Descartes33

Sinds de knop om is kost het me weinig moeite moet ik zeggen. Maar ik blijf voorzichtig.

Dankjewel!

Ik herken dit wel. Het lichaam doet rare dingen, zelfs na twee maanden nog. Dat hoort erbij volgens mij omdat je nog niet helemaal ‘los’ bent van de drank. Ik heb dat dus ook. Wordt wel minder, het is iets dat afneemt.

Dankjullie wel allemaal. @Bob jouw opmerking, 'je hoeft nu niet meer te twijfelen' was ook heel behulpzaam, dat was winst. @Lieke Ja René Schuurmans daar ga ik lekker op, dankjewel.

Ik wil wel wat uitweiden over de afgelopen maanden. Na mijn laatste terugval waren er een aantal mensen die het jaarpact suggereerden (waarvoor dank). Dat trok me uiteindelijk over de streep. De situatie was volkomen duidelijk: ik kon een aardige periode zonder drank, maar de onderhandeling bleef. Maar het niet-drinken op zich was niet zo'n probleem. Het weer gaan drinken was steeds een beslissing die weliswaar voortvloeide uit omstandigheden, maar er niet door werd veroorzaakt. Toen ik twijfelde over het jaarpact merkte ik één heel belangrijk iets op in mezelf: angst. Ik wilde de deur niet dichtgooien. Ergens diep van binnen zat een sterk streven om de vluchtmogelijkheid te houden. Ik vind zo'n jaarpact niet niks: ik houd me aan mijn beloften. Dus daarom die angst: steeds een soort schrikgevoel: een jaar. Maar die angst was een heel krachtig inzicht: ik houd dit zelf in stand, maar ik wil het niet meer. Maar als ik die angst blijf voelen, dan blijf ik het in stand houden. Gevolg was dat ik "de sprong" waagde. En in de daaropvolgende weken werd die angst steeds wat minder. Het bleef wel, het overviel me soms, maar ik dacht: dit is een gevoel, dat ben ik niet. Intussen begon ik de rust in mijn hoofd te ervaren: niet meer onderhandelen, niet meer voortdurend nadenken over wel/geen Antabus. Zelfs als ik niet dronk (voor maanden) was mijn hoofd nog altijd met alcohol bezig. En toen kreeg ik ruimte. Die ruimte heb ik opgevuld met een belangrijke cursus, Voluit Leven (kun je Googlen), die me in staat stelde om een omgang te vinden met de dingen die overbleven nadat ik de drank liet staan. 9 weken lang heb ik elke zaterdagmiddag een paar uur aan die cursus gezeten, en dat geïntegreerd door de week. Dat gaf een enorme kick, en heel veel inzicht. Vandaag de 9e week afgerond. Ik ben erg tevreden en dankbaar.

Gaat goed. Weinig te zeggen. Sinds ik heb besloten te stoppen met drinken zie ik alle dingen die vroeger aanleiding waren om te gaan drinken als onderdeel van het leven. Dat maakt ze niet leuker maar wel makkelijker op te lossen. Lees hier wel veel, doet me vaak goed.

Goedemorgen. Ik ben voor het eerst in maanden vrolijk wakker geworden, dat kwam ik even melden! Fijne dag allemaal.

Is het geen optie voor jou, @Zbb, om een beslissing te nemen? Ik herken dat die echte trek weg is. Toen ik dat doorkreeg wist ik dat het echt een beslissing van mij was geweest, toen ik de laatste paar keer weer ging drinken. Eerder voelde dat vooral als noodzaak, nu was het meer “ik wil verdoven en ik kies voor alcohol”. Maar echt nodig was het niet. Dat was voor mij het besef: nu hoeft het dan ook niet meer. En ik wist dondersgoed wat er ging gebeuren als ik wel dronk. Toen heb ik besloten: een jaar niet, en dat heeft me geholpen. Eerst was het eng (ik probeerde er altijd nog aan vast te houden) maar nu, een maand of twee later, voel ik me er een stuk rustiger onder. Niet meer onderhandelen, niet meer twijfelen, niet meer bang zijn voor een terugval. Ik zeg dit vanwege jou opmerking “ik zal voorlopig..”. Die had ik ook kunnen maken, maar er zit nog zoveel onzekerheid in. Je zou kunnen overwegen om die weg te nemen.

Goedemorgen. Proficiat @VIII! Ik ben geïnspireerd door al die zwemberichten hier dus ik ga zo even een duik maken! Fijne dag allemaal!

Jazeker. Ik roei en ik tennis regelmatig, zo’n 2x/week. Moet zeggen dat ik wel geïnteresseerd ben in vechtsport, al was het maar om iets van woede kwijt te raken. Maar het wereldje staat nogal ver van me af..

Zal later wat uitgebreider reageren. Diagnose is dat angst naast de alcohol bestaat en ook altijd heeft bestaan (ook toen ik nog niet dronk) hoewel alcohol het natuurlijk heeft verergerd. Er is vertrouwen dat ik nu de goede weg in ben geslagen dus we starten het traject voor het behandelen van die angst, therapie en antidepressiva opnieuw uitproberen. Dus ja, er is hoop.

Goedemorgen allemaal. Hele week op de camping ‘s morgens gewenst dat ik thuis was (comfort) en nu weer thuis, en dan tóch iets missen, ik weet niet wat, het natte gras, het toiletgebouwtje, de lieve mensen om me heen, de zeelucht, de ellende van het bedienen van een een kapotte cafetière… Enfin nu zijn de vakantiedagen op en is het tot oudjaar werken. We gaan er iets van maken. Pinkman Fijne dag allemaal.

Dankjewel @Artemis. We zijn weer thuis. Laatste dag was heel mooi, dus het positieve overheerst. En God wat is de zee toch lekker. Vanochtend afspraak met de psychiater om het te hebben over angst. Nu ik ben gestopt met drinken moet ik daar iets mee, het is een trigger - weten dat het voortdurend kan optreden (optreedt), dan het uitzitten, wat uitputtend is, en tenslotte overblijven met een soort zelfhaat - waarom was dit nu weer zo? En belangrijker: het beïnvloedt de beslissingen die ik neem in het leven: kansen laten liggen, de veilige keuzes maken om maar niet het risico te lopen dat dit erger wordt. Nu maar hopen dat hij me niet vol pillen probeert te stoppen. Of wel, ik weet het niet. Ik heb zoveel geprobeerd, allerlei acceptatietechnieken, want daar ligt natuurlijk de crux, het gaat toch niet weg, maar het lijkt alleen maar erger te worden. We gaan het zien. De cursus die ik volg (Voluit Leven) heeft me maar weer eens doen inzien hoe lang dit al speelt, eigenlijk al zo lang ik me herinner. En hoe alcohol een soort veilige haven was/werd. En hoe ik tenslotte alleen maar in die haven bleef, en alles een beetje instortte. Maar er is nog genoeg over.

Het is vooralsnog een oefening in acceptatie, en het drooghouden van mijn sigaretten. Maar in de tent is het nog droog gebleven, daarbuiten is alles nat. En grijs. En koud. Misschien volgend jaar maar eens echt op vakantie, lees: de tropen.

Goedemorgen. Vandaag ga ik een weekje weg naar zee. Zelfde periode als vorig jaar, maar toen kwam ik net uit een binge. Ik moet zeggen dat ik me nu nauwelijks beter voel. Ik ben vijf weken nuchter, maar angstig, gespannen somber. Maar ik hoop dat de zee me net als vorig jaar weer zoveel plezier oplevert en dat het net zo goed wordt. Fijn dat deze fase erop zit @Maja. En fijne dag allemaal.

Gaat niet zo lekker, maar viel te verwachten. Dit is het moment waarop ik normaal in onderhandeling zou zijn, wel/niet drinken om van angst/frustratie/depressie/stress af te komen. Maar die onderhandeling hoeft niet meer want ik ben gestopt. Dat maakt me wankel, ik heb grote delen van de dag de angst dat de hemel over me heen valt. Werkelijk de hele dag door, ik wankel letterlijk als ik langs gebouwen moet lopen. Maar ik blijf het doen, want de beslissing was niet wankel, uiteindelijk moet die grond geven. Dus we gaan moedig voorwaarts. En proberen lekker te slapen.

Oh helemaal, het is een ellende. Ik ben al weken tussendoor werk aan het mediteren, afspraken met mezelf aan het maken etc. Maar het zit in je systeem, het is oefenen, oefenen, en nog eens door. Ik heb ook nog eens het gevoel alsof het allemaal niet beter gaat maar juist slechter, alsof ik eerst een stap terug moet zetten. Maar we houden vol. Met drank is hetzelfde, je kunt jezelf maar heel langzaam aan een andere houding laten wennen. Goedemorgen trouwens. Welkom @Steph001. Eerste dagen zijn het moeilijkst.

Ja gaat goed. Hard aan het werk met een paar cursussen. Voluit leven, en mindfulness. De beslissing om niet meer te drinken geeft rust. Niet makkelijk, want in die rust komt wel heel wat naar boven, vooral een soort angst waar ik niet de vinger op kan leggen. Maar ook dat ga ik aanpakken of accepteren, want met drank gaat de angst niet weg.

Sterkte @Zbb

Goedemorgen. Ik vind dit soort dagen qua weer altijd erg prettig. Dus ik ga daarvan genieten. Fijne dag allemaal.

Goedemorgen allemaal. Het is een mooie ochtend, alles fris van de regen, zonnetje. Ik ga er een goeie dag van maken.

Lief dat je het vraagt. Gaat goed. Ik heb inderdaad jouw suggestie opgevolgd. En die van een aantal hier om eindelijk eens een commitment aan te gaan in de vorm van het jaarpact.

Dankjewel @Bob. Weg van de twijfel was inderdaad de bedoeling. Ik ga ertegen aan.

Ja die stap is groot @ikkanhet. Maar drinken is niet goed voor mij. Helemaal niet. Dus daarom ga ik zoals Cleo het mooi zei "de sprong wagen".

Dankje @Maja. En nee, niet geslapen @Rosee. Was ook wel verwacht. Vandaag maar een beetje actief zijn, komt het vanavond weer goed. En ik heb Bob een berichtje gestuurd. Grote stap. Succes bij je vaccinatie, ik heb de eerste gehad zonder een centje pijn.