Dinsdag, 27 juni 2017

[Jannigje]

2x hetzelfde bericht is toch ietwat overdreven. Op mijn telefoon zie ik eea niet zo goed.

Ik zit nl in de baas zijn tijd op het forum 

Wegwezen dus

27 juni 2017 bewerkt door Jannigje

[Jannigje]

@bolletje, de afgelopen weken ging het psychisch bergafwaarts , de onzekerheid en het wachten vallen me zwaar. Hoe somberder ik me voel hoe meer ik me terugtrek en dat werkt dan weer averechts. Gisteren werd dat weer heel duidelijk tijdens een afspraak waar ik niet onderuit kon. Door mijzelf te isoleren maak ik het niet alleen mij zelf moeilijker, onnodig moeilijk ?? Maar ook de mensen in mijn omgeving. Dat vergeet ik vaak. In mijn somberte denk ik dat mensen niet op mij zitten te wachten, dat het hen zelfs niet eens opvalt. Dat is geen valse bescheidenheid, zo voelt dat echt. Mij werd gisteren in niet misteverstane  termen gezegd dat ik mij daarin vergis! (Kohtje had dus gelijk een aantal dagen geleden)

En ook dat ik mijzelf elke keer kleiner en onbeduidender maak dan ik ben. 

Dat blijft een moeilijk punt

[Antoinnette]

Het is heel wat Bor, sterkte gewenst.

Hier al weer misselijk, houdt maar niet op

[Antoinnette]

Ik heb geen idee wat de oorzaak is, heb eigenlijk weinig stress op het moment.

[Jannigje]

Eh sorry mensen, er gaat van alles mis: mijn tablet en ik moeten even in conclaaf geloof ik

27 juni 2017 bewerkt door Jannigje

[bolletje]

Dat doen heel veel mensen Jannigje, zich terug trekken als ze zich niet prettig voelen. Je bent dan juist erg kwetsbaar en gevoelig Dus wil liever niet gezien worden is dan heel normaal.

Sterkte meis.

[Jannigje]

Klopt helemaal.

Dank je Bol 

[Gast]

Hier weer een geslaagde dag

Nu naar bed,vannacht weer aan de arbeid 

[Lika]

7 uur geleden zei Jannigje:

@bolletje, de afgelopen weken ging het psychisch bergafwaarts , de onzekerheid en het wachten vallen me zwaar. Hoe somberder ik me voel hoe meer ik me terugtrek en dat werkt dan weer averechts. Gisteren werd dat weer heel duidelijk tijdens een afspraak waar ik niet onderuit kon. Door mijzelf te isoleren maak ik het niet alleen mij zelf moeilijker, onnodig moeilijk ?? Maar ook de mensen in mijn omgeving. Dat vergeet ik vaak. In mijn somberte denk ik dat mensen niet op mij zitten te wachten, dat het hen zelfs niet eens opvalt. Dat is geen valse bescheidenheid, zo voelt dat echt. Mij werd gisteren in niet misteverstane  termen gezegd dat ik mij daarin vergis! (Kohtje had dus gelijk een aantal dagen geleden)

En ook dat ik mijzelf elke keer kleiner en onbeduidender maak dan ik ben. 

Dat blijft een moeilijk punt

Heel herkenbaar Jannigje. Terugtrekken en kleiner maken. Heel lastig om dat niet te doen. 

 

6 uur geleden zei Bor:

Ik ben 10 maanden geleden al "gewaarschuwd" om te stoppen daarmee maar ik
lijk er niet toe te komen. Het voelt als moeten stoppen i.p.v zelf te willen te stoppen,
het is lastig om dan gemotiveerd te geraken vind ik. Dat boek waar Kore het over had lijkt me wel wat,
ik heb daar op internet wat van gelezen die methode lijkt me wel wat, zo van rook maar door intussen je dit boek leest..
Me like that, no pressure.

Bor, ik zou willen dat ik je wat stopinspiratie zou kunnen toezenden. Achteraf begrijp ik niet waarom ik het niet eerder heb gedaan. Maar ja... zo gaan die dingen.  Het lukte mij ook nooit.  Komt de inspiratie....!!!! Vang je 'm?

[jowan]

Een droog einde aan deze dag, truste.

[Sowhat]

Het was weer een drukke enerverende dag.

Nog even ontspannen met een boek.

Welterusten.

[Lars]

Droog naar bed. Knopen door gehakt vandaag. Lastig maar nodig. Welterusten

[smart]

Ga je dus Lars? Naar die ene plek?
Was dat de door te hakken knoop? .....  en... ? en...?

Welterusten mensen! (korte dagdraden...)