Lynn46

Hey Pluisje, ik weet niet of je nog op forum leest maar ik heb dezelfde verschijnselen bij afbouw van 0,5 naar 0,25 mg Lorazepam.. heel veel last van misselijkheid, maagpijn, samentrekkende spieren in buik en middenrif, waardoor ik ook moeite had met ademen. Voelde alsof iemand mijn bovenlijf plat kneep... Ik ben dan week geleden terug naar 0,5 gegaan om trager af te bouwen, maar helaas blijven de symptomen ( wel in mindere mate) Ga nu proberen te stabiliseren voor ik verder afbouw in kleine stapjes... laat je me nog weten hoe het jou sindsdien is vergaan (als je dit leest?)

Ik woon idd in België heel begrijpelijk dat je de touwtjes zelf in handen wilt houden, maar ik moet sowieso naar de huisarts om een voorschrift te krijgen en dan lijkt het me makkelijker om ineens de goede dosering te hebben... bedankt voor de antwoorden, een hele hulp!

Hallo Bolletje en Karel, Bedankt voor jullie antwoorden! Ik ben nu bij andere huisarts, en die kan me voorschriften schrijven voor magistrale bereidingen tot op 0,05 mg Lorazepam, kan dat bij jullie niet of zijn er andere voordelen aan die methode van vijlen met precisieschaaltje?

Hey Lise, Hoe is het met jou ondertussen? Ik ben zelf ook aan het afbouwen van lorazepam, ik gebruik het al wel langer: heb 1 maand 1mg genomen, dan 3 maand 0,5mg en heb in maart proberen te minderen met 0,25 maar dat is mislukt, was blijkbaar te snel: ik kreeg enorm last van maagpijn, hyperventilatie en verkrampt middenrif, dus na 3 weken ben ik terug naar 0,25 gegaan. Nu wil ik opnieuw proberen te minderen met 0,10 per 2 weken of per maand. Ik ben al door een hele zware periode van post-ontwenning gegaan na abrupte stopzetten van flurazepam 8 jaren gebruikt om te slapen) omdat dat uit de handel was gehaald en ik geen idee had wat dat met iemand doet: paniekaanvallen, duizelingen, misselijkheid, spierpijn, depressie, continu angsten, haaruitval, tandvleesontsteking, mijn hoofd voelde alsof het zou ontploffen, tinnitus, nek-en schouders volledig in kramp... ik was op dat moment een echte hypochonder, was er zeker van dat ik mijn brein had verziekt en was bij elke kwaal bang dat het chronisch zou worden. Ondertussen weet ik dat er vaak niet echt iets lichamelijks aan de hand is dat het zenuwstelsel gewoon overprikkeld is en daardoor ook veel pijnprikkels geeft ...maar ook dat heelt met de tijd, ben nu 7 maanden verder en vele van die klachten zijn er nog steeds maar veel minder heftig. Ik neem nu ook wel een AD en die helpt zeker tegen depressie en angst, gevoelens die ik eerder trouwens nooit had beleefd... Maar heb me in die ellendige periode dus Lorazepam laten aanpraten, ik dacht dan stop ik daar wel mee als het beter gaat, nu gaat het beter maar stoppen blijkt niet zo simpel! Bij overstap van 0,50 naar 0,25 kreeg ik na 14 dagen last van hyperventilatie, hele lijf stond onder hoogspanning en het voelde of mijn middenrif pkatgeknepen werd..denk dat ik te snel ben gegaan en ben dan weer naar 0,50 mg teruggegaan. Wil nu afbouwen met 0,10 mg. Maar dat hoeft voor jou niet het geval te zijn: ik denk dat mijn zenuwstelsel sowieso ook al hypergevoelig is door eerdere ontwenning en dat mijn stressysteem ook wat op hol geslagen is. Ik probeer veel te gaan wandelen en fietsen, yoga en ademhalingsoefeningen te doen en mijn werk leidt me ook wel af, maar vraag me af of dat blijft lukken als ik verder afbouw.. afleiding werkt voor mij in elk geval het beste. Ik spreek ook voornamelijk met mijn vrienden en familie omdat het contact me goed doet en voor de afleiding, maar ik denk niet dat zijn echt kunnen begrijpen wat je doormaakt. Heel veel succes alvast en ik hoop dat je er snel van af raakt omdat je nog niet lang bezig bent...

Hallo, ik ben nieuw hier en heb paar vraagjes over afbouw lorazepam. Heb al mijn hele verhaal gepost bij 'wie is wie', maar ik weet niet of iemand dat leest Ik ga mijn verhaal hier niet herhalen, wel even meegeven dat ik nog altijd in post-withdrawal zit van abrupte ontwenning flurazepam 7 maanden geleden....mijn vragen aan jullie: Ik heb me in al mijn miserie toen lorazepam laten aanpraten, gebruik dit nu 5 maanden: heb 1 maand 1mg Lorazepam gebruikt, daarna 3 maanden 0,5 mg en 4 weken geleden naar 0,25 mg afgebouwd, maar sinds 2 dagen terug naar 0,5 wegens heftige ontwenningsverschijnselen. (Vooral maagpijn, misselijkheid, hyperventilatie en verkramping spieren rond middenrif. De eerste 2 weken ging alles eigenlijk goed (lees draaglijk)... is het normaal dat die ontwenningsverschijnselen verergeren na 14 dagen? Hoe weet je dan of je niet te snel afbouwt, als je dat pas na 14d merkt? En als je traag afbouwt (vb 0,10 per maand), heb je dan gedurende 5 maanden last van ontwenningsverschijnselen? Ik wil ook liever niet omschakelen naar diazepam, maar misschien is dat wel beter. Andere vraag: kent iemand een goede site voor ademhalingsoefeningen ? En weer andere vraag: zijn er veel mensen die ondanks de ontwenningsverschijnselen toch kunnen blijven werken terwijl ze afbouwen? Ik wil echt blijven werken, ben al 5 maanden moeten stoppen na abrupte afkick en dat heeft zeker niet geholpen, maar ik kon toen niet anders. Nu de klachten van die abrupte stop milder zijn en vooral nog fysiek van aard vind ik in mijn werk een fijne afleiding, maar ik hoop dat ook tijdens de afbouw te kunnen volhouden.. Alvast bedankt voor de vele verhalen waarin ik zeker veel herken.... geeft me moed maar is eerlijk gezegd ook wel wat beangstigend...

Hallo, Bij voorbaat sorry voor mijn lange verhaal, maar ik wil heel mijn verhaal doen want ik denk dat dat wel belangrijk is om de situatie te begrijpen. Mijn huisarts had mij 8 jaar lang Stauradorm (flurazepam) voorgeschreven omdat ik al heel lang slaapproblemen had, en ze zag er geen graten in om mij cold Turkey te laten stoppen toen dit medicijn uit de handel werd genomen... ik had geen idee waar ik aan begon, dus ik ben vol goede moed gestopt, maar na 3 weken belandde ik acuut in een crisis: paniekaanvallen, mijn hoofd voelde alsof het zou ontploffen, duizelig en misselijk, slappe benen, trillen, oorsuizingen, hevige spierpijn in benen, nek en schouders, maar vooral zeer opdringerige zelfmoordgedachten, terwijl ik nooit eerder last had van depressie.. Ik had echt het gevoel dat ik mijn brein kapot had gemaakt... mijn huisarts schreef enkel ziektebriefjes maar bood verder geen hulp, ik ben zelf op zoek gegaan naar hulp maar heb me uiteindelijk toch na 2 maanden laten opnemen. Dit is echt wel een trauma voor mij, ik was voordien een evenwichtige en optimistische vrouw die enkel moeite had met slapen, ik had dit nooit kunnen bedenken! Maar volgens psychiater kon dit absoluut niet aan medicatid liggen, ontwenningsverschijnselen zouden max 6 weken aanhouden...Tijdens de opname heb ik AD en Temesta (lorazepam) gekregen. Het duurde lang voor de AD aansloeg, ben in tussentijd lorazepam blijven gebruiken: paar x proberen af te bouwen, na 1 maand gebruik van 1mg naar 0,5mg, dat ging vrij goed, maar verder afbouwen lukte niet. Ik reageerde daar heel heftig op en dacht dat mijn zenuwstelsel nog teveel van slag was, dus dat ik beter nog even wachtte tot ik me beter voelde. Ondertussen ben ik weer aan het werk en ik ben zeker nog niet hersteld, maar ik voel me veel beter, dus vorige maand (na 3 maand op 0,5) naar 0,25 proberen te minderen, maar na 3 weken weer acuut veel last van hevige misselijkheid, spierspanning en benauwdheid, alsof iemand mijn hele middenrif platnijpt. Ik had de hele dag het gevoel dat ik niet goed kon ademen en ben dan 2 dagen geleden toch maar weer terug naar 0,5 . Ik heb deze site en de Ashton Manual helaas pas onlangs ontdekt (had paniekaanvallen gekregen van de info op dr Google dus vermeed internet zoveel mogelijk), maar ik heb spijt dat ik deze info niet eerder heb gevonden! En ik lees hier dat ik toch nog te snel ben afgebouwd met ineens 0,25 minder te nemen, dus ik denk dat ik met 0,10 per 2 a 3 weken ga proberen af te bouwen. Vraagje: is dat tempo haalbaar volgend jullie? Ik wil echt niet meer crashen! Er staat hier dat je zelf je gevoel moet volgen, maar tot 2,5 weken na de afbouw naar 0,25 was het draaglijk, dus hoe kan ik dan vermijden dat ik pas na enkele weken merk dat het te snel gaat? Afzien doe je blijkbaar sowieso, dus hoe bepaal je wat oke is? En kent iemand een goede site met ademhalingsoefeningen? Alvast bedankt voor de tips en voor jullie verhalen, de herkenning in jullie verhalen is zo'n geruststelling!

Hallo, Bij voorbaat sorry voor mijn lange verhaal, maar ik wil heel mijn verhaal doen want ik denk dat dat wel belangrijk is om de situatie te begrijpen. Mijn huisarts had mij 8 jaar lang Stauradorm (flurazepam) voorgeschreven omdat ik al heel lang slaapproblemen had, en ze zag er geen graten in om mij cold Turkey te laten stoppen toen dit medicijn uit de handel werd genomen... ik had geen idee waar ik aan begon, dus ik ben vol goede moed gestopt, maar na 3 weken belandde ik acuut in een crisis: paniekaanvallen, mijn hoofd voelde alsof het zou ontploffen, duizelig en misselijk, slappe benen, trillen, oorsuizingen, hevige spierpijn in benen, nek en schouders, maar vooral zeer opdringerige zelfmoordgedachten, terwijl ik nooit eerder last had van depressie.. Ik had echt het gevoel dat ik mijn brein kapot had gemaakt... mijn huisarts schreef enkel ziektebriefjes maar bood verder geen hulp, ik ben zelf op zoek gegaan naar hulp maar heb me uiteindelijk toch na 2 maanden laten opnemen. Dit is echt wel een trauma voor mij, ik was voordien een evenwichtige en optimistische vrouw die enkel moeite had met slapen, ik had dit nooit kunnen bedenken! Maar volgens psychiater kon dit absoluut niet aan medicatid liggen, ontwenningsverschijnselen zouden max 6 weken aanhouden...Tijdens de opname heb ik AD en Temesta (lorazepam) gekregen. Het duurde lang voor de AD aansloeg, ben in tussentijd lorazepam blijven gebruiken: paar x proberen af te bouwen, na 1 maand gebruik van 1mg naar 0,5mg, dat ging vrij goed, maar verder afbouwen lukte niet. Ik reageerde daar heel heftig op en dacht dat mijn zenuwstelsel nog teveel van slag was, dus dat ik beter nog even wachtte tot ik me beter voelde. Ondertussen ben ik weer aan het werk en ik ben zeker nog niet hersteld, maar ik voel me veel beter, dus vorige maand (na 3 maand op 0,5) naar 0,25 proberen te minderen, maar na 3 weken weer acuut veel last van hevige misselijkheid, spierspanning en benauwdheid, alsof iemand mijn hele middenrif platnijpt. Ik had de hele dag het gevoel dat ik niet goed kon ademen en ben dan 2 dagen geleden toch maar weer terug naar 0,5 . Ik heb deze site en de Ashton Manual helaas pas onlangs ontdekt (had paniekaanvallen gekregen van de info op dr Google dus vermeed internet zoveel mogelijk), maar ik heb spijt dat ik deze info niet eerder heb gevonden! En ik lees hier dat ik toch nog te snel ben afgebouwd met ineens 0,25 minder te nemen, dus ik denk dat ik met 0,10 per 2 a 3 weken ga proberen af te bouwen. Vraagje: is dat tempo haalbaar volgend jullie? Ik wil echt niet meer crashen! Er staat hier dat je zelf je gevoel moet volgen, maar tot 2,5 weken na de afbouw naar 0,25 was het draaglijk, dus hoe kan ik dan vermijden dat ik pas na enkele weken merk dat het te snel gaat? Afzien doe je blijkbaar sowieso, dus hoe bepaal je wat oke is? En kent iemand een goede site met ademhalingsoefeningen? Alvast bedankt voor de tips en voor jullie verhalen, de herkenning in jullie verhalen is zo'n geruststelling!