Maverick

Dank je wel voor de de bloemetjes @Remi1 dat is lief. Alleen dat bloemschikken is levensgevaarlijk vraag dat maar aan Bertje Visscher

Inmiddels 5 weken nicotine vrij. moet bekennen dat ik vorige week aardig uit balans was. De zucht die zo nu en dan nog steeds de kop opsteekt maakt me opstandig en laat mij zoeken naar alternatieven. Zo was ik een paar kilo afgevallen maar die zitten er ouderwets weer aan. Zelfs de geniepige gedachtes om alles weer los te gooien ( drank en echte sigaretten) zijn de revue gepasseerd. Deze week gaat het gelukkig weer wat beter en ben blij dat ik nog steeds bij mijn beslissing ben gebleven. Ik hoop snel mijn stabiliteit weer wat terug te krijgen. Mijn grootste angst is door de drang naar roken ook weer terug te vallen naar alcohol. Daar moet ik dus echt niet aan denken, de hel! Misschien is het daarom dat ik ruim 7 jaar na het stoppen met drinken nog steeds rookte? De balans was er dan wel maar toch fragiel ofzo.

Natuurlijk gaat het om verdoven, het middel doet helemaal niet ter zake. Dat is altijd kortstondig en uiteindelijk destructiever dan dat wat je ermee probeert te laten verdwijnen. Het gaat om de aanleiding niet het gebruik, zolang je terug blijft grijpen naar verdoving ga je iets uit de weg, het moet weg en als het niet zo weggaat dan dwing ik het met verdoving. Maar het lost niets op, het moet niet weg, je moet er juist iets mee. De noodzaak om te verdoven is eigenlijk de noodzaak om aan de slag te gaan met dat wat je zo kwelt. Kak, ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen. Voor mij was het iig op mijn manier een soort van vrede krijgen met mijn verleden, de kwellingen bespreekbaar maken ook al kwam er vaak onbegrip van de andere kant. Ik wilde anders, en ook al kwam er geen bevredigend antwoord, het mocht geen aanleiding meer zijn. Zo min mogelijk onrust en leegte meer veroorzaken. Gek genoeg leek uiteindelijk voor mij de grootste leegte uit het verdoven zelf te komen. Volgens mij is het puinruimen Quinn, ik hoop dat je de kracht en de moed vindt om daar aan te beginnen en/ of (verder) mee door te gaan. hug van mij.

En wie legt jou die kwelling op Quinn, de goden? Komt de teleurstelling van de onmogelijke opdracht niet prima van pas om gebruik te rechtvaardigen? Zo werkt verslaving toch?

Welkom Helene, Drinken-onder invloed zijn-slapen-herstellen van gebruik-enigszins functioneren-drinken-onder invloed zijn enz. Het is maar wat je saai noemt. Niet meer drinken geeft zo veel meer tijd en energie is mijn ervaring en toch zijn we (in het begin) bang voor een grote saaiheid. Gek eigenlijk als je er bij stilstaat. Juist de slopende routine van moeten gebruiken maakt het leven saai en voorspelbaar. Met het doorbreken van de routine komt er weer ruimte voor nieuwe ervaringen en andere uitkomsten en dat is veel spannender toch?

Wat een gezeik over dat zeiken! Als je wat te zeiken hebt en je deelt dat gezeik dan heb je meer kans om niet te gaan zuipen. Juist van dat zuipen komt gezeik en dat gezeik wil je nou net niet hebben. Dus geen gezeik gewoon af en toe lekker van je afzeiken

Sinds twee weken nu ook gestopt met de e-smoker. Het gaat mij aardig af moet ik zeggen, ondanks de trekmomenten en soms vruchteloze zoektocht naar dat ding om vervolgens weer te realiseren dat je bent gestopt Ook in het roken ben ik mateloos en gebruikte die vaper vanaf ik wakker werd tot letterlijk slapen gaan. Het is wennen maar het voelt toch wel apart om voor het eerst in hele lange tijd los te zijn van zowel alcohol als nicotine. Ik hoop dat het gaat lukken het is mij eerder gelukt om 10 jaar niet te roken. ik moet alleen niet weer beginnen want met mijn brein is de beer dan meteen weer los.

Pak soep in de boekenkast? Wees dan maar voorzichtig bij de eerste hap soep @Reacher wie weet smaakt het naar je favoriete roman

“ De obsessie om te willen/moeten drinken en de allergische reactie om niet te kunnen stoppen” Dit is voor mij de meest kern-achtige omschrijving die er is voor het begrip verslaving. Er is altijd een aanleiding/ excuus te vinden om toe te geven aan de obsessie. Zowel in leuke tijden en de mindere. In het begin heb ik de feestjes als het kon zoveel mogelijk vermeden, Als iemand inmiddels wist dat ik probeerde los te komen uit die obsessie en vroeg of degene mij ergens mee kon helpen dan vroeg ik steevast mij de ruimte te geven om weg te kunnen gaan zonder overhalen te blijven of ander gezeur. Voor degene die zich bij gelegenheid afvragen waarom ik niet (meer) drink zeg ik meestal dat ik er (blijkbaar) allergisch voor ben. Geen woord van gelogen en verbazingwekkend weinig mensen vragen erover door. Voor de enkeling die wel de moeite nam om door te vragen over wat die allergische reactie dan is, zeg ik dat ik er hoofdpijn van krijg en met name de dag erna. Na wat onhandig gegrinnik over en weer is dan de kous af is mijn ervaring. Vakantie was ook in het begin wel eens lastig met name de aanloop erna toe. Mijn brein wilde bij al die ( toekomstige) mooie ervaringen er altijd alvast iets extra’s bij. Zonder drank in het vooruitschiet leek er toch iets te ontbreken. Achteraf de grootste mind-fuck, mijn mooiste vakanties waren degene die niet door overmatig drankgebruik naar de knoppen was geholpen.

Welkom @Claire, Hier ook eentje die zich voornam het bij één of twee te laten en 9,5 van de 10 keer dat niet lukte. Veel of niets, er zat geen nuance (meer) in. Voor mij kwam er rust toen ik uiteindelijk kon accepteren dat een beetje niet voor mij is weggelegd. Niets bleek uiteindelijk toch minder lastig dan een beetje. Nogmaals welkom, ik denk dat je er hier genoeg kan vinden die ook niet van de kleine beetjes zijn

@Yvonne Sorry, weer te laat met gewicht doorgeven. Ik meld mij af voor dit draadje omdat ik merk dat ik niet al teveel meer wil bezig zijn met mijn gewicht. Bedankt voor het bijhouden, ik wens iedereen hier succes met afvallen, op gewicht blijven en aankomen.

Vorige week vergeten mijn stand door te geven, sorry Voor vandaag is het 86,5 kg

85,8

85,4

86,1

86,5

86,2

86,1

86,6

86,4, op vakantie toch wel aardig wat aangekomen Maar goed, we gaan er weer voor!

Welkom Schermnaam! “ Je bent niet verantwoordelijk voor het krijgen van de ziekte maar je bent wel zelf verantwoordelijk voor je herstel” Dat is mij ooit gezegd en die ben ik mij altijd blijven herinneren. Wat goed dat je al zoveel als mogelijk hulp hebt gezocht en dat je ermee aan de slag bent/gaat. Zoals je zelf al schrijft begint de verslaving zijn tol te eisen en is het niet meer te verbergen dan wel te ontkennen. Herkenbaar en mij ook overkomen. Hou er rekening mee dat het allemaal niet zo snel opgelost is dan dat je brein graag zou willen, we zijn niet in een week verslaafd geraakt dus verwacht ook niet dat het in een week is opgelost.. Voor mij blijft elke dag het besluit nemen de eerste niet te nemen nog steeds prima werken. Hiermee beloof ik niemand iets en is er ook geen druk. Zet je herstel op 1, het werkt als je er aan werkt! Succes!

Hey @Quinn, Wat denk je ervan, blijf je erin of wordt het zo langzamerhand geen tijd om de draad weer op te pakken? Kom op man, misschien lijkt het nu niet zo maar je hebt nog altijd de vrijheid om een keuze te maken. Hug van mij

Zo! Net aangekomen op een prachtige plek in het hartje van Slovenië. Wat een mooie omgeving hier en ook nog fatsoenlijk internet Dank @Bob @lady jane en @Reachervoor jullie felicitaties en prachtige kadootjes! @Pete gefeliciteerd met je half jaar! 7 jaar alweer! Het hier staan op het jaarpact maakt dat ik maar al te goed besef hoe snel de tijd voorbij vliegt. Tijd die ik de afgelopen 7 jaar over het algemeen beter heb besteed dan daarvoor vind ik zelf. Ik ben dan ook tot op de dag van vandaag nog steeds blij en tevreden dat de ommekeer is gekomen. Dat ik de voortdenderende tijd niet meer verspil aan onder invloed komen, zijn en herstellen daarvan. Het is echt niet allemaal vanzelf gegaan en heb de afgelopen 7 jaar dan ook veel geleerd, ik kan bijvoorbeeld meer dan tevreden op mijn vakantiebestemming genieten van het uitzicht met een glas Rivella of een kop thee. Er hoeft niets meer bij omdat het mij op dit moment ook niet (meer) ontbreekt. De voortdenderende tijd heeft mij steeds verder op afstand gezet van hoe het ooit was, wat dat betreft heeft de tijd mij daarmee enorm geholpen. Of ik voor nog een jaar bijteken op het jaarpact? Wat mij betreft wel, het bevalt mij prima zo maar beloven doe ik niet.

Dank allemaal! Ik ben op een vakantieplek met waardeloos bereik dus ik zal later even wat meer schrijven.

Ik meld mij voor de komende 3 weken af omdat mijn weegschaal met vakantie is. In de tussentijd zal ik proberen het niet te gek te maken