renaldo61

@Jannigje Ik ben zeer lang opgenomen geweest, maar ondertussen ben ik al meer dan 5 maanden weer thuis.

Goeiemorgen iedereen. Een nieuwe dag, nieuwe kansen. Dagpact: Claudius

Weer een AA meeting achter de rug. Ik kom nu tot de vaststelling dat ik nooit een doorsnee alcoholist was. Alchohol was of is voor mij zeker niet goed, maar ik werd er nooit opvliegend of zoiets door. Ook gramschap is voor mij zo goed als onbekend. Ik besef nu wel weer dat mijn tijd in de verslavingskliniek helemaal niet nuttig was. Ik sla veel belangrijke raadgevingen volledig in de wind. Zoals een weekplanning opmaken en opvolgen. Dit proberen te doen zou mij alleen maar stress bezorgen. Het lukt blijkbaar ook niet met de geadviseerde ontmoetingsplaats voor wat daginvulling.

Jawel ik heb daarvan gehoord, maar ik begrijp het nu nog altijd niet. Er is toch maar een God?

Christus is God , wist je dat niet @Amalia ?

Roken vinden ze ook een probleem maar daar bieden ze nog wel de gelegenheid voor de rokers om in de tuin te roken. En ik weet voorzeker dat roken ook gezondheidsproblemen kan veroorzaken, vraag het anders maar eens aan mijn buurman waarvan ze een deel van zijn voet geamputeerd hebben. Waarom die totaal verschillende tolerantie van verslaafden die willen praten over hun problemen? En aan andere nog de gelegenheid bieden om hun verslaving verder te zetten?

Ik wil wel nog eens de nadruk er op leggen dat het niet alleen alchohol verslaafden zijn die daar bijeenkomen, het zijn wel bijna allemaal ex patiënten van de nabijgelegen psychiatrische kliniek maar niet iedereen was daar voor een alchohol probleem, maar ook wegens een depressie en ook andere verslavingen en nog meer.

Ik vrees dat ik hondstrouw ben, aan U om uit te maken of dit een goede of slechte eigenschap is. Ik wist dat mijn echtgenote mij bedroog en toch wilde ik ze niet kwijt. Maar ik heb het meer over mijn verlatingsangst, dat iedereen me vroeg of laat in de steek laat. Zoals mijn moeder deed en als kleuter mij achterliet in een beek met een gebroken been. Ik denk wel dat ik in de loop ter tijd erg veranderd ben. Tegenwoordig stel ik alles meer in vraag. Sommige gevoelens die ik vroeger zeer veel had heb ik de laatste jaren niet meer.

Ik eet zeer dikwijls veel te veel. Ik kan blijkbaar niet weerstaan aan een ijsje terwijl ik toch moet afvallen. Zelfs yoghurt eet ik teveel.

Mijn honden lieten me nooit in de steek. Femke bijvoorbeeld stond met haar neus tegen de deur te wachten tot ik weer thuiskwam. Ze hield steeds op met janken als ze mij in haar nabijheid voelde. Ze was een zeer trouw gezelschap, nu nog als ik wakker word zoek ik haar nog steeds. Mensen daarentegen laten me blijkbaar allemaal vroeg of laat in de steek. Misschien dat mijn vader daarop de grote uitzondering was.

Goeiemorgen iedereen. Een nieuwe dag, nieuwe kansen. Dagpact: Claudius

Nee ik heb het advies niet gelezen, waar staat dat ergens?

Verleden Vrijdag een gesprek gehad hierover met een verantwoordelijke van de ontmoetingsplaats. Volgens haar is het hun beleid om mensen te ontmoedigen om over alchohol te spreken. Als dit het geval is dan voel ik mij niet langer welkom daar. Want dit zou betekenen dat ik het grootste gedeelte van mijn leven zou moeten verzwijgen.

Veel plezier met je hondje.

met dit heerlijke weer heb ik een mooie wandeling gemaakt

Ik heb mijn tienduizend stappen maar het ging moeizaam vandaag.

Ik weet nu dat het anders kan, maar het blijft een gevecht, gelukkig niet dagelijks.

Ik had daar een topic over geopend. Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik gebruikt. En eenmaal verslaafd genees je er nooit meer van. Althans dat is mijn conclusie tot nu toe.

WEEKPACT 20 April 2025 Claudius

Goeiemorgen iedereen. Een nieuwe dag, nieuwe kansen. Zalig Pasen Dagpact: Claudius

Aan chocolade kun je ook verslaafd worden.

Het was mij niet te doen om het schaamtegevoel, maar ik dacht steeds deze 3 of 4 blikken nog en dan stop ik.

Schaamte had ik in ieder geval al niet veel. Vroeger misschien als ik naar een supermarkt ging en porto in een partybox kocht had ik wel wat schrik dat iemand mij zag. Maar de laatste jaren haalde ik mijn meeste bier in een winkeltje dichtbij. Ik dacht toen misschien van enkele te halen en dan te stoppen. Spijtig genoeg stond ik steeds vele malen op een dag in die winkel. Ik werd wel ooit eens bij het buitengaan betrapt door een verpleegster van de verslavingskliniek en ontkende achteraf keihard dat ik bier had gekocht.

Als ik werkloos was ging ik iedere dag. Het zal tot ergens in de jaren 90 geweest zijn dat ik een halve euro betaalde voor een Hoegaarden.

Ik dronk allerlei, ik had niet echt voorkeuren. Misschien koos ik voor bier omdat de hoeveelheid dan groter was.