bumperjim

Myep deze week mn moeder volgende week gaat het weer over klanten en miljoenenorders, maar tis een beetje hetzelfde verhaal. Als je teveel bezig bent met wat de klant wil, dan is de klant wel blij maar tis toch ook niet helemaal gezond.

Mijn moeder heeft een hersenbeschadiging sinds een aantal jaren. Ze belt mij nooit, never. Dat is 1 vd dingen die niet meer functioneren bij haar. Ik moet altijd bellen, wat niet vaak gebeurt (minder dan eens per maand) en als het te lang geleden is dan komt er tijdens het gesprek ineens een verbale diarree aanval waarom ik niet vaker bel. Leuk hè. Dus gisteren belde ik omdat het hoog tijd was en ik dacht ik pers het wel ff in een half uurtje, maar dat was onbegonnen werk want er moest een heel verhaal uit van een jaar of 2-3 geleden wat ik al kende. Enfin. We zitten op 1000 km afstand en dan voel ik me wel eens schuldig over de hele situatie.

Hoihoi ik zit weer eens wat na te denken over stress, voordat het volgende week weer aan de orde is Deze week was ik bezig met headspace meditatie mbt stress en toen zei Andy zoiets als "Stress is als je het ene wilt, maar het andere is." (De zin kan langer maar hoeft niet ) Dat wisten we eigenlijk al, maar dat betekent ook dat er een meta-niveau bestaat, dwz je bent gestresst maar je wilt het niet zijn. Resultaat is nog meer stress toen herkende ik ineens iets. Dus wat je moet doen in plaats daarvan is benoemen: OK, stress, en even begrijpen waarom. En dan weer gewoon door. Toen had ik gisteren mn moeder aan de lijn net voordat ik had afgesproken om te gaan hardlopen. En zoals gewoonlijk praatte die maar door over banale dingen die ze al honderd keer verteld had, en in de tussentijd wou ik me eigenlijk omkleden en hardlopen, maar dat mens ging maar door en door. Ik voelde de stress (ergernis) al omhoog komen. En toen dacht ik: OK dit is stress. Toen heb ik haar maar een beetje bot onderbroken, ik moet nu weg, tot de volgende keer, klaar, stress weg. Het gaat inderdaad beter als je je ervan bewust bent. En dan zie je ook beter dat het eigenlijk onbenullig is. Maar toch

Sterkte!

Trouwens, ik heb weer een lekkere ontdekt: De Intermarché verkoopt ze. Weet niet of je ze ook in NL vindt maar het zal wel want het is een Carlsberg produkt. Lekker hoppy het lijkt op IPA. Tis eigenlijk 0,4 niet 0,0 dus voor de echte puristen zit er nog steeds alcohol in, maar voor mij is het prima. Ook een uiterst stoer etiket

Yep en daarom kan je beter elke dag een half uurtje (of een heel) vakantie nemen

Ja daar ben ik het ook mee eens. Een verpletterend schuldgevoel kan een uitstekend excuus zijn om weer een fles te openen

Incalculeren dat het misschien 100 keer gebeurt Is wel een beetje extreem idd 1 keer is geen drama. 100 keer betekent dat je het helemaal fout doet.

Ja en daar gaat het eigenlijk fout. Dat je door de week zo keihard doordraaft van het begin tot het eind vd dag. Dan moet je in het weekend wel uitrusten. Dus kom je aan niks leuks toe en dat moet je wel van jezelf, dus komt alles aan op de vakantie. Dan is het eindelijk vakantie en heb je een heel programma wemoetendit en wemoetendat om maar zoveel mogelijk te genieten. En in plaats daarvan ben je de eerste paar dagen vd vakantie doodmoe (of misschien wel zo ziek als een hond) gewoon omdat je moet uitrusten van al die toestanden. De oplossing zit m in de gewone alledaagse doordeweekse dagen, als je jezelf op die dagen niet voorbij loopt dan zijn de weekenden en de vakanties gewoon bonus zoals het hoort. Sprak hij tegen zichzelf nu nog uitvoeren.

Nou ja dat is het eigenlijk al maar dan wat hipper

Dat is het. Het zit in je systeem. Zonder dat je erbij stil staat. Dat is dus het begin van de oplossing. Erbij stil staan.

Heel goed bezig! Klopt, begrijpen waarom Is essentieel. En het is idd geen drama als je een keer de fout in gaat, direkt terug op het juiste spoor en weer door.

Nog ff heerlijk een paar vakantiedagen thuis. En dan zeg ik altijd tegen mezelf kon je nou tijdens een gewone werkweek ook maar zo relaxed zijn. Want dit is hoe ik wil leven, niet dat eeuwige ikmoetditnog en ikmoetdatnog en ikbennooitklaar. Het gebeurt allemaal in je hoofd. Natuurlijk is mn werk vermoeiend (alleen geestelijk, voof de rest zit ik gewoon de hele dag op mn krent) maar als ik nou wat meer pauzes nam en het verder iets minder serieus opvatte? Als ik weer ga werken dan lukt het soms een dag of twee en dan is het vakantie effekt weer weg Iemand tips of op zn minst herkenning?

Mogge! Sterkte aan alle werkers. Ik heb nog een weekje vrij. Thuis een beetje pielen en donderdag/vrijdag de holenbeer terugbrengen naar de studiestad.

Das voor mij ook een goed voornemen. Phone ergens neerleggen en niet aankomen. Gisteren een groot deel vd middag goed gelukt.

Sardines en thaise kipspies van de bbq. Gekookte aardappeltjes erbij voor een keer en komkommer. Macarons als toetje was de bedoeling maar de Stier was vergeten ze uit de vriezer te halen dus das voor morgen een mevrouw een paar dorpen verderop maakt ze en dat mens maakt ze zo verdomd goed, ze zijn beter dan de macarons van de beste patisserie van de stad. Maar goed, das pas morgen kleintje vanilleyoghurt vanavond.

Zout van de zee

soms zijn het ook lange mensen (vrouwen vaak) die eigenlijk minder lang willen zijn en dan een beetje in elkaar duiken. Dat begint vaak al in de puberteit. Als je dan als ouder 10000 keer zegt "rechtop staan!" dan werkt dat idd averechts

Ja mij ook hoor, de "eigen schuld" gedachte spreekt veel mensen aan maar veel ziektes zijn zo complex dat we het helemaal niet weten.

Van wie was de titel (van dit draadje) ook alweer, was het The Scene?

Ik denk als niet-deskundige vaak dat mensen die zo krom zijn veel op hun schouders hebben, figuurlijk dan dus, en dat dat zich vertaalt naar een ongezonde houding.

Welkom! En veel sterkte. Blijf schrijven.

Welkom! ipv 1 fles kopen kan je er beter nul kopen, dan hoef je ze niet op te drinken serieus, het beste is niet in huis halen, ver weg houden zeker in het begin. Ben je klaar om te stoppen?

LOL das geen frans toetje als er buzzelmozza of griekse yoghurt in zit Ik weet t wel maar ik zeg het niet

Zojuist 10 km gekanood. Op de Célê als je t graag wil weten. Was weer een leerervaring. De hond was mee, das ongeveer de 10e keer dat de hond mee gaat kanoën en die is dan helemaal overexcited. Zo erg dat je er helemaal gestoord van wordt. Springt direkt het water in, zwemt rondjes , valt andere mensen lastig, wil de kano in, met veel gedoe de kano in gesjord, springt dan direkt de kano weer uit, zwemt naar een andere kano, wil die kano in, dan toch weer niet, enz enz. Na 5 minuten Is alles en iedereen kleddernat en stokdoof van het geblaf en het gepiep. Omdat kanoën sneller gaat dan dat zij zwemt, komt onze kano (Stier en ik) wat achter liggen omdat we op de hond wachten en de schoonfamilie kanoot driftig verder. Het was een trip van 10 km. Dan zegt Stier We moeten nu opschieten want straks wacht iedereen op ons. Dus ik hond in de kano gesjord met de bedoeling dat ze erin bleef. Resultaat ik met de hond klemvast tussen de knieen, piepend en blaffend en voortdurend proberend uit de kano te soringen, terwijl de Stier achterin de kano geen ENKEL benul van peddelen heeft, dus we zwalken van de ene wal naar de andere terwijl ik nauwelijks kan peddelen maar wel het zaakje recht moeten houden en na drie kwartier is mn geduld echt op en begin ik enorm te godveren tegen de hond. Stier heeft de scheidingspapieren al klaarliggen, of althans dat had gekund als niet alles zo kleddernat was geweest. Nog een kwartier later komen we bij een rustpunt waar iedereen al 200 jaar op ons wacht en holenbeer en vlinder nemen de hond over. Stier en ik kanoën vooruit. Even later kijk ik om. Zit de hond doodkalm bij hun in de kano. Logisch, zegt holenbeer naderhand, zo bits als alleen holenbeer iets kan zeggen, jij brengt alleen maar stress op haar over Slikken, pa