lady jane

Ik was het personeel hier Raps Onze stad heeft een oud Blokkerpand gedeeltelijk ter beschikking voor Oekraiense vluchtelingen en het weinige dat ze hebben ligt in hoopjes op hun kamer de kast in de knderkamer was niet kompleet dus die lukte niet deze hang-legkast wel gelukkig en ik kreeg hulp na een poosje bovendien dochter van een timmerman hier dus pa heeft wat geholpen van daarboven denk ik

succes! mijn dochter was juist de aanleiding voor mij om te stoppen voor mezelf had ik de pogingen eigenlijk al opgegeven maar toen zij 13 werd realiseerde ik me ineens dat ook zij voor de tijd van verleidingen stond. Ik was nog net op tijd gestopt om er voor haar echt te kunnen zijn, toen zij me nodig had.

als dat zou kunnen.... Net kletsnat en ijskoud thuisgekomen van een klus; Ikea kast in elkaar gezet 2 uur over gedaan en dat weet mijn rug nu ook dat ik geen 20 meer ben als beloning een banaan, schattig he

Zelf, maar niet alleen dan maar zoals wij allemaal. En moeten functioneren, zit wel tussen de oren, ben ik bang. Als je onder een auto loopt, val je ook uit en draait de wereld ook gewoon door. Dus wees kritisch, als we de schijn ophouden en daar is de prijs erg/te hoog voor, wie houden we dan voor de gek? Goede begeleiding kan juist tijdsbesprarend zijn en dan is jouw kwaliteit van leven weer jarenlang beter. Alles is relatief. Ik weet wel, dat ik te veel jaren heb geworsteld en zou willen dat ik eerder had gehoord van verslavingsartsen, forum enz. enz. Gelukkig weet jij er wel van, je hebt altijd keus.

welkom jft, wat erg dat je het nog steeds als een gevecht ervaart voor mij is het nog steeds een bevrijding/verlossing ik was eenzaam en doodongelukkig de laatste drankjaren nooit weer!

welkom Clivia. ik schrik een beetje van de pammen die je krijgt, die zijn nog verslavender dan drank en je weet verslavingsgevoelig te zijn. Lastig parket waarin je zit. Is het een idee om een verslavingsarts te contacteren? Je schrijft dat je de kracht in je hebt, maar weet je die ook aan te boren op het juiste moment? Ik weet nog hoe schaamte en schuldgevoelens mezelf belemmerden om eerder hulp te zoeken en achteraf zijn dat zondejaren geworden. Misschien is er een mogelijkheid om begeleid te detoxen? Gelukkig heb je ons forum gevonden, kom veel schrijven en lezen als je het moeilijk hebt♥

goeiemorgen frummers te vroeg opgestaan per ongeluk, de wekker gaat later pas af.

het gaat niet goed, dus ja dat is liegen harald niet alles zeggen, die is twijfelachtig, wie zegt nou alles? maar jij alleen weet dat je dat het meest essentiele weglaat dus het gaat erom, doe je wat goed is, gun je jezelf echt hulp? misschien is dit al wel een mooi onderwerp om te bespreken dat geeft jou de kans om je te openen en dan hoeft zij minder "te trekken". En wie weet hoe het oplucht?

ga je dan liegen als ze direct vraagt hoe je je voelt? ze kent je langer dan vandaag toch? gewoon maar eerlijk zijn harald, dan blijf je jezelf trouw♥

moeilijk is ook mogelijk Francoise niks zo moeilijk als menselijke relaties♥

ik blijf het pijnlijk vinden dat we hier ons gaan verdedigen over wat we willen delen. Als we dit niet nodig hebben, of gewoon graag doen, dan schreven we hier niet. ditjes en datjes is voor iedereen. alcoholgerelateerd, inirect, of helemaal niet. En Roberto jij schreef dat je daarom op je wie is wie draadje bleef dat deed je goed dus. en kom je hier toch ook, dan neem je verder iedereen maar op de koop toe. niemand doet de ander kwaad, zolang het niet kwetsend is (zoals jij nu wel schrijft trouwens) en liefst niet onder invloed want dan neemt men meestal geen verantwoording voor het kwetsen en beledigen. Maar dat weten we allemaal al.

De Levenseindekliniek is echt heel zorgvuldig harald toen ik bij de hospice werkte kwam er iemand van hen hier voor een bijscholingsworkshop met hen praten kan heel goed zijn voor je ik hoop dat het je op andere gedachten zal brengen maar dat zeg ik vanuit een fijne situatie, ik heb geen echt idee van jouw binnenwereld. Ik hoop dat je hier blijft delen, als dat jou ook iets goeds brengt.

die kun je ook niet zien als je zoals nu midden in de somberte zit 22 maart klonk je echt krachtig ik hoop dat je hulpverlener morgen dan iets voor je kan betekenen

maja

kun je je broer niet bellen even een mensenlijke stem van je af praten en dan ziet morgen er misschien weer iets beter uit voor de rest van de dag? Je weet uit ervaring hoe op en neer we kunnen gaan in ons brein harald lees maar even terug anders hier.

Heb je contact kunnen maken met iemand uit jouw omgeving/familie/wereld? iemand die jou nu kan opvangen, jouw donkerte weer iets lichter kan helpen maken? of alleen om bij te zijn nu?

spirit, hoe vaak is het niet fout gegaan als je zus kwam logeren? zo jammer voor je/jullie.

het klinkt niet hard, je klinkt niet labiel, integendeel, je komt er wel, lees ik tussen de regels door. Verdriet, boosheid alles kan èn èn naast en door elkaar. Er is geen goede/slechte manier, er is jouw manier. En dat jouw vader niet kon stoppen had niets met jou te maken was zijn eigen verantwoording. Jij was het wel waard, maar hij was nog niet zover of het was al te laat, hij zal gedaan hebben wat hij kon, wat bij hem paste. Echte antwoorden krijgen we nooit na de dood. Hij zal wel gewild hebben dat jij nu jouw pad volgt.♥

in een impuls naar de film Madres Paralelas i.p.v. achter mn beeldscherm het grote scherm opgezocht prachtige film!

de date van Tate♥

Wat een machteloosheid, lieve dochter. Ik begrijp je boos zijn op drank, maar weet dat het misschien niet klopt. Ikzelf heb na mijn stoppen ingezien, dat mijn drinken een verkapte drang naar zelfdoding was. Zelfvernietiging, maar dan een onbewuste. Niet dat ik dood wilde, ik wist niet hoe te leven. En ergens koos ik drank als middel. En ik dronk niet eens giga veel. Wel lang en stiekem. Het maakte me van onzeker, afhankelijk, en van afhankelijk depressief, en van depressief suicidaal. En juist omdat drank zo verweven is in velen hun levens, in de maatschappij, de accijns zo'n mooi overheids inkomen (zoals nu online gokken zo lekker wordt verheerlijkt), duurde het jaren eer ik mijn keerpunt bereikte. Voor jouw vader heb jij de redder proberen te spelen, en hoopte dat als jij dat niet kon, de hulpverlening het over zou nemen. Maar ik hoop dat je snapt dat hun beweringen (zelf hulp zoeken, zelf aan het werk) niet uit de lucht komen vallen. Hier weten wij het ook, hulp werkt pas als wij die zelf zoeken, uit de ontkenning gaan en desnoods voor een ander (dit is mijn persoonlijke ervaring, ik kon pas stoppen voor mijn dochter toen ik inzag dat ik mezelf niet meer de moeite waard vond om te redden, maar voor haar een goed voorbeeld wilde en moest zijn). Jouw vader heeft misschien net iets eerder opgegeven. Zichzelf dus. Ik heb ooit mijn zwager verloren op die manier, 35 jaar oud. Vreselijk eenzaam om alleen dood te gaan aan drank. Dit accepteren zal van jou ook iets vragen wat bijna onmogelijk lijkt. Kon je maar eens boos op hem worden in plaats van alles en iedereen eromheen. Heb je daar wel eens aan gedacht? Uiteindelijk heeft hij niet alleen zichzelf, maar ook jou in de steek gelaten, en onnoemlijk veel pijn gedaan. Persoonlijk denk ik dat jij echt hulp nodig hebt, rouwverwerking, alle stadia daarvan. Misschien iets van Elisabeth Kubler Ross lezen hierover. Je kunt nooit dit alles terugdraaien. Maar jij moet verder. Dit kun jij, als je alles wat hieraan voorafging kunt overleven, dan ook je toekomst. Jij kunt, mèt je verleden, je heden accepteren (mindfulness is prachtig, maar niet afdoende ben ik bang) en ervoor zorgen dat jouw toekomst niet hoeft te zijn zoals je vader leefde/dood ging; maar zeker ook niet het tegenovergestelde. Ook dat is nl. geen vrije keus. Het komt vaak voor dat kinderen van..... anti alcohol worden. Maar dan geef je alsohol nog steeds teveel macht. En de echte macht zit in jou. Leer die gebruiken op een integere manier en je zult jezelf helen, met hulp van.............vul maar in. liefde is mooi, leren van jezelf te houden, jezelf de moeite waard te vinden, het leven weer te omarmen, het mooiste wat er is. zelfzorg dus♥

daar ben ik het mee eens, maar dit geldt niet voor iedereen hier. Voor mij liep het anders af; ik kon pas na 1 jaar na vertrek van exgenoot mijn knop omkrijgen. Nl. op de dag dat ik adb ontdekte, de online training van Tactus ging doen en door hen op dit forum werd gewezen. De stap hiernaartoe was ook moeilijk, maar werd mijn reddingsboei. Ik klampte me vast aan hen die het lukte niet meer te drinken, en leerde veel van hen die dat niet lukte. En nog steeds. Ik weet dat ik niemand kan behoeden, iedereen heeft zijn/haar eigen pad te gaan. Maar hoop stiekem toch dat het forum voor velen echt het verschil kan maken. Naast eigen inzichten, acties en hulp leren vragen en aanvaarden. Zelf doen, maar niet alleen♥

dat doe je mooi Lika

je lijkt er licht over te denken; als ik het nu omdraai komt het goed. Helaas kun je het niet goedmaken achteraf; je kunt wel leren van je fouten en dat tonen. En dan hopen dat het nog niet te laat is. Soms blijkt veel en veel later pas wat de littekens zijn die we met drank hebben veroorzaakt. Kinderen krijgen alles mee en lijken flexibel genoeg om er mee om te gaan. Tot het er later uit komt (voor de goede observator) Iedereen kan hier sterker uitkomen. Maar dan is er wel werk aan de winkel. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.

de zon piept boven de daken uit, eindelijk het is hier net 16 graden en ik begin onzer dezelfde plaid als waar ik mee eindigde gisteren doe mij maar weer strandweer