onze huiskammer 29 juli

[Dikkie]

ohh jemig wat een verhaal, ga toch eens denken om een boek te schrijven

[Cyclad58]

Jee @Dikkie wat een verhaal. Bedankt voor het delen. je bent een moedig mens! 

[Cyclad58]

@Bellie wat een narigheid joh. Is het nou door de afbouw? Op een gegeven moment weet je het zelf ook denk ik niet meer. 
Dat afvallen hoor ik wel vaker in afbouw. Is je eetlust ook minder? Dat had ik tijdens de afbouw soms wel, maar dat is later wel weer aardig bijgetrokken. 

Hopelijk kan je met behulp van de dietist de stabiliteit weer terugvinden en je gewicht op peil houden. 
Ik leer je hier kennen als een positief mens. Sterkte en we denken aan je! 

[Frank86]

2 uur geleden zei Dikkie:

goedemiddag allemaal, ik wil huer ff iets met jullie delen waaruit blijkt dat je lichaam straks echt wel weer alles kan oppakken. en dat langzaam afbouwen echt nodig is.

Ik heb in 2013 de ziekte van cushing gehad. dat betekent kort gezegt een goedaardige tumor op de hypofyse. de hypofyse regelt je hele hormoonhuishouding waaronder het aansturen van de bijnieren tot de productie van cortisol bij vooral lichamelijke stress. 

aangezien de hypofyse die tumor als stress ervaarde bleef hij de bijnieren maar aansporen tot cortisol productie. met als gevolg een levensbedreigende hoge cortisol. op een gegeven moment gaat je lichaam in overlevingstand en breekt hij zichzelf(je lichaam dus) compleet af. dat wil zeggen hij tast je bliedvaten aan en je spieren in mijn geval ook mijn botten met als gevolg dat ik over 3x 8 ribben heb gebroken zomaar uit het niets.  1x gewoon toen ik liep, 1x1gxewoon toen ik wakker werd met kapotte ribben en de eerste keer weet ik het niet daar heb ik best lang mee rondgelopen ik dacht gewoon veel last van mijn rug te hebben. maar daar had ik geen tijd voor ik moest aan het werk (zzper). 

nou komt het; ik moest geopereerd worden. die tumor moest er weg. hij was maar 1mm. bizar.

maar na de operatie werden mijn bijnieren niet .eer aangestuurd tot cortisol productie.  zonder kun je niet leven. dus moest ik cortisol slikken. net zo lang tot mijn eigen lichaam het weer overnam. ik weet niet meer in welke hoeveel heden ik ze slikte. wat ik wel weet is dat ik ieder 6 weken hier een beetje vanaf mocht halen. dan werden de waarden weer getest. en dan iets naar beneden en dan 6 weken stabiliseren. en dan 6 weken later weer. die mindering werd steeds kleiner maar de tussen tijd bleef gelijk. dus eigenlijk gaat het voor je gevoel steeds langzamer. maar ook iedere x na afbouw werd ik weer weggegooid in dezelfde ellende. na een week of 4 begon ik me iets beter te voelen en dan moest ik weer afbouwen. gek genoeg voelde ik me wel heel slecht kon amper lopen en traplopen ging helemaal niet. ach teveel om op te schrijven en dat iedere 6 weken weer opnieuw. maar toch voelde ik me ook wel weer goed want ik had me nog slechter gevoeld. ik ben mede hierdoor net van te voren in een depressie gekomen. logisch met al die cortisol. konniet meer normaal lopen en dan nog zomaar die gebroken ribben en een hele tijd dat niemand wist waar het vandaan kwam. danvoel je je pas klote. tijdens die afbouw van die cortisol pillen wist ik wat het was. de arts liep nooit op de feiten vooruit. wat later komt zien we later wel was zijn visie.  en wat was ik daar blij mee. dat heeft me echt rustig gehouden en ik bennooit angstig geweest. hij heeft vooraf wel gezegd dit gaat 1 tot 2 jaar duren. dan kan het zijn dat je lichaam weer een beetje cortisol gaat produceren. maar dat moet eerst weer opgang komen. als we nu in 1x1sxtoppen dan is je lichaam daar nog niet klaar voor. en ga je dood ik kan er niks anders van maken. heel duidelijk.

mijn lichaam heeft het weer opgepakt. met goede begeleiding, ook fysio en 1 leefregel. doe rustig aan ( ik kon ook niks anders de slakken liepen me nog voorbij zo traag was ik. )en niks overhaasten. ik zit nog steeds laag in cortisol maar ik leef nog. zonder grote problemen. al blijkt nu wel dat ik niet meer zoveel aankan als voorheen. vandaar die burn out nu dus. ja dat is soms moeilijk vooral als je een bezig bijtje bent. lres een baan en een opleiding. 2 kids, samen met mijn man een kwekerij hij had nog een baan. en nee zeggen bestond niet. we genoten echt waar wel overal van. maar zolangzamerhand sluipt de gewoonte er weer in. niet zoals toen maar wel weer teveel boven mijn kunnen. 

ik heb hier veel van geleerd.

1 probeer je situatie te accepteren. alles heeft tijd nodig.

2 ga ondertussen zoveel mogelijk door met leven en probeer het leuk te houden

3 rustig aan afbouwen levert je in de toekomst tijd op. ga je te snel lukt het niet, word je angstig kwaad op je zelf noem maar op. en je hebt alleen jezelf te pakken.

ik denk nr 4 wel een hele belangrijke is. zoek de oorzaak op. durf die onder ogen te komen. het zijn niet die rotpillen die je leven op de kop zetten. er is daarvoor iets gebeurd wat je leven op de kop heeft gezet. waarvoor je die rotpillen nodig had om rustig te worden zodat je je probleem onder ogen kon zien en oplossen.

en ja voor je lichaam de eigen productie van wat nu je verslaving veroorzaakt heeft heeft net als bij mij toen de corisol tijd nodig. en ik moet zeggen deze lijdensweg van nu is bijna evenzwaar als toen. maar vergelijkbaar ook in klachten. maar ik herken hem nu. en ik probeer het te omarmen tot weer een beter leven. en ik hoop dat het ons op deze manier met vallen en opstaan en menig traantje weer gaat lukken. het leven is het echt waard.

Ach dikkie toch wat je allemaal hebt doorgemaakt ik ben er emotioneel van geworden sterk dat je toch zo nog over alles kan praten en stoeien met benzo s ook nog echt dapper vind ik jou 

Je bent een held in mijn ogen ik heb veel oppeppers  van je gekregen en positief gevoel goed dat je het uitschrijft lucht op goed bezig 

en is de vijver weer zuiver 

 

[Frank86]

27 minuten geleden zei Bellie:

Is dit jouw  verhaal @Dikkie? Jeetje joh,  ik zit het met tranen in mijn ogen te lezen. Niet te geloven wat een mens allemaal mee kan maken.

Ik heb een cortisol test aangevraagd.  Want ook al zegt mijn orthomolicaire therapeute dat het niet mijn cortisol is maar mijn hormonen en de histamine; ik wil het gewoon zeker weten. Haar voorkeur is dat we de uitslagen van de oestrogeen en histamine test afwachten en dan kijken.  Maar dat duurt nog 2 weken. Het gaat momenteel zo slecht met mij dat ik daar niet op ga zitten wachten.  Dan zijn we weer 4 tot 5 weken verder voordat ik het van de cortisol weet. Dan maar €80 misschien voor niks uitgeven. 

@Frank86 bedankt voor je lieve woorden. Een oppepper van mijn kant  zit er even niet in.  Ik heb het heel zwaar nu. Mijn hormonen hebben momenteel zo grote invloed op mijn zenuwen dat het niet lukt om nu af te bouwen. Ik heb steeds gezegd dat de diazepam niet  werkte omdat ik al die tijd onrustig bleef.  Maar sinds  ik van 1,5mg naar 1,2 mg ben gegaan is het geen onrust maar echt doodzenuwen. Ik heb een hoge hartslag en hartkloppingen.  Maar die zenuwen vind ik het ergst. Ik heb het nu al een week.  Sta er mee op en in de avond zakt het pas maar ook niet altijd.  Ik blijf ook maar afvallen. In 2 weken 1,5 kg en de afgelopen 3 dagen tijd 600 gram. Ik durf niet meer op de weegschaal te staan. Volgens mij puur door de zenuwen  Maandagavond ga ik naar een diëtist die ook gespecialiseerd is in ondergewicht.  Gaan we kijken hoe ik het op zijn minst stabiel kan krijgen. Als dit zo door gaat kom ik in het ziekenhuis terecht.  Ik weet echt bij God niet hoe mijn lichaam dit kan vol houden.

Sorry jongens dat ik geen beter nieuws heb...

Sterkte bellie 

hopelijk komt het goed met hormonen 

je eigen niet druk maken dat je niet kan afbouwen dat komt ook wel

[Frank86]

Zojuist zei Frank86:

Sterkte bellie 

hopelijk komt het goed met hormonen 

je eigen niet druk maken dat je niet kan afbouwen dat komt ook wel

Irritante onrust gevoel ken ik wel niet meer zo erg als vorig maand maar toch af en toe komt het 

[Frank86]

Wat scherp van je bellie  dat het je is opgevallen 

klopt tijdje terug was ik helemaal onrustig en noem maar op je weet wel fijn om te horen dat ik rustiger ben 

er is dus vooruitgang alleen nog die rare gevoel omzetten Bellie 

succes maandag bij de diëtist hou je kalm ook al is het moeilijk ik herriner me goed dat je me vorig maand motiveerde je was positief komt weer terug bellie maak je geen zorgen 

 

 

[Dikkie]

1 uur geleden zei Frank86:

Ach dikkie toch wat je allemaal hebt doorgemaakt ik ben er emotioneel van geworden sterk dat je toch zo nog over alles kan praten en stoeien met benzo s ook nog echt dapper vind ik jou 

Je bent een held in mijn ogen ik heb veel oppeppers  van je gekregen en positief gevoel goed dat je het uitschrijft lucht op goed bezig 

en is de vijver weer zuiver 

 

haha, nee helaas @Frank86 , dat schoet niet op met mij. ik ben aan een stukje van de tuin bezig. misschien 20m2 en doe er al twee weken over. normaal een paar uur. maar ach mooie bezigheidstherapie.  ik ben echt geen held hoor. het overkomt je en je moet door. en gelukkig mocht ik door. het is nu 7 jaar geleden ik heb er echt geen last meer van hoor. iig geestelijk niet. ook nooit echt gehad door een fantastische arts die me goed begeleide. het verhaal vertel ik om duidelijk te maken dat je lichaam wel weer herstelt zo lang je maar stopt met vechten en het gaat accepteren en vooral het allerbelangrijkste rustig aan doen. 

[Lory]

@Dikkie: Dank voor het delen en wat een bewondering voor je geduld !!! 

[Dikkie]

2 uur geleden zei Bellie:

Is dit jouw  verhaal @Dikkie? Jeetje joh,  ik zit het met tranen in mijn ogen te lezen. Niet te geloven wat een mens allemaal mee kan maken.

Ik heb een cortisol test aangevraagd.  Want ook al zegt mijn orthomolicaire therapeute dat het niet mijn cortisol is maar mijn hormonen en de histamine; ik wil het gewoon zeker weten. Haar voorkeur is dat we de uitslagen van de oestrogeen en histamine test afwachten en dan kijken.  Maar dat duurt nog 2 weken. Het gaat momenteel zo slecht met mij dat ik daar niet op ga zitten wachten.  Dan zijn we weer 4 tot 5 weken verder voordat ik het van de cortisol weet. Dan maar €80 misschien voor niks uitgeven. 

@Frank86 bedankt voor je lieve woorden. Een oppepper van mijn kant  zit er even niet in.  Ik heb het heel zwaar nu. Mijn hormonen hebben momenteel zo grote invloed op mijn zenuwen dat het niet lukt om nu af te bouwen. Ik heb steeds gezegd dat de diazepam niet  werkte omdat ik al die tijd onrustig bleef.  Maar sinds  ik van 1,5mg naar 1,2 mg ben gegaan is het geen onrust maar echt doodzenuwen. Ik heb een hoge hartslag en hartkloppingen.  Maar die zenuwen vind ik het ergst. Ik heb het nu al een week.  Sta er mee op en in de avond zakt het pas maar ook niet altijd.  Ik blijf ook maar afvallen. In 2 weken 1,5 kg en de afgelopen 3 dagen tijd 600 gram. Ik durf niet meer op de weegschaal te staan. Volgens mij puur door de zenuwen  Maandagavond ga ik naar een diëtist die ook gespecialiseerd is in ondergewicht.  Gaan we kijken hoe ik het op zijn minst stabiel kan krijgen. Als dit zo door gaat kom ik in het ziekenhuis terecht.  Ik weet echt bij God niet hoe mijn lichaam dit kan vol houden.

Sorry jongens dat ik geen beter nieuws heb...

jeetje @Bellie wat een verhaal. jij was telkens zo als @Frank86 al eerder zei degene die ons oppepte. wij doen het met liefde nu voor jou maar ik had liever gehad dat dat niet nodig was geweest. ik denk niet dat je cortisol te hoog is. ik was nl in een paar maand 35 kg gegroeid. ik dacht dat het kwamvan de antidepressiva die ik toen slikte. en doordat ik niks meer deed. voorheen fietste ik iedere dag 10km naar mijn werk en 10 terug. dus ik vond het niet gek dat ik groeide. maar op een gegeven moment moest ik halverwege de trapnaar boven eerst gaan zitten zo verzuurd waren mijn benen. maar ik was niet ziek wat een stomme gedachte. niet luisteren naar je lichaam noemen ze dat. tot ik in op de seh belande met gebroken ribben zonder oorzaak ja dan klopt er iets niet. en toch hebik er niet van geleerd. ook nu luisterde ik weer niet naar mijn lichaam ik kreeg waarschuwingen genoeg achteraf. maar toch doorgaan hè.  tot ik weer in het zh terecht kwammet een darmontsteking en daardoor kwam mijnburnout naar boven. dus ik ben niet sterk en zeker geen held. wel een domkop.  ik hoop dat ik er nu wel van leer. afwachten. ik geniet nu wel weer van het leven en wil het heel graag nog lang blijven doen dus moet beter luisteren. gelukkig hebben jij en @Cyclad58  mijn ogen geopend met de waarschuwing ga niet te snel. en daarna moest ik aan dit verhaal denken en vond het wel zo eerlijk om het te delen. eigenlijk was mijn lichaam toen ook verslaafd, dat zei de arts ook. alleen aan veeel te veeel cortisol. nu dus aan de lorezepam. voorheen al 30 jaar terug aan het roken. dus afkicken herken ik wel. 

ik hoop dat bij jou de oorzaak snel gevonden word. je kan ook vragen naar een verwijzing naar een endocrinoloog.  die gaat over hormonen. dan gaat het vanuit je ziektekosten. trouwens bij een tekort aan cortisol val je wel af. ik hoop dat ze het snel vinden. onzekerheid is nog het zwaarste lijden wat er bestaat 

[Dikkie]

10 minuten geleden zei Lory:

@Dikkie: Dank voor het delen en wat een bewondering voor je geduld !!! 

graag gedaan @Lory, ik hoop dat er wat mee kunt. en er de kracht uithaald en vertrouwen. daarvoor deel ik het. nergens anders voor

[Dikkie]

2 uur geleden zei Cyclad58:

Jee @Dikkie wat een verhaal. Bedankt voor het delen. je bent een moedig mens! 

dank je @Cyclad58, als er nou 1 iemand is die ik hier mee wat vertrouwen kan geven en help dan is het het delen waard. jij en bellie hebben mij laten inzien dat het eigenlijk het zelfde is maar dan met andere stofjes. jij bent hier ook een geweldige steun man. ik hoop dat voor jou ook weer alles op zijn pootjes terrecht komt. en dat je dan ook zo dankbaar in het leven kan staan als ik tot die stomme burnout. echt je leven kan zo veranderen door zo iets. zoveel waardevoller worden. dat wens ik iedereen toe.

[bolletje]

Op 29-7-2020 om 08:07 zei Dikkie:

 @bolletje, hoe gaat het met je trouwe viervoeter? 

Daar gaat het weer goed mee. Lief datjullie dat vragen Dikkie, Rixie, Lou en Bel. Ze voelt erg gauw pijn en vindt zichzelf heel zielig dus vindt ze dat ik dat ook maar moet doen, en dat gebeurd dus ook. Weer zorgen om niets. Druppeltjes gehaald bij de dierenarts en na één keer geven was het weer over. Wat een deugniet hé?

31 juli 2020 bewerkt door bolletje

[Dikkie]

2 uur geleden zei bolletje:

Daar gaat het weer goed mee. Lief datjullie dat vragen Dikkie, Rixie, Lou en Bel. Ze voelt erg gauw pijn en vindt zichzelf heel zielig dus vindt ze dat ik dat ook maar moet doen, en dat gebeurd dus ook. Weer zorgen om niets. Druppeltjes gehaald bij de dierenarts en na één keer geven was het weer over. Wat een deugniet hé?

een beetje een hypochonder @bolletje

[bolletje]

6 uur geleden zei Dikkie:

een beetje een hypochonder @bolletje

Hahahaha dat was mijn man ook.