Kaia

Rudy mooi mens Voor iedereen die niet verslaafd wil zijn: Ik weet niet of toeval bestaat, of dingen gebeuren met een rede of dat het leven een russische roulette is, wel weet ik dat het een levenskunst is om dingen om te draaien, en dat de manier waarop we met dingen omgaan belangrijker is dan de dingen zelf. Ik weet dat ik gebruikte om iemand en/of ergens anders te zijn, maar interessanter is het om te zien dat ik er op een moment blijkbaar toch mee ben opgehouden en hoe er daarmee zo'n enorm bewustwordings- en groeiproces in mij is ontstaan, dat ik bijna net zo dankbaar ben voor de verslaving zelf als voor het overwinnen daarvan, want het heeft me zo ontzettend rijk gemaakt van binnen (en ik ben nog lang niet klaar!). Rudy je zei dat je niets voorstelt zonder een ander in je hart te sluiten, ik zou willen zeggen dat iedereen alleen al door te bestaan ALLES voorstelt, en juist daarom is niets of niemand het waard om als verslaafde door het leven te gaan. Dit leven, met alle ups en downs, dit is waar we het nu mee mogen doen, en het is nooit te laat om het om te keren, om er misschien wel later en/of ooit vanuit de hemel en/of als ziel met een liefdevol gevoel op terug te kijken: 'ja, dat was ik, wat ging het snel, er was zo veel, goed en fout, en er was ook een NU waarop ik er aandachtig en liefdevol mee om ben gegaan'. Die zelf die altijd al in je hart woonde -ook al is ie nog zo verhuld door een roes der gewoonte, en nog zo goed verstopt achter de dikke muren van het verleden-, wacht erop ontwaakt te worden, gewoon door ernaar te kijken, door het te erkennen en te aanvaarden, zonder oordeel, want daar diep van binnen is pure liefde, gewoon van nature al, no matter wat je deed of doet Alles wat telt is wat we er NU mee doen en alles wat daar voor nodig is, is slechts 1 seconde hier vandaan, 1 besluit gevolgd door dezelfde volharding die ons zolang verslaafd deed zijn, want een onmatig iemand kan ook mateloos nuchter zijn! liefs, Kaia

Bako, jij bent de koppeling al voor, door je ervan bewust te zijn, door zelfkennis, door het hier zwart op wit te typen... Drank maakt de situatie niet beter hanteerbaar, het lijkt het alleen maar even lichter te maken, vooral nu van tevoren, omdat je hersenen de koppeling nog maken, totdat de 5-dubbele kater komt: 1. watten in je hoofd 2. rotgevoel over jezelf want je wil nuchter blijven 3. confrontatie met jezelf want het heeft niet geholpen 4. deur naar drinken staat weer open 5. worse case scenario: je partner depressief, jij weer verslaafd. Niet doen hoor Bako, al is het nog zo moeilijk, vluchten in een tijdelijke roes (die daarna ongewenst terug blijft komen) is NIET de oplossing. Sterkte en beterschap voor jullie allebei :present:

Ja hoi jij medeLoskoppelaar(wie heb ik gekoppeld eigenlijk?) Het is absoluut te doen! Al kan ik ook niet echt zeggen dat ik een normaal mens ben. Maar dat doet er eigenlijk niet meer zo toe als je altijd 100% puur en jezelf kan zijn! En mag zijn ook, van jezelf. Eergisterenavond heb ik een nachtje doorgehaald. Met potten kruidenthee, welteverstaan. Muziek gemaakt, gekletst, gezellig, zo'n nacht waar je op 1 of andere manier niet moe van wordt (en ik 'vroeger' maar denken: dat komt van de drank... NOT). En toch had ik heeeeel in de verte iets wat op een kater leek, een brak gevoel, anders dan in de nachtdienst, want dan kan ik de dag erna slapen. En dat ene gevoel, het brak zijn, de dag met een hoofd vol watten aan je voorbij laten gaan... zelfs deze dranklozekaterfractie is al genoeg voor mij om in al mijn cellen ende gelederen voluit te zeggen: NEE. Ik wil niet meer. Ik hoef niet meer. Wat ik af en toe dénk te willen, is niet wat ik werkelijk wil. Dat zit ook in de mens: niet zozeer het hebben, maar het 'willen hebben' (lees: de Nieuwe Aarde van Tolle). Iedereen wil wel eens even los komen van alles, even rieleksen enzo, dat staat los van daadwerkelijk willen drinken, alleen onze jarenlange verzopen hersencellen maken de koppeling nog automatisch, en alleen de Tijd kan de boel weer ontkoppelen! Dag lieve Zwammert

quote: Originally posted by: donnaatje78 Wat me beangstigt is mijn lege leven dat in nuchtere toestand zo confronterend is. Dat ik er dan ook iets aan moet doen om het te vullen. Door mijn gevlucht in gebruik zou ik nu ook echt niet weten wat ik zou willen doen, anders dan drinken. Zoek een hobby, zeggen mensen. Maar wat dan, denk ik dan. Ik vind niets leuk. Of ben ik gewoon bang om mijn weggestopte angsten aan te gaan? Welkom Donnaatje, Ja het leven is confronterend nuchter. Maar we willen toch niet voor altijd in die alles verhullende roes leven? En dan ziek worden door de gevolgen? Of ineens oud zijn en nooit meer van ons leven gemaakt hebben? Probeer het woordje 'moeten' eens los te laten. Je MAG het avontuur met jezelf aangaan. De leegte mag er zijn, ontdek em eerst maar eens, het is JOUW leegte en die hoeft niet bij voorbaat te worden afgewezen of meteen te worden opgevuld. En in een leegte is heeeeeel veel ruimte! Mijn weggestopte angsten kwamen langzaam aan naar boven toen ik ervoor koos om nuchter te leven. Maar ze voelen helemaal niet eng, ze voelen juist heel erg echt en ze ontroeren me bijna. Ik kan nu tegen mezelf zeggen:" ja ik ben onzeker, en ja ik kan me moeilijk aan anderen binden en ben soms best heel alleen" en op een of andere manier voelt dat zoveel meer compleet dan er bang voor zijn en net doen of ze er niet zijn door mezelf te verdoven. Door dingen te erkennen en aanvaarden, zonder ze te veroordelen, worden dingen ineens zoveel zachter en openen zich lichtpuntjes in die duisternis. Misschien vind je het fijn om in je leegte hier te komen praten over alles wat er niet in die leegte is Of juist over alles wat er voor die leegte was, of alles wat je graag in die leegte zou zien. Of misschien wel over wat je in die leegte gaat verrassen? liefs, Kaia

Hoi PEM, Wat is het toch een k#tverslaving he! Ik vind het juist goed dat je je schaamt, vanuit dat gevoel ben je weer hier gekomen, want je wil niet weer daar in die verslaving zijn en dat is zo verdomde gevaarlijk als je er weer eenmaal van geproefd hebt... Hee je weet nu dat het echt niet kan, soms moeten we ergens blijkbaar tig keer op gewezen worden om het goed door te laten dringen. Maar je weet ook dat je het zonder kan, en hoeveel beter je je daarmee voelt. Dus ga gewoon verder met waar je gebleven bent en zie dit als punt waarop je even extra de aandacht moest vestigen, geen twijfels meer in je hoofd en met meer toewijding aan jezelf werken, naar de praatgroep gaan... want je bent het waard en je hebt recht op een leven om van te genieten zonder destructieve verslavingen! Sterk dat je nu weer aan de bel trekt, het was zo gemakkelijk geweest om je er nog verder in te verliezen... dit geeft toch zelfvertrouwen, Welkom terug & liefs, Kaia

Hoi Wilstoppen, Wat fijn dat je zo gemotiveerd bent en het je zoveel gemakkelijker af gaat dan je dacht, ik denk ook dat ervoor staan, die eerste stap daadwerkelijk nemen, moeilijker is dan er in zitten en er voor gaan. Nu je daar dan al 26 dagen bent wens ik je dat het je alleen maar beter en beter en beter zal gaan. En vergeet niet dat je niet perfekt hoeft te zijn en dat je heel veel zelfvertrouwen mag hebben als je je verslaving aan het overwinnen bent, dat werkt nog heel lang op heel veel vlakken door, dus geef het de tijd okay?! liefs & welkom hier & blijf je tong uitsteken naar dat duiveltje Kaia

JP al 2 weken VRIJ en zelfs een weekendje weg genoten zonder... ongelooflijk goed ende sterk bezig man !!! Hoi Roodborstje, welkom hier en wat bijzonder dat je nu ineens alweer 5 dagen niet meer hebt gedronken... is ook verslavend eigenlijk, vind je niet? Hou vol!

Hoi Noa, Hier nog iemand die zich uit de wiet-coke-xtc-drankwereld heeft gevochten. Wat waren we daar sexy stoer leuk sterk sociaal ende lekker uit het dakkie! Maar had jij ook niet altijd het gevoel uit elkaar gerukt te worden door dat leven aan de ene kant en aan de andere de persoon die je werkelijk van binnen bent? Zo bijzonder dat je nu al een poos bezig bent om je weg naar je werkelijke zelf te vinden! Jouw hele voorstelstukje had zo door mij geschreven kunnen worden: de angst voor onzekerheid en sociale kontakten, het gevoel dat je niks meer 'mag' om even eruit te breken maar ook de steun die je hebt aan je eerder opgegeven verslavingen. Ik ben ook eerst met de drugs gestopt, ben er zelfs tot 2 x toe voor naar een andere stad verhuisd. Ter compensatie ben ik meer gaan drinken, want drinken was sociaal geaccepteerd. 2,5 jaar geleden ben ik gestopt met roken en ook met de wietjes. Ik was gewoon heel bang voor kanker en zag mezelf niet zitten als vergeelde rimpelige vrouw van in de 40. Dat er achter dat rookgordijn zoveel tevoorschijn kwam, had ik nooit gedacht! Roken was voor mij trouwens de allermoeilijkste verslaving om van af te komen, want ik rookte de hele dag door. Ter compensatie ben ik nog meer gaan drinken, want ik ben nu eenmaal een oraal aangelegd zenuwpeesje 1,5 Jaar geleden ben ik gestopt met drank, omdat ik al heel lang tegen mezelf zei dat ik een alcoholprobleem had, er paranoia-en paniek aanvallen waren (niet zelden door dingen die ik met m'n dronken kop gezegd of gedaan had) en ik last kreeg van een vage pijn in m'n rechter buikstreek: de huisarts constateerde een verharde lever en daar schrok ik zo van dat ik ging google'en en op ADB terecht kwam. Er is nog wel compensatie: snoepen, me storten in spirituele dingen (die is al niet oraal meer ) maar ik voel me een compleet mens, niet meer uit elkaar getrokken door dingen waarvan ik weet dat ik mezelf ermee ten gronde richt. Ik schreef je gisteren op het dagdraadje al wat er zoal nog vanachter die dankroes vandaan komt. Fysiek en geestelijk geniet ik zoveel meer nu mijn zintuigen (ja ook die 6de ) niet meer verdoofd worden. Sociaal kan ik stellen dat ik met drank en drugs slechts een handje vol bestendige kontakten heb op kunnen bouwen. De kontakten die ik nu heel langzaam ont-moet zijn niet langer gebaseerd op iemand die ik graag wilde zijn, maar juist op iemand die ik bén, die het leven aangaat zo het komt, inclusief mijn onzekerheden en vele andere mindere kanten. Maar blijkbaar zijn de goede toch nog leuk genoeg... Noa het enige recht wat je hebt is het aanrecht, haha, maar serieus: je hebt het recht om nergens aan verslaafd te zijn, om van jezelf en de wereld om je heen te houden zoals het is, goed en kwaad, en te genieten van de kleine dingen, de puurheid van dingen, er is zo ongelooflijk veel heerlijks en moois zonder dat we het 'mooier' hoeven maken met hulpmiddelen en later komt de kater... en het wordt écht rielekster, je weet zelf al hoe het was met je andere verslavingen, geef jezelf ook voor deze de tijd, zodat het uit je systeem kan gaan en er anderen gewoonten voor in de plaats kunnen komen, het gaat je lukken meid, zet em op!!! Ik denk vast dat er een heel bijzonder engeltje op jouw schouders zit, die jou al deze dingen influistert waardoor je je verslavingen de baas bent/gaat zijn... koester dat! liefs, Kaia

Hoi Aro, 55 en wat ben je heerlijk met je leven bezig: muziek, een nieuwe omgeving en een mooi huis (en ik hoop een hele fijne huisgenoot!) en nu clean en aan jezelf werken (zou niet iedereen dat het gehele leven mogen blijven doen?!) ook met de AA. Ik wens je vanaf nu alleen maar rustige, liefdevolle, opbouwenden dingen toe, want ik weet uit eigen ervaring hoe anders het is als je verslaafd bent aan drugs en drank. Blijf voor jezelf gaan, er wacht nog zo'n prachtig leven voor je! liefs & welkom hier, Kaia

Hoi Moriarty, Van harte welkom hier en gefeliciteerd met je nieuwe leven Het geestelijk ontwaken is heel herkenbaar voor me: je weet pas dat je nog sliep als je ophoudt met drinken, en daarover kan ik alleen maar zeggen dat ik zou willen dat ik het véél eerder gedaan had. Maar had gedaan = geweest, en NU ben ik erg dankbaar voor een leven vrij van verslaving; het is het mooiste, puurste avontuur dat je met jezelf aan kan gaan. Ik vind het een hele prestatie hoe jij je leven hebt omgedraaid, het zegt wat over de waarde die jij aan jezelf en de wereld om je heen hecht, beide zullen nu alleen maar mooier worden! liefs, Kaia

Noa: ik voelde me eigenlijk vanaf dag 1 al heel veel beter, gewoon omdat ik eindelijk deed wat ik al heel lang wist... vanaf daar voelde ik me trotser, sterker, m'n zelfvertrouwen groeide (ik stond erbij en ik keek ernaar: was het werkelijk IK die nu al zoveel dagen die vertrouwde fles liet staan??) en langzaam verdwenen mijn angsten, paranoia, schuldgevoel, spijt, schaamte zorgen... en m'n hopeloosheid, het vastzitten veranderde in weer toekomstperspectieven kunnen zien, vrijheid en ruimte ervaren, het beste in mezelf verder mogen ontwikkelen ipv blijven hangen in die jarenlange roes van uitstel en vermijding... Wel was er ook een keerzijde, voelde ik me naakt, m'n onzekerheden kwamen boven drijven, eenzaamheid en nog meer dingen die ik zolang verhulde met een drankroes... in die tijd vond ik het heel fijn om hier te komen praten met mensen die in soortgelijke ontwikkelingen zaten of mij heel goed begrepen, want er komt ook een hoop bagger naar boven als je het niet meer verzuipt. Maar het brengt je uiteindelijk alleen maar goeds, opluchting (!), kunnen zijn wie je werkelijk bent, mét mooie en minder mooie kanten. Lichamelijk: ik voel me gezonder dan ooit, nooit meer katers, geen hartkloppingen, geen harde lever meer, geen paranoia aanvallen over m'n gezondheid meer. Ik weet niet precies hoelang dit duurde, maar ik heb het nu al héél lang. Geestelijk: ik groei ik groei en ik groei... vanaf dag 1 tot en met NU, en naar ik hoop tot in de lengte mijner dagen Sociaal: is er voor mij wel veel veranderd. Heel veel is weggevallen omdat ik niet meer uitga. Ik hield van jan en alleman met die fles. Jan en alleman bleek ineens niet meer zo aantrekkelijk zonder flessen Nu hou ik meer van de natuur, van spirituele leraren, en ja ook van mezelf. Nu heb ik natuurlijk wel m'n leeftijd 'mee': ik ben 44 en dan groei je ook naar andere dingen toe. Van sommigen vrienden, vooral de jongere, merk ik dat ze minder graag bij me zijn (had ik eerlijk gezegd zelf ook toen ik nog dronk). Maar ik heb soms ook invloed op het bewustzijn van het drinkgedrag van weer anderen om me heen: al 2 vrienden drinken ook niet meer of nauwelijks nog, omdat ze zien wat het met mij doet en ze dat wel tof vinden. Ik onderneem heel veel meer, ga overal ook gemakkelijk in m'n eentje op af en ontmoet allerlei nieuwe mensen. Ook accepteer ik van mezelf dat ik soms ook graag alleen ben. Kortom: de veranderingen beginnen met dag 1 en blijven volop in ontwikkeling. Ik denk veruit het meeste helemaal niet meer aan drank. Dat gebeurde al binnen het jaar. Alleen nog heel af en toe, bij veel stress, op zwakkere momenten, als ik anderen zie of hoor drinken hier of op en terrasje... maar ik weet dat ik niet 1 glaasje wil, en dat 1 glas vandaag een vrijkaartje is voor 1 glas morgen, en dat ik me @#$% voel als ik niet door kan drinken zoveel ik wil, en het stoort me niet echt om het niet te doen, het moment trekt voorbij en dan zitten er alweer tig andere gedachten... en lekker gek doen met een spaatje met schijfje citroen, daar kan ik echt helemaal enthousiast van worden, yiha Dus hang in there Noa, er gaat nog van alles gebeuren, all 4 da best!

NoaduBois van harte met je 8ste dag onderweg op avontuur naar en met je nieuwe zelf s'Avonds lekker lezen in een schoon voorverwarmd bedje is helemaal IN nu bij mij, en 'smorgens wakker worden met een helder gevoel, uberhaupt de ochtenden beleven, zin in de dag hebben, van alles ondernemen... en dit alles breidt zich met de tijd alleen maar verder uit: ontwaken uit de roes, in alle aspecten van je leven!

BamBam Niet voor niets blijven we herstellende, shall we remain under construction... Het sleutelwoord is TOEWIJDING liefs!

Dhendro 3 maanden, super :rose: Bako wat geweldig hoe jij je vakantie droog hebt mogen beleven van jezelf, je bent een kanjer :musicnote: Soothe 18 maanden we did it op naar de 2 jaar ! Als jij het niet doet, doe ik het ook niet Ja we tellen nog en ik ben daar dankbaar voor, voor de zelfkennis die mijn verleidingen niet tot misleidingen maakt. Stoppen met drinken heeft niks met geluk of mazzel te maken, dat de knop gevonden is. Het heeft alles met daadkracht en doorzettingsvermogen te maken. Een besluit, en die dan volhouden, dag voor dag. Zolang je om dat besluit blijft heen draaien, zal er drank blijven vloeien, zo simpel is dat, en ik ga m'n tong daar niet over inslikken hier! Wing: ik las iets over je rechter buikpijn: bij mij zat het ook onder de ribben, als de lever verhard is drukt ie de boel naar onderen dus kan het gevoel ook lager zitten. Het goede nieuws is, dat als je ophoudt met drinken, de lever zich weer helemaal kan herstellen! Marjo: ik herken dat oer-gevoel zo goed: ontroering voor hoe onbeschrijflijk mooi de natuur gemaakt is, een groot gevoel van dankbaarheid en je er één mee voelen, een verlangen er in op te gaan zelfs... nee geen doodswens, maar de menselijke maatschappij vind ik soms zoveel moeilijker... tja dat is wel waar onze uitdagingen liggen... maar in de natuur vinden we antwoorden en weten we weer waar het allemaal werkelijk om gaat, mooi! Fijne droge dag allemaal, ook voor het stinkertje

Wat een ongelooflijk heftig iets kom je nu voor te staan lieve {{{{{Rudy}}}}} Natuurlijk ben je bang en wil je die chemische rotzooi niet in je lijf, maar het maakt wel korte metten met de foute cellen. Als ik jou was zou ik me nu gaan concentreren op hoe je de goede cellen zo optimaal mogelijk kan ondersteunen. Zo weet ik dat er natuurgeneeswijzen zijn die helende, reinigende, versterkende, aanvullende en ondersteunende werkingen hebben. Zulke dingen hoor je niet in het ziekenhuis, anders dan veel drinken om de afvalstoffen af te voeren. Rudy het enige wat telt is dat die foute cellen opzouten en met de goede komt het wel weer goed Ik zou willen dat je dit niet mee hoeft te maken en spoel het liefst de tijd een stuk vooruit zodat je er alweer op terug kan kijken. En aangezien delen helen is, wil ik er ook graag voor je zijn en blijf hier schrijven zodat we mee kunnen leven en er zijn vast ook nog fora voor mensen die hetzelfde meemaken als jij? Ik hoop dat je snel de behandeling krijgt zodat je er niet zo tegenop hoeft te zien en weer vooruit kan kijken. En wil je nog even zeggen dat de ene chemo de andere niet is, en dat het tegenwoordig allemaal zo licht mogelijk is met zo min mogelijk bijwerkingen en dat de bijwerkingen ook goed bestreden kunnen worden, wat dat betreft leven we in een tijd waar veel kan! Heel veel liefs en sterkte, :sun:Kaia

quote: Originally posted by: An ik kom met schaamwangetjes, want ik loop op het scheve spoor, of hoe heet dat. Foute boel. Op zich allemaal niet zo erg, maar om het goede pad weer te vinden is behoorlijk moeilijk. Het was toch wel met voorbedachte rade :$ Gisteren hadden we een bijeenkomst, tja, een lange zit. Komende week nog twee van dit soort dingen. Kan ik niet tegen eer lijk gezegd. Weet echt niet hoe met bepaalde bijeenkomsten om te gaan. Ben niet mezelf, weet me geen houding aan te nemen. Allemaal SMOESJES. In ieder geval rook ik nog steeds niet en dat gaat nu goed. Dus dat excuus kan ik ook aan de kant zetten. Vandaag drink ik in ieder geval niet. Hoi An, Allereerst dit: ik vind het zo knap dat je nog steeds niet rookt!!! Die steek je in je zak, die hou je vast. okay?! Ik vind het heel dapper wat je hier schrijft. De monsters hebben je weer gevangen, maar een stuk van jou overstijgt het, neemt het waar en erkent het. Dat is heel belangrijk en ik ben blij dat je het hier komt delen! Tuurlijk is het moeilijk om je er weer van los te rukken, eenmaal terug in de greep. De optie is weer geopenend en je kunt er de donder op zeggen dat ie bij elke gelegenheid wordt aangegrepen als je niet weer drastisch een streep eronder zet, een besluit erover maakt. En alle weerstand die je hierbij voelt, wordt gevoed door gremlins. Vandaag drink je niet en dat is een heel mooi begin! Denken dat je met drank beter jezelf bent en een fijnere houding aan kan nemen, is een illusie en de keerzijde niet waard!! Het mag op zulke momenten dan wel confronterend zijn, maar An waarom jezelf niet gewoon accepteren als een onzekere vrouw op dit moment van je leven in zulke situaties? Die An mag er ook gewoon zijn, daar mag ook gewoon van gehouden worden! Je hoeft niet perfekt te zijn, er is niks mis mee om op zo'n bijeenkomst te gaan voor een zesje, dan is dat maar even zo nu. Want van binnen ga je dan voor een vette 10, omdat je niet verslaafd wil zijn. Kap ermee An, gooi dicht die achterdeur. Daar is maar 1 moment, 1 besluit voor nodig. En ja het zal weer even zwaar zijn. Erken dat voor jezelf, wees erop voorbereid. Daag je smoesjes uit door er NU al mee aan de slag te gaan. Je bent nog niet te ver afgedwaald, neem gewoon dat pad weer waar je je al weer zo'n tijd zo goed bij voelde. Het gaat jou weer keihard lukken, een Kaia knows ;-) liefs Kaia

GEMMETJE HIEPHIEPHOERA 2 JAAR En TAPAS de rest krijg je over een maand Wouw het 3de jaar in... het 1ste jaar je lijf, het 2de je mind, wat komt er nu? Volgens mij komt er een soort berusting, de balans slaat niet zo hard meer door. De natuur durft zich weer te settelen zoals het bedoeld was. Ik voel dat al heeeeeeeeel in de verte aan (gelukkig mag ik er nog 1,5 jaar over doen;-). Het 3de jaar gaat de welverdiende kroon op de 1ste 2 zijn. Natuurlijk blijf je een mens met ups en downs, maar ze zullen niet meer drankverslavingsgerelateerd zijn. Gem en Tapas dappere strijdsters, dank jullie wel, goed voorbeeld doet volgen en mede dankzij jullie volharding hou ik ook vol. Ik kijk uit naar jullie 3dejaars bevindingen Jane trots, fitter, gelukkiger.... good 4 you en gefeliciteerd met je 11de dag

Hoi Maas, Goed van je dat je aan het minderen bent, dat vergt heel wat zelfdiscipline! Merk je al verschil, vooral de volgende dag? Interessante vraag stel je: wat win je met drinken? Voor mij was het de vermijding van de confrontatie met mezelf. Zolang ik dronk, voelde ik me zelfverzekerd, verbonden, niet alleen, in het moment en uit m'n gedachten. In die roes zweefde ik naar de volgende roes, en stelde daarmee alle levensvragen uit, ik schoof ze op de lange baan. Zo leek ik heel lang stabiel en okay, maar eigenlijk zat ik in die twilight zone, geplaagd door gedachten die mij steeds weer toefluisterden: "Kaia, je hebt een drankprobleem". Toen ik stopte met drinken merkte ik eigenlijk pas goed hoeveel het me me deed: ik werd onzeker, voelde me eenzaam, kon me moeilijk binden en ging heeeel veeel nadenken. Maar op de eerste plaats genoot ik van de kick die ik mezelf gaf, door het te zien als groot avontuur met mezelf, ik veranderde werkelijk wat cruciaals in m'n leven, ik was een vrouw met een missie en ik kon weer een boek lezen voor het slapen en maakte de ochtend fris en fruitig mee! Al die tijd had ik m'n schaduwkanten weggemoffeld, en nu kwamen ze aan het licht. Dacht ik met drank al een bodem te hebben bereikt; nu kwam pas de echte bodem en ik voelde me naakt. Maar tegelijk voelde ik dat ik eerst naakt moet zijn voordat ik schone kleren aan kan trekken, en dat gaf me een goed gevoel, kracht, moed en met elke dag een stukje meer zelfvertrouwen. Nog steeds worstel ik soms behoorlijk met mezelf, maar niet meer met de drank. Ik voel me veel beter over en met mezelf en zie hoeveel ik verander, hoe ik aan het groeien ben. Het voelt bevrijdend om geen kater meer te hoeven hebben, niet meer bang te hoeven zijn voor m'n hersenen en lever, helder met mensen te kunnen communiceren, geen paniek- of paranoia aanvallen meer, geen schaamte, geen spijt....etc. Ik hoef niet meer iemand te zijn die ik niet ben en ik hoef m'n eigen ontwikkeling niet meer uit te stellen. Mooie inzichten komen er ook, het leven is zoveel meer nu! Ik wens je heel veel succes hiermee, een mooi levenskado wat je jezelf nu aan het geven bent! liefs, Kaia

Har ik heb nog steeds mijn X, Y noch Z gevonden, dus geniet jij maar lekker van jouw N, en sterkte met het zeggen tegen A...

Tine van harte met je 6 maanden VRIJ :present::present::present: Ik herken de golven, hier ook eb en vloed, en ja, ook ik ben niet altijd meer zo aardig... dat heet ook wel: gewoon mens zijn Ik ben nu juist bezig om van mezelf te erkennen en aanvaarden dat ik ook schaduwkanten heb, en dat ze niet langer in de schaduw hoeven staan. Met drank moffel je het allemaal weg; zonder drank gaat het licht er steeds meer op schijnen, wat best heel heftig en confronterend kan zijn, maar tegelijk de enige manier om er wat mee te doen! So what, dat ben je nu maar niet altijd even aardig, je bent ook nog zoveel andere leukere en minder leuke dingen en je drinkt niet!! Veroordeel jezelf niet en geef jezelf geen stempel, want alles is veranderlijk en de verandering is nog lang niet klaar... na al die jaren vol drank, ben je er na een half jaar nog maar net mee begonnen... heb vertrouwen! liefs, Kaia

quote: Originally posted by: marjo Ik loop tegen mijn grens aan.... Zo begrijpelijk, zoveel mensen en situaties, emoties en verleidingen om je heen, die een appel doen op jouw gevoel voor vrijheid, omdat je ergens al zo lang zat opgesloten... Lieve Marjo, ik vind het ongelooflijk moedig ende dapper je berichtjes van pagina 3! Ik ben zo blij te lezen dat die ene JIJ er nog is, en dat ze het kontakt met jouw zelfje niet verloren heeft! Ook al kan die andere kant van jou het nog zo compleet met ratio én gevoel onderbouwen allemaal! Blijf bij jezelf, je bent een stralende sterke vrouw, op weg naar een stralend nieuw leven. Daarbij niet meer hoeven denken aan drinken = de ultieme vrijheid! Kaia

Jane gefeliciteerd met je hele week (!) en wees blij met je zelfkennis... niet bang zijn maar jezelf erop betrappen als die bedrieglijke gedachten weer komen, je kent ze nu wel toch?! Zo, ik ben nu pas terug, onze ober was gewoon te lekker om alleen te laten Alle apen op een roerstaafje: allemaal KANJERS daar gisteren en wat vloog de tijd...

Hoi JP, Dat klinkt goed, je vastberadenheid. En je zelfkennis. Want je weet dat het niet bij een glas en een feestje blijft als je een alcoholprobleem hebt. Bij velen hier speelt ook een onderliggend iets, zoals bij jou de lichte depressie. Zolang we dronken, hoefden we dat niet te voelen. Maar daarmee schoven we het allemaal alleen maar verder vooruit, en werd de berg steeds hoger... Hee gefeliciteerd met je nieuwe leven Wees op je hoede voor de automatische drankpiloot die het stuur weer wil als je je weer beter voelt! Neem dit ziekteproces met beide handen aan als keerpunt en hou vol, je bent het waard en je krijgt er zoveel voor terug! liefs, Kaia

Roos super dat je niks gedronken hebt gisteren! Dat voelt een stuk beter zo he, je dag. Hoe ga je het dit weekend verder aanpakken? Eens lekker gek doen en die flessen wijn gewoon NU ritueel de gootsteen in? Jezelf belonen met wat lekkere dingetjes voor vanavond? Als je het erop aan laat komen, zullen jouw hersenen weer op de automatische piloot gaan vanavond, morgenavond... dat is heel eenvoudig te voorspellen, op het saaie af eigenlijk... maar als je nu eens werkelijk die andere koers bepaalt (en dat begint NU al), kom je nog eens ergens anders... ga je jezelf verrassen met een helder, goed en trots gevoel of verval je in de roes? aan jou de keus!

Gisteren had ik een bruiloft van een collega. We zaten natuurlijk met een groep collega's bij elkaar. En het begon mensen op te vallen dat ik niet drink. "Drink je helemaal niet?" was de vraag, en de hele groep keek me aan. "Nee", zei ik. En toen hoorde ik mezelf gewoon eerlijk, zonder omwegen, vertellen hoe het zit, inclusief mijn recente bewustwordingsproces waarin ik heb ontdekt dat ik dronk om iemand te zijn die ik niet ben, en dat ik me nu vaak erg onzeker voel maar dat het wel een heel bewuste keuze is en dat het proces nog volop gaande is. Ik voelde geen schaamte, maar juist heel oprecht kontakt met mezelf, vooral ook omdat ik zag hoeveel begrip, waardering en herkenning er was! Intussen had ik het reuze naar m'n zin met m'n spaatjes! Frappant was ook dat de zwaardere drinkers bij elkaar zaten (ja dat valt nu zo op he, nu ik er zelf niet meer tussen zit), en na mijn verhaal nogal uit de buurt bleven. Totdat ik wegging en eentje van hen mij achterna liep. Hij vertelde mij dat hij steeds moest denken aan wat ik zei, en dat hij het zo knap vindt wat ik doe en dat hij weet dat hij dat zelf ook moet gaan doen. Zo zie je maar... we zijn echt niet zo anders als we soms denken. Ik vertel jullie dit omdat ik trots op mij en jullie en dit forum ben. Wij zijn hier niet omdat we alcoholisten zijn, we zijn hier omdat we het allemaal graag anders/beter willen doen juist! Heel veel mensen die hier niet komen, zitten nog in een stadium waar wij al lang voorbij zijn, vergeet dat niet. Waarom kom ik graag naar een meeting met jullie? Omdat ik het heerlijk vind om -een beetje verder dan met getypte lettertjes waarin we elkaar zo anders kunnen begrijpen- in een veilige omgeving van gedachten en gevoelens te kunnen wisselen over van alles wat er komt kijken bij zo'n grote verandering in je leven! Allemaal totaal verschillende mensen met 1 heel belangrijk ding hetzelfde... mooi! liefs, Kaia