Onze h . kamer 23-6-2018

[bolletje]

Goeie morgen het is weer weekend

Wie hoor ik daar nog snurken? Weer een week voorbij kanjers en weer zijn we een stukje sterker geworden ook al voelt het misschien niet altijd zo aan. Wij zijn de mensen die het lef hebben om de realiteit recht in de ogen aan te kijken en er voor gaan. We zijn toppie kanjers.

Spreuk voor vandaag "GAAN MET DIE BENAAN". Ja benaan.

[Theelichtje]

Geen gesnurk hier 

En ik ga die banaan gewoon opeten straks. Lekker veel kalium, goed voor mijn hartritme 

[Cyclad58]

Mogguh allemaal,

@bolletje ik wil je complimenteren met de vrolijke en originele  dagelijkse huiskamertopics. Het tovert altijd weer een brede glimlach op mijn gezicht. Je bent een topper! 

Vandaag is het buiten niet al te lekker.

Wat ga ik eens doen? Hardlopen, voetbal kijken en vanavond de verjaardag van ene goede vriend vieren. Morgen gaat partnerlief een dagje naar de sauna (mij niet gezien, veel te heet) 

en ga ik voor qualitytime met onze lieve viervoeter Foxy.

Have a nice day! 

@Jordi, hoe gaat het met jou kerel? is geen nieuws goed nieuws? 

[bolletje]

Dank je wel Cyclad

[Eleo31]

Op 19-6-2018 om 10:41 zei bolletje:

Eleo klagen maakt gezond dus ga maar lekker je gang, het kan nooit teveel zijn lieverd.

 

6 uur geleden zei bolletje:

Goeie morgen het is weer weekend

Wie hoor ik daar nog snurken? Weer een week voorbij kanjers en weer zijn we een stukje sterker geworden ook al voelt het misschien niet altijd zo aan. Wij zijn de mensen die het lef hebben om de realiteit recht in de ogen aan te kijken en er voor gaan. We zijn toppie kanjers.

Spreuk voor vandaag "GAAN MET DIE BENAAN". Ja benaan.

Wat ben je weer positief Bolletje.

je bent een geweldige steun voor ons allemaal! We gaan er weer tegen aan , symptomen proberen te negeren vandaag! Druk op mijn hoofd , soort van gekke hoofdpijn . Accepteren en bedenken dat mijn lichaam aan het healen is!

[Kannietmeer]

Even loslaten als het niet gaat, na zoveel goede dagen en zoveel opgang. Neer gaan is zo moeilijk. Me slecht voelen is deels prima, als het maar niet op depressie of paniek gaat lijken. Dat trek ik echt heel slecht. Dan ga ik twijfelen aan de benzo-ontwenning en vraag ik me af of ik weer een depressie aan het ontwikkelen ben. Pijn lieve mensen. Pijn in mijn buik en in mijn hart.... pijn van het lijden en het onbekende van de toekomst. Loslaten blijft moeilijk, al blijf ik er op hameren dat het de weg is naar herstel. Het er laten zijn.... mag het er zijn? Mijn zus zei vandaag: geef de angst maar de ruimte, en kijk en luister ernaar. Angst is een medaille met een keerzijde. De ene kan roept wat het vreest, de andere kant is juist wat het zo graag wil. En daarna kan je er misschien met meer redelijkheid naar kijken.
Als die angst nu eens gewoon stil kon zijn, waren we allemaal een stuk beter af he!

Nu 6 maanden en 2 weken benzo vrij: Paniek, angst, buikpijn en diaree, doodmoe, onrust, knoop in de maag en mijn menstruatie is er nog steeds niet. Een wave die ik graag zie vertrekken.

 

@Cyclad58 Het weer is hier een stuk beter dan gisteren en voelt heel fijn aan. Dank voor je steunende woorden. Hoe gaat bij jou de angst liggen als die je toch even in de klauwen heeft? Is het puur tijd en loslaten? Of is het wat anders?

@bolletjeBen je werkelijk zo ongelooflijk stabiel altijd, of heb je ook wel eens een wave of een dag dat je het niet zo ziet allemaal. Je bent altijd zo vol licht in je berichtjes. Heel fijn dat je er altijd lijkt te zijn, als een rots in de branding.

 

[Eleo31]

1 uur geleden zei Eleo31:

 

Wat ben je weer positief Bolletje.

je bent een geweldige steun voor ons allemaal! We gaan er weer tegen aan , symptomen proberen te negeren vandaag! Druk op mijn hoofd , soort van gekke hoofdpijn . Accepteren en bedenken dat mijn lichaam aan het healen is!

 

1 uur geleden zei Kannietmeer:

Even loslaten als het niet gaat, na zoveel goede dagen en zoveel opgang. Neer gaan is zo moeilijk. Me slecht voelen is deels prima, als het maar niet op depressie of paniek gaat lijken. Dat trek ik echt heel slecht. Dan ga ik twijfelen aan de benzo-ontwenning en vraag ik me af of ik weer een depressie aan het ontwikkelen ben. Pijn lieve mensen. Pijn in mijn buik en in mijn hart.... pijn van het lijden en het onbekende van de toekomst. Loslaten blijft moeilijk, al blijf ik er op hameren dat het de weg is naar herstel. Het er laten zijn.... mag het er zijn? Mijn zus zei vandaag: geef de angst maar de ruimte, en kijk en luister ernaar. Angst is een medaille met een keerzijde. De ene kan roept wat het vreest, de andere kant is juist wat het zo graag wil. En daarna kan je er misschien met meer redelijkheid naar kijken.
Als die angst nu eens gewoon stil kon zijn, waren we allemaal een stuk beter af he!

Nu 6 maanden en 2 weken benzo vrij: Paniek, angst, buikpijn en diaree, doodmoe, onrust, knoop in de maag en mijn menstruatie is er nog steeds niet. Een wave die ik graag zie vertrekken.

 

@Cyclad58 Het weer is hier een stuk beter dan gisteren en voelt heel fijn aan. Dank voor je steunende woorden. Hoe gaat bij jou de angst liggen als die je toch even in de klauwen heeft? Is het puur tijd en loslaten? Of is het wat anders?

@bolletjeBen je werkelijk zo ongelooflijk stabiel altijd, of heb je ook wel eens een wave of een dag dat je het niet zo ziet allemaal. Je bent altijd zo vol licht in je berichtjes. Heel fijn dat je er altijd lijkt te zijn, als een rots in de branding.

 

 

1 uur geleden zei Eleo31:

 

Wat ben je weer positief Bolletje.

je bent een geweldige steun voor ons allemaal! We gaan er weer tegen aan , symptomen proberen te negeren vandaag! Druk op mijn hoofd , soort van gekke hoofdpijn . Accepteren en bedenken dat mijn lichaam aan het healen is!

Mijn naam vergeten 

liefs Eleo

[Cyclad58]

1 uur geleden zei Kannietmeer:

Even loslaten als het niet gaat, na zoveel goede dagen en zoveel opgang. Neer gaan is zo moeilijk. Me slecht voelen is deels prima, als het maar niet op depressie of paniek gaat lijken. Dat trek ik echt heel slecht. Dan ga ik twijfelen aan de benzo-ontwenning en vraag ik me af of ik weer een depressie aan het ontwikkelen ben. Pijn lieve mensen. Pijn in mijn buik en in mijn hart.... pijn van het lijden en het onbekende van de toekomst. Loslaten blijft moeilijk, al blijf ik er op hameren dat het de weg is naar herstel. Het er laten zijn.... mag het er zijn? Mijn zus zei vandaag: geef de angst maar de ruimte, en kijk en luister ernaar. Angst is een medaille met een keerzijde. De ene kan roept wat het vreest, de andere kant is juist wat het zo graag wil. En daarna kan je er misschien met meer redelijkheid naar kijken.
Als die angst nu eens gewoon stil kon zijn, waren we allemaal een stuk beter af he!

Nu 6 maanden en 2 weken benzo vrij: Paniek, angst, buikpijn en diaree, doodmoe, onrust, knoop in de maag en mijn menstruatie is er nog steeds niet. Een wave die ik graag zie vertrekken.

 

@Cyclad58 Het weer is hier een stuk beter dan gisteren en voelt heel fijn aan. Dank voor je steunende woorden. Hoe gaat bij jou de angst liggen als die je toch even in de klauwen heeft? Is het puur tijd en loslaten? Of is het wat anders?

@bolletjeBen je werkelijk zo ongelooflijk stabiel altijd, of heb je ook wel eens een wave of een dag dat je het niet zo ziet allemaal. Je bent altijd zo vol licht in je berichtjes. Heel fijn dat je er altijd lijkt te zijn, als een rots in de branding.

 

Lieve Liz, je zegt het weer treffend. Loslaten is moeilijk, maar we moeten wel. 
Mijn symptomen na 7 maanden benzovrij: soms wat onrustig en wat angst, buikklachten en soms een mindere nacht. De laatste week gaat het weer goed.  

En Liz, als de angst mij in de greep heeft, zoals een dikke week geleden kan ik alleen maar wachten tot het over gaat. Acceptatie helpt, maar blijft lastig. 
Het komt doorgaans na een stressvolle gebeurtenis. Die erfenis heb ik wel overgehouden van de benzo ontwenning, verder gaat het best wel aardig hoor. 
Het vertrouwen dat het echt goed komt groeit gestaag. 

[Kannietmeer]

26 minuten geleden zei Cyclad58:

Lieve Liz, je zegt het weer treffend. Loslaten is moeilijk, maar we moeten wel. 
Mijn symptomen na 7 maanden benzovrij: soms wat onrustig en wat angst, buikklachten en soms een mindere nacht. De laatste week gaat het weer goed.  

En Liz, als de angst mij in de greep heeft, zoals een dikke week geleden kan ik alleen maar wachten tot het over gaat. Acceptatie helpt, maar blijft lastig. 
Het komt doorgaans na een stressvolle gebeurtenis. Die erfenis heb ik wel overgehouden van de benzo ontwenning, verder gaat het best wel aardig hoor. 
Het vertrouwen dat het echt goed komt groeit gestaag. 

Deze wave is tot nu toe echt mijn ergste sinds ik benzo vrij ben ( min een week , want de eerste week was ik 4 dagen ziek in bed). Als ik van deze herstel en het leven weer iets meer normale vormen krijgt, denk ik dat mijn vertrouwen voor mijzelf ook zal groeien. Nu twijfel ik toch stiekem of er niet iets heel erg mis is met mij dat niets met benzo ontwenning te maken heeft. Dat ik gewoon labiel ben en kwetsbaar voor stress en depressie en dat ik er de rest van mijn leven gewoon mee te kampen heb dat ik regelmatig verander in drilpudding en verdrink in de modder zonder grip.

Wat zijn jouw buikklachten? Ik had zondag, maandag dinsdag diaree, rest van de week opgeblazen pijnlijk gevoel, maar stoelgang was normaal, vandaag weer diarree maar dat wijt ik aan de angst en stress deze keer. De buikpijn en gevoel dat het geirriteerd is en opgezwollen, zonder heftige pijn, is nu wel echt al lang aan de gang.

Er zijn theorieën over  " leaky gut". Ik ga daar nog meer over lezen en denk dat het zomaar het spoor is waar we naar moeten kijken. Als de benzo's ons systeem hebben verknald, en de darmen waren al kwetsbaar en zijn nu nog steeds van slag, dan zou het zomaar daardoor kunnen komen. Als ik er zelf niet uitkom ga ik naar een orhomoleculair getraind arts of een natuurarts om dit verder uit te zoeken. Ik wil weten hoe het zit. Ik lees nu dit:  ( heb dus nog geen mening)

 

https://www.dehormoonfactor.nl/de-lekkende-darm?cn-reloaded=1

23 juni 2018 bewerkt door Kannietmeer

[bolletje]

Nou K.N.M. sinds ik een a.d. slik ben ik inderdaad wat stabieler maar als je me 2 1/2 jaar geleden zo rond begin januari zou lezen op het a.d.b. forum lees je heel iets anders Door die deppressie, vreselijke eenzaamheid en de spanningen die daarmee gepaard gingen, heb ik dus dat herseninfarct gehad. mijn grootste geluk is dat  ik een doel heb, mensen om me heen  en niet meer eenzaam. Maar een deppressie daar ben ik wel gevoelig voor. Ja en ik klaag niet gauw.