Onze huiskamer 30 juni 2019

[Lynn86]

1 uur geleden zei EefjeJ:

Wat fijn @Annie87 dat je bij hem erkenning krijgt. Heeft hij het idee dat hij je kan helpen met de ontwenningsverschijnselen?

Echt super voor je @doorbijter dat het goed gaat! Super fijn

Je kan het lieve @Lynn86 het is kl*te maar ik geloof in je! 

Thanks Eefje, lief van je.

Xxx

[Kannietmeer]

14 uur geleden zei Lynn86:

 bad day, filosoferen, denken, wanhoop, stress. Zou zo graag gewoon gelukkig willen zijn zonder die kutpillen en zonder paniekaanvallen als ik afbouw. Durf gewoon niet meer verder af te bouwen. Omdat ik weet wat er dan gaat komen en dat wil ik niet. 

#verdriet

 

11 uur geleden zei Robbin:

Hoi @Lynn86, ga je nu de handdoek al in de ring gooien? Dat is al snel, denk je dat anderen het wel makkelijk hebben? Jij gaat uiteindelijk heel gelukkig worden als je ervan af bent. Als je er nu voor kiest om het op te geven wordt je dat echt niet. Mindere dagen horen er helaas bij, niets aan te doen. Aan elke mindere dag komt ook weer een eind. Het gaat uiteindelijk echt over en krijg je er een heel nieuw leven voor terug. Je bent ook echt niet alleen hierin, er zijn je al zo verschrikkelijk veel mensen voorgegaan die hun leven weer terug hebben gekregen en nu velen malen gelukkiger zijn. Jij kan dat ook! Er omheen gaan kan niet, je moet er doorheen en wij kunnen je daar in steunen! Opgeven doen we niet aan! Heel langzaam afbouwen, het komt goed! Keep going!

 

Lieve Lynn heeft wel 5 kinderen om voor te zorgen. Dat is niet niks. Hoe graag ik ook wil dat ze van de pillen afkomt, ik begrijp dat ze functioneel moet blijven.  En ze heeft al meerdere keren geprobeerd, dus haar ervaring is niet positief als het op afbouwen komt. 

@Lynn86Ik denk dat het mogelijk is af te bouwen met minder klachten (ook al  is geen garantie helaas), maar dan moet je echt meer tijd er voor maken en een microtaper doen.
Dit kan op twee manieren. We kijken of de Regenboogapotheek de juiste taperingstrip kan maken waarmee je op echt een voor jou passend tempo kan afbouwen ( denk dan bijvoorbeeld aan 0,1 á 0,2 Lorazepam per 4 weken). Dit is natuurlijk een dure grap dus kan alleen als je het echt kan betalen of dat je verzekering dat netjes vergoed.
Tweede optie is om dus met een vloeistof zelf af te bouwen. Ik probeer dit onderwerp nog steeds zelf te bestuderen om tot een goed antwoord te komen.

[Lynn86]

42 minuten geleden zei Kannietmeer:

 

Lieve Lynn heeft wel 5 kinderen om voor te zorgen. Dat is niet niks. Hoe graag ik ook wil dat ze van de pillen afkomt, ik begrijp dat ze functioneel moet blijven.  En ze heeft al meerdere keren geprobeerd, dus haar ervaring is niet positief als het op afbouwen komt. 

@Lynn86Ik denk dat het mogelijk is af te bouwen met minder klachten (ook al  is geen garantie helaas), maar dan moet je echt meer tijd er voor maken en een microtaper doen.
Dit kan op twee manieren. We kijken of de Regenboogapotheek de juiste taperingstrip kan maken waarmee je op echt een voor jou passend tempo kan afbouwen ( denk dan bijvoorbeeld aan 0,1 á 0,2 Lorazepam per 4 weken). Dit is natuurlijk een dure grap dus kan alleen als je het echt kan betalen of dat je verzekering dat netjes vergoed.
Tweede optie is om dus met een vloeistof zelf af te bouwen. Ik probeer dit onderwerp nog steeds zelf te bestuderen om tot een goed antwoord te komen.

Dankje lieve liz.  dat met water moet ik ook even verder bestuderen. Dat is wel een optie voor mij denk ik. De taperingstrips. Zijn erg duur. Dan beter zelf veilen net als laatst.

Bedankt dat je zo mee zoekt voor me. Xxxx

[Robbin]

2 uur geleden zei Kannietmeer:

Lieve Lynn heeft wel 5 kinderen om voor te zorgen. Dat is niet niks. Hoe graag ik ook wil dat ze van de pillen afkomt, ik begrijp dat ze functioneel moet blijven.  En ze heeft al meerdere keren geprobeerd, dus haar ervaring is niet positief als het op afbouwen komt. 

Zo, dat is niet niks nee 5 kinderen. Dat had ze nog niet verteld. Gezellig druk in huis denk @Lynn86?

Ik vindt 8 jaar lang 8 mg Lorazepam trouwens ook niet niks. Ik hoop echt dat het je met langzaam afbouwen gaat lukken. @Kannietmeer, ik begrijp heel goed dat het belangrijk is om met 5 kinderen functioneel te blijven, maar doorleven met zo’n hoge dosering Lorazepam lijkt mij ook niet echt helpend, of heb ik het mis? Lastige situatie zeg! Heb met je te doen lynn. Zou je geen hulp willen? 

[Cyclad58]

Ik begrijp Lynn heel goed. Je kunt in een huishouden met 5 kinderen nu eenmaal veel moeilijker de keuze maken om volledig voor de afbouw te gaan dan wanneer je vrijgezel bent of alleen woont. De zorg voor de kinderen gaat in elk moederhart voor. Het is te combineren als de afbouw heel gestaag gaat zoals Liz aangeeft. Ik heb heel veel bewondering voor je Lynn, je houdt alle ballen in de lucht en welke keuze je ook maakt, je verdient mijn diep respect.

[Lynn86]

20 minuten geleden zei Cyclad58:

Ik begrijp Lynn heel goed. Je kunt in een huishouden met 5 kinderen nu eenmaal veel moeilijker de keuze maken om volledig voor de afbouw te gaan dan wanneer je vrijgezel bent of alleen woont. De zorg voor de kinderen gaat in elk moederhart voor. Het is te combineren als de afbouw heel gestaag gaat zoals Liz aangeeft. Ik heb heel veel bewondering voor je Lynn, je houdt alle ballen in de lucht en welke keuze je ook maakt, je verdient mijn diep respect.

Wauw ad, wat lief van je. Het klopt en het is precies zoals liz en jij zeggen. Ik zou makkelijker kiezen voor een gelukkig leven met benzo en alles eruit kunnen halen wat er in zit. Incl alle mooie momenten als gezin, dan voor benzo vrij en een paar jaar kei hard moeten vechten en die jaren missen van mn kids omdat je gewoon niet functioneert. Ik ben afgebouwd tot 6 nu en een klein beetje sertraline nog maar. 

Wanneer en hoe ik verder ga, zie en voel ik wel AAN mn lichaam. Eerst verhuizen en genieten van een nieuw begin. 

Soms zijn de keuzes voor iemand idd heel anders dan voor anderen. Mijn kids staan hoe dan ook bovenaan. En is het zo met medicatie dan is het zo. Ik functioneer nu goed en dat wil ik graag zo houden. 

[Lynn86]

39 minuten geleden zei Robbin:

Zo, dat is niet niks nee 5 kinderen. Dat had ze nog niet verteld. Gezellig druk in huis denk @Lynn86?

Ik vindt 8 jaar lang 8 mg Lorazepam trouwens ook niet niks. Ik hoop echt dat het je met langzaam afbouwen gaat lukken. @Kannietmeer, ik begrijp heel goed dat het belangrijk is om met 5 kinderen functioneel te blijven, maar doorleven met zo’n hoge dosering Lorazepam lijkt mij ook niet echt helpend, of heb ik het mis? Lastige situatie zeg! Heb met je te doen lynn. Zou je geen hulp willen? 

Ik heb al 8 jaar hulp maar betere hulp dan hier van liz en ad kun je niet krijgen hoor. Zijn er weinig met zoveel verstand en ervaring als deze twee pracht mensen. 

Ik heb niet alle 8 jaar op 8mg gezeten hoor.

De eerste paar jaar op 3 per dag.

Daarna 4. En doordat ik op de bruiloft van mijn broer voor het eerst sinds de medicatie alcohol ging drinken ging het finaal mis.  En werd ik acuut op dubbele dosis gezet. 8 dus.

Daar heb ik niet lang op gezeten. Al gauw terug naar 6. Terug naar 8 na en heftige periode en nu weer op 6.

Heb zelfs ooit op 1mg per dag gezeten alleen in de ochtend. Maar toen bokste ik 3x per week en 2x per week bootcamp. Dus dat hielp wel.

Ik kom er wel. En zo niet dan is het ook oke.

Ik wil gelukkig zijn en kunnen genieten.

Iedere dag van ons leven. Het is immers al zo kort. En ik heb al jaren in angst geleeft. 

Alles komt zoals het komt. En dat is oké.

Ik heb respect voor ieder zijn keuze. Iedereen vult op zijn of haar manier het leven in.

Aan iemand met suikerziekte vraag je immers ook niet of hij zijn insuline een dag wil laten liggen of wil afbouwen. 

Soms moet je accepteren dat het zo is. En het beste eruit te halen wat erin zit. En zeker met kids. 

[Kannietmeer]

1 uur geleden zei Robbin:

maar doorleven met zo’n hoge dosering Lorazepam lijkt mij ook niet echt helpend, of heb ik het mis? Lastige situatie zeg!

Het lijkt erop dat niet iedereen (direct) tolerantieontwenning heeft. Dit betekend dat sommige mensen relatief goed kunnen doorleven op deze medicatie. Natuurlijk is het niet aan te raden, maar het is kiezen tussen twee kwaden soms. Het is heel moeilijk om niet voor je kinderen te kunnen zorgen (lichamelijk en emotioneel hebben kinderen echt veel nodig), en het is moeilijk om het risico te nemen op deze medicatie te blijven. Maar de basis van afbouwen is dat je het zelf 100% moet willen. In het geval van een benzo moet je ernstig diep gemotiveerd zijn om eraf te gaan. Niet iedereen bereikt het diepe punt van klachten terwijl men het gebruikt, en dat geeft ruimte  om door te slikken en de afbouw te laten. 
De gevolgen voor de hersenen op lange termijn, is dan misschien iets wat je later pas merkt en dus nu niet onder lijdt.

Beetje hetzelfde voor mensen met diabetis 2. Ze kunnen hun levensstijl  vandaag nog veranderen en genezen, maar dat is soms minder urgent in hun ogen omdat ze de gevolgen op lange termijn nog niet voelen. Dan kiezen aardig wat mensen toch om te leven zoals ze dat al heel lang doen. Ik zou dat zelf niet willen, maar het is niet iets wat we kunnen forceren bij anderen, dat gaat gewoon niet. We zijn niet allemaal hetzelfde en kunnen niet voor een ander beslissen wat goed is.
Al vind ik het zelf soms  lastig, omdat ik het zelf wel zie en de gevolgen op latere leeftijd niet wil, moet ik  respecteren dat mensen hun eigen keuzes maken en zelf aangeven wat ze aankunnen en op welk moment.

Urgentie is een belangrijke drijfveer voor velen, en zo lang die ontbreekt......

[Robbin]

1 uur geleden zei Lynn86:

Ik heb al 8 jaar hulp maar betere hulp dan hier van liz en ad kun je niet krijgen hoor. Zijn er weinig met zoveel verstand en ervaring als deze twee pracht mensen. 

 Ik heb niet alle 8 jaar op 8mg gezeten hoor.

De eerste paar jaar op 3 per dag.

 Daarna 4. En doordat ik op de bruiloft van mijn broer voor het eerst sinds de medicatie alcohol ging drinken ging het finaal mis.  En werd ik acuut op dubbele dosis gezet. 8 dus.

Daar heb ik niet lang op gezeten. Al gauw terug naar 6. Terug naar 8 na en heftige periode en nu weer op 6.

Heb zelfs ooit op 1mg per dag gezeten alleen in de ochtend. Maar toen bokste ik 3x per week en 2x per week bootcamp. Dus dat hielp wel.

Ik kom er wel. En zo niet dan is het ook oke.

Ik wil gelukkig zijn en kunnen genieten.

Iedere dag van ons leven. Het is immers al zo kort. En ik heb al jaren in angst geleeft. 

 Alles komt zoals het komt. En dat is oké.

Ik heb respect voor ieder zijn keuze. Iedereen vult op zijn of haar manier het leven in.

 Aan iemand met suikerziekte vraag je immers ook niet of hij zijn insuline een dag wil laten liggen of wil afbouwen. 

Soms moet je accepteren dat het zo is. En het beste eruit te halen wat erin zit. En zeker met kids. 

@Lynn86, ik respecteer jouw keuze ook hoor. Maar mijn gedachten stonden gewoon op afbouwen, dus probeer ik je aan te moedigen om wel door te gaan. Daar zijn we hier toch voor op het forum? Ik hoop echt van harte voor je dat het goed blijft gaan mocht je ervoor kiezen om de medicatie te blijven slikken. Ik heb er persoonlijk misschien een slechte ervaring mee gehad, met een moeder die ook maar niet wilde stoppen met benzo’s en uiteindelijk de grootste nachtmerrie voor de kinderen is geworden omdat er nogal vaak wat ongelukjes gebeuren en de persoonlijkheid is veranderd naar niet zo leuk zullen we maar zeggen. Nou dan heb je het uiteindelijk goed voormekaar zeg.

[Kannietmeer]

Zojuist zei Robbin:

Ik heb er persoonlijk misschien een slechte ervaring mee gehad, met een moeder die ook maar niet wilde stoppen met benzo’s en uiteindelijk de grootste nachtmerrie voor de kinderen is geworden omdat er nogal vaak wat ongelukjes gebeuren en de persoonlijkheid is veranderd naar niet zo leuk zullen we maar zeggen. Nou dan heb je het uiteindelijk goed voormekaar zeg.

Snap  ook echt zo goed wat je zegt. Ik begrijp ook je gevoel zo goed en voel dat zelf ook zo, al heb ik geen moeder maar een tante die het veel geslikt heeft en met Alzheimer totaal van het padje haar leven heeft afgesloten zonder zelfs maar haar eigen kinderen nog te herkennen. Dat is zeer pijnlijk.  Ik vind de benzo's vergif en wil dat iedereen eraf gaat. Dat is mijn gevoel.
Maar ik probeer het los te laten.

Dat je anderen aanmoedigt door te gaan, waardeer ik ook echt heel erg en moet je vooral blijven doen

[Kannietmeer]

10 uur geleden zei Annie87:

Hallo lieve allemaal,

Ik wilde even met jullie delen dat ik zojuist een dik half uur gehuild heb, nadat ik met Erik Paling aan de telefoon heb gezeten. Het voelde eindelijk als erkenning, tijdens het telefoongesprek was ik ook erg emotioneel en na het ophangen heb ik onbedaarlijk zitten huilen, weet zelf niet zo goed waarom, opluchting? Om eindelijk iemand te spreken die niet alles afdoet als onzin? Ik heb mijn verhaal verteld, hij was heel geïnteresseerd en zei dat ik waarschijnlijk vanaf begin af aan paradoxale reacties heb gehad. Hij begon ook over de halcion affaire. Ik ben inmiddels natuurlijk wel van de rommel af maar merk dat ik nooit erkenning heb gehad en nooit een arts heb gesproken die me begreep en alles afgedaan is als burn-out of angststoornis etc... Ik ga het 2e ziekte jaar in, het uwv gaat ook vragen stellen en ik weet ook niet lekker hoe ik hiermee om moet gaan. Ze willen weten welke behandeling ik heb etc etc. Maar naar mijn weten is hier geen behandeling voor. Hij gaat mijn verhaal intern bespreken en belt me volgende week terug. Ik zei dat ik best naar Nijmegen wilde, ook al is het helemaal aan de andere kant van het land, of als hij een andere goede arts weet in Nederland die hier verstand van heeft, ook prima. Voor het eerst heb ik me begrepen gevoeld door een arts. Ik ken hem niet maar aan de telefoon klinkt hij als een hele begripvolle en geïnteresseerde arts. Wilde het even delen.

hi lieverd, Ik denk dat ik goed begrijp hoe dat voelt. Ik heb ook nooit echt gehoor gevonden ergens, totdat ik met een nieuwe psychiater mijn venla afbouw moest bespreken. Die erkende alles, ontkende niets.... dat alleen al was zo'n opluchting. 
En ik ervaar het zo vaak met nieuwe clienten die me voor het eerst spreken. Ze voelen opluchting, erkenning, bevestiging en aanmoediging..... de dankbaarheid en verlichting die er dan uitkomt zijn denk ik identiek aan wat jij beschrijft, behalve dat ik geen arts ben.
Ik denk wel dat het alleen daarom al goed is om te zorgen dat je er met een paar mensen ( paar benzo buddies (vrienden) ) over kan praten. Dat was voor mij een geweldige steun, iemand te vinden die zelf door de shit heenging, met wie ik kon praten, delen, huilen en zelfs 1x lachen om de benzo gekte.
Ben heel blij voor je dat je dat hebt ervaren.
Je bent niet gek, je bent gewoon beschadigd door een medicijn dat totaal vekeerd is voorgeschreven zonder goede informatieverstrekking.
Dikke knuffel voor jou

[Robbin]

19 uur geleden zei Annie87:

g. Ik zei dat ik best naar Nijmegen wilde, ook al is het helemaal aan de andere kant van het land,

Hoi @Annie87, goed dat je Erik gebeld hebt, maar wat is er in Nijmegen?

[Annie87]

Zojuist zei Robbin:

Hoi @Annie87, goed dat je Erik gebeld hebt, maar wat is er in Nijmegen?

Daar werkt Erik ook geloof ik. 

[Robbin]

Zojuist zei Annie87:

Daar werkt Erik ook geloof ik. 

Nee die werkt niet in Nijmegen. Het Radboud is in Nijmegen, daar wordt de fluma behandeling uitgevoerd. Erik werkt op dit moment in Alphen aan de Rijn en soms omgeving Leiden.

[Annie87]

Zojuist zei Robbin:

Nee die werkt niet in Nijmegen. Het Radboud is in Nijmegen, daar wordt de fluma behandeling uitgevoerd. Erik werkt op dit moment in Alphen aan de Rijn en soms omgeving Leiden.

Geloof dat hij onderzoek doet in zijn vrije tijd daar? Ik weet het niet hij begon er zelf over want ik zei; als u iemand kent die hier ook veel verstand van heeft dan hoor ik het graag. Ik wil gewoon naar iemand die er veel verstand van heeft. Toen vroeg hij of ik ook naar Nijmegen zou willen. 

[Robbin]

@Annie87 onderzoek en soms langs gaan bij patiënten in het Radboud wel ja. Misschien mag je wel naar Arnt Schellekens, wel eens van gehoord? Dat is een hele goede psychiater.

[Annie87]

8 minuten geleden zei Robbin:

@Annie87 onderzoek en soms langs gaan bij patiënten in het Radboud wel ja. Misschien mag je wel naar Arnt Schellekens, wel eens van gehoord? Dat is een hele goede psychiater.

Nee geen idee, ik hoop gewoon bij iemand terecht te komen die wel luistert en niet alles afdoet als onzin, angststoornis, burn-out of andere rare diagnose. Ik heb opgezocht waar Erik het over had, de halcion affaire. Het is gewoon bizar de ontkenning van vele artsen. Ik blijf ook bij mijn verhaal, naar elke arts. En hoop vurig dat deze rommel ooit van de markt gehaald wordt. 

[Robbin]

@Annie87 deze artsen begrijpen het en luisteren wel. Maar omdat je al benzo vrij bent kan ik me voorstellen dat het voor Erik zelf lastig wordt om je te behandelen. 

[Kannietmeer]

6 uur geleden zei Annie87:

Nee geen idee, ik hoop gewoon bij iemand terecht te komen die wel luistert en niet alles afdoet als onzin, angststoornis, burn-out of andere rare diagnose. Ik heb opgezocht waar Erik het over had, de halcion affaire. Het is gewoon bizar de ontkenning van vele artsen. Ik blijf ook bij mijn verhaal, naar elke arts. En hoop vurig dat deze rommel ooit van de markt gehaald wordt. 

 

4 uur geleden zei Robbin:

@Annie87 deze artsen begrijpen het en luisteren wel. Maar omdat je al benzo vrij bent kan ik me voorstellen dat het voor Erik zelf lastig wordt om je te behandelen. 

Ik denk dat je beter af bent bij mij als afbouwcoach,omdat arsten niet veel meer kunnen doen als je klaar bent met afbouwen. Zelfs tijdens de afbouw zijn er weinig mogelijkheden je echt te helpen, behalve door soms andere ondersteunende medicatie voor te schrijven. Dit zeg ik vanuit de verhalen uit de praktijk die ik verneem. Mensen zoeken zich suf, zelfs met een huisarts of pscyhiater of wat voor arts dan ook die hen steunt. Een netwerk van steunende personen of instanties is er gewoon niet en kunnen artsen dus ook niet aanbieden.
Erik  kan mensen omzetten en afbouw bespreken en ondersteunen, maar doet niet echt ondersteuning van de genezing  na de afbouw( voor zover ik nu weet).
Als het wel zo is hoor ik dat natuurlijk heel graag en ben sowieso benieuwd wat hij kan aanbieden. Ik ga proberen tzt, als ik klaar ben met de voorbereidingen, een afspraak met hem te maken. Kennismaken en kijken of we elkaar kunnen ondersteunen.
Wat jij nodig hebt is ondersteuning bij het dragen van het genezingsproces dat je lichaam zelf moet doen en het (ver)dragen van de grote veranderingen in je leven op het moment. Dit is gebied van coaching en therapie,  gericht op coping. Want dat is alles wat er is.... er mee leren omgaan, het verdragen en de tijd uitzitten, totdat we genezen zijn.

Wat nog een tip kan zijn is het bezoeken van een NA meeting in Nederland. Het schijnt dat sommige mensen dat toch wel  fijn vinden omdat de mensen daar bekend zijn met onttrekkingsverschijnselen en de pijn die dat opleverd.  Wat mij niet aanspreekt is dat deze mensen meestal zelf gekozen hebben voor het gebruik van een middel waarvan ze weten dat ze het niet moeten nemen en dus niet ongemerkt door een voorschrift van de arts worden beschadigd/gedupeerd. Wat dus wel fijn is, is de niet veroordelende houding, het begrip en de herkenning voor de problemen. Het zal voor iedereen verschillend zijn of iemand het fijn vindt of niet.

 

[Annie87]

@Kannietmeer als jij je coach bedrijf opstart kom ik zeker bij je langs.