safidepafi

Rustig maar Corinne...ik hou je hand vast Hier kijken ze via TV naar voetbal en via het internet...totale gekte!!

Blacky U bent wel een lief bastardje:heart: En ik wens je heel veel plezier tijdens het opkuizen van je topavan en stuur je wat:rose: om het allemaal wat vrolijk te maken daar aan zee. Geniet van de taart vrijdag!

An voor mijn gevoel ben je je zelf aan het overbelasten en ben je juist NIET meer aan het genieten van al dat verzorgen en geven quote: het was een ander soort paniek. Ik voelde dat ik ziek aan het worden was... het idee echt ziek te worden en niks te kunnen. Schuldgevoelens van mijn falen, mijn luiheid, het niet vooruit te branden zijn. Dan nog ziek voelen en dan al dat MOETEN. Al dat moeten, en ik wil NIKS. Te veel meegemaakt de afgelopen twee jaar. Tegenwoordig krijg je geen tijd om te rouwen. HEb nog zoveel verdriet zitten. Zo ontzettend veel. En je moet maar door, door en doorgaan. Volgens mij is het hoog tijd dat je er eens een jaartje tussen uit trekt om je echt op je gezond worden, je verzorgende karakter en je verslaving te richten

Hallao Eve Dan wil ik je ook graag welkom heten. nou je komt wel gelijk met de waarheid de deur binnen vallen en wind er geen doekjes om. Dit zal je wel helpen in je gevecht tegen de alcohol. Het feit dat je hier mensen hebt waar je tegen aan kan kletsen helpt het gevecht tegen de alcohol al enorm. Je mag hier alleen niet onder invloed schrijven wat wel een beetje moeilijk is als je al wel wat gedronken hebt en toch met ons wilt praten. Wij hebben r meestal geen moeite mee zolang iemand maar niet dronken gaat zitten brallen of gaat zitten verkondigen hoe lekker het is bv. Je hebt toch wel een hele reeks zaken waar je aan moet werken, je hebt nogal een zelfdestructief pakket. Er is ook een heel draadje geschreven over Borderline, wat je vast wel zal interesseren. Ik wens je veel succes en zou zeggen doe met ons mee morgen...laat de eerste staan! Na de eerste dag kan het alleen maar makkelijker worden. Nou ja na alle weken van ontwenningverschijnselen moet ik wel even eerlijkheidshalve zeggen. Heb je al met je huis arts gepraat?

Anna , bedankt voor je mooie schrijven...ik heb er veel aan en zal om precies die redenen niet in de thuiszorg aan de slag gaan. Op kantoor wordt ook al moeilijk omdat ik niet meer foutloos kan typen...mijn hersenen willen niet mijn vingers hetzelfde laten doen als mijn gedachten/geheugen en ik heb konstant alle letters door elkaar gehutseld zitten. Het verbeteren kost veel tijd en frustreerd te veel om daar weer een beroep in te nemen. Je hebt gelijk, met de angst voor een burn-out krijg je en burnout maar ja hoe kom je van die angst af? Ik zal het zeker met de GGZ controle arts bespreken en mijn alcohol en drugs verslaving deze keer duidelijk benoemen Heb jij nu echt het gevoel dat je juist door de alcohol te laten staan van je onzekerheid bent af gekomen?

Ben je misschien ook teveel een verzorger An? Dat je altijd voor alles en iedereen klaar wilt staan. De sterke schouder wilt zijn? Als ik je hoorde tijdens het carnaval dan hadden ze het allemaal wel heel goed bij jouw in huis, al die dronkelappen. Ik ben jaren lang zo geweest. Ik vond het zo belangrijk dat men mij aardig vond dat ik altijd aardig was. Ik heb dat gelukkig af kunnen leggen maar het kost me soms wel moeite. Mijn eerste gedachte is : dat doe ik wel even! Gelukkig heb ik wel een man die zegt: NEE dat doe je NIET...IK doe dat. En die me ook laat zien als mensen misbruik van me maken. Maar dit heb ik de eerste 10-12 jaar niet op kunnen volgen. Het instinct van Inge met de sterke schouder was te groot Eigenlijk wordt je dan geleefd. Het kost mij nu nog wel moeite om te denken wat wil ik, zo was ik altijd bezig om af te stemmen op anderen en hun verlangens. Misschien zou je assertiever moeten zijn maar je komt hier best sterk over. Tja schrijven gaat makkelijker dan het echt doen.

An we kunnen elkaar de hand geven ook ik na twee maanden een uitglijder...2.5 flesje bier en een halve liter in twee dagen tijd afgelopen donderdag en vrijdag. Toch had ik helemaal geen gevoelens van, ik trek er nog eentje open of ik moet naar de kroeg hier beneden ons huis. Ik kon met moeite 1 flesje en een halve liter op en viel in slaap. En de volgende dag heb ik in de avond de rest opgedronken. Ook toen er hier flink gedronken werd de volgende dag en ik zelf werd uitgenodigd om naar de kroeg te gaan hoefde ik niet. Dus er is wel een verandering in mij gaande. Ik hoef niet meer zo nodig bij elk excuus En dat is een hele verandering. Ik heb sinds juli dat ik hier ben komen schrijven geen fles whiskey of port aangeraakt en heb behalve het feestje op 1 december geen grote uitglijder meer gehad. Voor mij is dat een overwinning. Ik heb er niet echt een angst bij en heb nog steeds het gevoel dat ik sterker en sterker wordt. Maar bij jouw voel ik die angst wel in je schrijven en ik kan me alleen maar bij Ziza aansluiten. Wat nu An, wat ga je nu anders doen?

Ik zal er over nadenken Tina, maar ik heb het gevoel dat de thuiszorg met al die stress die daar tegenwoordig heerst niet echt de juiste omgeving is voor iemand met een burnout achter de rug!

Ik ga even wat anders doen dus ik wens iedereen een fijne avond!

Ja dat wilde ik ook even laten zien Trees, vind je niet erg , toch?? Ik geloof dat Peppa ongeveer gelijk met jouw opgaat en nu ook ongeveer op 5 maanden zit dus voor hem ook een ...Way to go Peppa!!

Soothe de groetjes van Tina en mij:present:

Maxo krijg je van mij een bosje :present::present::present::present::present::present: Wat goed van je...en geen of weinig ontwenningverschijnselen?

Corinne geniet van je avond en het ombuigen van je gedachten leg ik met volste vertrouwen bij jouw neer. Dat kan jij beter dan ik! Ja Tina..ik hoop ook dat ik goede begeleiding ga krijgen en het is inderdaad ook wel een ingegroeide angst. Maar toen ik in Schotland werkte heb ik gewoon gemerkt hoe ver ik van mensen weg sta die niet zich jaren in drugs en alcohol hebben laten wegzakken. Hoe mijn leven niet te weerspiegelen is in het hunne en ik al gauw een buitenbeentje wordt en voel. En daar komt dan nog bij dat ik niet gezellig wil meedrinken en ook liever niet close ben met mensen van het werk omdat ik ten eerste bang ben voor geroddel. ik schaam me over mijn huis en ook nog thuis een man heb die behoorlijk sociaal gestoord is en ook geen behoefte heeft aan 'vreemden' over de vloer. Als ik het zo schrijf dan klinkt het alsof ik moeilijkheden zoek maar het is nogal complex. je kan moeilijk aan de zelfkant van de samenleveing leven en dan verwachten dat je er zo weer tussen stapt. Mijn ideeen over het leven, over de underdog staan soms zo haarscherp op gedachten van anderen dat dat al gauw botsts.

Tina..je begrijp toch wel dat ik mijn 64 jarige vrouwtje aan het trainen ben voor die fikse wandeling van 5 en 9 kilometer? Mijn hond en ik zijn haar Hondemaatje dat is vrijwilligers werk via Humanitas. Ze heefte en heupoperatie achter de rug, al wel een paar jaar geleden maar ishaar zelfvertrouwen kwijtgeraakt. Dat zijn we nu weer aan het opbouwen. Ja waar ben ik bang voor? Dat ik over een jaar of 1.5 weer met een burnout thuis zit. Omdat ik in mijn meest recente arbeidsverlden van 2001-2005 toch wel heb gemerkt dat de 'fun' een beetje uit de werksfeer is. Overal tikt het klokje...zelfs als je naar de wc gaat en dan kan ik slecht tegen. Ik mag graag hard werken maar ook een geintje maken. En ook de omgang met collega's vind ik eng/moeilijk omdat ik zelf zo'n 15 jaar in zulke andere omstandigheden heb geleefd. Meer mensen om me heen had die ook aan de zelfkant van het leven stonden en misschien wel vel waren maaar niet arrogant. Maar ik ga me toch langzamerhand duwen hoor...de goeie kant op Terug gaan we nooit weer...bij AF zijn we al geweest

Zo ik ben ook weer thuis en heb zelfs al gegeten. Het is wel te merken dat een grote groep een ban heeft..zo rustig is het hier. Mijn hondemaatje heeft weer een fikse wandeling met zelf een bergbeklimming achter de rug en we zijn aan het trainen om in de zomer naar een ander dorp te gaan lopen om in een cafeetje een ijsje te gaan eten. En als ze dat goed kan dan gaan we nog een dorpje verder waar een mooi bos is en dan met de bus weer terug naar huis. Het geeft haar een enorm geveoel van zelfvertrouwen en daarom mij ook weer zefvoldoening wat ik wel een beetje mis op het moment. Teveel stil zitten en niets moeten is niet goed voor je zelfvetrouwen heb ik al wel gemerkt. Bij alles wat ik wil gaan doen denk ik 5 minuten later maar dat kan ik niet. Toen ik nog dronk was ik nergens bang voor...nou ja bijna nergens. hebben jullie dat ook?

Nu moet ik helaas als een haas vandoor. Hou je taai RJB!

Ziza..dat heb je mooi gezegt ik kan me er helemaal in vinden

Hallo RJB:heart: Wat fijn om even wat van je te horen. Tja een terugval gehad, dat kan een alcoholist overkomen zou ik maar denken en de reden waardoor is ook 1 van mijn problemen quote: van alles en nog wat willen, maar nergens toe komen.. Ik hoop dat je weer een beetje zonder schuldgevoelens door het leven gaat want je moet maar zo denken, volgens mij, er lopen er nog wel een miljoen mensen op deze aardbol rond die hetzelfde probleem hebben maar er niets aan doen en maar blijven drinken. Wij kunnen tenminste eerlijk zeggen dat we proberen om onzelf te veranderen. Ik zou je graag weer eens ontmoeten dus stuur me een mailtje wanneer je kan ook over je bijdrage aan het boek. Ik moet helaas ervandoor anders had ik graag even met je gechat. Ik hoop dat het beter met je zal gaan als je wel de beschikking over een computer krijgt en hier weer mee kan praten. RJB..je bent op de goede weg, het heeft geen zin om achteruit te kijken voor ons...vandaag leven en aan morgen denken, verder niets..stap voor stap. Ik loop met je mee en reik je de hand:present:

even naar boven gehaald voor de nieuwkomers

Stien...werk ze...en ook een beetje genieten vandaag hoor. Oh ja dat heb je al gedaan ..je hebt heerlijk uitgeslapen;)

Welkom op het forum. Ik ben blij dat je de stap naar hulp vragen hebt durven zetten. Dit is een hele grote belangrijke stap. Ik ben nu 47 jaar en dit is voor mij de eerste keer dat ik hulp heb gevraagt. veel te laat natuurlijk maar beter te laat dan nooit. Wees dus trots op jezelf dat je er wat aan gaat doen. leef per dag. doe met ons mee en drink vandaag niet en geef je lichaam en geest een kans . Ik heb zelf ook door problemen met mijn vader de drank als vriend gezien maar weet nu dat er geen ergere vijand is. Geen grotere Nepper, nep emoties nep lach nep vrienden nep alles loop met me mee dan geef ik je een hand!

Welkom op het forum. Ik ben blij dat je de stap naar hulp vragen hebt durven zetten. Dit is een hele grote belangrijke stap. Ik ben nu 48 jaar en dit is voor mij de eerste keer dat ik hulp heb gevraagt. veel te laat natuurlijk maar beter te laat dan nooit. Wees dus trots op jezelf dat je er wat aan gaat doen. leef per dag. doe met ons mee en drink vandaag niet en geef je lichaam en geest een kans . Ik heb zelf ook door problemen met mijn vader, de drank als vriend gezien, maar weet nu dat er geen ergere vijand is. Geen grotere Nepper, nep emoties nep lach nep vrienden nep alles loop met me mee dan geef ik je een hand!

"De schoonheid van de dingen ligt in de geest die ze aanschouwt." "Wees filosoof, maar, te midden van al je filosofie, blijf mens." David Hume Schots filosoof en geschiedkundige (1711-1776)

Houtje succes vandaag bij het coachen, dat klinkt weer oergezellig bij jouw. Ik stuur je wat om het in iedergaval wat vrolijker en warmer te maken. Beterschap met je verkoudheid, daar loop jij nu ook al een tijdje mee? Komt dat wel goed? Dus alles uitgestrijkt en nu maar hopen dat je een dagje rust hebt voordat de nieuwe lading komt;) Ik strijk nooit, nee nou lieg ik misschien 5 dingetjes per jaar...ja ik weet het ik ben een slechte huisvrouw maar wel een lief mens en ik kan lekker koken, ben gek met honden en kan heel goed luisteren! Fijne dag meissie!

Charlie...jammer dat het je zo aangegrepen heeft. Ik vind het toch taak om te proberen de stemming vooral voor de nieuwkomers weer in goede banen te leiden. Ik hoop je gauw weer te lezen! Hou je taai! Hoi Fran...alles goed?