Doorzoek de gemeenschap

Sinds 5 weken ben ik bezig met de afbouw van mijn oxazepam 10 mg. Ik slikte 1x per dag 10mg voor het slapen gaan. Deze gebruikte ik ongeveer een half jaar ivm slaapproblemen door een burn-out. Stress en werkdruk zijn intussen minder/weggenomen, en daarbij 20 weken zwanger. Daarom is vooral nu mijn motivatie om te stoppen erg groot. 5mg is er 4 weken geleden er af gegaan, 3 slechte nachten gehad maar verder kwam ik daar prima doorheen. 5 dagen geleden 2,5 er af en slaap nu 5 nachten extreem slecht. Snachts een soort mental breakdowns dat dat (in)slapen maar niet lukt, maar ik weet dat het er bij hoort. Nu zie ik alweer op om over een aantal weken dit weer mee te maken, en denk er aan om vannacht ook maar gelijk die andere 2,5 te stoppen. Slapen doe ik nu toch niet, en wil er eigenlijk straks niet nog een keer doorheen, wat vinden jullie? Verder vraag ik me af hoe jullie denken over het "compenseren" van de medicijnen met bijv. melatonine tabletjes of rustgevende tabletjes van A. Vogel (natuurlijk). Ik merk dat ik hier naar wil grijpen. Mijn gevoel zegt ook enorm, mijn lichaam doet het niet meer vanzelf, ik kan geen slaap meer aanmaken, het is "kapot" dus naast mijn vragen, hoor ik ook graag wat succes verhalen, dat het een kwestie is van doorzetten, en dat het wel goed komt, haha.

Hallo allemaal! Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Cherry (niet mijn echte naam), vrouw van 29 jr. Op 1-05-2021 ben ik bevallen van een prachtig dochtertje. En daar begint gelijk ook mijn verhaal. Direct na mijn bevalling kreeg ik enorme angst en paniek (ik draag al 13 jaar een angststoornis “agorafobie” met paniekaanvallen met me mee). Het was zo heftig dat ik hele dagen in volle adrenaline zat en vrijwel niets kon. Ook slapen lukte niet. Ik was hele nachten wakker. Uit wanhoop riep ik naar iedereen dat ik niet voor mijn dochtertje kon zorgen en dat ze ergens anders heen moest, want ze was me teveel. Natuurlijk voelde ik mij een afgrijselijke moeder en ik bleef me ook maar verontschuldigen naar mijn dochtertje toe. Ook riep ik dat ik iets nodig had om te kunnen slapen want anders zou ik gillend gek worden. Daar is “gelukkig” gehoor aan gegeven en de kraamverzorgster en verloskundige maakten zich hard om bij de huisarts iets van medicatie te regelen zodat ik in ieder geval wat kon slapen. De huisarts heeft, gezien de staat waarin ik verkeerde, de crisisdienst gestuurd. De crisisdienst kwam die avond bij mij langs en heeft mij lorazepam gegeven voor 2 nachten en mij doorgekoppeld naar het IBT-team (intensieve thuisbegeleiding). Die volgende dag kwamen er twee mensen van dat team bij mij thuis en hebben mij voor 5 nachten nog gegeven zodat ik nog even goed zou kunnen slapen. Na 5 nachten kwam er een psychiater langs die mij aanraadde (gezien ik op mezelf nog steeds niet in slaap kwam, ook geen dutjes overdag) voorlopig nog even die lorazepam te slikken zodat ik kon functioneren en voor mijn dochtertje kon zorgen. Ik was het daarmee eens (ik wilde immers normaal de dag door kunnen komen en moeder kunnen zijn). Afijn, zo gezegd zo gedaan. Ik kreeg een recept mee voor de duur van een week. 5mg om te kunnen slapen en zonodig 3x1mg overdag tegen evt. Onrust. Ik heb nooit 5mg ingenomen uiteindelijk. Ik nam voor het slapen 2,5mg in (lagere dosis werkt niet voldoende) en overdag nam ik niks. Ook nam ik het niet IEDERE nacht. Ik sloeg wel eens 2 of 3 nachten over. Na die week kreeg ik weer een recept met de mededeling om 5 dagen achtereen in te nemen en daarna 5 dagen NIKS en dat een maand lang. Vond het vrij heftig, maar omdat ik toch al afweek van het recept en het zo sporadisch mogelijk probeerde te nemen dacht ik dat ik geen verslaving zal krijgen. Nou, dus wel. 3 maanden later heeft de lorazepam mij te pakken. Na 6 nachten niks genomen te hebben en ik mij heel slecht begon te voelen dacht ik 4 dagen terug ‘weetje wat, ik neem gewoon even 2 nachten iets in zodat ik er weer tegenaan kan en dan weer een week niet’. Na dag 2 niks ingenomen te hebben (dit was gisteren) begon ik ineens in de nacht enorm te zweten, inwendig te trillen, de vreselijkste paniekaanvallen te krijgen die ik ooit in mijn leven heb gehad, dissociatie, extreme duizeligheid, flikkeringen voor mijn ogen, gevoel van weg te vallen, gevoel alsof mijn keel werd dichtgeknepen, enorm opgejaagd gevoel. Ik wist meteen dat dit niet een normale paniekaanval was. Ik was verslaafd geraakt aan dit rotspul. Dit hield gister ook de hele dag aan. Ik kon niets meer, alleen nog maar liggen en door een hel gaan. Mijn moeder heeft gister de zorg over mijn dochtertje overgenomen. Dit kan niet zo! Ik kan dit nu niet hebben.. Ik moet voor mijn 3mnd oude dochtertje kunnen zorgen, maar dat kan ik nu bijna niet meer. Toen ik haar gister in bad moest doen viel ik bijna om. Vannacht heb ik dus besloten (na lang getobt te hebben en op deze site gekeken te hebben) om het maar in te nemen (een half tabletje van 1,25mg, die overigens onvoldoende werkt bij mij) en niet cold turkey te stoppen, maar hopelijk (als mijn huisarts begrip kan opbrengen) dit heel langzaam af te gaan bouwen. Graag zou ik met mensen hier in contact komen die nu door dezelfde hel heengaan of hier succesvol vanaf zijn gekomen en mij hierin willen ondersteunen. Ook evt. Moeders die zich hierin herkennen zou ik graag mee in contact komen. Ik ben ook heel veel alleen en heb weinig aanspraak. Dat zorgt dat ik heel vaak met mezelf en mijn gedachtes moet dealen. Alvast enorm bedankt!

Lieve allemaal, hoe gaat het met jullie, zo voor kerst? Ik ben sinds een paar dagen totaal van de leg. Zeer gespannen, drink en eet daardoor ook minder goed. Voel me alsof ik teveel gedaan heb en overspannen ben. Maar het is de AD ontwenning. Bedenk me ineens dat ik 10 december precies 2 jaar van de benzo af ben. Maar ik voel het dit jaar niet en zie het niet. Voel me slecht en down en niet functioneel. Terwijl ik dit schrijf zit ik in mijn pyjama en kamerjas aan tafel, wel met ontbijt achter de kiezen. Ik ging naar bed met het lichaam van binnen trillend van top tot teen, en werd er ook weer mee wakker, maar bij het wakker worden ook angstige spanning. Een sensatie die ik al lang achter me had gelaten van de benzo-ontwenning. Toen liet ik het gewoon gebeuren. Nu maak ik me zorgen. Nu mis ik het vertrouwen en ben ik bang. Voor iedereen die weet hoe sterk ik altijd ben en hoeveel hoop en positiviteit ik altijd heb, is dit weer een goed voorbeeld hoe psychisch ondermijnend afbouwen van psychomedicatie is. Ik twijfel aan alles, reageer overgevoelig op elke kleine prikkel. Ik wil in mijn hoofd graag mijn planten verpotten, maar ik vertik het tegelijkertijd omdat ik ook bang ben voor verlies van energie. Ik wil eigenlijk de was doen, maar wil het ook eigenlijk niet doen, want ik kan het niet opbrengen qua energie. Wat natuurlijk niet waar is eigenlijk, maar toch kan/wil ik het niet ,terwijl ik het tegelijk juist wil doen...KOEKOEK echt. Ik ben bang voor de kerst en zie mijzelf al weggekropen met mijn laptop in bed ( bij een vriendin de 1e en bij mijn ouders de 2e). Omdat ik het gewoon niet zie zitten. Jongens jongens wat een mindf zeg.

Beste lotgenoten, Ik ben van 8mg alprazolam naar 2 mg alprazolam gegaan in opname bij de paaz in 2 weken wat veel te snel ging en ik ook doodziek was, thuis ben ik samen met toenmalige psychiater afbouwschema gaan maken omzetten eerst naar diazepam. Ik liet haar de astonmanual zien. alleen wilde ze z i ch houden aan 0.5mg alpra=5mg dia . Ik zit nu 8 dagen geheel op 4x 5mg diazepam en ik trek het niet meer,ik was al zwaar depressief en paniekaanvallen en angst en heb ernstig chronische pijnen,en migraine en clusterhoofdpijn. Maar nu ben ik zo vreselijk diep depressief en zwaar suïcidaal. Ik huil de hele dag , me hoofd ontploft van de ideeen om er een eind aan te maken. ik kras mezelf om die afschuwelijke suïcidale gedachtes niet te voelen. Voel me zo uitzichtloos en radeloos,de pijn gaat nooit meer over,ik kan niet meer lopen vd pijn,en de zeer ernstige depressie Zal ook nooit meer overgaan. Volgens me man zal dat wel weer minder worden als ik gewend ben a a n de diaze p a m ipv alprazolam. Zou dat kunnen dat het tijdelijk is deze ondraaglijk zware depressie. Ik zit nu 8 dagen 24 uur pd in crisis.ik gebruik ook zolpidem elke dag a l jaren. Die zou ik daarna moeten afbouwen. Ik zou 18dec.beginn e n met diazepam 1mg per 2 weken af te bouwen maar blijf nu tot 10 januari op 4x 5mg diazepam.zou de depressie verergering door de overgang n aar diazepam kunnen komen en zal dat weer snel verminderen of depressie blijft zelfde depressie

Beste Forumleden, Heeft er iemand ervaring met het afbouwen van benzo’s met behulp van een Antidepressiva. Vroeger slikte ik 20mg citalopram en 150mg seroquel. Nu 8mg diazepam afbouwend en 100mg seroquel. Ik merk met het afbouwen dat ik ook veel last heb van depressies. Ik zit ben aan het overwegen om weer te starten met een AD met overleg met de psychiater natuurlijk. Bijvoorbeeld: 10mg citalopram en 100mg seroquel en als dat goed gaan misschien 50 mg seroquel. Ik heb ook last van opwinding tijdens het afbouwen en stoor mij hier nogal aan. AD staan er om bekend dat juist af te vlakken. Voor mij dus een positief iets. Er kleven ook weer nadelen aan natuurlijk. Als je last krijgt van bijwerkingen dan kan dat van 3 verschillende medicijnen komen. En dat is dan zoeken waar dat vandaan komt. En de opbouw van een AD duurdt ook nog een 2-3 weken.

Lieve mensen, Goedenacht. Vandaag was er niemand die echt de huiskamer opende. En ik weet dat dat niet betekend dat er niet mensen onder ons zijn die vreselijk hebben geleden vandaag. Daarom voor jullie, die mogelijk hier wel waren, maar niemand vonden in de kamer...... Een hele dikke knuffel Ik heb vandaag mijn ouders wat geholpen en rustig aan gedaan. Maar ik denk aan jullie.

Goedemiddag, ik heb een korte vraag. Wanneer je verslaafd bent geweest aan benzos en hier succesvol van bent ontwent, val je dan weer direct terug in je oude lichamelijke verslaving wanneer je gedurende 1 of 2 weken ongeveer 3 keer per week 10mg diazepam neemt om goed te kunnen slapen? Ik maak momenteel namelijk een moelijke tijd mee waardoor ik totaal niet slaap. Ik vertik het in eerste instantie om weer medicatie te gebruiken, maar ik ben nu ten einde raad. Heb al van allerlei andere oefeningen geprobeerd maar tevergeefs. geestelijk ben ik ervan overtuig dat ik niet meer verslaafd zal raken maar ik ben bang voor de langdurige lichamelijke klachten die ik enkele jaren geleden had nadat ik gestopt was met het dagelijks slikken van benzos. Ik hoop dat iemand mij snel een duidelijk antwoord kan geven op deze vraag. Alvast enkrm bedankt.

Hoi allemaal, Ik heb een benzoverslaving waar ik maar niet vanaf kom. Ik heb nu al meerdere malen geprobeerd te stoppen, maar als ik langzaamaan eenmaal onder de 5mg diazepam per dag kom, krijg ik steeds zulke heftige afkickverschijnselen dat ik direct weer om hoog ga met de dosering. Ik zal niet alle symptomen noemen omdat deze grotendeels bekend zijn bij de mensen die dit hebben meegemaakt. Bij mij is het ergste dat ik gedachten krijg aan zelfdoding en psychotische trekjes bemerk. Zeer beangstigend. Nu las ik op pubmed wat hoopvolle dingen over hulp bij benzo-ontwenning en afkicken met Pregabaline (of Lyrica). Heeft iemand hier kennis over of ervaring mee? Links: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20070788 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21334859 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21334859

Hallo Ik ben een vrouw van begin 40 en ben nu 4 weken afgebouwd van nitrazepam. Dit heb ik zo'n 5 maanden geslikt. Mijn complete verhaal staat bij het thema 'vraag het de hulpverlener'. Daar heb ik echter nog geen reactie van een hulpverlener ontvangen dus ik probeer hier nu reacties van forumleden te krijgen. Ik heb vandaag een terugslag: voelt weer of veel langs me heen gaat en of ik op watten loop. Herkenbaar? Na 4 weken zou dit toch over moeten zijn? Ook heb ik veel pijn aan mn ogen. Volgens opticien was mn sterkte echter in orde en oogdruk ook. Heb nu oogdruppels gekregen van huisarts. Groet muis

Hallo ik ben nieuw hier ben met afbouwen begonnen van diazepam en heb veel last van afbouwverschijnselen. zit nu op 2 mgr heb ze gekregen voor verkrampten spieren in mijn inderrug na een correctie van mijn stuit.heiligbeen en sigewricht nu heb ik heel veel kast van mijn benen. brandende huid piekels en pijn wie herkent dit mijn huisarts zegt van niet mvg