bumperjim

Klein landje hè, het is niet nodig om te logeren, of hooguit 1 nacht. Maar je als je dan in het buitenland woont dan ben je in feite fucked.

Volgens mij ben je te druk bezig in je hoofd en te weinig fysiek, anders sliep je echt wel. Minder druk in je hoofd dat is lastig te bereiken, maar meer fysiek is simpel. Als je daar mee begint en daardoor beter gaat slapen en op het juiste moment ('s nachts dus) zou het wel eens beter kunnen gaan.

Jonger willen zijn dan je bent, daar word je niet gelukkig van. Pluk de dag van vandaag, niet die van 10 jaar geleden.

Ik had gisteren weer een bijna zuip moment. Heb het niet gedaan maar zat er niet ver vandaan. Binnenkort wil (wou) ik weer eens een weekje naar NL komen, is alweer een jaar geleden, om familie en misschien een par vrienden weer te zien. En ik weet niet of het aan mijn familie ligt of dat NL'ers gewoon het meest ongastvrije volk ter wereld zijn, maar we krijgen gewoon geen slaapplek. "Nou hier komt het niet zo handig uit" "nee hier ook niet" "ja je weet het is hier niet zo groot, dus ja niet zo handig", enz. Moet ik er gvd weer 1000 euro aan Airbnb insteken om elkaar 2-3 uurtjes te zien? Ik vind dat zo'n vreselijke domper, laat dan maar zitten als het zo lastig is allemaal. Klaag dan ook niet dat je de kinderen niet ziet opgroeien. Hier komen doen ze zelden, het is altijd aan ons om inspanning te leveren. We hebben hier regelmatig franse familie over de vloer, soms wel een week of zo, niet dat het hier een kasteel is maar je laat ze toch niet in een hotel zitten? Dat zou echt te gek zijn. Ik heb nu echt zin om me te bezuipen zei ik tegen mn vrouw. Die zei niks terug deze keer. En ik dacht ach, eigenlijk heb ik ook daar geen zin in.

Is het niet een idee om die huishoudelijke dingen 's avonds te doen, dat je een uurtje of 2 flink bezig bent, dan niet meer op het forum of andere "schermpjes"activiteiten maar gewoon op de normale tijd in bed te gaan liggen? Ipv de hele nacht te blijven forummen zodat je niet kan slapen en dan 's ochtends weer helemaal brak te zijn? De alcohol is dan misschien weg of deels maar je leidt nog steeds een leven zonder orde en regelmaat althans zo lijkt het.

En het is moeilijker mee te stoppen

Moet je nou iedereen een tweelingbroer aanpraten?

Ik heb altijd een hoop bewondering voor diegenen die met een rooie kop van de inspanning een enorme massa 5 of misschien zelfs maar 2 km verderop slepen. Daar is een hoop meer wilskracht voor nodig dan op de automatische piloot je wekelijkse 10 km te doen. Daar kwam ik ook vandaan. En dan met een kater ook nog vroeger, haha wat een mens zichzelf aandoet

Lekker WK rugby kijken om ontbijt te verteren voor t hardlopen. USA - Tonga. Dat moet Tonga wel kunnen redden.

Rennen is bij mij echt onmisbaar onderdeel van gezond leven geworden. Nu dat de dagen weer korter worden komt het steeds meer op het weekend neer en 1x per week is echt het uiterste minimum, anders mis ik de dopamine in de kop Dan word ik vet, slap, treurig. Misschien doe ik volgend jaar een halve (elk jaar komt er een marathon voor ons huis langs) maar het is een tijdsinvestering idd. Een hele das nog een heel ander verhaal. Ik weet dat het kan, ik heb mensen zien veranderen van nul sport naar marathon in slechts een paar jaar, maar dat moet je echt in de rest van je leven in tetrissen en daar heb ik gewoon niet de motivatie voor.

Goeiemorgen ik las dat je marathons loopt (of liep, nu even). Ik ga straks op mn bescheiden niveautje 10 km trail rennen met de hond. Koffietijd nu

Nou ja ik beschrijf het nu allemaal achter elkaar alsof het 1 grote rush is. Dat is het niet, maar het is wel een béétje rush. Je moet echt pauzemomenten inbouwen. En dat hangt af van hoe alles gepland is. Dat heb ik 80% zelf in de hand maar niet de laatste 20. Het is heel leuk als het niet te strak gepland is. Dusss...

Haha ja hoor, ik ben geen wapen- of drugs- of mensenhandelaar Het zijn industriële produkten.

Ik merk wel dat dat reizen voor de zaak, ook al klinkt het leuk en is het ook wel, een hoop latente stress oplevert. Dat merk ik als ik weer thuis ben. Want als ik dan mn middagslaapje doe, dan schrik ik meestal (gisteren dus ook) ineens wakker: shit ik heb mn vlucht gemist!!!! Of ik word wakker en ik heb geen flauw idee in wat voor hotel ik ben en dat kan zomaar een paar minuten duren. Dan bedenk ik opeens dat ik thuis ben en dat ik niks meer moet en dan is het OK. Want daar ter plaatse ben je met zoveel dingen tegelijk bezig. Naar het vliegveld vlucht pakken (soms vertrek 7 uur dus om 5 uur uit je nest), huurauto, hoe kom ik bij de klant, hoe kan ik daar ter plekke iets fatsoenlijks eten zonder overvallen of gecarjacked te worden (niet ongebruikelijk daar), meeting voorbereiden natuurlijk, meeting zelf, weer terug door dat achterlijke verkeer, hotel vinden, rapportje schrijven, de rest vd mail checken, compu en telefoon opladen (waar zijn de opladers, nog in het vorige hotel? vergeten op het vliegveld? Oh nee hier zijn ze), ergens iets eten, slapen, vroeg weer op, vrouw appen, weer op weg naar vliegveld, shit spitsuur bijna vlucht gemist, enz enz enz. Echt uitrusten komt weinig van. Kom je terug op kantoor met dik duizend euro onkosten, denken ze dat je lekker op het strand hebt gelegen. Nope alleen een halfuurtje overheen gerend op zaterdagmiddag.

Ja prima, ben terug van reis, net de hele middag bijgeslapen (teveel natuurlijk maar ik had geen alarm gezet). Ff drumstel laten weten wie er ook alweer de baas was na 2 weken.

Ja, volgende meeting wordt bij @Yana thuis stel ik voor

Ja je moet en het is vreselijk eendimensionaal. Alle dagen worden hetzelfde. Werken eten zuipen slapen. Repeat x 365. Ik had altijd het gevoel dat de tijd me als stront door de vingers liep. Dat heb ik sinds 2 jaar helemaal niet meer. Je maakt alles bewuster mee idd.

Lunch was couscous van de traiteur op de markt (kwam net eind vd ochtend thuis uit verre buitenbos en kon nog ff de markt meepikken met moeder de vrouw). Net geslapen 13:30-18:30. Straks alweer eten dus, zal wel italiaans worden want we hebben ook verse pasta met paddo's meegenomen (had t nog liever zelf gemaakt zoals @Yana maar ik heb geen flauw benul van paddo's! Ik pluk zomaar de verkeerde)

Niet over inzitten. Droog blijven. Als je stopt dan ben je een warrior. Alle anderen zijn nog steeds drankorgels. Zie jezelf als sterk.

Verkouden is toch juist als je met je domme dronken kop bij 10 graden in t-shirt zonder jas naar huis loopt omdat je m in de kroeg bent kwijtgeraakt?

Neeeheee. Klaar. Gewoon thee drinken.

Hoi en welkom Ja sommige beroepen daar hoort het zogenaamd bij. Commercieel/vertegenwoordiger is er ook zo 1 (mn eigen voorbeeld), ook naar alle uithoeken vh land cq van de wereld in mijn geval, en dan de stress van het "optreden" bij de klant. Plus het alleen zijn. Waarom dronk jij precies? Gewoon de gewoonte of om bepaalde dingen te verdoven? Sterkte met droog blijven! PS de os die ken ik ook goed. Kan zo een paar weken duren. Je hele lichaam moet zich regenereren, er is veel meer aan de hand dan ff herstellen van "the night before". Geniet er maar van, gewoon vroeg naar bed en ronken. Alles gaat langzaam beter gaan.

Bang niet. Ik weet dat het kan gebeuren maar daar ben ik zelf bij. En wat voor label ik vroeger had moeten hebben, alcoholist, functionerend alcoholist, probleemdrinker of gewoontedrinker, zuipschuit of drinkebroer, of wat heb je verder nog, ach.... het was veel te veel in ieder geval.

Succes

T sprookje is over maar de koppijn ook Het is OK zo.