Houtje

En Tinaatje, De wijsheid van de voorruit kreeg ik maandag bij de AA en was: "BLIJF door de voorruit van je auto kijken maar vergeet niet af en toe in de achteruitkijkspiegel (leuk woord voor scrabble) te kijken". Van iemand die al meer dan 15 jaar droog staat. Mooi hè.

Jane, Ik weet wat je bedoelt. Maar in mijn leven ben ik diegene die de schaar in handen heeft en de rode draad durft door te knippen en een witte draad te haken en uit te gooien naar de mensen om wie ik geef. En iederéén heeft die schaar in handen, maar soms weet je het niet. De wijsheid zit soms in je zak maar je voelt niet vaak genoeg in al je zakken op onderzoek. Als je blijft onderzoeken, en kritisch bent, en open en nieuwsgierig naar nieuwe inzichten en kennis dan kun je "Toxic Parents" (het boek staat hier bij mij in de kast, wie het wil mag het lenen) overleven. En dóórleven. En dóórgaan. Met witte draden hakend. Eind preek deel II. De diamantrover Er was eens een heel getrainde en gewiekste diamantrover. De beste van de hele wereld. Het was een man die zich voortdurend ophield in de grotere diamantdistricten van de wereld en in de gaten hield wanneer iemand een diamant kocht. Zodra de koper de winkel had verlaten volgde de rover hem en zorgde ervoor dat hij binnen kortste tijd de diamant veroverd had. Op een dag kwam er een zeer rijke koopman naar het diamantdistrict en kocht een kroonjuweel. De mooiste en de grootste diamant, eentje waar de diamantrover nu precies al jaren op had zitten wachten. Hij wreef dan ook in zijn handen en dacht... ziezo. Die is straks van mij. Hij wist immers hoe handig hij was in het stelen. De koopman verliet de winkel en de dief volgde hem naar het station waar de man plaats nam in de trein. De dief verstopte zich in dezelfde wagon en probeerde de diamant te stelen. Het was een lange reis van wel drie dagen maar wat de dief ook probeerde, het lukte hem niet de diamant te vinden. Na drie dagen was de reis van de rijke koopman ten einde en verliet hij de trein. De diamantrover was zo gefrustreerd dat hij het niet laten kon de man aan te spreken... Nu ben ik al drie dagen bezig op zoek naar die diamant die u gekocht heeft... waarom lukt het me niet hem te vinden? Hoe verbergt u die diamant? Ik ben er tot nu toe altijd geslaagd een diamant op te sporen. De rijke man antwoordde: Ik zag dat je me volgde en toen heb ik de diamant verstopt op een plek waar je nooit zou kijken... Waar dan?, vroeg de dief In je eigen zak, zei de rijke man. De dief keek in zijn zak en haalde er tot zijn verbazing de diamant uit. De schat die je zoekt, zit in je eigen zak. Hij is in feite dichterbij dan je denkt. Als je de rijkdom van je eigen natuur ziet en accepteert, kun je die rijkdom ook delen, uitstralen en zullen mensen je makkelijker vinden. Uit:the Diamond in your Pocket, discovering your true radiance. Gangaji

Jongens, Wat een mooie discussie. Ik ben altijd blij als het " theewater in de fluitketel van het forum" weer op 50 graden staat, als het theewater hier soms wat heet wordt dreigt de dop eraf te vliegen en nu durft iedereen weer zijn bijdrage te doen, zonder angst dat het gaat koken en dan de dop in zijn of haar snoet te krijgen. Isa, Schuldgevoel is denk ik de meest vretende van alle emoties. Het kan alles opvreten en kapotmaken, ook dat wat wél goed is. Als ik bedenk wat ik in mijn leven heb aangericht, (door de alco) ben ik niet blij. Maar deze discussie komt eens in de zoveel tijd voorbij en Tapas (nog steeds dank Tapasje) en ik zaten er eens over te bomen hele tijd terug en kwamen tot de conclusie dat het zinloos is je op te vreten over wat in het verleden is misgegaan. Mensen die écht van je houden (en jezelf dus ook) kennen vergeving, die moet je jezelf schenken. Aanvaarden dat je dat-en-dat hebt gedaan, en dan kun je allen nog maar "omzien in mildheid". Omzien in mildheid betekent, dat je zegt (ik houd het even bij mezelf): tja, het is rot en naar dat ik zoveel dronk aan het eind van mijn relatie, misschien hadden we het kunnen redden als ik nuchter was geweest, maar........misschien ook niet. Dat weet je nooit. Het leven heeft vreemde wendingen. Ik praat veel over deze periode met anderen, dat is erg heilzaam. Hier, maar ook in andere situaties. Het begint met jezelf realiseren dát je mis was, maar dat wéét je al. Niemand hoeft jou dat in te wrijven. Misschien, je weet het niet, was je naar je vriend teruggegaan en had hij je volgend jaar verlaten voor een ander. Ik zeg maar wat. Het kán. Dus neem niet 100% of 200% van alles in je leven op je. Anderen hebben ook hun part en deel. En ik zeg nogmaals: een man die jou niet kan vergeven, die je groei niet ziet en niet wil luisteren, is dat een goede vader voor kinderen, die soms wel twee keer per 10 minuten vergeving nodig hebben en een nieuwe kans? En door ze zó op te voeden, verantwoordelijk, maar ook vergevingsgezind, leren ze dat weer door te geven. Zó kijk ik ernaar. Maar opvoeden is vóórdoen. Jij voelt een grote schuld. Blijf omkijken, en realiseer je dat je een valkuil hebt. Maar ook dat je niet de enige op deze aardbol bent met een valkuil en dat alles wat mis gaat in deze wereld alleen jouw schuld is. Zie om in mildheid en leef dóór. Je gaat goed en houd dat vol. Einde preek. .

Hallo allemaal, Ben er weer eens. Het bestaan is drukjes zal ik maar zeggen. Ik zal jullie niet vermoeien met details. Ari, Schat, ik kom er aan met mijn vliegende Miele! Ik ben jarenlang luizenpluis moeder geweest dus áls je dan weer eens vond.........WAAAAHHHHH!!!!! Maar dan nog erder, zélf thuis luis, wat een drama. De laatste twee keer heb ik alle jassen en knuffels en niet-meteen-wasbare zooi maar een uurtje in de droger gesmeten dat overleven ze ook niet. Zijn puberluizen ook extra moeilijk ? @ DE DISCUSSIE OVER DE DISCUSSIE VAN DE DISCUSSIE zal ik maar zeggen: Het moet niet gekker worden! Over het algemeen regelt het zichzelf wel. Ik merk dat het bij mij (en dat is tegen niemand persoonlijk bedoeld) ook "losser" begint te worden. Sommige momenten ben ik 100% met het forum bezig, zoals zaterdag, met het lijstje voor FV, en zondag mijn antwoord aan Alkol dat hij zo mooi heeft opgepakt. Hulde voor je Alko. Je had me ook (gericht dan hè) kunnen neerschieten. Maar dan KIES ik ervoor om bewust tijd aan het forum te besteden. Ieder maakt zijn keuze, er is géén regisseur die het geheel stuurt of een stopwatch heeft of roept STOP of ANDER ONDERWERP. Ik ben het wel met Tina eens, met haar posting van (?)vanmorgen geloof ik. Maar ik geloof ik het ook aan mezelf ligt, wat zijn MIJN verwachtingen? Als Bolletje vast zit en voor de bijl gaat, denk dat die-en-die tips handig zijn. Die geef ik dan. Dat is ook een funktie van mensen hier, elkaar helpen als je dat kan. Als IK klem zit, heb ik altijd ondervonden dat ik reaktie krijg, hulp en steun. Dus, heel ego, voor mij voldoet het. En eerlijk is eerlijk, soms zit ik mega-klem en denk ik: ik vraag gewoon om hulp. Dat dat dan soms een lang verhaal is, tja, zo ben ik nou eenmaal. Hij of Zij die zich store, reagere niet. Non interestum, scrollare. ****************************** Het verhaal van de echo. Een man en zijn zoon lopen in het bos, plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt roept hij: "Ahhhh". Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen die "Ahhhh" roept. Vol nieuwsgierigheid roept hij: "Wie ben jij?", maar het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: "Wie ben jij?". Hij wordt kwaad en hij roept: "Je bent een lafaard!", waarop de stem antwoordt: "Je bent een lafaard!". Daarop kijkt de jongen naar zijn vader en vraagt: "Papa, wat gebeurt hier?". De man antwoordt: "Zoon, let op!" en hij roept vervolgens:"Ik bewonder jou!". De stem antwoordt: "Ik bewonder jou!". De vader roept: "Jij bent prachtig!" en de stem antwoordt: "Jij bent prachtig!". De jongen is verbaasd, maar begrijpt nog steeds niet wat er aan de hand is. Daarop legt de vader uit: "De mensen noemen dit ECHO, maar in feite is dit het LEVEN! Het leven geeft je altijd terug wat jij erin binnen brengt. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde! Wil je meer vriendelijkheid, geef dan meer vriendelijkheid! Als je begrip en respect wenst, geef dan begrip en respect. Wil je dat mensen geduldig en respectvol met je omgaan, geef hen dan geduld en respect! Deze natuurwet gaat op voor elk aspect van ons leven.". Het leven geeft je altijd terug wat jij erin brengt, het is geen toeval, maar een spiegel van jouw eigen handelingen. Maar ik heb hier zóveel geleerd en leer nog, dat weggaan nou ook weer niet oké voelt. Dus blijf ik, een hangoudere. Zal ik maar zeggen.

Zo, heb gisteravond even nagelezen en tja, gemengde berichten. Isa, meisje, wat een verdriet dat je vriend niet verder wil met je. Het is oneerlijk dat je geen tweede kans krijgt. Van de andere kant, iemand die jou die tweede kans niet gunt, is dat een iemand die waardevol genoeg is om de rest van je leven mee te delen? En evt. kinderen te krijgen? (die héél vaak een tweede kans verdienen, soms wel binnen 10 minuten?). Bol, Het is vreselijk rot dat het je gisteren zo aangegrepen heeft je verdriet. Maar als je nu weer helder bent en fris straks, is het misschien een plan om voor jezelf eens te gaan bedenken waar je al die lieve energie van je aan wilt besteden, behalve aan je partner, je DA-beestjes..... misschien eens een goed moment om duidelijk te zijn voor jezelf, misschien hulp te zoeken bij je eigen verdriet. Je kunt niet, als je zo'n groot hart hebt, maar blijven geven en geven en geven, dan krijg je op een moment absoluut een tekort aan liefde die jou gegeven wordt. En als je blijft géven in de hoop ooit wat terug te krijgen (zoals de hoop dat je Kabouter nou eens tevreden is, of blij met je, of lief voor je is) tja, misschien wordt het dan eens tijd om eerlijk en oprecht aan jezélf tijd te gaan geven en te gaan werken. Het klinkt misschien hard en onaardig, maar het is hard nodig dat een mens ook energie aan zichzelf spendeert. Om dat te kunnen begrijpen had ik mijn nuchterheid nodig en ben dat stapje voor stapje aan het leren.

Lieve Corinne, Van Harte Gefeliciteerd, vooral met je mooiste kado dat je aan jezelf hebt gegeven! ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ :~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~ Lieve Woman, Proficiat en een mooie verjaardag gewenst (voor 9,-- euro is een record!) ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~:~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~~~~~ ~~~~~ Beste Pem, jij ook van harte proficiat, je bent goed bezig! ~~~~~~~~~~:~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~~~~~ ~~~~~ ~~~~~:~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~ En tenslotte voor iedereen hier op het forum die het moeilijk heeft of juist een overwinning heeft gehaald: ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~:~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~ Nou, meer bloemen en kadootjes krijg ik er niet uit! Fijne dag allemaal!

Ik ga jullie ook verlaten voor de slaap, die aan me trekt. Voor een SAD is een daglichtlamp zéér aan te bevelen! Ik heb er reusachtig veel baat bij. Vorig jaar en dit jaar waren niet te vergelijken met de voorgaande jaren. Ik heb het eerst bij de arts op de praktijk gedaan, toen het goedging zelf een lamp gekocht. Maar je kan hem ook huren van de Thuiszorg of van je verzekering bedoel ik. Ik zou er alleen niet zonder medische begeleiding aan beginnen, zonder controle bedoel ik. Of zonder medisch goed advies. Ik doe het zelfs de hele winter door, om de dag. Een kuur van 5 dagen heeft te kort effect.

Bol? Ben je er nog?

Coco, Dat is niet zo moeilijk. De meeste écht lange teksten die over iets algemeens gaan, kopieer ik van ergens anders op het forum, omdat ik nog weet waar ze staan. Die tips bij terugval zijn erg nuttig en staan ergens bij tips en adviezen dus ik ga daarheen, selecteer de tekst, rechtermuisknop en kopiëren en dan op de plek van bestemming rechtermuisknop en plakken. Of Bewerken- kopiëren en bewerken- plakken. Of ctrl-c ctrl-v. Maar de R. muisknop vind ik het makkelijkst. En mijn eigen lange(re) stukken: tja, ik typ erg snel (en blind natuurlijk anders gaat het niet zo snel). Vaak lees ik het dan nog eens over en haal toch weer een hoop weg. Dat wel. Ik heb bij Schoevers leren typen en daar wordt het je wel ingeramd om met tegen de 200 aanslagen per minuut te typen. Ik heb mijn diploma niet meer bij de hand, maar ik dacht dat het zoiets was. En een toetsenbord typt nog veel sneller dan een ouderwetse typmachine waar ik op heb leren typen. Verder is het ook voor werkstukken, notulen en verslagen ideaal om blind te kunnen typen. Ik wilde dat mijn kids het ook leerden, maar die hadden "geen trek". Tja, zie dan nu maar eens het belang ervan in. Daarom hulde voor Hannah, die Pietje heeft laten doorzetten voor zijn type-examen.

Lieve Bol, Weet je wat nóg meer jammer is en zonde? Die drank in je lijf gooien. Gooi het weg, meteen!!!!!!!! Mijn internetbegeleidster heeft me aangeleerd dat gootsteenputjes dól zijn op drank en nooit een kater hebben, maar jij morgen wel en je verdriet wordt er echt niet minder door/van. En à la Soothe zou ik zeggen: loskoppelen die hap, die drank en die emotie hebben niets met elkaar te maken en de drank helpt je niet bij het verwerken van de emotie. Of je krijgt er geen minder verdriet door. Sterkte! Ik probeer straks nog even terug te komen, maar houd je taai!

Dar, ik heb twee sneeuwwitjes. Pb me even je adres anders!

Ik heb ze maar even vetgedrukt, misschien ook voor een ander handig! Sterkte Bol, en ja, ik begrijp je wel. Ik heb meer kinderloze vriendinnen die het af en toe zó erg naar de strot grijpt!

O Bolletje, Stop! Gooi alles weg wat je in huis hebt! Goed dat je je gemeld hebt. Lees deze tips bij uitglijders. Laat een uitglijder geen terugval worden!!!!!!!!!! Vuistregels bij een terugval auteur Dirk, iZZa Gent Enkele vuistregels om de schade te beperken als je uit de bocht gaat. (Hoe te vermijden dat eenmalige "terugval" tot een volledige "terugval" leidt) --- Stop: Stop onmiddellijk met wat je aan het doen bent en ga weg uit de situatie. --- Blijf kalm: Het is normaal dat jij je schuldig voelt. Geef je gevoelens de tijd om over te gaan. Vermijd het jezelf alles te verwijten ("ik ben een lozer") en terug te kijken naar het verleden (" 't is altijd zo geweest"). --- Leren mag wat kosten: zie je val als een fout; een fout is een vergissing terwijl je iets aan het leren bent. Zo'n fout is niet zo erg, tenzij je er aan toegeeft en de controle uit handen geeft. Bekijk deze fout als iets eenmaligs, iets wat vermeden kon worden en waaruit je veel kunt leren. Als je steeds opnieuw een terugval hebt, spreken we niet over een fout maar over een verkeerde attitude. --- Wat had je met jezelf afgesproken? Denk terug aan de redenen waarom je besloot om te stoppen met drinken, en schrijf ze op. Denk aan de voordelen op lange termijn. Wil je die opgeven omwille van één terugval? Kijk waar je al geraakt bent. Lees de voor- en nadelen van gebruik nog eens na op het lijstje dat je in je portefeuille draagt. Herinner jezelf eraan dat je dit doet om zorg te dragen voor jezelf, je gezondheid en je leven. --- Wat is hier aan voorafgegaan? Bekijk opnieuw de situatie die leidde tot deze terugval. In plaats van jezelf de schuld te geven, stel je volgende vragen: - Welke gebeurtenissen hebben geleid tot deze terugval? - Waren er waarschuwingssignalen voor deze val? - Heeft één van de volgende zaken bijgedragen tot de terugval: plaats, tijdstip, andere mensen, stemming? - Probeerde je om te gaan met de situatie voor de val? - Was je motivatie verzwakt door vermoeidheid, druk van anderen? Wat kan ik de volgende keer anders doen om efficiënter met deze situatie om te gaan? --- Maak nu een plan op: zet je ervaring om in een plan dat je onmiddellijk kunt uitvoeren. Hierbij de volgende tips: - gooi alle drugs, drank, pillen die je in verleiding kunnen brengen onmiddellijk weg. - Zorg ervoor dat je wegblijft uit riskante situaties, ga weg, naar huis, wandelen... - Vraag hulp en stimulans aan vrienden of lotgenoten, praat met je begeleiders over je situatie. --- Waar een wil is, is een weg (de geest staat boven het lichaam): - Een hardnekkige mythe bij gebruikers is de "lichaam boven geest" - theorie: de stelling dat het onmogelijk is de controle weer in handen te krijgen als je eenmaal terug aan het gebruiken bent (een terugval beleeft), en je dus gedoemd bent om verder te gebruiken. Zo is het ook meestal gelopen in het verleden. - Controle en onthouding zijn binnen handbereik. Onthouding kan op elk moment terug gewonnen worden, door, eenvoudigweg, het gebruik niet te hervatten. Je verlangen om opnieuw te gebruiken kan weldegelijk bedwongen worden. Vroeger lukte je dat misschien niet, wellicht lukt het nu wel, met de hulp van deze vuistregels.

Goed idee! Ik wil dolgraag een espressomachine hebben Drup! Moet ik hem bij jou komen ophalen? Geen punt!

Valentine & anderen, Ik besluit pas 30 december of ik 31 december drink. Hihi, maar ik ben het niet van plan! Mijn 5e oud en nieuw laat ik niet verknallen. De kids zwermen de straat over (verplicht met van die megabrillen op hun neus) en hun oude Moeke zoekt om 00.01 haar mandje op. Vroeger was ik uitgelaten, hyper, jolig en (ik dacht) leuk. Maar ik was slijmerig, irritant en overdreven. Maar aangezien ik dag-per-dag besluit dat ik niet drink denk ik er nu nog niet over na. Alkol, Ik kom wel op je terug hoor! Maar mag het soms een dagje later zijn? Met dat krijsende kroost om mijn kop vergeet ik ook wel eens wat. Bij deze: een dikke vette voor mijn slordigheden.

Jasmijn, H (ungry) A (ngry) L (onely) T (ired) zijn 4 valkuilen: honger, boos, eenzaamheid en moeheid. Die hebben we (te) vaak verdrongen met alcohol. Als je wat aan je boosheid kunt doen, zoals je hart hier luchten, helpt dat. Als je je alleen voelt ook. Bij honger kan je wat gaan eten (ik heb daarvoor ook druivesuiker liggen, als ik te laat ben met koken). Al deze dingen maken je weerstand minder tegen alcohol. Dus praat van je af, huil maar, pak een boterham ondertussen en ga daarna een uurtje liggen. Dan voel je je zeker beter!

Drup, Dat is inderdaad akelig jong overleden. Nou meis, je bent niet alleen vandaag!

Ja Tapas, dat vind ik ook . Nice girl!

Lieve Alkol, Nee, dat ga ik niet doen. Weet je waarom? Daar gaat het nl. niet over. Het leven is geen pingpongwedstrijd. Jij hebt iets geschreven, ik heb het niet gelezen, soit. De dag van gisteren uur voor uur gaan nákijken heeft geen zin. Waar gaat het wél over: We zijn hier een "zelfhulpgroep" online en iedereen probeert elkaar te helpen. Niemand van ons heeft geleerd voor therapeut(e). Er is géén regisseur die roept "Cut!" of iemand met een stopwatch omdat je niet langer mag praten dan zo-en-zolang. Je praat eigenlijk in het ledige. Je hoopt op een reaktie, maar je kunt niet zien hoeveel mensen er online zijn. En wat ook niet helpt is dat iemand nog een kwartier online staat als hij/zij weg is. Je moet het doen met wat je krijgt. That's life. Ipv te denken: X heeft niet op Y gereageerd, denk ik tegenwoordig (probeer ik): wat fijn dat A net online was toen B het moeilijk had. Wat je krijgt van het forum, is gratis en mooi meegenomen. Het klinkt een beetje prekerig, maar maak ervan wat je wilt. p.s. ik zou vroeger ook meteen zijn gaan nakijken of ik me niet vergist had, maar nu denk ik: ach Hout, misschien heb je dat vrijdag gezegd en niet zaterdag. p.p.s. ik vond je gedicht erg mooi, en vroeg me af of je het zelf geschreven had.

Over iemand verliezen aan dood of echtscheiding: Toen ik klein was (1969 dus) en naar school ging, werd duidelijk dat ik "geen" vader had. Dat mijn moeder gescheiden was, was echt nog niet normaal toen. Ik heb altijd gewenst (doordat mijn ouders ook de bezoekregeling frustreerden, laten we maar zeggen dat ze allebei schuld hadden) dat mijn vader (sorry hoor) ipv ergens anders woonde, er "niet meer was". Dan mocht ik tenminste verdriet hebben en zo. Nu werd ik met de nek aangekeken. Het was echt vreselijk! En dan op een nonnenschool! Nou ben ik 46 en potjandrie, ben ik zelf ook gescheiden. Maar ik probeer íets te verbeteren en een goede omgang met mijn ex te handhaven. Voor de kinderen en ik merk dat het voor mezelf ook prettiger is. Ik ben natuurlijk wel eens boos op het verleden (en mezelf ook) maar ik probeer ook aan de kids te goede herinneringen te vertellen/ warm te houden die hun vader en ik hadden. Ik ben dol op verhalen uit de "oude doos" en alle kids zijn dat ook, dus ik heb wat uren zitten vertellen over vroeger, en ook toen ik klein was. Maar NOG STEEDS zal er niemand vragen op onze trouwdag, goh Houtje, mis je je man toch ook niet een beetje? Want ja, je staat er wel erg alleen voor ja. Nooit een 25-jarig huwelijk bij wijze van spreken, nooit van mezelf, nooit van mijn ouders. Ik zag eens een TV programma waarin de dood centraal stond van een partner, en toen werd er ook iets gezegd van: scheiden is minder erg. Nou néé. Je zit nog steeds met handen en voeten vast aan die partner, en je blijft je verleden meeslepen, je kunt alleen maar proberen het nu beter te doen. Maar ik heb (niet om te klagen want daar heb ik geen reden voor) volgens velen geen recht op verdriet, want "ik heb het zelf gedaan". Dat doet zeer. Als kind dus bij mijn ouders en nu bij mezelf. Tapas en Drup, Sorry dat ik met dit onderwerp in jullie discussie er tussendoor knal. Maar ik heb er nog steeds boosheid en verdriet over. p.s. ik hoef hier geen medelijden mee, maar het helpt om het van me af te schrijven.

Ik was even een uurtje pleite. Drup, voor jou brandt hier een kaarsje vandaag. Dochter heeft het aangestoken. Ik heb uitgelegd waarom ze vroeg voor wie het was en waarom. En toen vroeg ze of ze het voor jou mocht aansteken. Lief hè. Alkol, Ik ga niet pingpongen maar als ik zeg: "ik ga naar boven om te strijken" dan lees ik dus het forum niet meer (duh-huh).

Alkol, Je wordt juist erg gewaardeerd om je waardevolle inbreng hier. Volgens mij zit er iets anders fout/niet lekker. Vertel!

Goedemorgen allemaal, Om half zeven was ik helemaal wakker (ja, op zondag lukt het me dus wel he) maar toen heb ik me nog maar eens omgedraaid. Om half negen een idiote droom waar ik gelukkig uit wakker werd, dus daar ben ik weer! Het lijkt wel of er vannacht een doorlopend forum was!

Kwam dit bericht van Jane4 tegen op het meetingdraadje. Ging over het kopen van iets voor jezelf, bv. kadootjes. --------------------------- Ja ik (her)ken m Houtje ik loop net naar de markt voor bloemen idee van Tas dat aansloeg maar vond ze te duur. Nu moet ik nog een keer omdat na 16 uur alles voor de helft gaat en dat betekent dus dat ik het me waard vind dat ik uit de restjes ga kiezen voor de helft. Maar misschien dan wel 2 bossen of mooie plant, dat dan weer wel hoor, want liever niks dan niet mijn smaak. Maar oei wat zit dat diep he ik ken zat (mannen) die de duurste bossen kopen en dan denk ik : zeker iets goed te maken! vooroordelen, ....ik?? Nee joh nou gauw weg anders zijn die bloemen ook nog weg en ik vette pech doei Jane Nou wat ik nu weer heb, ik heb geantwoord op een dagdraadposting van Houtje en ben hier verzeild geraakt, ra ra hoe is dat nou mogelijk? Ik lijk Drup wel die was gisteren ook helemaal verdwaald. Nou ik kan niet plakken enz dus helaas pindakaas. ------------------------- jane4 Je kan 3 keer vallen zolang je maar 4 keer opstaat! Aangepast: 07-11-2009 at 16:51 door jane4

Okee, dus Koh en Stien krijgen nu hun vijfde keers-penning . Mooi!