EFB ik hoop oprecht dat je wel een kameraad hebt die je in dit proces steunt want het lijkt me enorm eenzaam en al heb ik persoonlijk niet veel met een hogere macht of zo het blijft me bezig houden dat je ondanks dat je behoorlijk zelfdestructief bent geweest, je er wel nog steeds bent en dat kan niet zo maar toeval of voor niks zijn maar eed reden kan ik ook niet oplepelen of je moet idd hier mensen zo raken met je verhaal dat ze nou net die keus kunnen maken niet meer te drinken, die steeds maar niet lukt. idd wat je schrijft al is het er maar een, maar liever 1000 of meer.Mijn vader is altijd een hardwerkende man geweest, nooit tijd voor ons, behalve natuurlijk door voor ons te zorgen zo goed als hij kon, maar eenmaal met persioen was hij zijn werkverhalen en maten kwijt. het heeft me altijd geraakt hoe hij zijn aandacht verlegde naar koolmeesjes. Kijken, genieten, spekzwoerdjes en kaas ophangen, helemaal blij en geduldig. Wij kinderen kregen koolmeesjes op bezoek toen hij gestorven was, een zus zelfs tot in het huis, want die geloofde niet in dat soort dingen. Nu wel. En heel vaak als ik verdrietig ben, vliegt er net een voor me uit. Waar haal jij je kracht en troost uit EFB?