo snel weer wegbleef. Ik was niet gestopt maar voor mijn gevoel succesvol geminderd.

Twee maanden heb ik me echt on top of the world gevoeld....tot er een valkuil voorbij kwam waar ik niet overheen kwam. Ik begon weer met drinken en zat binnen een week terug bij af. De paniekaanvallen zijn direct weer terug en heb geen flauw idee hoe ik fysiek en mentaal de dag moet doorkomen. Ik durf het ook met niemand te bespreken en niet naar de huisarts te gaan terwijl de behoefte om te praten of het te vertellen groot is.

Om in de toekomst normaal (en waarschijnlijk beter) te kunnen functioneren moet en wil ik stoppen. Dus word vandaag mijn eerste dag zonder alcohol.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Soni,

Ik lees je herkenbare verhaal hier vandaag.

Goed dat je terug bent, toch? Je kent de kracht van het forum al, dat is al ondersteunend.

Maar volgens mijn bescheiden mening, moet je je schaamte en trots opzij zetten om te overleven en naar je huisarts gaan. Voor mij was dat ook de moeilijkste stap in dit proces.

Nu lach ik wat om mezelf omdat ik voor de huisarts één van de velen was die aanklopte met mijn probleem. Ik was dus niet zo speciaal dan ik dacht...

Het heeft gezorgd voor een enorme opluchting en me met mijn pootjes op de grond gezet, oog in oog met mijn probleem.

Schakel je "ik" even uit en bel hem/haar.

liefs en veel sterkte!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beste Soni,

Goed dat je weer terug bent joh,

Soms helpt het om je af te vragen waarom je drinkt.

Als het antwoord is; om een probleem of omstandigheid te verzachten of verdoven, is de reden nooit goed.

Zo hou je het beter in de hand.

Lukt dat niet, dan stoppen, hulp vragen en lekker van je afpraten hier op het forum.

Je kan ook de on-linecurcus van hier doen.

Dat geeft je ook veel inzicht in je drink-gdrag.

Heel veel succes en sterkte

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Soni, welkom terug.

Binnen een week was ik terug bij af, met de paniekaanvallen...

Zo ging het bij mij ook, zo vaak.

Goed dat je hier weer bent.

31 aug is een prachtige dag om onder je postings

te hebben!

Valkuilen en problemen hebben we allemaal.

Dat hoort onherroepelijk bij het leven.

Ik heb afgelopen jaar een beetje geleerd hoe om te gaan

met situaties waarbij ik vroeger meteen aan de drank zou gaan.

Ik ben erachter gekomen dat het gewoon niet werkt, drank en ik.

Het is gewoonweg geen optie meer...

Zolang ik dat eerste glas niet neem!

Soni, schrijf hier maar veel, het werkt echt.

Ik gun je zo een vrij leven!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je voor het welkom weer. Ik zat al een paar dagen weer mee te lezen en heb wel tien keer "bijna" iets geschreven.

Lavendel, schaamte is er inderdaad maar ik denk dat het niet zozeer met trots te maken heeft. Ik ben veel te gesloten en heb er moeite mee om emotie te tonen terwijl diezelfde emotie me de laatste tijd zo hoog zit. Dat is wat een gesprek met huisart zo moeilijk maakt.

Zo zit ik dus al tijden in een cirkeltje en dat heb ik mijn valkuil laten worden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Soni,

Emotie is iets wat er uit moet.

Als je blijft drinken, verdrink ja a.h.w. de emotie.

Je wilt het niet voelen, daar is drank heel goed voor.

Maar uiteindelijk ga je daaraan kapot.

Zie je problemen onder ogen, en ga daar vervolgens (nuchter) wat mee doen.

De eerste stap, zou kunnen zijn; naar je huisarts gaan.

Ik weet dat dit heel hard en moeilijk voor je klinkt.

Maar echt, ik spreek uit ervaring.

Mijn leven is compleet veranderd sinds ik de alcohol onder controle heb.

Inmiddels gescheiden b.v., wat ik nuchter aangegaan ben

Had b.v. ook kunnen doormodderen, en de ellende weg kunnen drinken.

Ben echt blij, dat de knop uiteindelijk om is gegaan, en ik mezelf eens goed aangepakt heb.

Wat niet weg neemt, dat het een moeilijke weg is geweest, maar die ik wel helder onder ogen heb gezien.

ik wens je heel veel succes, en sterkte

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja emoties voelen maakt erg kwetsbaar. Bovendien moet je dan voelen dat is erg eng, zeker als we een tijd gedronken hebben.

We moeten weer opnieuw leren voelen en weten wat voor 'n gevoel je op dat moment hebt, das eng.

En lachen doen we veel gemakkelijker dan huilen, terwijl dat net zo goed bij het leven hoort.

Maar laat het maar gebeuren hoor meid. alles wat je jarenlang hebt weg gedronken moet er uit, en hoe eerder je er aan kan, durft te gaan staan, des te vlugger je weer wat adem krijgt, want dat gaat ook gebeuren, die vuilniszak die je jarenlang op je rug hebt mee gedragen moet geleegt worden zodat de weg die je gaat bewandelen wat lichter wordt.:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Soni

Eind mei meldden we ons tegelijk aan

Wat jammer dat je terug bent gevallen

Maar je mocht jezelf gerust het proces de tijd gunnen

Er is geen man over boord!

De drank overboord zetten is wel het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven!

(een uitspraak van een lieve medefrummer die ik ontving)

Ik startte ook met minderen eind mei

Dat ging goed met af en toe een uitglijder

Niet het 'goed' dat ik voor ogen had

Dus 2 juli hing ik de fles aan de wilgen

Ik ben niet bij de huisarts geweest

Ik bleef het forum lezen, uit en te na, elke dag tot vierkante ogen aan toe

Ook vond ik een maatje

Die me er doorheen sleepte, en nog

Van de oudgedienden leerde ik wat me te wachten stond

Nog steeds krijg ik van hen mee waar ik voor moet waken

Ook de nieuwelingen vertellen hun verhalen

wat me weer wijst op waar ik vandaan kom

en me doet beseffen: nooit meer

Ik ken alles wat je benoemt

vooral de angst en het ongelukkig zijn: deze dag moet ik weer door

De angst is zonder alcohol nu voor 99% weg

Alle andere lichamelijke klachten dito

Inmiddels gaat het echt goed me

Ik schreef er afgelopen dinsdag over op mijn eigen 'wie is wie' draadje

Wellicht een idee als je zin en tijd hebt dat te lezen

Ga ervoor meid, je verdient het

:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo dag lieve Soni,

Welkom terug.

Goed dat je er weer bent

en deze keer gaat het je lukken.

Dit forum leent zich zeker ook voor de zogenaamde

"gesloten" karakters omdat je hier

in alle anonimiteit je emoties kan en mag tonen.

Blijf daarom maar heel veel schrijven

het zal je zeker helpen in je strijd om ADB

te worden en te blijven.

Lieve groetjes, F. :sun:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Soni,

Ik ben het helemaal met Frodo eens. Dit is zeker een goede manier voor de "gesloten"karakters om toch je verhaal en emoties kwijt te kunnen. Als je alles voor jezelf moet houden wordt het alleen maar moeilijker. Je kunt welliswaar goed met je man praten, wat overigens super is, maar zolang je omgeving weinig weet van je probleem blijft het lastig. Ik heb me voorgenomen om ook mijn omgeving op de hoogte te stellen dat ik gestopt ben omdat ik er niet mee kan omgaan. Ik wil niet bij iedereen in details treden, maar ze mogen het weten. Ik hoop dat iedereen hier positief op zal reageren zodat het mij alleen maar sterker maakt. Als je wilt houd ik je op de hoogte.

Gr. Maurice

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je bolletje, bo, frodo en maurice

Lachen is me altijd makkelijker afgegaan.

Gisteren is de hele dag tranen geweest. Waarschijnlijk door toe te geven

naar mezelf en weer te erkennen dat mijn voornemen mislukt was.

Toegeven dat alcohol me in de greep heeft. Over het hoe en waarom

ben ik nog niet mee bezig.

@Bo

Ja het lezen hier doe ik ook. Uren en uren. De herkenning, weten dat je

niet de enige bent, dat je er niet alleen voor staat.

Gisteren ging me, behalve wat onrust, makkelijker af dan ik verwacht had.

Vandaag is een stuk lastiger. Toen ik mijn bed uit kwam voelde ik wel een soort trots

maar ook het gevoel van een enorme kater, snelle hartslag, duizelig en niet kunnen concentreren.

Maar ook nu neem ik de eerste niet !!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je Hopeful,

Ja lukt gelukkig goed. De momenten dat het minder of niet goed gaat probeer

ik nu om te buigen naar een moment van ontspanning voor mezelf. En als dat echt niet lukt, ga ik lekker naar buiten om een stukje te lopen.

En jij bent hard onderweg naar de 2 weken.....super :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 7 months later...

Hallo Soni,

Ik zag je ingelogd staan en heb een tijd niets van je gelezen. Hoe gaat het met je? Misschien sta je nu op de dagdraad, maar daar moet ik nog naar kijken.

Ik hoop zo dat het inmiddels beter met je gaat en zo niet, lees dan je verhaal nog eens door. Het motiveert je vast om er weer voor te gaan. Laat je wat van je horen? Het mag natuurlijk ook via pb.

Lytse.:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...