Op jonge leeftijd werkte ik in een brouwerij, snijwonden en bloed van glassplinters had ik bijna iedere dag. Maar er werd door een oudere collega opgemerkt dat een splinter in mijn hand blijven zitten was. De wonde was helemaal terug dicht. Tijdens kantooruren was er steeds een arts aanwezig. Een knappe verpleegster haalde s'avonds die splinter weg. Niets van gevoeld. Ze sneed mijn huid open zodat ze aan de splinter kon.
De jonge man die steeds van het minste pijn had, voelde helemaal niets.