Kracht gezocht

[Paps]

Dag, 

Mijn leven staat sinds vorig jaar oktober op zijn kop. Ik had zelf 20 jaar paroxetine afgebouwd. Dacht dat goed gedaan te hebben. In datzelfde jaar een pijnlijke neuropathie ontwikkeld aan de voeten. Dat is zenuwpijn. Deze combi was niet goed. Helemaal schoon van de parox ben je emotioneel nog niet echt sterk. Lang verhaal kort: ik ben bij de GGZ beland en op 125 mg oxazepam gezet? Weer terug aan de paroxetine en pregabaline voor de zenuwpijn. Daar ging mijn voornemen om 2019 superfit te starten.

Ik ben een vader van  2 kids, gelukkig getrouwd, had een fijn sociaal leven en leuke baan. Dat alles ligt nu 5 maanden stil.

Heb de oxazepam ondertussen afgebouwd naar 70mg over de dag.

12,5mg om 12uur - 20mg om 5uur en 35 voor de nacht.

Je zult begrijpen, ik wil hier vanaf. Ik wil mijn leven weer gaan opbouwen terwijl ik ozazepam afbouw. Ik merk dat het middel duidelijk aan me trekt en wil daar niet aan toegeven. 

Is het mogelijk om je leven weer terug te pakken zonder strijd? Ik heb echt behoefte aan succesverhalen. Je leest alleen maar drama.

Groetjes, Paps

[bolletje]

Hé Papsie welkom op ons forum,

Ik denk niet dat het mogelijk is om je leven terug te krijgen zonder pijn en strijd, maar tuurlijk kun je je leven WEL  terug krijgen. Oxazepam is, zoals alle pammetjes, heel erg verslavend, en moeilijk van af te komen, maar...……… hier op dit forum zitten de echte kanjers waarbij het wel gelukt is of die nog bezig zijn.

Als je naar "onze huiskamer " bij ditjes en datjes de dagdraad, komt lees je al onze moeilijkheden en overwinningen.

Zie ik je daar? O enne ik ben al ruim 1 1/2 jaar van de Lorazepam af. Het kan kerel kom op.

4 maart 2019 bewerkt door bolletje

[Cyclad58]

Ha @Paps, welkom hier!

 

Ik herken jouw verhaal. Zelf in 2006 met 20 mg paroxetine begonnen. In 2016 afgebouwd tot 0, maar door lichamelijke en psychische  klachten GGZ moeten opzoeken en weer terug op paroxetine 20 mg en 4 mg Lorazepam gezet. Lorazepam in 2017 netjes afgebouwd. Daarna ging het een jaar redelijk goed, maar doordat ik signalen in mijn lichaam negeerde ben ik sinds kort weer teruggevallen en is een burnout/overbelasting geconstateerd. Ik werkte weer volledig, maar ben nu weer ziek thuis sinds 2 weken. 

Psych wil me op 3 x 10 mg Oxazepam zetten, maar alles in mij verzet zich daartegen. Toch heb ik wel iets nodig...

Enfin, terug naar jou. De voorgeschreven dagdosis van 125 mg vind ik wel erg hoog. Knap dat je het hebt weten terug te brengen tot 70 mg per dag.
Gaat dat goed, of ervaar je al afkickverschijnselen? Zo nee, dan kun je het afbouwen met Oxazepam doorzetten en er bijvoorbeeld tweewekelijks 10 mg afhalen. Ik zou zeggen: doe het niet te snel en luister naar je lichaam. 

Als je al wel afkickverschijnselen ervaart is het wellicht een idee om een overstap naar Diazepam te overwegen. Diazepam werkt langer is daardoor "gemakkelijker" af te bouwen.  70 mg Oxazepam is ongeveer vergelijkbaar met 21 mg Diazepam. Het voordeel van Diazepam naast de langere werkingsduur is de beschikbaarheid van tabletten van 2 mg, waarmee het gemakkelijker doseren is. Bespreek zo'n eventuele overstap wel met je arts of psychiater. 

Net als bolletje nodig ik jou ook van harte uit in onze dagelijkse Huiskamer. Ook daar lees je ervaringen, en die zijn zeker niet allemaal negatief. Ik heb hier ook succesverhalen voorbij zien komen. Mijn verhaal zou ook succesvol zijn als ik, eigenwijs als ik ben, bepaalde signalen eerder had opgepakt. Je lichaam is altijd je beste raadgever. 

Succes en sterkte! 

 

[muurbloempje]

Hey paps welkom,

Aller eerst wil ik zeggen dat ik het heel knap vind dat je al zover weet af te bouwen! Dit wilt wel even zeggen hoeveel wilskracht je hebt!

Om mijn verhaal een succes verhaal te noemen vind ik moeilijk, maar mijn verhaal gaat als volgt:

Kort na de bevalling van mijn zoontje (nu bijna 7maanden) raakte ik in een posnatale depressie. Na een week kreeg ik oxazepam 3x 10mg en zopicolon 7.5. Dit bleek niet voldoende te zijn en moest worden opgenomen. Na 2 1/2 maand opname mocht ik weer naar huis. In de tussen tijd hadden ze mij andere medicatie gegeven 2mg lorazepam en 30mg citalopram. De 2 mg lorazepam was meer een crisis oplossing en ben ook snel naar 1mg gegaan, omdat dit al genoeg bleek te zijn. Een dag na mijn ontslag ben ik overgestapt op 0.5mg lorazepam de eerste week ging goed na de tweede week had ik weer een week een terugval. Nadat ik een maand stabiel bleef nam ik 0.25mg lorazepam. Dit was tijdens de kerstdagen. Het plannen van de kerstdagen ging moeilijk, maar doordat ik continue bezig bleef en mijn partner ook thuis was hebben wij ons hier samen doorheen gesleept! Een maand later ging ik definitief stoppen met de lorazepam. Doordat ik heel onzeker was over het stoppen kreeg ik een paniek aanval. Uiteindelijk bleek ik er gewoon nog niet klaar voor te zijn. Na een week stabiliseren probeerde ik het weer en kan ik met trots zeggen dat ik iets langer dan een maand geen lorazepam hen genomen! 

Ging het makkelijk? Nee, maar het eindresultaat mag er zijn.

Wat mij enorm hielp is het positieve uit dit alles te halen. Mijn band met mijn partner is veel beter geworden, heb mijn oude vrienden weer terug, mijn moeder is weer in mijn leven. Heb in een zeer korte tijd geleerd hoe sterk ik wel niet als moeder ben.

Wat ik nu anders doe dan anders is mijn angsten te confronteren. In het begin deed ik dit niet en werden mijn angsten alleen maar groter.