erik

Ik had nog lang in mijn hoofd om taart te bakken maar dat red ik echt niet. Heb wel taart mee en 20st plastic bordjes die vast ook wel te hergebruiken zijn voor minipizza.....

Wat liefdevol omschreven Agnieta Sterkte met naast hem te blijven staan, denk aan jezelf dat je het volhoud.

Moet je als alcoholist perse een probleem hebben met alcohol? Als je de eerste niet neemt is er geen probleem. Probleem is een rot woord vind ik, het betekent dat er iets niet goed gaat terwijl je trots zou moeten zijn dat je niet drinkt en dus geen problemen hebt.

Alcoholist; ik erken de laatste maanden en weken vooral veel vaker mijn slechte relatie met alcohol en kan dit ook zeggen nu tegen mensen. Ik omschrijf het als ik drink niet, ik heb geen alcohol probleem. Ik zou een alcohol probleem hebben als ik weer zou drinken. Dat is hetzelfde maar anders gezegd als alcoholist. Maar het laat wel zien dat ik geen probleem heb, ik heb het probleem onder controle. Bij mij werkt positief herformuleren van dingen altijd. Zo ook met falen en schuld. Als ik dat zou schrijven als het niet drinken is niet gelukt zoals ik wens en ik wil en ga dit gedrag aanpassen want niet drinken is mijn doel.....dat zeg ik hetzelfde maar maak het meer acceptabel dan de beladen woorden falen en schuld. Alcoholist vind ik net zo zwaar als die rot woorden falen en schuld. Die mijd ik in mijn hoofd want is voor mij niet stimulerend of helpend. Eigenlijk is het zo dat ik naar anderen ook voorzichtig en mild reageer. Soms is dat functioneel en sommige mensen begrijpen dan mijn boodschap niet. Voor mezelf is het wel functioneel om mild en voorzichtig te zijn tegen mezelf. Voor andere is het contra productief wellicht, die kunnen zichzelf ermee om de tuin lijden en kunnen beter helder kort en hard zijn......

@Joris Zie pb. Had eerder je een bericht willen sturen maar dat contact met L beëindigen ging me niet in de koude kleren zitten en had avonddienst. Gisteren zat ik er een beetje doorheen, vandaag dus wel een bericht.

Ik scroll door dit topic om zeker te zijn van tijd en plaats. Klopt het dat het 12.00 is op het adres dat Monster op 3 juni noemde; Plesmanlaan Nunspeet? @joris zie pb.

@Luna Dat het ver onder de 2 zakt heb ik geen verklaring voor en dit is opzich genoeg redenen om naar HA te gaan. In algemene zin, snelle suikers laten snel je suiker stijgen maar daarna daalt het snel. Eet je brood oid dan moet zetmeel worden afgebroken tot suikers en komt suiker langzaam vrij. Dan dus geen piek en dal maar stabiliteit. Ik zou voor de zekerheid op de fiets altijd een blikje/flesje cola meenemen. Suiker in een drank neemt sneller op dan bijvoorbeeld een hap suiker. Maar eet dan daarna ook een boterham oid. Maar nogmaals 2 is te laag. Ga daarmee naar HA, Mijn suiker kan ook sterk dalen, ik weet dat ik moet ontbijten om 11 uur eten lunchen 15 uur weer iets en dan avondeten. Plan eens 5 a 6 eetmomenten waarin je een dosis zetmeel binnen krijgt. Je hoeft niet meer te eten wel meer te spreiden.

Verkeerde knop.....wilde een edit doen op oudere post en geen nieuwe post.

Ik voel me wat leeg, moe maar ook opgelucht. ......en ik heb zoveel trek nu. Bak ijs met verse ananas net op.....nu maar tosti's bakken. Het mag ik ben toch teveel afgevallen de laatste tijd. Weten jullie trouwens wie die nachtelijke gast is. Dat is altijd op dit laatste tijdstip, geen bekende namen maar altijd 1 gast en nooit een keer 0 of 2 of 3, altijd 1. Hoe laat ik ook kijk. @gast wie ben jij? Kom anders gewoon meepraten hier......

Elk jaar vergeet ik die Artis dag Ploffie. Neem me ieder jaar voor vrijwilliger te worden die avond waar hele zieke kinderen met een leger van verzorging een leuke dag hebben. Lijkt me erg leuk om te doen. Voor volgend jaar niet vergeten.

Ik was net aan het eten ook al is het al laat. Doe ik altijd na avonddiensten. Je wil niet weten waarover mensen in de zorg praten onder het eten. Ik ben daar inmiddels helemaal aan gewend.

Goed plan, ga ik ook doen.

https://addons.mozilla.org/nl/firefox/addon/adblock-plus/ klik op downloaden.

Het bericht wat ik al een week lang aan het bedenken en voor me uit aan het schuiven ben, is verstuurd. Wetende dat het het beste is, ik niemand laat vallen me bewust van dat zij zichzelf aan het laten vallen is. Totaal onmachtig en in tranen nu. Het moest maar ik voel me zo beroerd nu.....Heb haar uitgenodigd morgen haar nog 1x te bezoeken en dan niet via teksten maar elkaar aankijkend ieder ons weegs te gaan. Hoop dat ze dat nog wil en kan. Ik zou het graag willen nog..... Zo en nu even buiten wandelen en mezelf weer worden.....

Dat dacht ik al zeker te weten op basis van veel posts van je Over tyramine lees dit eens (bij kaas en wijn) http://www.dokterdokter.nl/gezond-leven/psyche/oorzaak-hoofdpijn-of-migraine-zit-vaak-in-opmerkelijke-hoek/ Let vooral op als je zogeheten MAO remmers neemt die de afbraak van Tyramine remmen http://www.e-psychiater.nl/medicijnen/antidepressiva/mao-remmers/ Ik weet natuurlijk niet of dit het geval is maar zet het er maar even bij.

Ja Jane en MG jullie hebben natuurlijk gelijk. Zij laat inderdaad zichzelf vallen en contact wordt onmogelijk gemaakt. Ik had hier gisteren een heel verhaal getikt maar viel in slaap achter toetsenbord en toen laptop direct uitgedaan en reactie weg. Ik heb verdriet dat het is zoals het is. Het is idd niet falen of laten vallen, ik heb alles gedaan wat ik kon en meer gedaan dan goed voor me is. Maar het gevoel dat ik haar mis en angst heb hoe het met haar verder gaat blijft. Ik moet accepteren dat het allemaal buiten mijn invloedssfeer is en dat het eigenlijk altijd al buiten mijn invloedsfeer geweest is. Ze moet het zelf doen en het is onmogelijk daarin iets voor haar te kunnen betekenen. Ik ben allergisch voor hogere machten maar nu hoop ik dat er ergens iets of iemand is, die het beste met haar voor heeft en haar ondersteunt waar ik onmachtig ben. Ging er zelfs door bidden van de week voor het slapen, het moet niet gekker worden met me..... @Lady Jane Over die nieuwe client en het gevaar dat je benoemt. In relatie tot haar is dat uitgesloten. Het is mijn werk en niet mijn prive en zij is een heel stuk ouder dan ik en ze is zieker gebleken dan ik eerder schreef. Zij is een client die ik ondersteun in kwaliteit van leven en haar strijd tegen kanker. Dat is even de tijd nemen in de hectiek op mijn werk om even te praten maar daarna gaan er weer 10 bellen waar ik heen moet. In algemene zin heb je wel gelijk over mijn valkuil. Heb bij psycholoog de discussie ook breder getrokken en de rij van mensen (vrouwen) besproken waar dezelfde patronen steeds voorkomen en ik steeds als ezel...... Mezelf centraal stellen, blijven denken van wat vind ik/heb ik aan het contact en hoe waardeer ik het. Lijkt simpel maar dat is het niet voor me. Begin ook een vermoeden te krijgen hoe dit gedrag komt. Heeft te maken met de band met mijn moeder waar ik van kind af aan voorzichtig mee moest zijn, altijd gesteund heb positief te blijven en te helpen met alles ook al was ik daar met 7 jaar nog veel te jong voor. Ben nu eenmaal behoorlijk gevoelig en heb de impact van haar depressie al aangevoeld zo lang ik me kan herinneren. Ze heeft behandeling voor depressie zo lang ik me kan herinneren. Soms een tijd niet maar de depressie is nooit helemaal weg ook met anti depressiva niet. En ben best veel gepest en weet hierdoor een beetje hoe het is om alleen voor alles te staan en niet veel/ nauwelijks vrienden te hebben. Ik gun anderen beter dan dat en ondersteun waar ik zoveel alleen gedaan heb in mijn volwassen worden en ik toen zo graag een vriend(in) gehad had waarmee ik dingen kon delen en me gesteund zou voelen. Ik probeer degene dan te zijn die ik nooit had. Dit wetende en beseffende ben ik sinds kort bezig met hoe dit anders te doen.....ik wil dit soort contact waarin ik opbrand namelijk nooit meer!

Hoofdpijn zit altijd tussen mijn oren aangezien mijn hoofd daar zit Verder wat MG schrijft. En ik kan zelf makkelijk overprikkeld raken door een massa mensen en veel geluid bij uitgaan als ik al aan mijn grens zit. De ene mens is nu eenmaal prikkelgevoeliger dan de ander. Weet niet of dit voor jou geldt natuurlijk YJ.

Goede morgen iedereen, Wat ben ik moe nog. Gisteren bijna al het werk van twee personen in mijn uppie doen was erg zwaar en ik merk dat ik door de dingen van vorige week en deze week een beetje overloop. Rustig aan doen vandaag voor mij. (ik reageer nog even op oude draadjes maar zal daarna hier weer wat schrijven om vandaag naar boven te halen)

Erik ook (kom uit omgeving Haarlem Amsterdam) vind het wel gezellig ook om samen te reizen.

Er is op mijn werk nu iemand gekomen afkomstig van detox een half jaar maar ze heeft blijvend geheugenschade en mogelijk beginnend Korsakov. Vind het behoorlijk confronterend om een vrij jonge vrouw te verzorgen die zoveel schade heeft door drank. Vanavond uitgebreid met haar gesproken, is gelijk een cliënt met wie ik een band heb. We hadden het ook over drank. Ze is zo enthousiast over haar nieuwe leven zonder drank. Ze hoort niet op palliatief, als ze beter is als nu gaat ze echt revalideren. Ga proberen zorgtaken van die mevrouw naar mij toe te trekken en initiatief te nemen richting revalidatie. Komt goed uit want zoek nu iemand voor mijn studieopdracht verpleegplan en verbeterplan schrijven. Kom nog niet toe aan het noodzakelijke gesprek met die vriendin te hebben. Auto was stuk, studie trekt aan me, heel veel diensten en ik wil perse ook een uur sporten af en toe nadat ik zo lang hier niet aan toe kwam door verkeerde keuzes in kiezen voor mezelf en voor die vriendin......wellicht zaterdag....wil het niet uitstellen wat onvermijdelijk is. Maar ondanks alles mis ik haar ergens nu al maar er is teveel gebeurd, kan dat niet terugdraaien. Voel me blij dat ik weer toekom aan mezelf maar van binnen voel ik me echt rot. Ik was van plan om haar niet te laten vallen en nu doe ik het toch.....zo is het niet maar dat gevoel speelt wel mee.

Ook ik had dus een goed gesprek met een psycholoog, heel veel kunnen bepraten en zoals ik er nu over denk wil ik GGZ een keer bellen of samen op gesprek gaan (haar toestemming heb ik) om een keer mijn zienswijze te geven en te wijzen op het zo goed als ontbreken van sociaal netwerk. En daarna het contact te stoppen. Ook een time out werkt niet, ze blijft contact opzoeken. Samenvattend is het grenzen opzoeken en grensoverschrijdend gedrag en afgelopen vrijdag was heel veel bruggen te ver en haar laconieke reactie daarna de druppel. Wellicht is het omdat ik zelf open en eerlijk ben maar mensen vertellen mij altijd veel prive dingen. Schoot die hulpverlener plots helemaal uit haar rol en begon over haar moeder en een reeks van suicide pogingen wanneer zij als dochter haar eigen weg ging. Na veel keer is ze gewoon wel op vakantie gegaan en "beloonde" het gedrag niet langer. Na die vakantie had ze plots wel een echt gesprek met moeder. Die persoonlijke ervaring delen,dat ik hulpverleners normaal nooit zie doen, maakte haar advies naar mij veel makkelijker aanvaardbaar als enige optie. Maar zie er zo tegen op en als laatste vaste vriend van haar blijft het voelen alsof ik als laatste het licht uit doe. Moed verzamelen (niet moed indrinken) en toch dat gesprek doen met haar zsm. Niet gedronken of geblowd vandaag.

Begrijp ik wel. Heb ook makkelijker praten want psychiatrie heeft te maken met familie en die vriendin maar niet zozeer met mij. Ik heb alleen depressie klachten gehad toen ik net 20 was. Maar dat ik naar de psycholoog ga zeg ik bijvoorbeeld op mijn werk en tegen kennissen gewoon en als het ter sprake komt vertel ik ook over wat er speelt in mijn familie. Hoop altijd dat door openheid een stoornis op termijn niet anders gezien wordt als een gebroken been. Ik vind die slogan nu op TV over personeel in dienst nemen met een stoornis zo treffend. Collega's met karakter. (https://www.facebook.com/psychiaters/videos/900620413322802/)

Mai van harte even een slinger ophangen maak er een mooie dag van. Sterkte vandaag Kabouter, hoop dat de sonde snel weer goed zit en dat weer over is.... Ik ga zo naar praktijkondersteuner HA, ze heeft me ergens in een gaatje tussen kunnen proppen en een collega wilde ruilen van dag en avonddienst, lief van haar. Wil vanaf vrijdag al met haar praten, gelukkig duurt het niet weken.... Fijne dag iedereen

Wat zou het punt zijn als je het gewoon uitlegt. Je vertelt toch ook gewoon als je je been gebroken hebt, waarom niet met geestelijk te ziek zijn voor tandarts bezoek. Wat zou er volgens jou gebeurd zijn als je het gewoon had uitgelegd?

Neussondes, mijn ex was leerling verpleegkunde. Ik was vaak proefkonijn bij dingen die ze moest leren. Toe heeft ze op mij geoefend met sonde zetten. Nee dat viel me behoorlijk tegen. Maar een ervaren vpk kan met je laten slikken en goede timing het veel minder pijn laten doen dan iemand met haast. Hoop voor je Kabouter dat het deze keer minder pijnlijk is. Vraag eens in het ZH of oraal emla creme (lidocaine) een optie is zo een kwartier voor het inbrengen of dat dit de slikreflex zou storen....ik denk nu hardop hoor maar wellicht kan je het vragen Kabouter.